doc/el_GR.ISO8859-7/books/handbook/install/chapter.xml

<?xml version="1.0" encoding="iso-8859-7"?>
<!--

  Το Εγχειρίδιο του FreeBSD: Εγκαθιστώντας το FreeBSD

  The FreeBSD Greek Documentation Project

  $FreeBSD$

  %SOURCE%	en_US.ISO8859-1/books/handbook/install/chapter.xml
  %SRCID%	38826

-->

<chapter id="install">
  <chapterinfo>
    <authorgroup>
      <author>
	<firstname>Jim</firstname>
	<surname>Mock</surname>
	<contrib>Ανασχηματισμένο, αναδιοργανωμένο, και μερικώς
	  ξαναγραμμένο από τον </contrib>
      </author>
    </authorgroup>

    <authorgroup>
      <author>
	<firstname>Randy</firstname>
	<surname>Pratt</surname>
	<contrib>Η βήμα προς βήμα διαδικασία του sysinstall, οι εικόνες, και
	  γενικές διορθώσεις κειμένου από τον </contrib>
      </author>
    </authorgroup>
    <!-- January 2000 -->
  </chapterinfo>

  <title>Εγκατάσταση του &os;&nbsp;8.<replaceable>x</replaceable> και
    Προγενέστερων Εκδόσεων</title>

  <sect1 id="install-synopsis">
    <title>Σύνοψη</title>

    <indexterm><primary>εγκατάσταση</primary></indexterm>

    <para>Το &os; διανέμεται με ένα εύχρηστο, μη γραφικό πρόγραμμα
      εγκατάστασης.  Από την έκδοση 9.0-RELEASE και μετά, χρησιμοποιείται
      το <application>bsdinstall</application> ενώ οι παλαιότερες εκδόσεις
      χρησιμοποιούν το <application>sysinstall</application>.  Στο κεφάλαιο
      αυτό περιγράφεται η χρήση του <application>sysinstall</application>
      για την εγκατάσταση του &os;.  Η χρήση του
      <application>bsdinstall</application> περιγράφεται στο
      <xref linkend="bsdinstall"/>.</para>

    <para>Αφού διαβάσετε αυτό το κεφάλαιο, θα ξέρετε:</para>

    <itemizedlist>
      <listitem>
	<para>Πως να δημιουργήσετε δισκέτες εγκατάστασης για το &os;.</para>
      </listitem>

      <listitem>
	<para>Πως αναφέρεται στους σκληρούς δίσκους σας το &os; και πως τους
	  χωρίζει σε κατατμήσεις.</para>
      </listitem>

      <listitem>
	<para>Πως να ξεκινήσετε το
	  <application>sysinstall</application>.</para>
      </listitem>

      <listitem>
	<para>Τις ερωτήσεις που θα σας κάνει το
	  <application>sysinstall</application>, τι σημαίνουν, και πως να τις
	  απαντήσετε.</para>
      </listitem>
    </itemizedlist>

    <para>Πριν διαβάσετε αυτό το κεφάλαιο, θα πρέπει:</para>

    <itemizedlist>
      <listitem>
	<para>Να διαβάσετε τη λίστα του υποστηριζόμενου υλικού που έρχεται με
	  την έκδοση του &os; την οποία θα εγκαταστήσετε, και να επαληθεύσετε
	  ότι το υλικό που έχετε υποστηρίζεται από το &os;.</para>
      </listitem>
    </itemizedlist>

    <note>
      <para>Σε γενικές γραμμές αυτές οι οδηγίες εγκατάστασης είναι γραμμένες
	για τους &i386; (<quote>PC συμβατούς</quote>) αρχιτεκτονικής
	υπολογιστές.  Όπου χρειάζεται, θα εμφανίζονται συγκεκριμένες οδηγίες
	για άλλες πλατφόρμες.  Αν και αυτός ο οδηγός
	διατηρείται όσο το δυνατόν πιο ενημερωμένος, είναι πιθανόν να βρείτε
	μικρές διαφορές μεταξύ του προγράμματος εγκατάστασης και αυτού που
	φαίνεται εδώ.  Σας προτείνουμε να χρησιμοποιήσετε το κεφάλαιο αυτό
	περισσότερο σαν γενικό οδηγό παρά σαν ένα κατά γράμμα εγχειρίδιο
	εγκατάστασης.</para>
    </note>
  </sect1>

  <sect1 id="install-hardware">
    <title>Απαιτήσεις Υλικού</title>

    <sect2 id="install-hardware-minimal">
      <title>Ελάχιστες Απαιτήσεις</title>

      <para>Οι ελάχιστες απαιτήσεις για την εγκατάσταση του &os; ποικίλουν
	ανάλογα με την έκδοση του &os; και την αρχιτεκτονική του
	υλικού.</para>

      <para>Στις παρακάτω ενότητες θα βρείτε μια περίληψη των πληροφοριών
	αυτών.  Ανάλογα με τον τρόπο που θα επιλέξετε να εγκαταστήσετε το
	&os;, μπορεί να χρειαστείτε μονάδα δισκέτας, ένα υποστηριζόμενο οδηγό
	CD-ROM, και σε ορισμένες περιπτώσεις, κάρτα δικτύου.  Τα παραπάνω
	καλύπτονται στο <xref linkend="install-boot-media"/>.</para>

      <sect3>
	<title>Αρχιτεκτονικές &os;/&arch.i386; και &os;/&arch.pc98;</title>

	<para>Οι εκδόσεις &os;/&i386; και &os;/&arch.pc98; απαιτούν 486 ή
	  καλύτερο επεξεργαστή και τουλάχιστον 24&nbsp;MB RAM.  Θα χρειαστείτε
	  τουλάχιστον 150&nbsp;MB ελεύθερου χώρου στο σκληρό δίσκο για την
	  πλέον ελάχιστη εγκατάσταση.</para>

	<note>
	  <para>Σε περιπτώσεις παλιών μηχανημάτων, τις περισσότερες φορές,
	    η ύπαρξη περισσότερης μνήμης RAM και ελεύθερου χώρου στο δίσκο
	    είναι πιο σημαντική από ένα ταχύτερο επεξεργαστή.</para>
	</note>
      </sect3>

      <sect3>
	<title>Αρχιτεκτονική &os;/&arch.amd64;</title>

	<para>Υπάρχουν δύο κλάσεις επεξεργαστών ικανές να εκτελέσουν το
	  &os;/&arch.amd64;.  Η πρώτη, είναι οι επεξεργαστές AMD64,
	  περιλαμβανομένου του &amd.athlon;64, του
	  &amd.athlon;64-FX, του &amd.opteron; ή καλύτερων.</para>

	<para>Η δεύτερη κλάση επεξεργαστών που μπορούν να χρησιμοποιήσουν
	  &os;/&arch.amd64;, περιλαμβάνει όσους χρησιμοποιούν την
	  αρχιτεκτονική &intel; EM64T.  Παραδείγματα των επεξεργαστών αυτών
	  περιλαμβάνουν τις οικογένειες &intel;&nbsp;&core;&nbsp;2 Duo, Quad,
	  Extreme καθώς και τη σειρά επεξεργαστών &intel;&nbsp;&xeon;
	  3000, 5000, και 7000.</para>

	<para>Αν το μηχάνημα σας είναι βασισμένο σε nVidia nForce3 Pro-150,
	  θα <emphasis>πρέπει</emphasis> να χρησιμοποιήσετε την κατάλληλη
	  επιλογή στο BIOS για να απενεργοποιήσετε το IO APIC.  Αν η επιλογή
	  αυτή δεν υπάρχει, θα πρέπει να απενεργοποιήσετε αντί αυτού το ACPI.
	  Υπάρχουν προβλήματα στο Pro-150 για τα οποία μέχρι στιγμής δεν έχει
	  βρεθεί λύση που να τα παρακάμπτει.</para>
      </sect3>

      <sect3>
	<title>Αρχιτεκτονική &os;/&arch.sparc64;</title>

	<para>Για να εγκαταστήσετε το &os;/&arch.sparc64;, θα χρειαστείτε μια
	  υποστηριζόμενη πλατφόρμα (δείτε <xref
	    linkend="install-hardware-supported"/>).</para>

	<para>Θα χρειαστείτε ένα δίσκο για αποκλειστική χρήση από το
	  &os;/&arch.sparc64;.  Τη δεδομένη στιγμή, δεν είναι δυνατόν να
	  μοιράζεται τον ίδιο δίσκο το &os; με ένα άλλο λειτουργικό
	  σύστημα.</para>
      </sect3>
    </sect2>

    <sect2 id="install-hardware-supported">
      <title>Υποστηριζόμενο Υλικό</title>

      <para>Η λίστα με το υποστηριζόμενο υλικό, παρέχεται στις Σημειώσεις
	Υλικού (Hardware Notes) με κάθε έκδοση του &os;.  Το έγγραφο αυτό
	μπορεί συνήθως να βρεθεί με όνομα αρχείου
	<filename>HARDWARE.TXT</filename>, στον ριζικό
	κατάλογο μια διανομής CDROM ή FTP, ή και στο μενού documentation του
	<application>sysinstall</application>.  Για κάθε αρχιτεκτονική,
	θα βρείτε μια λίστα συσκευών οι οποίες επιβεβαιωμένα υποστηρίζονται
	από το &os;.  Αντίγραφα του καταλόγου υποστηριζόμενου υλικού για
	διάφορες εκδόσεις και αρχιτεκτονικές μπορούν επίσης να βρεθούν στη
	σελίδα <ulink
	  url="http://www.FreeBSD.org/releases/index.html">Πληροφοριών
	  Έκδοσης</ulink> στο δικτυακό τόπο του &os;.</para>
    </sect2>
  </sect1>

  <sect1 id="install-pre">
    <title>Εργασίες πριν την Εγκατάσταση</title>

    <sect2 id="install-inventory">
      <title>Απογραφή Υλικού του Υπολογιστή σας</title>

      <para>Πριν εγκαταστήσετε το &os; πρέπει να επιχειρήσετε να απογράψετε
	τα εξαρτήματα του υπολογιστή σας.  Οι ρουτίνες εγκατάστασης του &os;
	θα σας δείξουν τα εξαρτήματα (σκληρούς δίσκους, κάρτες δικτύου,
	οδηγούς CDROM κλπ.) με τα ονόματα των μοντέλων και των κατασκευαστών
	τους.  Το &os; θα επιχειρήσει επίσης να προσδιορίσει τις σωστές
	ρυθμίσεις για τις συσκευές αυτές, συμπεριλαμβανομένων και των
	πληροφοριών για τη χρήση IRQ και θυρών IO.  Λόγω των ιδιομορφιών του
	υλικού των PC, η διαδικασία αυτή δεν είναι πάντα επιτυχής, και ίσως
	χρειαστεί να διορθώσετε τις ρυθμίσεις που ανίχνευσε το &os;.</para>

      <para>Αν έχετε ήδη άλλο λειτουργικό σύστημα εγκατεστημένο, όπως
	&windows; ή Linux, είναι γενικά καλή ιδέα να χρησιμοποιήσετε τις
	δυνατότητες που σας παρέχει για να δείτε τις ρυθμίσεις του υλικού σας.
	Αν δεν είστε σίγουροι για τις ρυθμίσεις μιας κάρτας επέκτασης, ίσως
	να τις βρείτε τυπωμένες πάνω στην ίδια την κάρτα.  Συνηθισμένα IRQ
	είναι τα 3, 5 και 7 ενώ οι θύρες IO συνήθως γράφονται ως δεκαεξαδικοί
	αριθμοί, π.χ. 0x330.</para>

      <para>Σας συνιστούμε να γράψετε ή να εκτυπώσετε τις πληροφορίες αυτές
	πριν την εγκατάσταση του &os;.  Σαν υπόδειγμα, μπορείτε να
	χρησιμοποιήσετε ένα πίνακα όπως τον παρακάτω:</para>

      <table pgwide="1" frame="none">
	<title>Υπόδειγμα Απογραφής Συσκευών</title>

	<tgroup cols="4">
	  <colspec colwidth="2*"/>
	  <colspec colwidth="1*"/>
	  <colspec colwidth="1*"/>
	  <colspec colwidth="4*"/>
	  <thead>
	    <row>
	      <entry>Όνομα Συσκευής</entry>

	      <entry>IRQ</entry>

	      <entry>IO θύρες</entry>

	      <entry>Σημειώσεις</entry>
	    </row>
	  </thead>

	  <tbody>
	    <row>
	      <entry>Πρώτος Σκληρός Δίσκος</entry>

	      <entry>N/A</entry>

	      <entry>N/A</entry>

	      <entry>40&nbsp;GB, της Seagate, master στο πρώτο IDE</entry>
	    </row>

	    <row>
	      <entry>CDROM</entry>

	      <entry>N/A</entry>

	      <entry>N/A</entry>

	      <entry>slave στο πρώτο IDE</entry>
	    </row>

	    <row>
	      <entry>Δεύτερος Σκληρός Δίσκος</entry>

	      <entry>N/A</entry>

	      <entry>N/A</entry>

	      <entry>20&nbsp;GB, της IBM, master στο δεύτερο IDE</entry>
	    </row>

	    <row>
	      <entry>Πρώτος Ελεγκτής IDE</entry>

	      <entry>14</entry>

	      <entry>0x1f0</entry>

	      <entry></entry>
	    </row>

	    <row>
	      <entry>Κάρτα Δικτύου</entry>

	      <entry>N/A</entry>

	      <entry>N/A</entry>

	      <entry>&intel; 10/100</entry>
	    </row>

	    <row>
	      <entry>Modem</entry>

	      <entry>N/A</entry>

	      <entry>N/A</entry>

	      <entry>&tm.3com; 56K faxmodem, στην COM1</entry>
	    </row>

	    <row>
	      <entry>&hellip;</entry>
	    </row>
	  </tbody>
	</tgroup>
      </table>

      <para>Όταν τελειώσετε την απογραφή εξαρτημάτων του υπολογιστή σας, θα
	πρέπει να ελέγξετε αν ταιριάζουν με τις απαιτήσεις υλικού της έκδοσης
	&os; που σκοπεύετε να εγκαταστήσετε.</para>
    </sect2>

    <sect2>
      <title>Κρατήστε Αντίγραφα Ασφαλείας των Δεδομένων σας</title>

      <para>Αν ο υπολογιστής στον οποίο θα εγκαταστήσετε το &os; περιέχει
	πολύτιμα δεδομένα, βεβαιωθείτε ότι έχετε κρατήσει αντίγραφα ασφαλείας
	τα οποία μάλιστα έχετε ελέγξει ότι δουλεύουν, πριν εγκαταστήσετε το
	&os;.  Το πρόγραμμα εγκατάστασης του &os; θα σας ρωτήσει πριν γράψει
	οτιδήποτε στο δίσκο σας, αλλά από τη στιγμή που η διαδικασία αυτή
	ξεκινήσει, δεν υπάρχει δυνατότητα επιστροφής.</para>
    </sect2>

    <sect2 id="install-where">
      <title>Αποφασίστε που θα Εγκαταστήσετε το &os;</title>

      <para>Αν θέλετε το &os; να χρησιμοποιήσει ολόκληρο το σκληρό σας δίσκο,
	δεν υπάρχει κάτι άλλο που πρέπει να κάνετε αυτή τη στιγμή &mdash;
	μπορείτε να παραλείψετε αυτό το τμήμα.</para>

      <para>Αν ωστόσο θέλετε το &os; να συνυπάρχει με άλλα λειτουργικά
	συστήματα, πρέπει να κατανοείτε χονδρικά τον τρόπο διάταξης των
	δεδομένων στο δίσκο, και τις επιδράσεις που μπορεί προκαλέσει.</para>

      <sect3 id="install-where-i386">
	<title>Κατατμήσεις Δίσκων για Αρχιτεκτονική &os;/&arch.i386;</title>

	<para>Ένας σκληρός δίσκος PC μπορεί να χωριστεί σε διακριτά τμήματα.
	  Τα τμήματα αυτά καλούνται
	  <firstterm>κατατμήσεις (partitions)</firstterm>.
	  Επειδή το &os; έχει επίσης εσωτερικές κατατμήσεις, η ονομασία
	  γρήγορα μπορεί να οδηγήσει σε σύγχυση, και για το λόγο αυτό οι
	  εξωτερικές κατατμήσεις αναφέρονται ως disk slices (φέτες) ή απλώς
	  slices στο &os;.  Για παράδειγμα το πρόγραμμα
	  <command>fdisk</command> του &os;, το οποίο χειρίζεται τις
	  κατατμήσεις δίσκων του PC, τις αναφέρει ως slices αντί για
	  partitions.  Από τη σχεδίαση του, το PC υποστηρίζει μόνο τέσσερις
	  κατατμήσεις ανά δίσκο.  Οι κατατμήσεις αυτές ονομάζονται
	  <firstterm> πρωτεύουσες (primary partitions)</firstterm>.
	  Για να ξεπεραστεί αυτός ο περιορισμός και να δημιουργήσουμε
	  περισσότερες κατατμήσεις, δημιουργήθηκε ένα νέο είδος κατάτμησης, η
	  <firstterm>εκτεταμένη κατάτμηση (extended partition)</firstterm>.
	  Ένας δίσκος μπορεί να περιέχει μόνο μια εκτεταμένη κατάτμηση.  Μέσα
	  στην εκτεταμένη κατάτμηση μπορούν να δημιουργηθούν ειδικές
	  <firstterm>λογικές κατατμήσεις</firstterm>.</para>

	<para>Κάθε κατάτμηση διαθέτει ένα <firstterm>partition ID</firstterm>,
	  ένα αριθμό που χρησιμοποιείται για να αναγνωρίζει τον τύπο δεδομένων
	  της κατάτμησης.  Οι κατατμήσεις του &os; έχουν για partition ID το
	  <literal>165</literal>.</para>

	<para>Γενικά, κάθε λειτουργικό σύστημα που χρησιμοποιείτε έχει κάποιο
	  τρόπο για να αναγνωρίζει τις κατατμήσεις.  Για παράδειγμα το
	  &ms-dos; και τα παράγωγα του, όπως τα &windows;, αναθέτουν
	  <firstterm>γράμματα οδηγών</firstterm> σε κάθε πρωτεύουσα και
	  λογική κατάτμηση, ξεκινώντας από το γράμμα
	  <devicename>C:</devicename>.</para>

	<para>Το &os; πρέπει να εγκατασταθεί σε πρωτεύουσα κατάτμηση.  Το &os;
	  μπορεί να κρατήσει όλα τα δεδομένα του, συμπεριλαμβανομένων και των
	  αρχείων που θα δημιουργήσετε εσείς, σε αυτή τη μοναδική κατάτμηση.
	  Παρόλα αυτά, αν έχετε περισσότερους από ένα δίσκους, μπορείτε να
	  δημιουργήσετε κατατμήσεις &os; σε όλους ή μερικούς από αυτούς.  Όταν
	  εγκαθιστάτε το &os; πρέπει να έχετε μια κατάτμηση διαθέσιμη.
	  Μπορεί να είναι μια κενή κατάτμηση που έχετε προετοιμάσει από πριν,
	  ή μια υπάρχουσα που περιέχει δεδομένα που δεν σας ενδιαφέρουν
	  πλέον.</para>

	<para>Αν χρησιμοποιείτε ήδη όλες τις κατατμήσεις σε όλους τους δίσκους
	  σας, τότε πρέπει να ελευθερώσετε μία για το &os; χρησιμοποιώντας τα
	  εργαλεία που παρέχονται από τα άλλα λειτουργικά συστήματα που
	  χρησιμοποιείτε (για παράδειγμα, την <command>fdisk</command> στο
	  &ms-dos; ή &windows;).</para>

	<para>Αν έχετε μια διαθέσιμη κατάτμηση, μπορείτε να την
	  χρησιμοποιήσετε.  Ίσως όμως χρειαστεί να συρρικνώσετε πρώτα μία ή
	  περισσότερες από τις υπάρχουσες κατατμήσεις σας.</para>

