MFen: 1.190 -> 1.192 en_US.ISO8859-1/books/handbook/kernelconfig/chapter.sgml

Obtained from:	FreeBSD Greek Documentation Project

el_GR.ISO8859-7/books/handbook/kernelconfig/chapter.sgml

@@ -7,7 +7,7 @@
   $FreeBSD$
 
   %SOURCE%	en_US.ISO8859-1/books/handbook/kernelconfig/chapter.sgml
-  %SRCID%	1.190
+  %SRCID%	1.192
 
 -->
 
@@ -108,9 +108,9 @@
       παρέχει αυτή τη λειτουργικότητα.</para>
 
     <para>Η δημιουργία προσαρμοσμένου πυρήνα είναι από τις πλέον σημαντικές
-      τελετουργίες που πρέπει να υποστεί κάθε χρήστης του BSD.  Η διαδικασία
+      τελετουργίες κάθε προχωρημένου χρήστη του BSD.  Η διαδικασία
       αυτή, αν και χρονοβόρα, θα αποβεί ιδιαίτερα ωφέλιμη για το &os; σύστημα
-      σας.  Σε αντίθεση με τον <filename>GENERIC</filename> πυρήνα, ο οποίος
+      σας.  Σε αντίθεση με τον πυρήνα <filename>GENERIC</filename>, ο οποίος
       πρέπει να υποστηρίξει μεγάλο εύρος συσκευών, ένας προσαρμοσμένος πυρήνας
       περιέχει υποστήριξη μόνο για το υλικό του <emphasis>δικού σας</emphasis>
       υπολογιστή.  Έτσι έχετε κάποια οφέλη, όπως:</para>
@@ -125,11 +125,12 @@
       <listitem>
 	<para>Χαμηλότερη κατανάλωση μνήμης.  Ένας προσαρμοσμένος πυρήνας,
           συχνά χρησιμοποιεί λιγότερη μνήμη από τον
-          <filename>GENERIC</filename> πυρήνα, το οποίο είναι σημαντικό,
-          καθώς ο πυρήνας πρέπει να βρίσκεται πάντα φορτωμένος στη φυσική
-          μνήμη.  Για το λόγο αυτό, ένας προσαρμοσμένος πυρήνας είναι
-          ιδιαίτερα χρήσιμος σε συστήματα με μικρό μέγεθος φυσικής μνήμης
-          (RAM).</para>
+          πυρήνα <filename>GENERIC</filename>, αφού απουσιάζουν από αυτόν
+	  συσκευές και χαρακτηριστικά που δεν χρησιμοποιούνται.  Αυτό είναι
+	  σημαντικό, καθώς ο πυρήνας βρίσκεται πάντα φορτωμένος στη φυσική
+          μνήμη, μειώνοντας έτσι τη μνήμη που είναι διαθέσιμη για εφαρμογές.
+          Για το λόγο αυτό, ο προσαρμοσμένος πυρήνας είναι ιδιαίτερα χρήσιμος
+	  σε συστήματα με μικρό μέγεθος φυσικής μνήμης (RAM).</para>
       </listitem>
 
       <listitem>
@@ -536,6 +537,36 @@ following line in &man.loader.conf.5:
       είναι ανεξάρτητες από την αρχιτεκτονική, δείτε το αρχείο
       <filename>/usr/src/sys/conf/NOTES</filename>.</para>
 
+    <para>Από το &os;&nbsp;5.0 και μετά, είναι δυνατή η χρήση της οδηγίας
+      <literal>include</literal> στα αρχεία ρυθμίσεων.  Η οδηγία αυτή
+      επιτρέπει την λογική συμπερίληψη ενός άλλου αρχείου ρυθμίσεων μέσα στο
+      τρέχον, κάνοντας πιο εύκολη τη συντήρηση του όταν οι αλλαγές που
+      χρειάζονται είναι λίγες σε σχέση με το αρχικό αρχείο.  Για παράδειγμα,
+      αν χρειάζεστε ένα πυρήνα <filename>GENERIC</filename> με λίγες μόνο
+      παραπάνω επιλογές ή προγράμματα οδήγησης, μπορείτε να δημιουργήσετε ένα
+      μικρό αρχείο διαφορών σε σχέση με τον
+      <filename>GENERIC</filename>:</para>
+
+    <programlisting>include GENERIC
+ident MYKERNEL
+
+options         IPFIREWALL
+options         DUMMYNET
+options         IPFIREWALL_DEFAULT_TO_ACCEPT
+options         IPDIVERT</programlisting>
+
+    <para>Πολλοί διαχειριστές βρίσκουν ότι αυτό το μοντέλο προσφέρει σημαντικά
+      πλεονεκτήματα σε σχέση με τον παραδοσιακό τρόπο συγγραφής αρχείων
+      ρυθμίσεων από το μηδέν: το τοπικό αρχείο ρυθμίσεων περιέχει μόνο τις
+      διαφορές από ένα πυρήνα <filename>GENERIC</filename>.  Καθώς γίνονται
+      αναβαθμίσεις στο σύστημα, τα νέα χαρακτηριστικά και δυνατότητες που
+      προστίθενται στον <filename>GENERIC</filename> θα προστεθούν και
+      στον προσαρμοσμένο πυρήνα, εκτός αν το αποτρέψετε χρησιμοποιώντας το
+      <literal>nooptions</literal> ή το <literal>nodevice</literal>.
+      Το υπόλοιπο αυτού του κεφαλαίου, εξηγεί το περιεχόμενο ενός τυπικού
+      αρχείου ρυθμίσεων και το ρόλο που έχουν οι διάφορες επιλογές και τα
+      προγράμματα οδήγησης που εμφανίζονται σε αυτό.</para>
+
     <note>
       <para>Για να δημιουργήσετε ένα αρχείο το οποίο να περιέχει όλες τις
         διαθέσιμες επιλογές, όπως γίνεται συνήθως για δοκιμές, εκτελέστε την