	<para>Μια ελάχιστη εγκατάσταση του &os; μπορεί να καταλάβει μόλις
	  100&nbsp;MB χώρου στο δίσκο.  Ωστόσο αυτή είναι μια <emphasis>πολύ
	  </emphasis> ελάχιστη εγκατάσταση η οποία δεν θα αφήσει καθόλου
	  σχεδόν χώρο για δικά σας αρχεία.  Ένα πιο ρεαλιστικό ελάχιστο
	  είναι τα 250&nbsp;MB για χρήση χωρίς γραφικό περιβάλλον και
	  350&nbsp;MB ή περισσότερα αν θέλετε γραφικό περιβάλλον εργασίας.
	  Αν έχετε σκοπό να εγκαταστήσετε αρκετά προγράμματα τρίτων
	  κατασκευαστών, θα χρειαστείτε ακόμα περισσότερο χώρο.</para>

	<para>Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε κάποιο εμπορικά διαθέσιμο εργαλείο
	  όπως το <application>&partitionmagic;</application>, ή κάποιο
	  ελεύθερο εργαλείο όπως το <application>GParted</application>, για
	  να αλλάξετε μεγέθη στις κατατμήσεις σας και να δημιουργήσετε χώρο
	  για το &os;.  Τόσο το <application>&partitionmagic;</application>
	  όσο και το <application>GParted</application> μπορούν να
	  χρησιμοποιηθούν σε κατατμήσεις <acronym>NTFS</acronym>.  Το
	  <application>GParted</application> είναι διαθέσιμο σε αρκετές
	  διανομές Linux Live CD, όπως για παράδειγμα το
	  <ulink url="http://www.sysresccd.org/">SystemRescueCD</ulink>.</para>

	<para>Έχουν αναφερθεί προβλήματα κατά την αλλαγή μεγέθους κατατμήσεων
	  των &microsoft; Vista.  Συνίσταται να έχετε πρόχειρο ένα CDROM
	  εγκατάστασης των Vista πριν επιχειρήσετε αυτή τη διαδικασία.  Όπως
	  και με όλες τις αντίστοιχες διαδικασίες δίσκων, συνίσταται επίσης
	  να έχετε ένα ενημερωμένο σετ αντιγράφων ασφαλείας.</para>

	<warning>
	  <para>Λανθασμένη χρήση των εργαλείων αυτών μπορεί να οδηγήσει σε
	    διαγραφή των δεδομένων του δίσκου σας.  Πριν τα χρησιμοποιήσετε,
	    βεβαιωθείτε ότι έχετε πρόσφατα αντίγραφα ασφαλείας τα οποία
	    δουλεύουν.</para>
	</warning>

	<example>
	  <title>Χρησιμοποιώντας μια Υπάρχουσα Κατάτμηση χωρίς να την
	    Αλλάξετε</title>

	  <para>Υποθέστε ότι έχετε ένα υπολογιστή με ένα μόνο σκληρό δίσκο
	    4&nbsp;GB στον οποίο έχετε ήδη εγκατεστημένη μια έκδοση των
	    &windows; και τον έχετε χωρίσει σε δύο οδηγούς με γράμματα
	    <devicename>C:</devicename> και <devicename>D:</devicename>,
	    καθένα με μέγεθος 2&nbsp;GB.  Έχετε 1&nbsp;GB δεδομένων στο
	    <devicename>C:</devicename> και 0.5&nbsp;GB δεδομένων στο
	    <devicename>D:</devicename>.</para>

	  <para>Αυτό σημαίνει ότι ο δίσκος σας έχει δύο κατατμήσεις, μία ανά
	    γράμμα οδηγού.  Μπορείτε να αντιγράψετε όλα τα υπάρχοντα δεδομένα
	    σας από τον
	    <devicename>D:</devicename> στο <devicename>C:</devicename> και
	    να ελευθερώσετε έτσι την δεύτερη κατάτμηση, ώστε να είναι έτοιμη
	    για το &os;.</para>
	</example>

	<example>
	  <title>Συρρικνώνοντας μια Υπάρχουσα Κατάτμηση</title>

	  <para>Υποθέστε ότι έχετε ένα υπολογιστή με ένα μόνο δίσκο 4&nbsp;
	    GB στον οποίο έχετε ήδη εγκαταστήσει μια έκδοση των &windows;.
	    Όταν εγκαταστήσατε τα &windows;, δημιουργήσατε μια μεγάλη
	    κατάτμηση με το γράμμα <devicename>C:</devicename> και μέγεθος
	    4&nbsp;GB.  Αυτή τη στιγμή χρησιμοποιείται 1.5&nbsp;GB χώρου και
	    θέλετε να δώσετε στο &os; 2&nbsp;GB χώρο.</para>

	  <para>Για να εγκαταστήσετε το &os; θα πρέπει είτε:</para>

	  <orderedlist>
	    <listitem>
	      <para>Να πάρετε αντίγραφο ασφαλείας των δεδομένων σας
		των &windows; και έπειτα να τα εγκαταστήσετε ξανά,
		δημιουργώντας αυτή τη φορά μια κατάτμηση μεγέθους 2&nbsp;GB
		κατά την εγκατάσταση.</para>
	    </listitem>

	    <listitem>
	      <para>Να χρησιμοποιήσετε κάποιο από τα εργαλεία όπως το
		<application>&partitionmagic;</application> που περιγράψαμε
		παραπάνω ώστε να συρρικνώσετε την κατάτμηση των
		&windows;.</para>
	    </listitem>
	  </orderedlist>
	</example>
      </sect3>
    </sect2>

    <sect2>
      <title>Συλλέξτε Πληροφορίες για τη Ρύθμιση του Δικτύου σας</title>

      <para>Αν σκοπεύετε να συνδεθείτε σε ένα δίκτυο κατά τη διάρκεια της
	εγκατάστασης του &os; (για παράδειγμα αν πρόκειται να κάνετε
	εγκατάσταση μέσω κάποιας τοποθεσίας FTP ή μέσω διακομιστή NFS), τότε
	πρέπει να γνωρίζετε τις ρυθμίσεις του δικτύου σας.  Κατά τη διάρκεια
	της εγκατάστασης, θα ερωτηθείτε για αυτές τις ρυθμίσεις ώστε το &os;
	να μπορέσει να συνδεθεί στο δίκτυο και να ολοκληρώσει την
	εγκατάσταση.</para>

      <sect3>
	<title>Σύνδεση με Δίκτυο Ethernet ή Modem Cable/DSL</title>

	<para>Αν συνδέεστε σε δίκτυο Ethernet ή αν έχετε σύνδεση Internet με
	  χρήση ελεγκτή Ethernet μέσω καλωδιακής ή DSL σύνδεσης, θα
	  χρειαστείτε τις ακόλουθες πληροφορίες:</para>

	<orderedlist>
	  <listitem>
	    <para>Διεύθυνση IP (IP Address)</para>
	  </listitem>

	  <listitem>
	    <para>Διεύθυνση IP της προεπιλεγμένης πύλης
	      (default gateway)</para>
	  </listitem>

	  <listitem>
	    <para>Όνομα υπολογιστή (hostname)</para>
	  </listitem>

	  <listitem>
	    <para>Διευθύνσεις IP του διακομιστή DNS (DNS server IP
	      addresses)</para>
	  </listitem>

	  <listitem>
	    <para>Μάσκα Υποδικτύου (Subnet Mask)</para>
	  </listitem>
	</orderedlist>

	<para>Αν δεν γνωρίζετε αυτές τις πληροφορίες, ρωτήστε το διαχειριστή
	  συστήματος ή τον παροχέα υπηρεσιών Internet που σας εξυπηρετεί.
	  Η απάντηση μπορεί να είναι ότι οι πληροφορίες αυτές εκχωρούνται
	  αυτόματα με χρήση <firstterm>DHCP</firstterm>.  Σημειώστε την
	  πληροφορία αυτή.</para>
      </sect3>

      <sect3>
	<title>Σύνδεση μέσω Modem</title>

	<para>Αν χρησιμοποιείτε επιλογική (dial up) σύνδεση με κάποιο παροχέα
	  Internet (ISP) με χρήση απλού modem, μπορείτε και πάλι να
	  εγκαταστήσετε το &os; μέσω Internet, αλλά θα χρειαστείτε πάρα πολύ
	  χρόνο.</para>

	<para>Θα χρειαστεί να ξέρετε:</para>

	<orderedlist>
	  <listitem>
	    <para>Τον αριθμό κλήσης του ISP σας</para>
	  </listitem>

	  <listitem>
	    <para>Τη σειριακή θύρα (COM:) στην οποία είναι συνδεμένο το modem
	      σας</para>
	  </listitem>

	  <listitem>
	    <para>Το όνομα χρήστη (username) και κωδικό (password) για το
	      λογαριασμό σας στον ISP</para>
	  </listitem>
	</orderedlist>
      </sect3>
    </sect2>

    <sect2>
      <title>Ελέγξτε για Παροράματα (Errata) στο &os;</title>

      <para>Αν και το &os; project πασχίζει για να εξασφαλίσει ότι κάθε έκδοση
	του &os; θα είναι όσο πιο σταθερή γίνεται, ορισμένες φορές στη
	διαδικασία αυτή εισέρχονται λάθη.  Σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις, τα
	λάθη αυτά επηρεάζουν τη διαδικασία εγκατάστασης.  Καθώς τα προβλήματα
	αυτά γίνονται αντιληπτά και επιδιορθώνονται, σημειώνονται στα
	<ulink url="http://www.FreeBSD.org/releases/&rel.current;R/errata.html">Παροράματα &os; (&os; Errata)</ulink> τα οποία βρίσκονται στην δικτυακή
	τοποθεσία του &os;.  Πριν ξεκινήσετε την εγκατάσταση, Θα πρέπει να
	ελέγξετε τα Παροράματα για να βεβαιωθείτε ότι δεν υπάρχουν προβλήματα
	της τελευταίας στιγμής τα οποία θα έπρεπε να γνωρίζετε.</para>

      <para>Πληροφορίες για όλες τις εκδόσεις, περιλαμβανομένων και των
	παροραμάτων για κάθε μία, μπορούν να βρεθούν στη σελίδα <ulink
	  url="&url.base;/releases/index.html">πληροφοριών έκδοσης</ulink>
	της <ulink
	  url="&url.base;/index.html">δικτυακής τοποθεσίας του &os;</ulink>.</para>
    </sect2>

    <sect2>
      <title>Ανακτήστε τα Αρχεία Εγκατάστασης του &os;</title>

      <para>Η διαδικασία εγκατάστασης του &os; μπορεί να εγκαταστήσει το
	λειτουργικό σύστημα χρησιμοποιώντας αρχεία από τις παρακάτω
	τοποθεσίες:</para>

      <itemizedlist>
	<title>Τοπικά Μέσα</title>

	<listitem>
	  <para>CDROM ή DVD</para>
	</listitem>

	<listitem>
	  <para>Μνήμη flash με σύνδεση USB</para>
	</listitem>

	<listitem>
	  <para>Μια κατάτμηση &ms-dos; που βρίσκεται στον ίδιο υπολογιστή</para>
	</listitem>

	<listitem>
	  <para>Μια ταινία SCSI ή QIC</para>
	</listitem>

	<listitem>
	  <para>Δισκέτες</para>
	</listitem>
      </itemizedlist>

      <itemizedlist>
	<title>Δίκτυο</title>

	<listitem>
	  <para>Μια τοποθεσία FTP, μέσω firewall ή με χρήση διακομιστή
	    μεσολάβησης (HTTP proxy) αν είναι αναγκαίο.</para>
	</listitem>

	<listitem>
	  <para>Ένα εξυπηρετητή NFS</para>
	</listitem>

	<listitem>
	  <para>Μια αποκλειστική παράλληλη ή σειριακή σύνδεση</para>
	</listitem>
      </itemizedlist>

      <para>Αν έχετε αγοράσει το &os; σε CD ή DVD, τότε έχετε ήδη ότι
	χρειάζεστε και μπορείτε να πάτε στο επόμενο τμήμα
	(<xref linkend="install-boot-media"/>).</para>

      <para>Αν δεν έχετε ακόμα ανακτήσει τα αρχεία εγκατάστασης του &os;
	θα πρέπει να δείτε το <xref linkend="install-diff-media"/> το οποίο
	εξηγεί πως να προετοιμαστείτε για την εγκατάσταση του &os; με
	οποιοδήποτε από τους παραπάνω τρόπους.  Αφού διαβάσετε το τμήμα αυτό,
	θα πρέπει να γυρίσετε ξανά εδώ και να διαβάσετε από το
	<xref linkend="install-boot-media"/>.</para>
    </sect2>

    <sect2 id="install-boot-media">
      <title>Ετοιμάστε τα Μέσα Εκκίνησης</title>

      <para>Η διαδικασία εκκίνησης του &os; ξεκινάει με την εκκίνηση του
	υπολογιστή σας στο πρόγραμμα εγκατάστασης του &os;&mdash;δεν
	πρόκειται για πρόγραμμα το οποίο μπορείτε να εκτελέσετε μέσα από
	κάποιο άλλο λειτουργικό σύστημα.  Ο υπολογιστής σας φυσιολογικά
	εκκινεί χρησιμοποιώντας το λειτουργικό σύστημα που είναι
	εγκατεστημένο στο σκληρό δίσκο σας, αλλά μπορεί επίσης να ρυθμιστεί
	να χρησιμοποιεί μια <quote>δισκέτα εκκίνησης</quote>.  Οι
	περισσότεροι σύγχρονοι υπολογιστές μπορούν επίσης να εκκινήσουν από
	ένα CDROM στον αντίστοιχο οδηγό ανάγνωσης, ή από μια μνήμη flash
	με σύνδεση USB.</para>

      <tip>
	<para>Αν έχετε το &os; σε CDROM ή DVD (είτε που αγοράσατε, είτε που
	  ετοιμάσατε ο ίδιος), και ο υπολογιστής σας επιτρέπει εκκίνηση από
	  CDROM ή DVD (τυπικά μέσω της επιλογής <quote>Boot Order</quote> ή
	  αντίστοιχης του BIOS), μπορείτε να παραλείψετε αυτό το τμήμα.  Τα CD
	  ή DVD του &os; είναι εκκινήσιμα και μπορούν να χρησιμοποιηθούν για
	  την εγκατάσταση του &os; χωρίς καμιά άλλη ιδιαίτερη
	  προετοιμασία.</para>
      </tip>

      <para>Για να δημιουργήσετε μια εκκινήσιμη μνήμη flash USB, ακολουθήστε
	τα παρακάτω βήματα:</para>

      <procedure>
	<step>
	  <title>Ανακτήστε την Εικόνα Εγκατάστασης για Μνήμη Flash USB</title>

	  <para>Για το &os;&nbsp;8.<replaceable>X</replaceable> μπορείτε να
	    κατεβάσετε το αρχείο εικόνας από τον κατάλογο
	    <filename class="directory">ISO-IMAGES/</filename> στην τοποθεσία
	    <literal>ftp://ftp.FreeBSD.org/pub/FreeBSD/releases/<replaceable>arch</replaceable>/ISO-IMAGES/<replaceable>version</replaceable>/&os;-<replaceable>version</replaceable>-RELEASE-<replaceable>arch</replaceable>-memstick.img</literal>.
	    Αντικαταστήστε το <replaceable>arch</replaceable> και το
	    <replaceable>version</replaceable> με την αρχιτεκτονική και την
	    έκδοση που επιθυμείτε να εγκαταστήσετε.  Για παράδειγμα, τα αρχεία
	    για το &os;/&arch.i386;&nbsp;&rel2.current;-RELEASE είναι
	    διαθέσιμα στην τοποθεσία <ulink
	      url="ftp://ftp.FreeBSD.org/pub/FreeBSD/releases/&arch.i386;/ISO-IMAGES/&rel.current;/&os;-&rel2.current;-RELEASE-&arch.i386;-memstick.img"></ulink>.</para>

	  <tip>
	    <para>Για το &os;&nbsp;9.0-RELEASE και νεότερες εκδόσεις,
	      χρησιμοποιείται διαφορετικός κατάλογος.  Για περισσότερες
	      πληροφορίες σχετικά με την ανάκτηση και εγκατάσταση του
	      &os;&nbsp;9.0-RELEASE και μεταγενέστερων εκδόσεων, δείτε
	      το <xref linkend="bsdinstall"/>.</para>
	  </tip>

	  <para>Το αρχείο που προορίζεται για χρήση με μνήμη USB, έχει
	    κατάληξη <filename>.img</filename>.  Ο κατάλογος
	    <filename class="directory">ISO-IMAGES/</filename> περιέχει
	    πλήθος διαφορετικών αρχείων και αυτό που θα χρειαστείτε
	    εξαρτάται στην πραγματικότητα από την έκδοση του &os; που θα
	    εγκαταστήσετε και ενδεχομένως και από το υλικό του υπολογιστή
	    σας.</para>

	  <important>
	    <para>Πριν προχωρήσετε, κρατήστε αντίγραφο των δεδομένων που
	      ενδεχομένως υπάρχουν στη USB flash μνήμη σας.  Η διαδικασία
	      που περιγράφουμε θα <emphasis>διαγράψει</emphasis> όλα τα
	      περιεχόμενα της.</para>
	  </important>
	</step>

	<step>
	  <title>Γράψτε το Αρχείο Εικόνας στη Μνήμη Flash</title>

	  <procedure>
	    <title>Χρησιμοποιώντας το &os; για την Εγγραφή του Αρχείου
	      Εικόνας</title>

	    <warning>
	      <para>Το παρακάτω παράδειγμα χρησιμοποιεί ως υπόδειγμα την
		συσκευή <filename class="devicefile">/dev/da0</filename>
		για τη δημιουργία της USB μνήμης εκκίνησης.  Επιλέξτε με
		προσοχή το πραγματικό όνομα της συσκευής που θα
		χρησιμοποιηθεί, διαφορετικά μπορεί να προκληθεί απώλεια
		δεδομένων.</para>
	    </warning>

	    <step>
	      <title>Εγγραφή του Αρχείου μέσω της &man.dd.1;</title>

	      <para>Το αρχείο <filename>.img</filename>
		<emphasis>δεν</emphasis> είναι ένα κανονικό αρχείο που
		μπορείτε απλώς να αντιγράψετε στη μνήμη flash.  Πρόκειται
		στην πραγματικότητα για μια εικόνα των περιεχομένων ολόκληρου
		του δίσκου.  Αυτό σημαίνει ότι <emphasis>δεν</emphasis>
		μπορείτε απλώς να αντιγράψετε τα δεδομένα από τον ένα δίσκο
		στον άλλο.  Θα πρέπει να χρησιμοποιήσετε την εντολή
		&man.dd.1; για να γράψετε το αρχείο εικόνας απευθείας στο
		δίσκο:</para>

	      <screen>&prompt.root; <userinput>dd if=&os;-&rel2.current;-RELEASE-&arch.i386;-memstick.img of=/dev/<replaceable>da0</replaceable> bs=64k</userinput></screen>

	      <para>Αν λάβετε το μήνυμα λάθους <computeroutput>Operation not
		permitted</computeroutput>, βεβαιωθείτε ότι η συσκευή που
		προσπαθείτε να χρησιμοποιησέτε δεν είναι ήδη σε χρήση,
		ενδεχομένως προσαρτημένη αυτόματα από κάποιο βοηθητικό
		πρόγραμμα.  Έπειτα προσπαθήστε ξανά.</para>
	    </step>
	  </procedure>

	  <procedure>
	    <title>Χρησιμοποιώντας τα &windows; για την Εγγραφή του Αρχείου
	      Εικόνας</title>

	    <warning>
	      <para>Βεβαιωθείτε ότι χρησιμοποιείτε το σωστό όνομα οδηγού για
		την μνήμη flash, διαφορετικά ίσως να καταστρέψετε υπάρχοντα
		δεδομένα.</para>
	    </warning>

	    <step>
	      <title>Ανάκτηση του Προγράμματος <application>Image Writer για
		Windows</application></title>

	      <para>H εφαρμογή <application>Image Writer για
		Windows</application> είναι ελεύθερο λογισμικό το οποίο μπορεί
		να χρησιμοποιηθεί για τη σωστή εγγραφή ενός αρχείου εικόνας σε
		μια μνήμη USB.  Μπορείτε να το κατεβάσετε από την τοποθεσία
		<ulink url="https://launchpad.net/win32-image-writer/"></ulink>
		και να το αποσυμπιέσετε σε ένα φάκελο.</para>
	    </step>

	    <step>
	      <title>Εγγραφή του Αρχείου με το Image Writer</title>

	      <para>Κάντε διπλό κλικ στο εικονίδιο
		<application>Win32DiskImager</application> για να ξεκινήσετε
		το πρόγραμμα.  Κάντε κλικ στο εικονίδιο του φακέλου και
		επιλέξτε το αρχείο που θα γράψετε στη μνήμη USB.  Κάντε κλικ
		στο πλήκτρο <guibutton>Save</guibutton> για να αποδεχθείτε το
		όνομα αρχείου.  Επαληθεύστε ότι οι παραπάνω ενέργειες είναι
		σωστές και ότι δεν υπάρχουν σε άλλα παράθυρα άνοιχτοι φάκελοι
		από τη μνήμη USB.  Τέλος, κάντε κλικ στο
		<guibutton>Write</guibutton> για να γράψετε το αρχείο εικόνας
		στον οδηγό.</para>
	    </step>
	  </procedure>
	</step>
      </procedure>

      <para>Για να δημιουργήσετε δισκέτες εκκίνησης, ακολουθήστε αυτά
	τα βήματα:</para>

      <procedure>
	<step>
	  <title>Ανακτήστε τα Images (Αρχεία Εικόνων) των Δισκετών</title>

	  <important>
	    <para>Σημειώστε ότι στις εκδόσεις 8.<replaceable>X</replaceable>
	      του &os;, δεν υπάρχει πλέον υποστήριξη για δισκέτες εκκίνησης.
	      Δείτε τις παραπάνω οδηγίες για να κάνετε εγκατάσταση μέσω
	      μνήμης USB flash, ή χρησιμοποιήστε απλώς ένα CDROM ή DVD.</para>
	  </important>

	  <para>Οι δισκέτες εκκίνησης είναι διαθέσιμες στο μέσο εγκατάστασης
	    που έχετε, στον κατάλογο <filename>floppies/</filename> και
	    μπορείτε επίσης να τις κατεβάσετε από τον αντίστοιχο κατάλογο
	    <literal>ftp://ftp.FreeBSD.org/pub/FreeBSD/releases/<replaceable>arch</replaceable>/<replaceable>version</replaceable>-RELEASE/floppies/</literal>.
	    Αντικαταστήστε τα <replaceable>arch</replaceable> και
	    <replaceable>version</replaceable>
	    με την αρχιτεκτονική και τον αριθμό της έκδοσης που θέλετε να
	    εγκαταστήσετε αντίστοιχα.  Για παράδειγμα τα images των δισκετών
	    εκκίνησης για &os;/&arch.i386;&nbsp;&rel2.current;-RELEASE είναι
	    διαθέσιμα από την τοποθεσία <ulink url="ftp://ftp.FreeBSD.org/pub/FreeBSD/releases/i386/&rel2.current;-RELEASE/floppies/"></ulink>.</para>

	  <para>Τα images έχουν κατάληξη
	    <filename>.flp</filename>.  O κατάλογος
	    <filename>floppies/</filename> περιέχει αρκετά διαφορετικά
	    images, και το ποια θα χρειαστείτε εξαρτάται από την έκδοση του
	    &os; που θα εγκαταστήσετε, και σε ορισμένες περιπτώσεις, και από
	    το υλικό (hardware) στο οποίο κάνετε εγκατάσταση.  Στις
	    περισσότερες περιπτώσεις θα χρειαστείτε τέσσερις δισκέτες, τις
	    <filename>boot.flp</filename>, <filename>kern1.flp</filename>,
	    <filename>kern2.flp</filename> και <filename>kern3.flp</filename>.
	    Ελέγξτε το αρχείο <filename>README.TXT</filename> που βρίσκεται
	    στον ίδιο κατάλογο για τις τελευταίες πληροφορίες σχετικά με τα
	    αρχεία αυτά.</para>

	  <important>
	    <para>Το FTP πρόγραμμα που θα χρησιμοποιήσετε πρέπει να
	      χρησιμοποιεί <emphasis>δυαδικό τρόπο μεταφοράς (binary mode)
	      </emphasis> για να κατεβάσετε τα images των δισκετών.
	      Ορισμένοι φυλλομετρητές είναι γνωστό ότι χρησιμοποιούν
	      <emphasis>ASCII</emphasis> τρόπο (κειμένου), το οποίο θα το
	      καταλάβετε αν δεν μπορείτε να κάνετε εκκίνηση από τις
	      δισκέτες.</para>
	  </important>
	</step>

	<step>
	  <title>Προετοιμάστε τις Δισκέτες</title>

	  <para>Από κάθε αρχείο image που κατεβάσατε, πρέπει να
	    δημιουργήσετε μια δισκέτα.  Είναι επιβεβλημένο, οι δισκέτες αυτές
	    να μην έχουν ελαττώματα.  Ο ευκολότερος τρόπος για να το ελέγξετε
	    είναι να τις διαμορφώσετε εσείς.  Μην εμπιστεύεστε
	    προ-διαμορφωμένες δισκέτες.  Το πρόγραμμα διαμόρφωσης των
	    &windows; δεν θα σας ειδοποιήσει για την παρουσία χαλασμένων
	    τομέων, απλώς θα τους μαρκάρει ως <quote>χαλασμένους</quote> και
	    θα τους αγνοήσει.  Σας συμβουλεύουμε να χρησιμοποιήσετε
	    καινούριες δισκέτες αν επιλέξετε αυτή τη μέθοδο
	    εγκατάστασης.</para>

	  <important>
	    <para>Αν προσπαθήσετε να εγκαταστήσετε το &os; και το πρόγραμμα
	      εγκατάστασης κολλήσει, παγώσει ή με κάποιο τρόπο συμπεριφέρεται
	      περίεργα, ο πρώτος σας ύποπτος πρέπει να είναι οι δισκέτες.
	      Δοκιμάστε να γράψετε τα images σε νέες δισκέτες και
	      προσπαθήστε ξανά.</para>
	  </important>
	</step>

	<step>
	  <title>Γράψτε τα Αρχεία Image σε Δισκέτες</title>

	  <para>Τα αρχεία <filename>.flp</filename>
	    <emphasis>δεν</emphasis> είναι κανονικά αρχεία που μπορείτε να
	    αντιγράψετε σε δισκέτα.  Είναι images που έχουν όλο το περιεχόμενο
	    της δισκέτας σε ένα αρχείο.  Αυτό σημαίνει ότι <emphasis>δεν
	    μπορείτε</emphasis> απλώς να αντιγράψετε τα αρχεία αυτά σε
	    δισκέτες.  Αντίθετα, πρέπει να χρησιμοποιήσετε ειδικά εργαλεία για
	    να γράψετε τα images αυτά απευθείας στις δισκέτες.</para>

	  <indexterm><primary>DOS</primary></indexterm>
	  <para>Αν πρόκειται να δημιουργήσετε τις δισκέτες σε ένα υπολογιστή
	    που εκτελεί &ms-dos; / &windows;, σας παρέχουμε ένα εργαλείο για
	    αυτή την εργασία, το <command>fdimage</command>.</para>

	  <para>Αν χρησιμοποιείτε τα images των δισκετών από το CDROM και
	    ο οδηγός σας CDROM είναι στο γράμμα <devicename>E:</devicename>,
	    θα εκτελέσετε την εξής εντολή:</para>

	  <screen><prompt>E:\&gt;</prompt> <userinput>tools\fdimage floppies\boot.flp A:</userinput></screen>

	  <para>Επαναλάβετε την εντολή αυτή για κάθε αρχείο
	    <filename>.flp</filename>, αντικαθιστώντας κάθε φορά τη δισκέτα.
	    Βεβαιωθείτε ότι σημειώνετε στην ετικέτα κάθε δισκέτας το όνομα
	    του αρχείου που αντιγράψατε.  Ρυθμίστε κατάλληλα την εντολή
	    ανάλογα με την τοποθεσία των image αρχείων
	    <filename>.flp</filename>.  Αν δεν έχετε το CDROM, μπορείτε να
	    κατεβάσετε το <command>fdimage</command> από την τοποθεσία FTP
	    <ulink url="ftp://ftp.FreeBSD.org/pub/FreeBSD/tools/"><filename class="directory">tools</filename> directory</ulink>του &os;.</para>

	  <para>Αν γράφετε τις δισκέτες σε ένα σύστημα &unix; (όπως κάποιο
	    σύστημα &os;) μπορείτε να χρησιμοποιήσετε την εντολή &man.dd.1;
	    για να γράψετε τα image αρχεία απευθείας στις δισκέτες.  Στο &os;
	    θα γράφατε:</para>

	  <screen>&prompt.root; <userinput>dd if=boot.flp of=/dev/fd0</userinput></screen>

	  <para>Στο &os; η συσκευή, <filename>/dev/fd0</filename>
	    αναφέρεται στην πρώτη μονάδα δισκέτας
	    (τον οδηγό <devicename>A:</devicename>).
	    Η συσκευή <filename>/dev/fd1</filename> θα ήταν ο οδηγός
	    <devicename>B:</devicename>, κ.ο.κ.  Άλλες παραλλαγές του &unix;
	    μπορεί να χρησιμοποιούν διαφορετικά ονόματα για τους οδηγούς
	    δισκέτας και θα χρειαστεί να ελέγξετε την τεκμηρίωση του
	    συστήματος σας κατά περίπτωση.</para>
	</step>
      </procedure>

      <para>Είστε τώρα έτοιμοι να ξεκινήσετε την εγκατάσταση του &os;.</para>
    </sect2>
  </sect1>

  <sect1 id="install-start">
    <title>Ξεκινώντας την Εγκατάσταση</title>

    <important>
      <para>Το πρόγραμμα εγκατάστασης δεν θα κάνει καμιά αλλαγή στους δίσκους
	σας μέχρι να δείτε το ακόλουθο μήνυμα:</para>

      <literallayout class="monospaced">Last Chance: Are you SURE you want continue the installation?

If you're running this on a disk with data you wish to save then WE
STRONGLY ENCOURAGE YOU TO MAKE PROPER BACKUPS before proceeding!

We can take no responsibility for lost disk contents!</literallayout>

      <para>Η εγκατάσταση μπορεί να ακυρωθεί οποιαδήποτε στιγμή μέχρι να δείτε
	την τελική προειδοποίηση χωρίς να γίνει καμιά αλλαγή στα περιεχόμενα
	του σκληρού δίσκου.  Αν ανησυχείτε ότι έχετε κάνει κάποια λάθος
	ρύθμιση μπορείτε απλώς να σβήσετε τον υπολογιστή πριν από το σημείο
	αυτό, και δεν θα δημιουργηθεί κανένα πρόβλημα.</para>
    </important>

    <sect2 id="install-starting">
      <title>Εκκίνηση</title>

      <sect3 id="install-starting-i386">
	<title>Εκκίνηση στην Αρχιτεκτονική &i386;</title>

	<procedure>
	  <step>
	    <para>Ξεκινήστε με τον υπολογιστή σας απενεργοποιημένο.</para>
	  </step>

	  <step>
	    <para>Εκκινήστε τον υπολογιστή σας.  Καθώς ξεκινάει θα πρέπει να
	      δείχνει κάποια επιλογή για να εισέλθετε στο πρόγραμμα ρυθμίσεων
	      του BIOS (BIOS setup), συνήθως με την πίεση κάποιου πλήκτρου
	      όπως το <keycap>F2</keycap>, το <keycap>F10</keycap>, το
	      <keycap>Del</keycap> ή το συνδυασμό
	      <keycombo action="simul">
	      <keycap>Alt</keycap>
	      <keycap>S</keycap>
	      </keycombo>.  Χρησιμοποιήστε το συνδυασμό που φαίνεται στην
	      οθόνη.  Σε κάποιες περιπτώσεις, κατά την εκκίνηση μπορεί στην
	      οθόνη σας να φαίνεται κάποιο γραφικό λογότυπο.  Τυπικά,
	      πιέζοντας το <keycap>Esc</keycap> το γραφικό αυτό εξαφανίζεται
	      και μπορείτε πλέον να δείτε τα απαραίτητα μηνύματα.</para>
	  </step>

	  <step>
	    <para>Βρείτε τη ρύθμιση που ελέγχει από ποιες συσκευές εκκινεί το
	      σύστημα.  Συνήθως αναφέρεται ως <quote>Boot Order</quote> και
	      εμφανίζεται ως λίστα συσκευών, όπως για παράδειγμα
	      <literal>Floppy</literal>, <literal>CDROM</literal>,
	      <literal>First Hard Disk</literal>, κ.ο.κ.</para>

	    <para>Αν πρόκειται να εκκινήσετε από το CDROM, βεβαιωθείτε ότι
	      έχετε κάνει την αντίστοιχη επιλογή.  Αν πρόκειται να εκκινήσετε
	      από USB μνήμη flash ή από δισκέτα, βεβαιωθείτε ότι έχετε επίσης
	      κάνει τη σωστή επιλογή.  Αν δεν είστε σίγουροι, συμβουλευτείτε
	      το εγχειρίδιο του υπολογιστή ή / και της μητρικής
	      πλακέτας.</para>

	    <para>Κάντε την αλλαγή, αποθηκεύστε και βγείτε από το πρόγραμμα
	      ρυθμίσεων.  Ο υπολογιστής σας θα επανεκκινήσει.</para>
	  </step>

	  <step>
	    <para>Αν προετοιμάσατε μνήμη flash USB, όπως περιγράφεται
	      στο <xref linkend="install-boot-media"/>, μην παραλείψετε να
	      συνδέσετε τη μνήμη στην αντίστοιχη υποδοχή, πριν ενεργοποιήσετε
	      τον υπολογιστή σας.</para>

	    <para>Αν θα εκκινήσετε από το CDROM, θα χρειαστεί να
	      ενεργοποιήσετε τον υπολογιστή και να εισάγετε το CDROM στον
	      οδηγό με την πρώτη δυνατή ευκαιρία.</para>

	    <note>
	      <para>Για το &os;&nbsp;7.<replaceable>X</replaceable>
		διατίθενται δισκέτες εκκίνησης τις οποίες μπορείτε
		να δημιουργήσετε όπως περιγράφεται στο <xref
		  linkend="install-boot-media"/>.  Μια από αυτές θα
		είναι η πρώτη δισκέτα εκκίνησης:
		<filename>boot.flp</filename>.  Τοποθετήστε αυτή τη δισκέτα
		στον οδηγό και εκκινήστε τον υπολογιστή σας.</para>
	    </note>

	    <para>Αν ο υπολογιστής σας ξεκινήσει κανονικά και φορτώσει το
	      υπάρχον λειτουργικό σας σύστημα, τότε είτε:</para>

	    <orderedlist>
	      <listitem>
		<para>Δεν βάλατε τη δισκέτα ή το CD αρκετά νωρίς κατά τη
		  διαδικασία εκκίνησης.  Αφήστε την στον οδηγό και δοκιμάστε
		  να επανεκκινήσετε τον υπολογιστή σας.</para>
	      </listitem>

	      <listitem>
		<para>Οι προηγούμενες αλλαγές που κάνετε στις ρυθμίσεις του
		  BIOS δεν λειτούργησαν.  Θα πρέπει να επαναλάβετε το βήμα
		  αυτό μέχρι να πετύχετε τη σωστή επιλογή.</para>
	      </listitem>

	      <listitem>
		<para>Το συγκεκριμένο BIOS που διαθέτετε δεν υποστηρίζει
		  εκκίνηση από το επιλεγμένο μέσο.</para>
	      </listitem>
	    </orderedlist>
	  </step>

	  <step>
	    <para>Θα αρχίσει η εκκίνηση του &os;.  Αν ξεκινάτε από το CDROM θα
	      δείτε μια εικόνα όπως την επόμενη (έχουν παραλειφθεί οι
	      πληροφορίες έκδοσης):</para>

	    <screen>Booting from CD-Rom...
CD Loader 1.2

Building the boot loader arguments
Looking up /BOOT/LOADER... Found
Relocating the loader and the BTX
Starting the BTX loader

BTX loader 1.00 BTX version is 1.02
Consoles: internal video/keyboard
BIOS CD is cd0
BIOS drive C: is disk0
BIOS drive D: is disk1
BIOS 639kB/261056kB available memory

FreeBSD/i386 bootstrap loader, Revision 1.1

Loading /boot/defaults/loader.conf
/boot/kernel/kernel text=0x64daa0 data=0xa4e80+0xa9e40 syms=[0x4+0x6cac0+0x4+00
x88e9d]
\</screen>

	    <para>Αν κάνετε εκκίνηση από μονάδα δισκέτας, θα δείτε μια οθόνη
	      όμοια με την παρακάτω (έχουν παραλειφθεί οι πληροφορίες
	      έκδοσης):</para>

	    <screen>Booting from Floppy...
Uncompressing ... done

BTX loader 1.00  BTX version is 1.01
Console: internal video/keyboard
BIOS drive A: is disk0
BIOS drive C: is disk1
BIOS 639kB/261120kB available memory

FreeBSD/i386 bootstrap loader, Revision 1.1

Loading /boot/defaults/loader.conf
/kernel text=0x277391 data=0x3268c+0x332a8 |

Insert disk labelled "Kernel floppy 1" and press any key...</screen>

	    <para>Ακολουθήστε τις οδηγίες, αφαιρώντας την δισκέτα
	      <filename>boot.flp</filename>, εισάγοντας την δισκέτα
	      <filename>kern1.flp</filename> και πιέζοντας
	      <keycap>Enter</keycap>.  Ξεκινήστε από την πρώτη δισκέτα, και
	      όταν σας ζητηθεί, βάλτε τις άλλες δισκέτες όπως
	      απαιτείται.</para>
	  </step>

	  <step>
	    <para>Είτε ξεκινήσατε από δισκέτα, είτε από CDROM, είτε από μνήμη
	      flash, η διαδικασία εκκίνησης θα φτάσει στο μενού του &os;
	      boot loader:</para>

	    <figure id="boot-loader-menu">
	      <title>Μενού Εκκίνησης (&os; Boot Loader)</title>

	      <mediaobject>
		<imageobject>
		  <imagedata fileref="install/boot-loader-menu"/>
		</imageobject>
	      </mediaobject>
	    </figure>

	    <para>Περιμένετε δέκα δευτερόλεπτα, ή απλώς πιέστε
	      <keycap>Enter</keycap></para>
	  </step>
	</procedure>
      </sect3>

      <sect3>
	<title>Εκκίνηση στον &sparc64;</title>

	<para>Τα περισσότερα συστήματα &sparc64; είναι ρυθμισμένα να ξεκινάνε
	  αυτόματα από το σκληρό δίσκο.  Για να εγκαταστήσετε το &os;, θα
	  πρέπει να ξεκινήσετε είτε από το δίκτυο, είτε από το CDROM, κάτι το
	  οποίο απαιτεί να εισέλθετε στην PROM (OpenFirmware).</para>

	<para>Για το σκοπό αυτό, επανεκκινήστε το σύστημα και περιμένετε μέχρι
	  να εμφανιστεί το μήνυμα εκκίνησης (boot).  Αυτό εξαρτάται από το
	  μοντέλο, αλλά γενικά μοιάζει με:</para>

	<screen>Sun Blade 100 (UltraSPARC-IIe), Keyboard Present
Copyright 1998-2001 Sun Microsystems, Inc.  All rights reserved.
OpenBoot 4.2, 128 MB memory installed, Serial #51090132.
Ethernet address 0:3:ba:b:92:d4, Host ID: 830b92d4.</screen>

	<para>Αν το σύστημα σας συνεχίζει με εκκίνηση από το σκληρό δίσκο,
	  πρέπει να πιέσετε:
	  <keycombo action="simul"><keycap>L1</keycap><keycap>A</keycap></keycombo>
	  ή
	  <keycombo action="simul"><keycap>Stop</keycap><keycap>A</keycap></keycombo>
	  στο πληκτρολόγιο, ή να στείλετε <command>BREAK</command> μέσω της
	  σειριακής κονσόλας (χρησιμοποιώντας για παράδειγμα
	  <command>~#</command> στο &man.tip.1; ή στο &man.cu.1;) για να
	  φτάσετε στην προτροπή της PROM.  Φαίνεται όπως παρακάτω:</para>

	  <screen><prompt>ok     </prompt><co id="prompt-single"/>
<prompt>ok {0} </prompt><co id="prompt-smp"/></screen>

	  <calloutlist>
	    <callout arearefs="prompt-single">
	      <para>Αυτή είναι η προτροπή που χρησιμοποιείται σε συστήματα με
		μία CPU.</para>
	    </callout>

	    <callout arearefs="prompt-smp">
	      <para>Αυτή είναι η προτροπή που χρησιμοποιείται σε συστήματα
		SMP, το ψηφίο δείχνει τον αριθμό της ενεργής CPU.</para>
	    </callout>
	  </calloutlist>

	<para>Στο σημείο αυτό, τοποθετήστε το CDROM στον οδηγό, και από την
	  προτροπή της PROM, γράψτε <command>boot cdrom</command>.</para>
      </sect3>
    </sect2>

    <sect2 id="view-probe">
      <title>Επισκόπηση των Αποτελεσμάτων Ανίχνευσης Συσκευών</title>

      <para>Οι τελευταίες εκατοντάδες γραμμές που πέρασαν από την οθόνη σας,
	αποθηκεύονται, και μπορείτε να τις ξαναδείτε.</para>

      <para>Για να δείτε τα περιεχόμενα της προσωρινής μνήμης (buffer) πιέστε
	το πλήκτρο <keycap>Scroll Lock</keycap>.  Με τον τρόπο αυτό
	ενεργοποιείται η κύλιση της οθόνης.  Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τα
	πλήκτρα με τα βελάκια, ή τα <keycap>PageUp</keycap> και
	<keycap>PageDown</keycap> για να δείτε τα αποτελέσματα.  Πιέστε ξανά
	το πλήκτρο <keycap>Scroll Lock</keycap> για να τερματίσετε την
	κύλιση.</para>

      <para>Κάντε το αυτό τώρα για να δείτε το κείμενο που κύλησε εκτός οθόνης
	την ώρα που ο πυρήνας ανίχνευε το υλικό του υπολογιστή σας.  Θα δείτε
	ένα κείμενο αντίστοιχο με το <xref linkend="install-dev-probe"/>, αν
	και το ακριβές κείμενο θα διαφέρει ανάλογα με τις συσκευές που έχετε
	στον υπολογιστή σας.</para>

      <figure id="install-dev-probe">
	<title>Τυπικά Αποτελέσματα Ανίχνευσης Συσκευών</title>

	<screen>avail memory = 253050880 (247120K bytes)
Preloaded elf kernel "kernel" at 0xc0817000.
Preloaded mfs_root "/mfsroot" at 0xc0817084.
md0: Preloaded image &lt;/mfsroot&gt; 4423680 bytes at 0xc03ddcd4

md1: Malloc disk
Using $PIR table, 4 entries at 0xc00fde60
npx0: &lt;math processor&gt; on motherboard
npx0: INT 16 interface
pcib0: &lt;Host to PCI bridge&gt; on motherboard
pci0: &lt;PCI bus&gt; on pcib0
pcib1:&lt;VIA 82C598MVP (Apollo MVP3) PCI-PCI (AGP) bridge&gt; at device 1.0 on pci0
pci1: &lt;PCI bus&gt; on pcib1
pci1: &lt;Matrox MGA G200 AGP graphics accelerator&gt; at 0.0 irq 11
isab0: &lt;VIA 82C586 PCI-ISA bridge&gt; at device 7.0 on pci0
isa0: &lt;iSA bus&gt; on isab0
atapci0: &lt;VIA 82C586 ATA33 controller&gt; port 0xe000-0xe00f at device 7.1 on pci0
ata0: at 0x1f0 irq 14 on atapci0
ata1: at 0x170 irq 15 on atapci0
uhci0 &lt;VIA 83C572 USB controller&gt; port 0xe400-0xe41f irq 10 at device 7.2 on pci
0
usb0: &lt;VIA 83572 USB controller&gt; on uhci0
usb0: USB revision 1.0
uhub0: VIA UHCI root hub, class 9/0, rev 1.00/1.00, addr1
uhub0: 2 ports with 2 removable, self powered
pci0: &lt;unknown card&gt; (vendor=0x1106, dev=0x3040) at 7.3
dc0: &lt;ADMtek AN985 10/100BaseTX&gt; port 0xe800-0xe8ff mem 0xdb000000-0xeb0003ff ir
q 11 at device 8.0 on pci0
dc0: Ethernet address: 00:04:5a:74:6b:b5
miibus0: &lt;MII bus&gt; on dc0
ukphy0: &lt;Generic IEEE 802.3u media interface&gt; on miibus0
ukphy0: 10baseT, 10baseT-FDX, 100baseTX, 100baseTX-FDX, auto
ed0: &lt;NE2000 PCI Ethernet (RealTek 8029)&gt; port 0xec00-0xec1f irq 9 at device 10.
0 on pci0
ed0 address 52:54:05:de:73:1b, type NE2000 (16 bit)
isa0: too many dependant configs (8)
isa0: unexpected small tag 14
orm0: &lt;Option ROM&gt; at iomem 0xc0000-0xc7fff on isa0
fdc0: &lt;NEC 72065B or clone&gt; at port 0x3f0-0x3f5,0x3f7 irq 6 drq2 on isa0
fdc0: FIFO enabled, 8 bytes threshold
fd0: &lt;1440-KB 3.5&rdquo; drive&gt; on fdc0 drive 0
atkbdc0: &lt;Keyboard controller (i8042)&gt; at port 0x60,0x64 on isa0
atkbd0: &lt;AT Keyboard&gt; flags 0x1 irq1 on atkbdc0
kbd0 at atkbd0
psm0: &lt;PS/2 Mouse&gt; irq 12 on atkbdc0
psm0: model Generic PS/@ mouse, device ID 0
vga0: &lt;Generic ISA VGA&gt; at port 0x3c0-0x3df iomem 0xa0000-0xbffff on isa0
sc0: &lt;System console&gt; at flags 0x100 on isa0
sc0: VGA &lt;16 virtual consoles, flags=0x300&gt;
sio0 at port 0x3f8-0x3ff irq 4 flags 0x10 on isa0
sio0: type 16550A
sio1 at port 0x2f8-0x2ff irq 3 on isa0
sio1: type 16550A
ppc0: &lt;Parallel port&gt; at port 0x378-0x37f irq 7 on isa0
pppc0: SMC-like chipset (ECP/EPP/PS2/NIBBLE) in COMPATIBLE mode
ppc0: FIFO with 16/16/15 bytes threshold
plip0: &lt;PLIP network interface&gt; on ppbus0
ad0: 8063MB &lt;IBM-DHEA-38451&gt; [16383/16/63] at ata0-master UDMA33
acd0: CD-RW &lt;LITE-ON LTR-1210B&gt; at ata1-slave PIO4
Mounting root from ufs:/dev/md0c
/stand/sysinstall running as init on vty0</screen>
      </figure>

      <para>Ελέγξτε προσεκτικά τα αποτελέσματα της ανίχνευσης για να
	βεβαιωθείτε ότι το &os; ανίχνευσε όλες τις συσκευές που αναμένατε.  Αν
	μια συσκευή δεν βρέθηκε, τότε δεν θα τη δείτε στη λίστα.  Με τη
	βοήθεια <link linkend="kernelconfig">εξειδικευμένου πυρήνα</link>
	μπορείτε να προσθέσετε υποστήριξη για συσκευές οι οποίες δεν
	περιλαμβάνονται στον πυρήνα <filename>GENERIC</filename>, όπως τις
	κάρτες ήχου.</para>

      <para>Μετά το τέλος της διαδικασίας
	ανίχνευσης συσκευών, θα δείτε το <xref linkend="config-country"/>.
	Χρησιμοποιήστε τα βελάκια για να επιλέξετε περιοχή ή χώρα.  Έπειτα
	πιέστε <keycap>Enter</keycap>, για να ρυθμίσετε τη χώρα.</para>

      <figure id="config-country">
	<title>Επιλέγοντας το Μενού Χώρας</title>

	<mediaobject>
	  <imageobject>
	    <imagedata fileref="install/config-country"/>
	  </imageobject>
	</mediaobject>
      </figure>

      <para>Αν επιλέξατε ως χώρα <guimenuitem>United States</guimenuitem>,
	θα χρησιμοποιηθεί η τυποποιημένη Αμερικανική διάταξη πληκτρολογίου.
	Αν επιλέξατε διαφορετική χώρα, θα εμφανιστεί το παρακάτω μενού.
	Χρησιμοποιήστε τα βελάκια για να επιλέξετε τη σωστή διάταξη
	πληκτρολογίου και πιέστε <keycap>Enter</keycap>.</para>

      <figure id="config-keymap">
	<title>Επιλογή Μενού Πληκτρολογίου</title>

	<mediaobject>
	  <imageobject>
	    <imagedata fileref="install/config-keymap"/>
	  </imageobject>
	</mediaobject>
      </figure>

      <para>Μετά την επιλογή της χώρας, θα εμφανιστεί το βασικό μενού
	επιλογών του <application>sysinstall</application>.</para>
    </sect2>
  </sect1>

  <sect1 id="using-sysinstall">
    <title>Εισαγωγή στο Sysinstall</title>

    <para>Το πρόγραμμα <application>sysinstall</application> είναι η εφαρμογή
      εγκατάστασης που παρέχεται από το &os; Project.  Βασίζεται σε περιβάλλον
      κειμένου και χωρίζεται σε μια σειρά από μενού και οθόνες που μπορείτε να
      χρησιμοποιήσετε για να ρυθμίσετε και να ελέγξετε την διαδικασία
      εγκατάστασης.</para>

    <para>Το σύστημα μενού του <application>sysinstall</application>
      ελέγχεται με τα βελάκια, το <keycap>Enter</keycap>, το
      <keycap>Space</keycap> και άλλα πλήκτρα.  Λεπτομερή περιγραφή των
      πλήκτρων αυτών και των λειτουργιών τους περιέχεται στις οδηγίες χρήσης
      του <application>sysinstall</application>.</para>

    <para>Για να δείτε τις πληροφορίες αυτές, βεβαιωθείτε ότι είναι φωτισμένη
      η επιλογή <guimenuitem>Usage</guimenuitem> και ότι είναι επιλεγμένο το
      πλήκτρο <guibutton>[Select]</guibutton> όπως φαίνεται στο
      <xref linkend="sysinstall-main3"/>, και πιέστε
      <keycap>Enter</keycap>.</para>

    <para>Θα δείτε τις οδηγίες χρήσης του συστήματος μενού.  Κατόπιν πιέστε
      <keycap>Enter</keycap> για να επιστρέψετε στο κύριο μενού
      (Main Menu).</para>

    <figure id="sysinstall-main3">
      <title>Επιλέγοντας Usage από το Main Menu του SysInstall</title>

      <mediaobject>
	<imageobject>
	  <imagedata fileref="install/main1"/>
	</imageobject>
      </mediaobject>
    </figure>

    <sect2 id="select-doc">
      <title>Επιλέγοντας το Μενού Documentation (Τεκμηρίωσης)</title>

      <para>Από το Main Menu, επιλέξτε <guimenuitem>Doc</guimenuitem> με τα
	βελάκια και πιέστε <keycap>Enter</keycap>.</para>

      <figure id="main-doc">
	<title>Επιλέγοντας το Μενού Documentation</title>

	<mediaobject>
	  <imageobject>
	    <imagedata fileref="install/main-doc"/>
	  </imageobject>
	</mediaobject>
      </figure>

      <para>Αυτό θα δείξει το Μενού Documentation.</para>

      <figure id="docmenu1">
	<title>Το Μενού Documentation του Sysinstall</title>

	<mediaobject>
	  <imageobject>
	    <imagedata fileref="install/docmenu1"/>
	  </imageobject>
	</mediaobject>
      </figure>

      <para>Είναι σημαντικό να διαβάσετε την παρεχόμενη τεκμηρίωση.</para>

      <para>Για να δείτε ένα έγγραφο, επιλέξτε το με τα βελάκια και πιέστε
	<keycap>Enter</keycap>.  Όταν τελειώσετε την ανάγνωση ενός εγγράφου,
	πιέζοντας <keycap>Enter</keycap> θα επιστρέψετε στο μενού
	Documentation.</para>

      <para>Για να επιστρέψετε στο Κυρίως Μενού Εγκατάστασης, επιλέξτε
	<guimenuitem>Exit</guimenuitem> με τα βελάκια και πιέστε
	<keycap>Enter</keycap>.</para>
    </sect2>

    <sect2 id="keymap">
      <title>Επιλέγοντας το Μενού Keymap (Διάταξη Πληκτρολογίου)</title>

      <para>Για να αλλάξετε τη διάταξη του πληκτρολογίου, χρησιμοποιήστε τα
	βελάκια για να επιλέξετε <guimenuitem>Keymap</guimenuitem>
	από το μενού και πιέστε <keycap>Enter</keycap>.  Αυτό απαιτείται μόνο
	αν χρησιμοποιείτε διάταξη πληκτρολογίου που δεν είναι στάνταρ και
	επίσης για διατάξεις εκτός της Αγγλικής ΗΠΑ.</para>

      <figure id="sysinstall-keymap">
	<title>Κύριο Μενού Εγκατάστασης (Sysinstall Main Menu)</title>

	<mediaobject>
	  <imageobject>
	    <imagedata fileref="install/main-keymap"/>
	  </imageobject>
	</mediaobject>
      </figure>

      <para>Μπορείτε να επιλέξετε διαφορετική διάταξη πληκτρολογίου
	κάνοντας την αντίστοιχη επιλογή από το μενού χρησιμοποιώντας τα
	βελάκια, και πιέζοντας <keycap>Space</keycap>.  Πιέζοντας ξανά
	<keycap>Space</keycap> θα καταργήσετε την επιλογή.  Όταν τελειώσετε,
	επιλέξτε &gui.ok; με τα βελάκια και πιέστε
	<keycap>Enter</keycap>.</para>

      <para>Στην παρακάτω απεικόνιση της οθόνης φαίνεται μόνο μέρος της
	λίστας.  Αν επιλέξετε &gui.cancel; πιέζοντας το <keycap>Tab</keycap>
	θα χρησιμοποιήσετε την προεπιλεγμένη διάταξη πληκτρολογίου και θα
	επιστρέψετε στο Κύριο Μενού Εγκατάστασης.</para>

      <figure id="sysinstall-keymap-menu">
	<title>Το Μενού Keymap του Sysinstall</title>

	<mediaobject>
	  <imageobject>
	    <imagedata fileref="install/keymap"/>
	  </imageobject>
	</mediaobject>
      </figure>
    </sect2>

    <sect2 id="viewsetoptions">
      <title>Η Οθόνη Installation Options (Επιλογών Εγκατάστασης)</title>

      <para>Επιλέξτε <guimenuitem>Options</guimenuitem> και πιέστε
	<keycap>Enter</keycap>.</para>

      <figure id="sysinstall-options">
	<title>Το Κύριο Μενού του Sysinstall</title>

	<mediaobject>
	  <imageobject>
	    <imagedata fileref="install/main-options"/>
	  </imageobject>
	</mediaobject>
      </figure>

      <figure id="options">
	<title>Επιλογές του Sysinstall (Options)</title>

	<mediaobject>
	  <imageobject>
	    <imagedata fileref="install/options"/>
	  </imageobject>
	</mediaobject>
      </figure>

      <para>Οι προεπιλεγμένες τιμές είναι συνήθως σωστές για τους
	περισσότερους χρήστες και δεν χρειάζεται να αλλαχθούν.  Το όνομα της
	έκδοσης (Release Name) αλλάζει ανάλογα με την έκδοση που
	εγκαθίσταται.</para>

      <para>Στο κάτω μέρος της οθόνης, εμφανίζεται με τονισμένο μπλε χρώμα
	η περιγραφή του επιλεγμένου αντικειμένου.  Παρατηρήστε ότι μια από
	τις επιλογές είναι η <guimenuitem>Use Defaults</guimenuitem> η οποία
	επαναφέρει όλες τις τιμές στις αρχικές προεπιλεγμένες τους
	ρυθμίσεις.</para>

      <para>Πιέστε το <keycap>F1</keycap> για να διαβάσετε την οθόνη βοήθειας
	σχετικά με τις διάφορες επιλογές.</para>

      <para>Πιέζοντας το <keycap>Q</keycap> θα επιστρέψετε στο Κύριο Μενού
	Εγκατάστασης.</para>
    </sect2>

    <sect2 id="start-install">
      <title>Ξεκινήστε μια Τυπική Εγκατάσταση (Standard Installation)</title>

      <para>Η <guimenuitem>Standard</guimenuitem> εγκατάσταση είναι η επιλογή
	που συνίσταται για τους νέους χρήστες του &unix; ή του &os;.
	Χρησιμοποιήστε τα βελάκια για να επιλέξετε
	<guimenuitem>Standard</guimenuitem> από το μενού, και πιέστε
	<keycap>Enter</keycap> για να ξεκινήσετε την εγκατάσταση.</para>

      <figure id="sysinstall-standard">
	<title>Εκκίνηση της Τυπικής Εγκατάστασης (Standard
	  Installation)</title>

	<mediaobject>
	  <imageobject>
	    <imagedata fileref="install/main-std"/>
	  </imageobject>
	</mediaobject>
      </figure>
    </sect2>
  </sect1>

  <sect1 id="install-steps">
    <title>Εκχώρηση Χώρου στο Δίσκο</title>

    <para>Το πρώτο σας βήμα είναι να εκχωρήσετε χώρο δίσκου για το &os; και
      να δημιουργήσετε μια ετικέτα (label) στο χώρο αυτό ώστε να μπορέσει να
      τον προετοιμάσει το <application>sysinstall</application>.  Για το σκοπό
      αυτό πρέπει να γνωρίζετε τον τρόπο με τον οποίο περιμένει το &os; να
      βρει τις πληροφορίες στο δίσκο.</para>

    <sect2 id="install-drive-bios-numbering">
      <title>Αρίθμηση των Δίσκων με βάση το BIOS</title>

      <para>Πριν εγκαταστήσετε και ρυθμίσετε το &os; στο σύστημα σας, υπάρχει
	ένα σημαντικό θέμα το οποίο πρέπει να γνωρίζετε, ειδικά αν έχετε
	πολλούς σκληρούς δίσκους.</para>

      <indexterm><primary>MS-DOS</primary></indexterm>
      <indexterm><primary>Microsoft Windows</primary></indexterm>
      <para>Σε ένα PC το οποίο χρησιμοποιεί λειτουργικό σύστημα το οποίο
	εξαρτάται από το BIOS, όπως είναι το &ms-dos; ή τα
	&microsoft.windows;, το BIOS είναι σε θέση να συμπεράνει τη σειρά
	προτεραιότητας των δίσκων και το λειτουργικό σύστημα απλώς συμβαδίζει
	με αυτή.  Αυτό επιτρέπει στο χρήστη να εκκινήσει από ένα δίσκο
	διαφορετικό από αυτόν που συχνά καλούμε
	<quote>primary master</quote>.  Αυτό είναι ιδιαίτερα βολικό για
	κάποιους χρήστες που έχουν ανακαλύψει ότι ο ευκολότερος και φτηνότερος
	τρόπος να έχουν ένα αντίγραφο ασφαλείας του συστήματος τους, είναι να
	αγοράσουν ένα δεύτερο όμοιο σκληρό δίσκο, και να αντιγράφουν ανά τακτά
	διαστήματα τον πρώτο τους δίσκο στο δεύτερο χρησιμοποιώντας
	προγράμματα όπως το
	<application><trademark class="registered">Ghost</trademark></application> ή το <application>XCOPY</application>.
	Έτσι, αν ο πρώτος δίσκος χαλάσει, ή δεχθεί επίθεση από ιό, ή
	παρουσιάσει πρόβλημα εξαιτίας κάποιου ελαττώματος του λειτουργικού
	συστήματος, ο χρήστης μπορεί εύκολα να επαναφέρει το σύστημα
	ρυθμίζοντας το BIOS να αντιστρέψει τη λογική σειρά των δίσκων.  Είναι
	σαν να αντιμεταθέτουμε τη σειρά των καλωδίων στους δίσκους αλλά χωρίς
	να χρειάζεται να ανοίξουμε το κουτί.</para>

      <indexterm><primary>SCSI</primary></indexterm>
      <indexterm><primary>BIOS</primary></indexterm>
      <para>Τα πιο ακριβά συστήματα με ελεγκτές SCSI, συχνά περιλαμβάνουν
	επεκτάσεις στο BIOS που επιτρέπουν την αλλαγή της αρίθμησης μέχρι επτά
	δίσκων SCSI, με παρόμοιο τρόπο.</para>

      <para>Ένας χρήστης εξοικειωμένος με την παραπάνω δυνατότητα, μπορεί να
	βρεθεί προ εκπλήξεως όταν τα αποτελέσματα με το &os; δεν είναι τα
	αναμενόμενα.  Το &os; δεν χρησιμοποιεί το BIOS και δεν γνωρίζει την
	<quote>κατά το BIOS λογική διάταξη των οδηγών</quote>.  Αυτό μπορεί να
	οδηγήσει σε ιδιαίτερα περίπλοκες καταστάσεις, ειδικά αν οι δίσκοι
	έχουν παρόμοια γεωμετρία και έχουν επίσης τα ίδια δεδομένα (είναι ο
	ένας κλώνος του άλλου).</para>

      <para>Όταν χρησιμοποιείτε το &os; επιστρέψτε την σειρά των οδηγών στο
	BIOS στην φυσιολογική τους πριν εγκαταστήσετε το &os; και αφήστε την
	έτσι.  Αν πρέπει να εναλλάξετε τους δίσκους μεταξύ τους, κάντε το αλλά
	με το δύσκολο τρόπο: ανοίξτε το κουτί και αλλάξτε θέσεις στα jumpers
	(βραχυκυκλωτήρες) και στα καλώδια.</para>

      <sidebar>
	<title>Μια Ιστορία από τα Αρχεία των Εξαιρετικών Περιπετειών του
	  Bill και Fred:</title>

	<para>O Bill διαλύει ένα παλιό μηχάνημα Wintel για να φτιάξει
	  ένα ακόμα &os; μηχάνημα για το Fred.  Ο Bill εγκαθιστά ένα σκληρό
	  δίσκο SCSI ως συσκευή με αριθμό μηδέν και εγκαθιστά σε αυτή το
	  &os;.</para>

	<para>Ο Fred ξεκινά να χρησιμοποιεί το σύστημα, αλλά μετά από αρκετές
	  μέρες παρατηρεί ότι ο παλιός SCSI δίσκος αναφέρει αρκετά μη
	  καταστροφικά λάθη (soft errors) και αναφέρει το γεγονός αυτό στον
	  Bill.</para>

	<para>Μετά από μερικές ακόμα μέρες, ο Bill αποφασίζει ότι έχει έρθει
	  η ώρα να αντιμετωπίσει το πρόβλημα, και έτσι πιάνει ένα αντίστοιχο
	  SCSI δίσκο από το <quote>αρχείο</quote> στο πίσω δωμάτιο.  Ένας
	  αρχικός έλεγχος επιφάνειας δείχνει ότι ο δίσκος λειτουργεί κανονικά,
	  και έτσι ο Bill εγκαθιστά το δίσκο αυτό ως SCSI μονάδα τέσσερα και
	  αντιγράφει (μέσω image) πλήρως τα δεδομένα από το δίσκο μηδέν στο
	  δίσκο τέσσερα.  Τώρα που ο νέος δίσκος είναι εγκατεστημένος και
	  λειτουργεί σωστά, ο Bill αποφασίζει ότι είναι καλή ιδέα να αρχίσει
	  να τον χρησιμοποιεί, και έτσι βάζει σε εφαρμογή τη δυνατότητα του
	  BIOS να αλλάζει την αρίθμηση των δίσκων ώστε το σύστημα να ξεκινάει
	  από το δίσκο τέσσερα.  Το &os; ξεκινάει και εκτελείται
	  κανονικά.</para>


	<para>Ο Fred συνεχίζει τη δουλειά του για αρκετές ακόμα μέρες, και
	  σύντομα ο Bill και o Fred αποφασίζουν ότι έχει έρθει η ώρα για μια
	  ακόμα περιπέτεια &mdash; ώρα να αναβαθμίσουν στην νέα έκδοση του
	  &os;.  Ο Bill αφαιρεί το δίσκο μηδέν μια και ήταν ελαφρώς
	  προβληματικός και τον αντικαθιστά με ένα άλλο όμοιο δίσκο από το
	  <quote>αρχείο</quote>.  Ο Bill κατόπιν εγκαθιστά τη νέα έκδοση του
	  &os; στον νέο δίσκο μηδέν χρησιμοποιώντας τις μαγικές Internet FTP
	  δισκέτες του Fred.  Η εγκατάσταση γίνεται χωρίς προβλήματα.</para>


	<para>Ο Fred χρησιμοποιεί την νέα έκδοση του &os; για μερικές μέρες,
	  και πιστοποιεί ότι είναι αρκετά καλή για χρήση στο τμήμα
	  μηχανικής.  Έχει έρθει η ώρα να αντιγράψει όλη τη δουλειά του από
	  την παλιά έκδοση.  Έτσι ο Fred προσαρτεί το δίσκο με αριθμό
	  τέσσερα (το τελευταίο αντίγραφο της παλιάς έκδοσης του &os;).
	  Ο Fred απογοητεύεται όταν ανακαλύπτει ότι δεν υπάρχει τίποτα από την
	  πολύτιμη εργασία του στο δίσκο με αριθμό τέσσερα.</para>

	<para>Που πήγαν τα δεδομένα;</para>

	<para>Όταν ο Bill έκανε φωτογραφική αντιγραφή του αρχικού SCSI δίσκου
	  μηδέν στο SCSI δίσκο τέσσερα, ο δίσκος τέσσερα έγινε ο <quote>νέος
	  κλώνος</quote>.  Όταν ο Bill άλλαξε την αρίθμηση στο SCSI BIOS ώστε
	  να μπορέσει να ξεκινήσει από τη μονάδα SCSI τέσσερα, απλώς κορόιδευε
	  τον εαυτό του.  To &os; χρησιμοποιούσε ακόμα τη μονάδα SCSI μηδέν.
	  Ίσως αυτή η αλλαγή στο BIOS να προκαλέσει την μερική ή ολική φόρτωση
	  του κώδικα Boot ή και του Loader από τον επιλεγμένο από το BIOS
	  δίσκο, αλλά όταν αναλάβουν τα προγράμματα οδήγησης του πυρήνα του
	  &os; η αρίθμηση του BIOS θα αγνοηθεί, και το &os; θα επανέλθει στη
	  φυσιολογική αρίθμηση των δίσκων.  Στο παράδειγμα μας, το σύστημα
	  συνέχισε να λειτουργεί στον αρχικό SCSI δίσκο μηδέν, και όλα τα
	  δεδομένα του Fred ήταν εκεί, και όχι στον SCSI δίσκο τέσσερα.  Το
	  γεγονός ότι το σύστημα φαινόταν να λειτουργεί από το SCSI δίσκο
	  τέσσερα ήταν απλώς ένα κατασκεύασμα της ανθρώπινης
	  προσδοκίας.</para>

	<para>Είμαστε ευτυχείς να ανακοινώσουμε ότι δεν χάθηκαν καθόλου
	  δεδομένα κατά την ανακάλυψη του φαινομένου αυτού.  Ο παλιός SCSI
	  δίσκος μηδέν ανακτήθηκε από το σωρό, και όλη η εργασία του Fred
	  επιστράφηκε σε αυτόν (και τώρα ο Bill ξέρει ότι μπορεί να μετράει
	  ως το μηδέν).</para>

	<para>Αν και στην ιστορία αυτή χρησιμοποιήθηκαν οδηγοί SCSI, οι αρχές
	  ισχύουν εξίσου και για οδηγούς IDE.</para>
      </sidebar>
    </sect2>

    <sect2 id="main-fdisk">
      <title>Δημιουργώντας Slices με Χρήση της FDisk</title>

      <note>
	<para>Καμιά αλλαγή που θα κάνετε σε αυτό το σημείο δεν θα γραφεί στο
	  δίσκο.  Αν νομίζετε ότι κάνατε κάποιο λάθος και θέλετε να ξεκινήσετε
	  ξανά από την αρχή, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τα μενού για να
	  βγείτε από το <application>sysinstall</application> και να
	  δοκιμάσετε ξανά ή πιέστε το <keycap>U</keycap> για να
	  χρησιμοποιήσετε την επιλογή <guimenuitem>Undo</guimenuitem>.  Αν
	  μπερδευτείτε και δεν μπορείτε να δείτε πως να βγείτε, μπορείτε πάντα
	  απλά να απενεργοποιήσετε τον υπολογιστή σας.</para>
      </note>

      <para>Αφού επιλέξετε να ξεκινήσετε μια τυπική εγκατάσταση
	(standard installation) στο <application>sysinstall</application> θα
	δείτε το παρακάτω μήνυμα:</para>

      <screen>                                 Message
 In the next menu, you will need to set up a DOS-style ("fdisk")
 partitioning scheme for your hard disk. If you simply wish to devote
 all disk space to FreeBSD (overwriting anything else that might be on
 the disk(s) selected) then use the (A)ll command to select the default
 partitioning scheme followed by a (Q)uit. If you wish to allocate only
 free space to FreeBSD, move to a partition marked "unused" and use the
 (C)reate command.
                                [  OK  ]

                      [ Press enter or space ]</screen>

      <para>Πιέστε <keycap>Enter</keycap> σύμφωνα με τις οδηγίες.  Θα δείτε
	τότε μια λίστα με όλους τους σκληρούς δίσκους που ανίχνευσε ο πυρήνας
	κατά τη διάρκεια της ανίχνευσης συσκευών.  Το
	<xref linkend="sysinstall-fdisk-drive1"/> δείχνει ένα παράδειγμα από
	ένα σύστημα με δύο δίσκους IDE.  Έχουν τα ονόματα
	<devicename>ad0</devicename> και <devicename>ad2</devicename>.</para>

      <figure id="sysinstall-fdisk-drive1">
	<title>Επιλέξτε Δίσκο για την FDisk</title>

	<mediaobject>
	  <imageobject>
	    <imagedata fileref="install/fdisk-drive1"/>
	  </imageobject>
	</mediaobject>
      </figure>

      <para>Ίσως να αναρωτιέστε γιατί δεν υπάρχει εδώ συσκευή με όνομα
	<devicename>ad1</devicename>.  Τι είναι αυτό που λείπει;</para>

      <para>Σκεφτείτε τι θα γινόταν αν είχατε δύο IDE δίσκους, ένα ως master
	στο πρώτο IDE ελεγκτή, και ένα ως master στο δεύτερο IDE ελεγκτή.  Αν
	το &os; τους αριθμούσε όπως τους έβρισκε, δηλ. ως
	<devicename>ad0</devicename> και <devicename>ad1</devicename>
	όλα θα λειτουργούσαν κανονικά.</para>

      <para>Αν όμως προσθέταμε μετά ένα τρίτο δίσκο, ως συσκευή slave στον
	πρώτο IDE ελεγκτή, αυτή θα γινόταν πλέον <devicename>ad1</devicename>,
	και η προηγούμενη <devicename>ad1</devicename> θα γινόταν
	<devicename>ad2</devicename>.  Επειδή τα ονόματα των συσκευών (όπως
	<devicename>ad1s1a</devicename>) χρησιμοποιούνται για την εύρεση των
	συστημάτων αρχείων, μπορεί να ανακαλύπτατε ξαφνικά ότι κάποια από τα
	συστήματα αρχείων σας δεν εμφανίζονται κανονικά και πρέπει να αλλάξετε
	την ρύθμιση του &os; σας.</para>

      <para>Για να ξεπεραστεί το πρόβλημα αυτό, ο πυρήνας μπορεί να ρυθμιστεί
	να ονομάζει τους δίσκους IDE ανάλογα με την θέση τους, και όχι με τη
	σειρά με την οποία ανιχνεύονται.  Με τον τρόπο αυτό, ο master δίσκος
	στο δεύτερο IDE ελεγκτή θα είναι <emphasis>πάντα</emphasis>,
	<devicename>ad2</devicename>, ακόμα και αν δεν υπάρχει συσκευή
	<devicename>ad0</devicename> ή <devicename>ad1</devicename>.</para>

      <para>Η ρύθμιση αυτή είναι και η προεπιλεγμένη για τον πυρήνα του &os;,
	και για το λόγο αυτό η οθόνη δείχνει <devicename>ad0</devicename> και
	<devicename>ad2</devicename>.  Το μηχάνημα από το οποίο λήφθηκε η
	εικόνα είχε δίσκους master και στους δύο ελεγκτές IDE, ενώ δεν είχε
	κανένα δίσκο slave.</para>

      <para>Πρέπει να επιλέξετε το δίσκο στον οποίο θα γίνει η εγκατάσταση του
	&os; και να πιέσετε &gui.ok;.  Το <application>FDisk</application> θα
	ξεκινήσει, με οθόνη αντίστοιχη με αυτή που φαίνεται στο
	<xref linkend="sysinstall-fdisk1"/>.</para>

      <para>Η οθόνη του <application>FDisk</application> είναι χωρισμένη σε
	τρία τμήματα.</para>

      <para>Το πρώτο τμήμα, το οποίο καλύπτει τις δύο πρώτες γραμμές της
	οθόνης, δείχνει λεπτομέρειες για τον επιλεγμένο δίσκο, που
	περιλαμβάνουν το όνομα του στο &os;, τη γεωμετρία του, και το συνολικό
	μέγεθος του.</para>

      <para>Το δεύτερο τμήμα δείχνει τα slices τα οποία υπάρχουν στο δίσκο τη
	δεδομένη στιγμή, τα σημεία στα οποία ξεκινούν και τελειώνουν, πόσο
	μεγάλα είναι, την ονομασία που έχουν στο &os; και την περιγραφή τους
	και τον τύπο τους.  Το παράδειγμα αυτό δείχνει δύο μικρά
	αχρησιμοποίητα slices, τα οποία είναι παρενέργειες του τρόπου
	διάταξης των δίσκων στα PC.  Δείχνει επίσης ένα μεγάλο
	<acronym>FAT</acronym> slice, το οποίο σίγουρα εμφανίζεται ως
	<devicename>C:</devicename> στα &ms-dos; και &windows;, καθώς και μια
	εκτεταμένη κατάτμηση η οποία μπορεί να περιέχει και άλλα γράμματα
	οδηγών για το &ms-dos; ή τα &windows;.</para>

      <para>Το τρίτο τμήμα, δείχνει τις εντολές που είναι διαθέσιμες στην
	<application>FDisk</application>.</para>

      <figure id="sysinstall-fdisk1">
	<title>Τυπικές Κατατμήσεις <command>fdisk</command> πριν την
	  Επεξεργασία</title>

	<mediaobject>
	  <imageobject>
	    <imagedata fileref="install/fdisk-edit1"/>
	  </imageobject>
	</mediaobject>
      </figure>

      <para>Το τι θα κάνετε τώρα εξαρτάται από το πως θέλετε να χωρίσετε το
	δίσκο σας.</para>

      <para>Αν θέλετε το &os; να χρησιμοποιήσει όλο το δίσκο σας (σβήνοντας
	έτσι όλα τα άλλα δεδομένα από αυτόν, όταν επιβεβαιώσετε αργότερα στην
	εγκατάσταση ότι θέλετε το <application>sysinstall</application> να
	προχωρήσει) μπορείτε απλώς να πιέσετε <keycap>A</keycap>
	το οποίο αντιστοιχεί με την επιλογή
	<guimenuitem>Use Entire Disk</guimenuitem> (Χρήση ολόκληρου του
	δίσκου).  Οι υπάρχουσες κατατμήσεις θα διαγραφούν, και θα
	αντικατασταθούν με μια μικρή περιοχή μαρκαρισμένη ως
	<literal>unused (αχρησιμοποίητη)</literal> (ξανά, μια παρενέργεια
	των διατάξεων δίσκου στο PC) και με ένα μεγάλο slice για το &os;.
	Αν το κάνετε αυτό, θα πρέπει να επιλέξετε με τα βελάκια το νέο &os;
	slice και να το μαρκάρετε ως εκκινήσιμο (bootable) πιέζοντας το
	πλήκτρο <keycap>S</keycap>.  Η οθόνη σας θα είναι αρκετά παρόμοια με
	την <xref linkend="sysinstall-fdisk2"/>.  Παρατηρήστε το
	<literal>A</literal> στην στήλη <literal>Flags</literal>, το οποίο
	δείχνει ότι το slice είναι <emphasis>active (ενεργό)</emphasis>,
	και πρόκειται να γίνει εκκίνηση από αυτό.</para>

      <para>Αν πρόκειται να διαγράψετε ένα υπάρχον slice για να δημιουργήσετε
	χώρο για το &os;, θα πρέπει να επιλέξετε το slice με τα βελάκια, και
	να πιέσετε <keycap>D</keycap>.  Μπορείτε κατόπιν να πιέσετε
	<keycap>C</keycap>, και θα ερωτηθείτε για το μέγεθος του slice που
	θέλετε να δημιουργήσετε.  Η προεπιλεγμένη τιμή στο διάλογο
	αντιπροσωπεύει το μέγιστο δυνατό slice που μπορείτε να δημιουργήσετε,
	το οποίο μπορεί να είναι το μέγιστο συνεχόμενο μπλοκ ελεύθερου χώρου ή
	το μέγεθος ολόκληρου του δίσκου.</para>

      <para>Αν έχετε ήδη δημιουργήσει χώρο για το &os; (ίσως με τη χρήση
	κάποιου εργαλείου όπως το <application>&partitionmagic;</application>)
	μπορείτε να πιέσετε <keycap>C</keycap> για να δημιουργήσετε νέο slice.
	Θα ερωτηθείτε και πάλι για το μέγεθος του slice που θέλετε να
	δημιουργήσετε.</para>

      <figure id="sysinstall-fdisk2">
	<title>Κατάτμηση Fdisk που Χρησιμοποιεί Ολόκληρο το Δίσκο</title>

	<mediaobject>
	  <imageobject>
	    <imagedata fileref="install/fdisk-edit2"/>
	  </imageobject>
	</mediaobject>
      </figure>

      <para>Όταν τελειώσετε, πιέστε <keycap>Q</keycap>.  Οι αλλαγές σας θα
	αποθηκευτούν στο <application>sysinstall</application>, αλλά δεν θα
	γραφτούν ακόμα στο δίσκο.</para>
    </sect2>

    <sect2 id="bootmgr">
      <title>Εγκατάσταση Διαχειριστή Εκκίνησης (Boot Manager)</title>

      <para>Έχετε τώρα την επιλογή να εγκαταστήσετε διαχειριστή εκκίνησης
	(boot manager).  Σε γενικές γραμμές θα πρέπει να επιλέξετε να
	εγκαταστήσετε το διαχειριστή εκκίνησης του &os; αν:</para>

      <itemizedlist>
	<listitem>
	  <para>Έχετε περισσότερους από ένα δίσκους, και έχετε επιλέξει να
	    εγκαταστήσετε το &os; σε δίσκο που δεν είναι ο πρώτος.</para>
	</listitem>

	<listitem>
	  <para>Έχετε εγκαταστήσει το &os; μαζί με ένα άλλο λειτουργικό
	    σύστημα στον ίδιο δίσκο, και θέλετε να μπορείτε να επιλέγετε αν
	    θα ξεκινήσετε το &os; ή το άλλο λειτουργικό, όταν ξεκινάτε τον
	    υπολογιστή σας.</para>
	</listitem>
      </itemizedlist>

      <para>Αν το &os; πρόκειται να είναι το μοναδικό λειτουργικό σύστημα στον
	υπολογιστή σας, και είναι εγκατεστημένο στον πρώτο σκληρό δίσκο, τότε
	είναι επαρκής ο <guimenuitem>Standard</guimenuitem> διαχειριστής
	εκκίνησης.  Επιλέξτε <guimenuitem>None</guimenuitem> αν πρόκειται να
	χρησιμοποιήσετε διαχειριστή εκκίνησης τρίτου κατασκευαστή, ο οποίος
	είναι ικανός να εκκινήσει το &os;.</para>

      <para>Κάντε την επιλογή σας και πιέστε <keycap>Enter</keycap>.</para>

      <figure id="sysinstall-bootmgr">
	<title>Το μενού Boot Manager του Sysinstall</title>

	<mediaobject>
	  <imageobject>
	    <imagedata fileref="install/boot-mgr"/>
	  </imageobject>
	</mediaobject>
      </figure>

      <para>Η οθόνη βοήθειας, στην οποία έχετε πρόσβαση πιέζοντας το
	<keycap>F1</keycap>, συζητά τα προβλήματα τα οποία ενδεχομένως θα
	αντιμετωπίσετε όταν επιχειρήσετε να χρησιμοποιήσετε τον ίδιο δίσκο σε
	περισσότερα από ένα λειτουργικά συστήματα.</para>
    </sect2>

    <sect2>
      <title>Δημιουργώντας Slices σε Ένα Άλλο Δίσκο</title>

      <para>Αν υπάρχουν περισσότεροι από ένας δίσκοι, θα επιστρέψετε στην
	οθόνη επιλογής δίσκων (Select Driver) αμέσως μετά την επιλογή του
	διαχειριστή εκκίνησης.  Αν θέλετε να εγκαταστήσετε το &os; σε
	περισσότερους από ένα δίσκους, μπορείτε εδώ να επιλέξετε ένα άλλο
	δίσκο και να επαναλάβετε την διαδικασία κατάτμησης με την χρήση του
	<application>FDisk</application>.</para>

      <important>
	<para>Αν εγκαθιστάτε το &os; σε οποιοδήποτε δίσκο εκτός από τον πρώτο
	  θα πρέπει να εγκαταστήσετε το διαχειριστή εκκίνησης του &os; και
	  στους δύο δίσκους.</para>
      </important>

      <figure id="sysinstall-fdisk-drive2">
	<title>Έξοδος από την Επιλογή Δίσκων (Select Drive)</title>

	<mediaobject>
	  <imageobject>
	    <imagedata fileref="install/fdisk-drive2"/>
	  </imageobject>
	</mediaobject>
      </figure>

      <para>Το πλήκτρο <keycap>Tab</keycap> εναλλάσσει μεταξύ του τελευταίου
	επιλεγμένου δίσκου, του &gui.ok;, και του &gui.cancel;.</para>

      <para>Πιέστε μια φορά το <keycap>Tab</keycap> για να μεταφερθείτε στο
	&gui.ok;, πιέστε <keycap>Enter</keycap> για να συνεχίσετε την
	εγκατάσταση.</para>
    </sect2>

    <sect2 id="bsdlabeleditor">
      <title>Δημιουργώντας Κατατμήσεις (Partitions) με Χρήση του
	<application>Disklabel</application></title>

      <para>Πρέπει τώρα να δημιουργήσετε κατατμήσεις μέσα σε κάθε slice που
	δημιουργήσατε.  Θυμηθείτε ότι οι κατατμήσεις χαρακτηρίζονται από
	γράμματα από <literal>a</literal> ως <literal>h</literal>, και ότι
	οι κατατμήσεις <literal>b</literal>, <literal>c</literal>, και
	<literal>d</literal> έχουν τυποποιημένη σημασία την οποία πρέπει να
	ακολουθήσετε.</para>

      <para>Κάποιες εφαρμογές μπορεί να ωφεληθούν από συγκεκριμένο τρόπο
	κατάτμησης, ειδικά αν πρόκειται να δημιουργήσετε κατατμήσεις σε
	περισσότερους από ένα δίσκους.  Ωστόσο, για αυτή την πρώτη σας
	εγκατάσταση του &os; δεν χρειάζεται να είστε τόσο σχολαστικοί στην
	κατάτμηση του δίσκου σας.  Είναι πιο σημαντικό να εγκαταστήσετε το
	&os; και να μάθετε να το χρησιμοποιείτε.  Μπορείτε πάντα να
	επανεγκαταστήσετε το &os; αλλάζοντας τον τρόπο κατάτμησης, όταν πλέον
	θα είστε πιο εξοικειωμένος με το λειτουργικό σύστημα.</para>

      <para>Ο τρόπος αυτός χρησιμοποιεί τέσσερις κατατμήσεις&mdash;μια για
	χώρο swap, και τρεις για συστήματα αρχείων.</para>

      <table frame="none" pgwide="1">
	<title>Διάταξη Κατατμήσεων για τον Πρώτο Δίσκο</title>

	<tgroup cols="4">
	  <colspec colwidth="1*"/>
	  <colspec colwidth="1*"/>
	  <colspec colwidth="1*"/>
	  <colspec colwidth="4*"/>

	  <thead>
	    <row>
	      <entry>Κατάτμηση</entry>

	      <entry>Σύστημα Αρχείων</entry>

	      <entry>Μέγεθος</entry>

	      <entry>Περιγραφή</entry>
	    </row>
	  </thead>

	  <tbody>
	    <row>
	      <entry><literal>a</literal></entry>

	      <entry><filename>/</filename></entry>

	      <entry>1&nbsp;GB</entry>

	      <entry>Πρόκειται για το root σύστημα αρχείων (root filesystem).
		Όλα τα άλλα συστήματα αρχείων προσαρτώνται σε κάποιο σημείο
		κάτω από αυτό.  Το 1&nbsp;GB θεωρείται μια φυσιολογική τιμή
		για αυτό το σύστημα αρχείων.  Δεν πρόκειται να βάλετε
		ιδιαίτερα δεδομένα σε αυτό, καθώς μια συνηθισμένη εγκατάσταση
		&os; θα βάλει εδώ περίπου 128&nbsp;MB δεδομένων.  Ο χώρος που
		απομένει προορίζεται για προσωρινά δεδομένα, και επίσης
		αφήνει χώρο επέκτασης στην περίπτωση που οι μελλοντικές
		εκδόσεις του &os; απαιτούν περισσότερο χώρο στο
		<filename>/</filename>.</entry>
	    </row>

	    <row>
	      <entry><literal>b</literal></entry>

	      <entry>N/A</entry>

	      <entry>2-3 x RAM</entry>

	      <entry><para>Σε αυτή την κατάτμηση βρίσκεται ο χώρος swap του
		συστήματος.  Η επιλογή σωστού μεγέθους swap μπορεί να
		θεωρηθεί ένα είδος τέχνης.  Ένας καλός γενικός κανόνας είναι
		ο χώρος αυτός να είναι δύο ως τρεις φορές το μέγεθος της
		διαθέσιμης φυσικής μνήμης (RAM).
		Επίσης θα πρέπει να έχετε τουλάχιστον 64&nbsp;MB swap, έτσι
		αν έχετε λιγότερα από 32&nbsp;MB RAM στον υπολογιστή σας,
		ορίστε το swap στα 64&nbsp;MB.</para><para>

		Αν έχετε περισσότερους από ένα δίσκους μπορείτε να
		ορίσετε χώρο swap σε κάθε δίσκο.  Το &os; θα χρησιμοποιεί
		τότε κάθε δίσκο για swap, το οποίο επιταχύνει τη
		διαδικασία.  Στην περίπτωση αυτή, υπολογίστε το συνολικό
		μέγεθος του swap που χρειάζεστε (π.χ. 128&nbsp;MB) και
		μοιράστε το με το πλήθος των δίσκων που έχετε (π.χ., δύο
		δίσκοι) για να βρείτε το μέγεθος του swap που θα
		δημιουργήσετε σε κάθε δίσκο, σε αυτό το παράδειγμα,
		64&nbsp;MB ανά δίσκο.</para></entry>
	    </row>

	    <row>
	      <entry><literal>e</literal></entry>

	      <entry><filename>/var</filename></entry>

	      <entry>512 ως 4096&nbsp;MB</entry>

	      <entry>Ο κατάλογος <filename>/var</filename> περιέχει αρχεία τα
		οποία συνεχώς μεταβάλλονται, όπως αρχεία καταγραφής (log
		files) και άλλα αρχεία που έχουν να κάνουν με διαχειριστικές
		εργασίες.  Πολλά από τα αρχεία αυτά διαβάζονται και γράφονται
		συνέχεια κατά την καθημερινή χρήση του &os;.  Η τοποθέτηση των
		αρχείων αυτών σε χωριστό σύστημα αρχείων επιτρέπει στο &os;
		να βελτιστοποιεί την πρόσβαση σε αυτά χωρίς να επηρεάζονται
		αρχεία σε άλλους καταλόγους που δεν έχουν παρόμοια συχνή
		πρόσβαση.</entry>
	    </row>

	    <row>
	      <entry><literal>f</literal></entry>

	      <entry><filename>/usr</filename></entry>

	      <entry>Υπόλοιπος Χώρος Δίσκου (τουλάχιστον 8&nbsp;GB)</entry>

	      <entry>Όλα τα υπόλοιπα αρχεία σας θα είναι τυπικά αποθηκευμένα
		στο <filename>/usr</filename> και τους υποκαταλόγους του.
	      </entry>
	    </row>
	  </tbody>
	</tgroup>
      </table>

      <warning>
	<para>Οι παραπάνω τιμές δίνονται μόνο ως υποδείγματα και προορίζονται
	  για εγκαταστάσεις από προχωρημένους χρήστες.  Σας συνιστούμε να
	  χρησιμοποιήσετε τη δυνατότητα αυτόματης κατάτμησης, η οποία
	  αναφέρεται ως <literal>Auto Defaults</literal> στον επεξεργαστή
	  κατατμήσεων του &os;.</para>
      </warning>

      <para>Αν πρόκειται να εγκαταστήσετε το &os; σε περισσότερους από ένα
	δίσκους, θα πρέπει να δημιουργήσετε κατατμήσεις και στα άλλα slices
	που έχετε δημιουργήσει.  Ο ευκολότερος τρόπος είναι να δημιουργήσετε
	δύο κατατμήσεις σε κάθε δίσκο, μια για το swap, και μια για ένα
	σύστημα αρχείων.</para>

      <table frame="none" pgwide="1">
	<title>Διάταξη Κατατμήσεων για τους Υπόλοιπους Δίσκους</title>

	<tgroup cols="4">
	  <colspec colwidth="1*"/>
	  <colspec colwidth="1*"/>
	  <colspec colwidth="2*"/>
	  <colspec colwidth="3*"/>

	  <thead>
	    <row>
	      <entry>Κατάτμηση</entry>

	      <entry>Σύστημα Αρχείων</entry>

	      <entry>Μέγεθος</entry>

	      <entry>Περιγραφή</entry>
	    </row>
	  </thead>

	  <tbody>
	    <row>
	      <entry><literal>b</literal></entry>

	      <entry>N/A</entry>

	      <entry>Δείτε την περιγραφή</entry>

	      <entry>Όπως έχει ήδη συζητηθεί, μπορείτε να χωρίσετε το χώρο
		swap ανάμεσα σε πολλούς δίσκους.  Αν και η κατάτμηση
		<literal>a</literal> είναι ελεύθερη, η σύμβαση επιβάλλει τη
		χρήση της κατάτμησης <literal>b</literal> για το χώρο
		swap.</entry>
	    </row>

	    <row>
	      <entry><literal>e</literal></entry>

	      <entry>/disk<replaceable>n</replaceable></entry>

	      <entry>Υπόλοιπο Τμήμα του Δίσκου</entry>

	      <entry>Το υπόλοιπο κομμάτι του δίσκου καταλαμβάνεται από μια
		μεγάλη κατάτμηση.  Μπορείτε εύκολα να την βάλετε στην
		κατάτμηση <literal>a</literal> αντί για την
		<literal>e</literal>.  Ωστόσο, η σύμβαση ορίζει ότι η
		κατάτμηση <literal>a</literal> σε ένα slice δεσμεύεται για το
		σύστημα αρχείων root (<filename>/</filename>).  Δεν είστε
		υποχρεωμένοι να ακολουθήσετε αυτή τη σύμβαση, αλλά το
		<application>sysinstall</application> την ακολουθεί, οπότε
		αν την ακολουθήσετε και εσείς η εγκατάσταση θα είναι πιο
		καθαρή.  Μπορείτε να προσαρτήσετε αυτό το σύστημα αρχείων όπου
		θέλετε.  Στο παράδειγμα μας, η προσάρτηση γίνεται στους
		καταλόγους <filename>/disk<replaceable>n</replaceable>
		</filename>, όπου το <replaceable>n</replaceable> είναι ένας
		αριθμός που αλλάζει για κάθε δίσκο.  Αλλά μπορείτε, αν
		προτιμάτε, να ορίσετε δική σας διάταξη.</entry>
	    </row>
	  </tbody>
	</tgroup>
      </table>

      <para>Έχοντας αποφασίσει την διάταξη των κατατμήσεων σας, μπορείτε τώρα
	να την δημιουργήσετε χρησιμοποιώντας το
	<application>sysinstall</application>.  Θα δείτε το παρακάτω
	μήνυμα:</para>

      <screen>                                 Message
 Now, you need to create BSD partitions inside of the fdisk
 partition(s) just created. If you have a reasonable amount of disk
 space (1GB or more) and don't have any special requirements, simply
 use the (A)uto command to allocate space automatically. If you have
 more specific needs or just don't care for the layout chosen by
 (A)uto, press F1 for more information on manual layout.

                                [  OK  ]
                          [ Press enter or space ]</screen>

      <para>Πιέστε <keycap>Enter</keycap> για να ξεκινήσετε τον επεξεργαστή
	κατατμήσεων του &os;, που ονομάζεται
	<application>Disklabel</application>.</para>

      <para>Το <xref linkend="sysinstall-label"/> δείχνει την οθόνη όταν
	ξεκινήσετε για πρώτη φορά το <application>Disklabel</application>.  Η
	οθόνη χωρίζεται σε τρία τμήματα.</para>

      <para>Οι πρώτες γραμμές δείχνουν το όνομα του δίσκου στον οποίο
	δουλεύετε, και το slice που περιέχει τις κατατμήσεις που δημιουργείτε
	(στο σημείο αυτό το <application>Disklabel</application> τις ονομάζει
	<literal>Partition name</literal> αντί για το όνομα του slice).
	Η οθόνη επίσης δείχνει την ποσότητα ελεύθερου χώρου μέσα στο slice,
	δηλ. το χώρο που έχει κρατηθεί μέσα στο slice αλλά δεν έχει αποδοθεί
	ακόμα σε κάποια κατάτμηση.</para>

      <para>Το μέσο της οθόνης δείχνει τις κατατμήσεις που έχουν δημιουργηθεί,
	το όνομα του συστήματος αρχείων που περιέχει κάθε κατάτμηση, το
	μέγεθος τους, και κάποιες επιλογές που σχετίζονται με τη δημιουργία
	του συστήματος αρχείων.</para>

      <para>Το κάτω μέρος της οθόνης δείχνει τα πλήκτρα που μπορείτε να
	χρησιμοποιήσετε στο <application>Disklabel</application>.</para>

      <figure id="sysinstall-label">
	<title>Επεξεργαστής Disklabel του Sysinstall</title>

	<mediaobject>
	  <imageobject>
	    <imagedata fileref="install/disklabel-ed1"/>
	  </imageobject>
	</mediaobject>
      </figure>

      <para>Το <application>Disklabel</application> μπορεί να δημιουργήσει
	αυτόματα κατατμήσεις για εσάς, και να τους αποδώσει προεπιλεγμένες
	τιμές.  Οι προεπιλεγμένες τιμές υπολογίζονται με την βοήθεια ενός
	ενσωματωμένου αλγορίθμου καθορισμού μεγεθών, ο οποίος αποφασίζει με
	βάση το μέγεθος του δίσκου.
	Δοκιμάστε το τώρα πιέζοντας το <keycap>A</keycap>.  Θα
	δείτε μια οθόνη όμοια με αυτήν στο <xref linkend="sysinstall-label2"/>.
	Ανάλογα με το μέγεθος του δίσκου που χρησιμοποιείτε, οι προεπιλεγμένες
	τιμές μπορεί να είναι ή και να μην είναι κατάλληλες.  Αυτό δεν έχει
	σημασία, γιατί δεν χρειάζεται να τις αποδεχθείτε.</para>

      <note>
	<para>Ο προεπιλεγμένος τρόπος κατάτμησης αποδίδει στον κατάλογο
	  <filename>/tmp</filename> την δική του κατάτμηση αντί να τον
	  καθιστά μέρος της κατάτμησης <filename>/</filename>.  Αυτό βοηθάει
	  στην αποφυγή πλήρωσης της κατάτμησης <filename>/</filename> με
	  προσωρινά αρχεία.</para>
      </note>

      <figure id="sysinstall-label2">
	<title>Ο Επεξεργαστής Κατατμήσεων Disklabel του Sysinstall με τις
	  Αυτόματες Προεπιλογές</title>

	<mediaobject>
	  <imageobject>
	    <imagedata fileref="install/disklabel-auto"/>
	  </imageobject>
	</mediaobject>
      </figure>

      <para>Αν επιλέξετε να μη χρησιμοποιήσετε τις προεπιλεγμένες κατατμήσεις
	και θέλετε να τις αντικαταστήσετε με τις δικές σας, χρησιμοποιήστε τα
	βελάκια για να επιλέξετε την πρώτη κατάτμηση και πιέστε
	<keycap>D</keycap> για να τη σβήσετε.  Επαναλάβετε για να σβήσετε όλες
	τις προτεινόμενες κατατμήσεις.</para>

      <para>Για να δημιουργήσετε την πρώτη κατάτμηση (<literal>a</literal>, (η
	οποία προσαρτάται ως <filename>/</filename> &mdash; root), βεβαιωθείτε
	ότι έχετε επιλέξει το σωστό slice στο πάνω μέρος της οθόνης, και
	πιέστε <keycap>C</keycap>.  Θα εμφανιστεί ένα πλαίσιο διαλόγου για να
	εισάγετε το μέγεθος της νέας κατάτμησης (όπως φαίνεται στο
	<xref linkend="sysinstall-label-add"/>).  Μπορείτε να εισάγετε το
	μέγεθος ως τον αριθμό μπλοκ του δίσκου που θέλετε να χρησιμοποιήσετε ή
	ως αριθμό ακολουθούμενο από <literal>M</literal> για megabytes,
	<literal>G</literal> για gigabytes, ή <literal>C</literal> για
	κυλίνδρους.</para>

      <figure id="sysinstall-label-add">
	<title>Ελεύθερος Χώρος για την Κατάτμηση Root</title>

	<mediaobject>
	  <imageobject>
	    <imagedata fileref="install/disklabel-root1"/>
	  </imageobject>
	</mediaobject>
      </figure>

      <para>Το προεπιλεγμένο μέγεθος που φαίνεται θα δημιουργήσει μια
	κατάτμηση που καταλαμβάνει όλο τον υπόλοιπο ελεύθερο χώρο του slice.
	Αν χρησιμοποιείτε τα μεγέθη των κατατμήσεων που περιγράψαμε στο
	προηγούμενο παράδειγμα, σβήστε τον αριθμό που φαίνεται με το
	<keycap>Backspace</keycap>, και πληκτρολογήστε
	<userinput>512M</userinput>, όπως φαίνεται στο
	<xref linkend="sysinstall-label-add2"/>.  Κατόπιν πιέστε
	&gui.ok;.</para>

      <figure id="sysinstall-label-add2">
	<title>Επεξεργασία Μεγέθους της Κατάτμησης Root</title>

	<mediaobject>
	  <imageobject>
	    <imagedata fileref="install/disklabel-root2"/>
	  </imageobject>
	</mediaobject>
      </figure>

      <para>Έχοντας επιλέξει το μέγεθος της κατάτμησης, θα ερωτηθείτε κατόπιν
	για το αν η κατάτμηση θα περιέχει κάποιο σύστημα αρχείων, ή θα γίνει
	χώρος swap.  Ο διάλογος αυτός φαίνεται στο
	<xref linkend="sysinstall-label-type"/>.  Η πρώτη αυτή κατάτμηση θα
	περιέχει σύστημα αρχείων, για αυτό ελέγξτε ότι είναι επιλεγμένο το
	<guimenuitem>FS</guimenuitem> και πιέστε
	<keycap>Enter</keycap>.</para>

      <figure id="sysinstall-label-type">
	<title>Επιλέξτε τον Τύπο της Κατάτμησης Root</title>

	<mediaobject>
	  <imageobject>
	    <imagedata fileref="install/disklabel-fs"/>
	  </imageobject>
	</mediaobject>
      </figure>

      <para>Τέλος, επειδή δημιουργείτε σύστημα αρχείων, πρέπει να δηλώσετε στο
	<application>Disklabel</application> που θέλετε να γίνει η προσάρτηση
	του.  Ο αντίστοιχος διάλογος φαίνεται στο
	<xref linkend="sysinstall-label-mount"/>.  Το σημείο προσάρτησης της
	κατάτμησης root είναι το <filename>/</filename>, για αυτό γράψτε
	<userinput>/</userinput>, και πιέστε <keycap>Enter</keycap>.</para>

      <figure id="sysinstall-label-mount">
	<title>Επιλέξτε το Σημείο Προσάρτησης του Root</title>

	<mediaobject>
	  <imageobject>
	    <imagedata fileref="install/disklabel-root3"/>
	  </imageobject>
	</mediaobject>
      </figure>

      <para>Η οθόνη κατόπιν θα ανανεωθεί για να σας δείξει την κατάτμηση που
	μόλις δημιουργήσατε.  Θα πρέπει να επαναλάβετε αυτή την διαδικασία για
	τις άλλες κατατμήσεις.  Όταν δημιουργήσετε την κατάτμηση swap, δεν θα
	σας ζητηθεί να επιλέξετε σημείο προσάρτησης, καθώς οι κατατμήσεις
	swap δεν προσαρτώνται ποτέ.  Όταν δημιουργήσετε την τελευταία
	κατάτμηση, την <filename>/usr</filename>, μπορείτε να αφήσετε το
	προτεινόμενο μέγεθος, για να χρησιμοποιήσετε όλο τον υπόλοιπο χώρο του
	slice.</para>

      <para>Η τελευταία οθόνη του &os; Επεξεργαστή DiskLabel, θα δείχνει όμοια
	με την <xref linkend="sysinstall-label4"/>, αν και οι δικές σας τιμές
	θα είναι διαφορετικές.  Πιέστε <keycap>Q</keycap> για τέλος.</para>

      <figure id="sysinstall-label4">
	<title>Ο Επεξεργαστής Disklabel του Sysinstall</title>

	<mediaobject>
	  <imageobject>
	    <imagedata fileref="install/disklabel-ed2"/>
	  </imageobject>
	</mediaobject>
      </figure>
    </sect2>
  </sect1>

  <sect1 id="install-choosing">
    <title>Επιλέγοντας τι θα Εγκαταστήσετε</title>

    <sect2 id="distset">
      <title>Επιλέξτε Distribution Set (Σετ Εγκατάστασης)</title>

      <para>Η απόφαση για το ποιο distribution set θα χρησιμοποιήσετε,
	εξαρτάται κατά κύριο λόγο από το είδος χρήσης του μηχανήματος και
	τον διαθέσιμο χώρο στο δίσκο.  Οι προκαθορισμένες επιλογές κυμαίνονται
	από την ελάχιστη δυνατή διαμόρφωση μέχρι την πλήρη.  Όσοι είναι
	καινούριοι στο &unix; ή / και στο &os; θα πρέπει σχεδόν σίγουρα να
	επιλέξουν μια από τις τυποποιημένες επιλογές.  Η διαμόρφωση
	εξειδικευμένου distribution set συνίσταται συνήθως στον πιο έμπειρο
	χρήστη.</para>

      <para>Πιέστε το <keycap>F1</keycap> για περισσότερες πληροφορίες για τις
	επιλογές κάθε distribution set καθώς και για τα περιεχόμενα τους.
	Όταν τελειώσετε με την ανάγνωση της βοήθειας, με την πίεση του
	<keycap>Enter</keycap> θα επιστρέψετε στο μενού
	Select Distributions.</para>

      <para>Αν επιθυμείτε γραφικό περιβάλλον εργασίας, θα πρέπει να
	ρυθμίσετε τον X server και να επιλέξετε ένα γραφικό περιβάλλον
	(desktop) μετά την εγκατάσταση του &os;.  Περισσότερες πληροφορίες
	σχετικά με την εγκατάσταση και ρύθμιση του X server μπορείτε να
	δείτε στο <xref linkend="x11"/>.</para>

      <para>Αν αναμένετε ότι θα μεταγλωττίσετε δικό σας εξειδικευμένο πυρήνα,
	διαλέξτε κάποια από τις επιλογές που περιέχουν τον πηγαίο κώδικα.  Για
	περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το γιατί να μεταγλωττίσετε δικό
	σας πυρήνα ή για το πως γίνεται, δείτε το
	<xref linkend="kernelconfig"/>.</para>

      <para>Προφανώς το πιο ευέλικτο σύστημα είναι αυτό που τα περιέχει όλα.
	Αν έχετε αρκετό χώρο στο δίσκο, επιλέξτε
	<guimenuitem>All</guimenuitem> όπως φαίνεται στο
	<xref linkend="distribution-set1"/> χρησιμοποιώντας τα βελάκια και
	πιέστε <keycap>Enter</keycap>.  Αν σας προβληματίζει ο διαθέσιμος
	χώρος στο δίσκο, κάντε μια κατάλληλη επιλογή για την περίπτωση.  Μην
	προβληματίζεστε ιδιαίτερα σχετικά με την τέλεια επιλογή, καθώς
	μπορείτε να εγκαταστήσετε πρόσθετα σετ και μετά το τέλος της βασικής
	εγκατάστασης.</para>

      <figure id="distribution-set1">
	<title>Επιλέξτε Distributions (Σετ Εγκατάστασης)</title>

	<mediaobject>
	  <imageobject>
	    <imagedata fileref="install/dist-set"/>
	  </imageobject>
	</mediaobject>
      </figure>
    </sect2>

    <sect2 id="portscol">
      <title>Εγκατάσταση της Συλλογής Ports</title>

      <para>Μετά την επιλογή του επιθυμητού distribution set, θα έχετε την
	ευκαιρία να εγκαταστήσετε την συλλογή ports του &os;.  Η συλλογή ports
	είναι μια εύκολη και βολική μέθοδος για να εγκαταστήσετε λογισμικό.  Η
	συλλογή των ports δεν περιέχει τον πηγαίο κώδικα που απαιτείται για να
	μεταγλωττίσετε το λογισμικό.  Απλά είναι μια συλλογή αρχείων που
	αυτοματοποιεί το κατέβασμα, τη μεταγλώττιση και την εγκατάσταση
	πακέτων λογισμικού τρίτου κατασκευαστή.  Το <xref linkend="ports"/>
	περιγράφει πως να χρησιμοποιήσετε την συλλογή των ports.</para>

      <para>Το πρόγραμμα εγκατάστασης δεν ελέγχει αν υπάρχει αρκετός ελεύθερος
	χώρος.  Κάντε την επιλογή αυτή μόνο αν υπάρχει αρκετός χώρος.  Από την
	έκδοση του &os; &rel.current;, η συλλογή ports του &os; καταλαμβάνει
	περίπου &ports.size; χώρο στο δίσκο.  Μπορείτε με ασφάλεια να
	θεωρήσετε ότι ο χώρος αυτός θα είναι μεγαλύτερος για πιο καινούριες
	εκδόσεις του &os;.</para>

      <screen>                         User Confirmation Requested
 Would you like to install the FreeBSD ports collection?

 This will give you ready access to over &os.numports; ported software packages,
 at a cost of around &ports.size; of disk space when "clean" and possibly much
 more than that if a lot of the distribution tarballs are loaded
 (unless you have the extra CDs from a FreeBSD CD/DVD distribution
 available and can mount it on /cdrom, in which case this is far less
 of a problem).

 The Ports Collection is a very valuable resource and well worth having
 on your /usr partition, so it is advisable to say Yes to this option.

 For more information on the Ports Collection &amp; the latest ports,
 visit:
     http://www.FreeBSD.org/ports

                              [ Yes ]     No</screen>

      <para>Επιλέξτε &gui.yes; με τα βελάκια για να εγκαταστήσετε τη συλλογή
	των ports ή &gui.no; για να την παραλείψετε.  Πιέστε
	<keycap>Enter</keycap> για να συνεχίσετε.  Θα εμφανιστεί ξανά το μενού
	Choose Distributions (επιλογής Σετ Εγκατάστασης).</para>

      <figure id="distribution-set2">
	<title>Επιβεβαίωση Distribution Set</title>

	<mediaobject>
	  <imageobject>
	    <imagedata fileref="install/dist-set2"/>
	  </imageobject>
	</mediaobject>
      </figure>

      <para>Αν είστε ικανοποιημένοι από τις επιλογές σας, επιλέξτε
	<guimenuitem>Exit</guimenuitem> με τα βελάκια, επιβεβαιώστε ότι είναι
	φωτισμένη η επιλογή &gui.ok; και πιέστε <keycap>Enter</keycap> για να
	συνεχίσετε.</para>
    </sect2>
  </sect1>

  <sect1 id="install-media">
    <title>Επιλέγοντας το Μέσο Εγκατάστασης</title>

    <para>Αν εγκαθιστάτε από CDROM ή DVD, χρησιμοποιήστε τα βελάκια για να
      φωτίσετε την επιλογή
      <guimenuitem>Install from a FreeBSD CD/DVD</guimenuitem>.  Βεβαιωθείτε
      ότι είναι φωτισμένη η επιλογή &gui.ok; και πιέστε
      <keycap>Enter</keycap> για να προχωρήσετε με την εγκατάσταση.</para>

    <para>Για άλλες μεθόδους εγκατάστασης, κάντε την κατάλληλη επιλογή και
      ακολουθήστε τις οδηγίες.</para>

    <para>Πιέστε το <keycap>F1</keycap> για να δείτε την ενσωματωμένη βοήθεια
      για τα μέσα εγκατάστασης.  Πιέστε <keycap>Enter</keycap> για να
      επιστρέψετε στο μενού επιλογής μέσου εγκατάστασης.</para>

    <figure id="choose-media">
      <title>Επιλέξτε Μέσο Εγκατάστασης (Installation Media)</title>

      <mediaobject>
	<imageobject>
	  <imagedata fileref="install/media"/>
	</imageobject>
      </mediaobject>
    </figure>

    <note>
      <title>Τρόποι Εγκατάστασης μέσω FTP</title>

      <indexterm>
	<primary>installation</primary>
	<secondary>network</secondary>
	<tertiary>FTP</tertiary>
      </indexterm>

      <para>Υπάρχουν τρεις μέθοδοι εγκατάστασης μέσω FTP για να επιλέξετε:
	ενεργό (Active) FTP, παθητικό (Passive) FTP, ή μέσω διακομιστή
	μεσολάβησης (proxy) HTTP.</para>

      <variablelist>
	<varlistentry>
	  <term>Ενεργό FTP: <guimenuitem>Install from an FTP
	      server</guimenuitem></term>

	  <listitem>
	    <para>Με την επιλογή αυτή οι μεταφορές γίνονται μέσω
	      <quote>Ενεργού (Active)</quote> FTP.  Η επιλογή αυτή δεν θα
	      λειτουργήσει μέσω firewalls αλλά συχνά λειτουργεί με παλιότερους
	      διακομιστές FTP που δεν υποστηρίζουν παθητική μεταφορά.  Αν η
	      σύνδεση σας κολλήσει με παθητικό FTP (το οποίο είναι η
	      προεπιλογή), δοκιμάστε το ενεργό!</para>
	  </listitem>
	</varlistentry>

	<varlistentry>
	  <term>Παθητικό FTP: <guimenuitem>Install from an FTP server
	    through a firewall</guimenuitem></term>

	  <listitem>
	    <indexterm>
	      <primary>FTP</primary>
	      <secondary>passive mode</secondary>
	    </indexterm>

	    <para>H επιλογή αυτή οδηγεί το
	      <application>sysinstall</application> να χρησιμοποιήσει
	      <quote>Παθητική (Passive)</quote> μεταφορά για όλες τις FTP
	      λειτουργίες.  Αυτό επιτρέπει στο χρήστη να περνάει μέσω
	      firewalls τα οποία δεν επιτρέπουν εισερχόμενες συνδέσεις σε
	      τυχαίες TCP πόρτες.</para>
	  </listitem>
	</varlistentry>

	<varlistentry>
	  <term>FTP μέσω HTTP μεσολάβησης:
	    <guimenuitem>Install from an FTP server
	      through a http proxy</guimenuitem></term>

	  <listitem>
	    <indexterm>
	      <primary>FTP</primary>
	      <secondary>via a HTTP proxy</secondary>
	    </indexterm>

	    <para>Η επιλογή αυτή οδηγεί το
	      <application>sysinstall</application> στη χρήση HTTP
	      πρωτοκόλλου (όπως οι φυλλομετρητές) για να συνδεθεί με ένα
	      διακομιστή μεσολάβησης για όλες τις λειτουργίες του FTP.  Ο
	      διακομιστής μεσολάβησης αναλαμβάνει να μεταφράσει όλες τις
	      εντολές και να τις στείλει στον διακομιστή FTP.  Αυτό επιτρέπει
	      στο χρήστη να περάσει μέσω firewalls που δεν επιτρέπουν
	      καθόλου FTP, αλλά προσφέρουν λειτουργία διαμεσολάβησης μέσω
	      HTTP.  Στην περίπτωση αυτή πρέπει να ορίσετε εκτός από τον
	      διακομιστή FTP, και το διακομιστή μεσολάβησης.</para>
	  </listitem>
	</varlistentry>
      </variablelist>

      <para>Για διακομιστή μεσολάβησης FTP server, πρέπει συνήθως να δώσετε
	το όνομα του διακομιστή με τον οποίο θέλετε στην πραγματικότητα να
	συνδεθείτε, ως μέρος του username, μετά από το σύμβολο
	<quote>@</quote>.  Ο διακομιστής μεσολάβησης <quote>μιμείται</quote>
	τότε τον πραγματικό διακομιστή.  Για παράδειγμα, υποθέστε ότι θέλετε
	να κάνετε εγκατάσταση από το
	<hostid role="fqdn">ftp.FreeBSD.org</hostid>, χρησιμοποιώντας FTP
	μεσολαβητή τον <hostid role="fqdn">foo.example.com</hostid>, ο οποίος
	χρησιμοποιεί την πόρτα 1234.</para>

      <para>Στην περίπτωση αυτή, πηγαίνετε στο μενού επιλογών (options),
	θέτετε ως FTP username το <literal>ftp@ftp.FreeBSD.org</literal>,
	και ως κωδικό (password) την διεύθυνση email σας.  Σαν μέσο
	εγκατάστασης (installation media) ορίζετε FTP (ή παθητικό FTP αν το
	υποστηρίζει ο μεσολαβητής) και το URL
	<literal>ftp://foo.example.com:1234/pub/FreeBSD</literal>.</para>

      <para>Καθώς το <filename>/pub/FreeBSD</filename> από
	<hostid role="fqdn">ftp.FreeBSD.org</hostid> γίνεται ορατό μέσω του
	<hostid role="fqdn">foo.example.com</hostid>, μπορείτε να
	εγκαταστήσετε από <emphasis>εκείνο</emphasis> το μηχάνημα (το οποίο θα
	φέρει τα αρχεία από το <hostid role="fqdn">ftp.FreeBSD.org</hostid>
	όπως απαιτούνται από την εγκατάσταση σας.</para>
    </note>
  </sect1>

  <sect1 id="install-final-warning">
    <title>Επιβεβαίωση της Εγκατάστασης</title>

    <para>Η εγκατάσταση μπορεί τώρα να προχωρήσει, εφόσον το επιθυμείτε.  Αυτή
      είναι επίσης η τελευταία σας ευκαιρία να την ακυρώσετε εμποδίζοντας
      έτσι και τις αλλαγές που πρόκειται να γίνουν στο σκληρό σας
      δίσκο.</para>

    <screen>                       User Confirmation Requested
 Last Chance! Are you SURE you want to continue the installation?

 If you're running this on a disk with data you wish to save then WE
 STRONGLY ENCOURAGE YOU TO MAKE PROPER BACKUPS before proceeding!

 We can take no responsibility for lost disk contents!

                             [ Yes ]    No</screen>

    <para>Επιλέξτε &gui.yes; και πιέστε <keycap>Enter</keycap> για να
      προχωρήσετε.</para>

    <para>Ο χρόνος εγκατάστασης διαφέρει ανάλογα με το distribution set
      που έχετε επιλέξει, το μέσο εγκατάστασης, και την ταχύτητα του
      υπολογιστή σας.  Θα δείτε μια σειρά από μηνύματα τα οποία δείχνουν την
      κατάσταση της εγκατάστασης.</para>

    <para>Η εγκατάσταση θα έχει ολοκληρωθεί όταν δείτε το ακόλουθο
      μήνυμα:</para>

    <screen>                               Message

Congratulations! You now have FreeBSD installed on your system.

We will now move on to the final configuration questions.
For any option you do not wish to configure, simply select No.

If you wish to re-enter this utility after the system is up, you may
do so by typing: /usr/sbin/sysinstall.

                                 [ OK ]

                      [  Press enter or space  ]</screen>

    <para>Πιέστε <keycap>Enter</keycap> για να προχωρήσετε με τις ρυθμίσεις
      μετά την εγκατάσταση.</para>

    <para>Αν επιλέξετε &gui.no; και πιέσετε <keycap>Enter</keycap> θα
      ακυρώσετε την εγκατάσταση και δεν θα γίνει καμιά αλλαγή στο σύστημα
      σας.  Θα εμφανιστεί το ακόλουθο μήνυμα:</para>

    <screen>                                Message
Installation complete with some errors.  You may wish to scroll
through the debugging messages on VTY1 with the scroll-lock feature.
You can also choose "No" at the next prompt and go back into the
installation menus to retry whichever operations have failed.

                                 [ OK ]</screen>

    <para>Το μήνυμα αυτό εμφανίζεται επειδή δεν έγινε καμιά εγκατάσταση.
      Πιέζοντας <keycap>Enter</keycap> θα επιστρέψετε στο Κυρίως Μενού
      Εγκατάστασης (Main Installation Menu) για να βγείτε από την
      εγκατάσταση.</para>
  </sect1>

  <sect1 id="install-post">
    <title>Μετά την Εγκατάσταση</title>

    <para>Μετά από μια επιτυχημένη εγκατάσταση, ακολουθεί η ρύθμιση διάφορων
      προαιρετικών επιλογών.  Οι ρυθμίσεις μπορούν να γίνουν αν εισέλθετε
      ξανά στο αντίστοιχο μενού (configuration options) πριν επανεκκινήσετε
      το νέο &os; σύστημα σας ή μετά την εγκατάσταση, χρησιμοποιώντας το
      <command>sysinstall</command> και επιλέγοντας
      <guimenuitem>Configure</guimenuitem>.</para>

    <sect2 id="inst-network-dev">
      <title>Ρύθμιση Συσκευών Δικτύου</title>

      <para>Αν έχετε ρυθμίσει προηγουμένως το PPP για να κάνετε εγκατάσταση
	μέσω FTP, η οθόνη αυτή δεν θα εμφανιστεί, αλλά μπορείτε να την
	ρυθμίσετε αργότερα με τον τρόπο που περιγράψαμε παραπάνω.</para>

      <para>Για λεπτομερείς πληροφορίες σχετικά με Τοπικά Δίκτυα (LAN) και
	για ρύθμιση του &os; ως πύλη / δρομολογητή (gateway/router), ανατρέξτε
	στο κεφάλαιο
	<link linkend="advanced-networking">Advanced Networking</link>.</para>

      <screen>                      User Confirmation Requested
   Would you like to configure any Ethernet or PPP network devices?

                             [ Yes ]   No</screen>

      <para>Για να ρυθμίσετε μια συσκευή δικτύου, επιλέξτε
	&gui.yes; και πιέστε <keycap>Enter</keycap>.
	Διαφορετικά, επιλέξτε &gui.no; για να συνεχίσετε.</para>

      <figure id="ed-config1">
	<title>Επιλέγοντας μια Συσκευή Ethernet</title>

	<mediaobject>
	  <imageobject>
	    <imagedata fileref="install/ed0-conf"/>
	  </imageobject>
	</mediaobject>
      </figure>

      <para>Επιλέξτε το interface που θα ρυθμίσετε με τα βελάκια, και πιέστε
	<keycap>Enter</keycap>.</para>

      <screen>                      User Confirmation Requested
       Do you want to try IPv6 configuration of the interface?

                              Yes   [ No ]</screen>

      <para>Στο συγκεκριμένο ιδιωτικό τοπικό δίκτυο, το τρέχον Internet
	πρωτόκολλο (<acronym>IPv4</acronym>) ήταν αρκετό.  Επιλέξαμε το
	&gui.no; με τα βελάκια και πιέσαμε <keycap>Enter</keycap>.</para>

      <para>Αν είστε συνδεμένοι σε ένα υπάρχον <acronym>IPv6</acronym> δίκτυο
	με ένα διακομιστή <acronym>RA</acronym>, επιλέξτε &gui.yes; και πιέστε
	<keycap>Enter</keycap>.  Θα χρειαστούν αρκετά δευτερόλεπτα για την
	ανίχνευση διακομιστών RA.</para>

      <screen>                             User Confirmation Requested
        Do you want to try DHCP configuration of the interface?

                              Yes   [ No ]</screen>

      <para>Αν δεν χρειάζεστε DHCP (Πρωτόκολλο Δυναμικής Απόδοσης Ρυθμίσεων,
	Dynamic Host Configuration Protocol) επιλέξτε &gui.no; με τα βελάκια
	και πιέστε <keycap>Enter</keycap>.</para>

      <para>Αν επιλέξετε &gui.yes; θα εκτελεστεί η εφαρμογή
	<application>dhclient</application>, και αν είναι επιτυχής, θα γίνει
	αυτόματη ρύθμιση των παραμέτρων του δικτύου.  Ανατρέξτε στο
	<xref linkend="network-dhcp"/> για περισσότερες πληροφορίες.</para>

      <para>Η ακόλουθη οθόνη Ρυθμίσεων Δικτύου δείχνει τη ρύθμιση μιας
	συσκευής Ethernet για ένα σύστημα το οποίο θα λειτουργεί ως πύλη για
	ένα Τοπικό Δίκτυο (LAN).</para>

      <figure id="ed-config2">
	<title>Ρύθμιση Παραμέτρων Συσκευής <replaceable>ed0</replaceable></title>

	<mediaobject>
	  <imageobject>
	    <imagedata fileref="install/ed0-conf2"/>
	  </imageobject>
	</mediaobject>
      </figure>

      <para>Χρησιμοποιήστε το <keycap>Tab</keycap> για να επιλέξετε ανάμεσα
	στα διάφορα πεδία και να συμπληρώσετε τις κατάλληλες
	πληροφορίες.</para>

      <variablelist>
	<varlistentry>
	  <term>Host (Όνομα μηχανήματος)</term>

	  <listitem>
	    <para>Το πλήρες όνομα του μηχανήματος, π.χ.
	      <hostid role="fqdn">k6-2.example.com</hostid> σε αυτή την
	      περίπτωση.</para>
	  </listitem>
	</varlistentry>

	<varlistentry>
	  <term>Domain (Τομέας)</term>

	  <listitem>
	    <para>Το όνομα του τομέα στον οποίο βρίσκεται το μηχάνημα, όπως
	      <hostid role="domainname">example.com</hostid> σε αυτή την
	      περίπτωση.</para>
	  </listitem>
	</varlistentry>

	<varlistentry>
	  <term>IPv4 Gateway (Πύλη)</term>

	  <listitem>
	    <para>Πρόκειται για την διεύθυνση IP στην οποία προωθούνται τα
	      πακέτα τα οποία δεν προορίζονται για τοπικούς προορισμούς.  Θα
	      πρέπει να συμπληρώσετε το πεδίο αυτό αν ο υπολογιστής είναι
	      κόμβος στο συγκεκριμένο δίκτυο.
	      <emphasis>Αφήστε αυτό το πεδίο κενό</emphasis> αν ο υπολογιστής
	      είναι η πύλη για το Internet στο συγκεκριμένο δίκτυο.  Η πύλη
	      IPv4 είναι επίσης γνωστή ως προεπιλεγμένη πύλη ή προεπιλεγμένη
	      διαδρομή (default gateway / default route).</para>
	  </listitem>
	</varlistentry>

	<varlistentry>
	  <term>Name server (Διακομιστής Ονομάτων)</term>

	  <listitem>
	    <para>Είναι η IP διεύθυνση του τοπικού σας διακομιστή DNS.  Στο
	      συγκεκριμένο ιδιωτικό τοπικό δίκτυο, δεν υπάρχει διακομιστής DNS
	      και έτσι χρησιμοποιήθηκε η IP διεύθυνση του διακομιστή DNS που
	      δίνει ο παροχέας Internet
	      (<hostid role="ipaddr">208.163.10.2</hostid>).</para>
	  </listitem>
	</varlistentry>

	<varlistentry>
	  <term>IPv4 address (Διεύθυνση)</term>

	  <listitem>
	    <para>Η IP διεύθυνση που θα χρησιμοποιηθεί σε αυτό το
	      interface είναι
	      <hostid role="ipaddr">192.168.0.1</hostid></para>
	  </listitem>
	</varlistentry>

	<varlistentry>
	  <term>Netmask (Μάσκα Υποδικτύου)</term>

	  <listitem>
	    <para>Το μπλοκ διευθύνσεων που χρησιμοποιούνται σε αυτό το δίκτυο
	      είναι
	      <hostid role="ipaddr">192.168.0.0</hostid> -
	      <hostid role="ipaddr">192.168.0.255</hostid>
	      με μάσκα υποδικτύου (netmask)
	      <hostid role="netmask">255.255.255.0</hostid>.</para>
	  </listitem>
	</varlistentry>

	<varlistentry>
	  <term>Extra options to ifconfig
	    (Επιπλέον επιλογές για την ifconfig)</term>

	  <listitem>
	    <para>Προσθέστε εδώ επιπλέον επιλογές για την
	      <command>ifconfig</command> και το συγκεκριμένο interface.  Στην
	      συγκεκριμένη περίπτωση δεν υπάρχει καμία.</para>
	  </listitem>
	</varlistentry>
      </variablelist>

      <para>Χρησιμοποιήστε το <keycap>Tab</keycap> για να επιλέξετε &gui.ok;
	όταν τελειώσετε, και πιέστε <keycap>Enter</keycap>.</para>


      <screen>                      User Confirmation Requested
        Would you like to bring the ed0 interface up right now?

                             [ Yes ]   No</screen>

      <para>Επιλέγοντας &gui.yes; και πιέζοντας
	<keycap>Enter</keycap> θα ενεργοποιήσετε το δίκτυο, έτοιμο προς χρήση
	στο μηχάνημα σας.  Ωστόσο αυτό δεν επιτυγχάνει και πολλά κατά τη
	διάρκεια της εγκατάστασης, ούτως ή άλλως θα χρειαστεί να κάνετε
	επανεκκίνηση.</para>
    </sect2>

    <sect2 id="gateway">
      <title>Ρύθμισης Πύλης (Gateway)</title>

      <screen>                       User Confirmation Requested
       Do you want this machine to function as a network gateway?

                              [ Yes ]    No</screen>

      <para>Αν το μηχάνημα πρόκειται να λειτουργεί ως πύλη για ένα τόπικο
	δίκτυο και να προωθεί πακέτα μεταξύ άλλων μηχανημάτων, επιλέξτε
	&gui.yes; και πιέστε <keycap>Enter</keycap>.
	Αν το μηχάνημα είναι ένας κόμβος του δικτύου, επιλέξτε &gui.no; και
	πιέστε <keycap>Enter</keycap>.</para>
    </sect2>

    <sect2 id="inetd-services">
      <title>Ρύθμιση Υπηρεσιών Internet (Internet Services)</title>

      <screen>                      User Confirmation Requested
Do you want to configure inetd and the network services that it provides?

                               Yes   [ No ]</screen>

      <para>Αν επιλέξετε &gui.no;, κάποιες υπηρεσίες όπως το
	<application>telnetd</application> δεν θα ενεργοποιηθούν.
	Αυτό σημαίνει ότι απομακρυσμένοι χρήστες δεν θα μπορούν να
	χρησιμοποιήσουν το <application>telnet</application> για να εισέλθουν
	στο μηχάνημα.  Οι τοπικοί χρήστες θα μπορούν ωστόσο να έχουν πρόσβαση
	σε απομακρυσμένα μηχανήματα μέσω του
	<application>telnet</application>.</para>

      <para>Οι υπηρεσίες αυτές μπορούν να ενεργοποιηθούν μετά την εγκατάσταση
	με την επεξεργασία του αρχείου <filename>/etc/inetd.conf</filename>
	με τον προτιμώμενο σας επεξεργαστή κειμένου.
	Δείτε το <xref linkend="network-inetd-overview"/> για περισσότερες
	πληροφορίες.</para>

      <para>Επιλέξτε &gui.yes; αν θέλετε να ρυθμίσετε τις υπηρεσίες αυτές
	κατά την εγκατάσταση.  Θα ερωτηθείτε για μια ακόμα επιβεβαίωση:</para>

      <screen>                      User Confirmation Requested
The Internet Super Server (inetd) allows a number of simple Internet
services to be enabled, including finger, ftp and telnetd.  Enabling
these services may increase risk of security problems by increasing
the exposure of your system.

With this in mind, do you wish to enable inetd?

                             [ Yes ]   No</screen>

      <para>Επιλέξτε &gui.yes; για να συνεχίσετε.</para>

      <screen>                      User Confirmation Requested
inetd(8) relies on its configuration file, /etc/inetd.conf, to determine
which of its Internet services will be available.  The default FreeBSD
inetd.conf(5) leaves all services disabled by default, so they must be
specifically enabled in the configuration file before they will
function, even once inetd(8) is enabled.  Note that services for
IPv6 must be separately enabled from IPv4 services.

Select [Yes] now to invoke an editor on /etc/inetd.conf, or [No] to
use the current settings.

                             [ Yes ]   No</screen>

      <para>Επιλέγοντας &gui.yes; θα μπορέσετε να προσθέσετε υπηρεσίες
	σβήνοντας το <literal>#</literal> από την αρχή μιας γραμμής.</para>

      <figure id="inetd-edit">
	<title>Επεξεργασία του <filename>inetd.conf</filename></title>

	<mediaobject>
	  <imageobject>
	    <imagedata fileref="install/edit-inetd-conf"/>
	  </imageobject>
	</mediaobject>
      </figure>

      <para>Μετά την προσθήκη των επιθυμητών υπηρεσιών, και με την πίεση του
	<keycap>Esc</keycap> θα εμφανιστεί ένα μενού το οποίο σας επιτρέπει να
	βγείτε από το πρόγραμμα, αποθηκεύοντας και τις αλλαγές σας.</para>
    </sect2>

    <sect2 id="ssh-login">
      <title>Ενεργοποίηση Εισόδου μέσω SSH</title>

      <indexterm>
	<primary>SSH</primary>
	<secondary>sshd</secondary>
      </indexterm>

      <screen>                      User Confirmation Requested
                  Would you like to enable SSH login?
                           Yes        [  No  ]</screen>

      <para>Αν επιλέξετε &gui.yes; θα ενεργοποιηθεί ο &man.sshd.8;,
	ο δαίμονας του <application>OpenSSH</application>.  Με τον τρόπο αυτό
	θα επιτρέψετε ασφαλή απομακρυσμένη πρόσβαση στο μηχάνημα σας.  Για
	περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το
	<application>OpenSSH</application> δείτε το
	<xref linkend="openssh"/>.</para>
    </sect2>

    <sect2 id="ftpanon">
      <title>Ανώνυμο FTP</title>

      <indexterm>
	<primary>FTP</primary>
	<secondary>anonymous</secondary>
      </indexterm>

      <screen>                      User Confirmation Requested
 Do you want to have anonymous FTP access to this machine?

                              Yes    [ No ]</screen>

      <sect3 id="deny-anon">
	<title>Άρνηση Ανώνυμου FTP</title>

	<para>Επιλέγοντας το προεπιλεγμένο &gui.no; και πιέζοντας
	  <keycap>Enter</keycap> θα επιτρέπεται μόνος στους χρήστες που έχουν
	  λογαριασμούς με κωδικούς να έχουν FTP πρόσβαση στο μηχάνημα.</para>
      </sect3>

      <sect3 id="ftpallow">
	<title>Επιτρέποντας το Ανώνυμο FTP</title>

	<para>Οποιοσδήποτε μπορεί να έχει πρόσβαση στο μηχάνημα σας, αν
	  επιλέξετε να επιτρέψετε τις ανώνυμες συνδέσεις FTP.  Θα πρέπει να
	  λάβετε υπόψιν σας τις επιπλοκές ασφαλείας που θα επιφέρει μια τέτοια
	  ρύθμιση.  Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την ασφάλεια,
	  δείτε το <xref linkend="security"/>.</para>

	<para>Για να επιτρέψετε το ανώνυμο FTP, χρησιμοποιήστε τα βελάκια για
	  να επιλέξετε &gui.yes; και να πιέσετε <keycap>Enter</keycap>.
	  Θα χρειαστεί να επιβεβαιώσετε ξανά την επιλογή σας:</para>

	<screen>                       User Confirmation Requested
 Anonymous FTP permits un-authenticated users to connect to the system
 FTP server, if FTP service is enabled.  Anonymous users are
 restricted to a specific subset of the file system, and the default
 configuration provides a drop-box incoming directory to which uploads
 are permitted.  You must separately enable both inetd(8), and enable
 ftpd(8) in inetd.conf(5) for FTP services to be available.  If you
 did not do so earlier, you will have the opportunity to enable inetd(8)
 again later.

 If you want the server to be read-only you should leave the upload
 directory option empty and add the -r command-line option to ftpd(8)
 in inetd.conf(5)

 Do you wish to continue configuring anonymous FTP?

                          [ Yes ]         No</screen>

	<para>Το μήνυμα αυτό σας ειδοποιεί επίσης ότι η υπηρεσία FTP θα
	  πρέπει επίσης να ενεργοποιηθεί στο
	  <filename>/etc/inetd.conf</filename> σε περίπτωση που θέλετε να
	  ενεργοποιηθούν οι ανώνυμες συνδέσεις FTP (δείτε το
	  <xref linkend="inetd-services"/>).  Επιλέξτε &gui.yes; και πιέστε
	  <keycap>Enter</keycap> για να συνεχίσετε.  Θα δείτε την ακόλουθη
	  οθόνη:</para>

	<figure id="anon-ftp2">
	  <title>Προεπιλεγμένες Ρυθμίσεις Ανώνυμου FTP</title>

	  <mediaobject>
	    <imageobject>
	      <imagedata fileref="install/ftp-anon1"/>
	    </imageobject>
	  </mediaobject>
	</figure>

	<para>Χρησιμοποιήστε το <keycap>Tab</keycap> για να επιλέξετε και να
	  συμπληρώσετε τα απαραίτητα πεδία πληροφοριών:</para>

	<variablelist>
	  <varlistentry>
	    <term>UID</term>

	    <listitem>
	      <para>Ο αναγνωριστικός αριθμός (user ID) που θέλετε να
		αποδώσετε στον ανώνυμο FTP χρήστη.  Όλα τα αρχεία που θα
		ανεβαίνουν στον διακομιστή FTP θα ανήκουν σε αυτό
		το ID.</para>
	    </listitem>
	  </varlistentry>

	  <varlistentry>
	    <term>Group</term>

	    <listitem>
	      <para>Σε ποια ομάδα χρηστών (group) θέλετε να ανήκει ο ανώνυμος
		FTP χρήστης.</para>
	    </listitem>
	  </varlistentry>

	  <varlistentry>
	    <term>Comment</term>

	    <listitem>
	      <para>Κείμενο που περιέχει περιγραφή του χρήστη στο αρχείο
		<filename>/etc/passwd</filename>.</para>
	    </listitem>
	  </varlistentry>

	  <varlistentry>
	    <term>FTP Root Directory</term>

	    <listitem>
	      <para>Η τοποθεσία που περιέχει τα αρχεία που είναι διαθέσιμα
		στο ανώνυμο FTP.</para>
	    </listitem>
	  </varlistentry>

	  <varlistentry>
	    <term>Upload Subdirectory</term>

	    <listitem>
	      <para>Η τοποθεσία που θα ανεβαίνουν τα αρχεία από ανώνυμους FTP
		χρήστες.</para>
	    </listitem>
	  </varlistentry>
	</variablelist>

	<para>Ο ριζικός (root) κατάλογος του FTP, από προεπιλογή,
	  δημιουργείται στο <filename>/var</filename>.  Αν δεν υπάρχει εκεί
	  αρκετός χώρος για την αναμενόμενη χρήση του FTP, μπορείτε να
	  χρησιμοποιήσετε τον κατάλογο <filename>/usr</filename> αλλάζοντας
	  τον ριζικό κατάλογο (FTP Root Directory) σε
	  <filename>/usr/ftp</filename>.</para>

	<para>Όταν είστε ικανοποιημένος με τις τιμές, πιέστε
	  <keycap>Enter</keycap> για να συνεχίσετε.</para>

	<screen>                          User Confirmation Requested
         Create a welcome message file for anonymous FTP users?

                              [ Yes ]    No</screen>

	<para>Αν επιλέξετε &gui.yes; και πιέσετε
	  <keycap>Enter</keycap>, θα ξεκινήσει αυτόματα ένας επεξεργαστής
	  κειμένου ώστε να μπορέσετε να επεξεργαστείτε το μήνυμα.</para>

	<figure id="anon-ftp4">
	  <title>Επεξεργασία του Μηνύματος Καλοσωρίσματος (Welcome Message)
	    του FTP</title>

	  <mediaobject>
	    <imageobject>
	      <imagedata fileref="install/ftp-anon2"/>
	    </imageobject>
	  </mediaobject>
	</figure>

	<para>Πρόκειται για τον επεξεργαστή κειμένου <command>ee</command>.
	  Χρησιμοποιήστε τις οδηγίες για να αλλάξετε το μήνυμα ή αν θέλετε
	  αλλάξτε το μήνυμα αργότερα, χρησιμοποιώντας ένα επεξεργαστή κειμένου
	  της επιλογής σας.  Δείτε το όνομα του αρχείου και τη θέση του στην
	  τελευταία γραμμή της οθόνης του επεξεργαστή κειμένου.</para>

	<para>Πιέζοντας <keycap>Esc</keycap> θα εμφανιστεί ένα αναδυόμενο
	  μενού με προεπιλεγμένη την επιλογή
	  <guimenuitem>a) leave editor</guimenuitem>.  Πιέστε
	  <keycap>Enter</keycap> για έξοδο και συνέχεια.  Πιέστε ξανά
	  <keycap>Enter</keycap> για να αποθηκεύσετε τυχόν αλλαγές που έχετε
	  κάνει.</para>
      </sect3>
    </sect2>

    <sect2 id="nfsconf">
      <title>Ρύθμιση Συστήματος Αρχείων Δικτύου (Network File System)</title>

      <para>Το Σύστημα Αρχείων Δικτύου (NFS) επιτρέπει το διαμοιρασμό αρχείων
	σε ένα δίκτυο.  Ένα μηχάνημα μπορεί να ρυθμιστεί ως εξυπηρετητής,
	πελάτης ή και τα δύο.  Ανατρέξτε στο
	<xref linkend="network-nfs"/> για περισσότερες πληροφορίες.</para>

      <sect3 id="nsf-server-options">
	<title>Διακομιστής NFS</title>

	<screen>                       User Confirmation Requested
 Do you want to configure this machine as an NFS server?

                              Yes    [ No ]</screen>

	<para>Αν δεν υπάρχει ανάγκη για εξυπηρετητή Συστήματος Αρχείων
	  Δικτύου, επιλέξτε &gui.no; και πιέστε
	  <keycap>Enter</keycap>.</para>

	<para>Αν επιλέξετε &gui.yes; θα εμφανιστεί ένα αναδυόμενο μήνυμα
	που σας πληροφορεί ότι πρέπει να δημιουργηθεί το αρχείο
	  <filename>exports</filename>.</para>

	<screen>                               Message
Operating as an NFS server means that you must first configure an
/etc/exports file to indicate which hosts are allowed certain kinds of
access to your local filesystems.
Press [Enter] now to invoke an editor on /etc/exports
                               [ OK ]</screen>

	<para>Πιέστε <keycap>Enter</keycap> για να συνεχίσετε.  Θα ανοίξει
	  ένας επεξεργαστής κειμένου για να μπορέσετε να δημιουργήσετε και να
	  επεξεργαστείτε το αρχείο <filename>exports</filename>.</para>

	<figure id="nfs-server-edit">
	  <title>Επεξεργασία Αρχείου <filename>exports</filename></title>

	  <mediaobject>
	    <imageobject>
	      <imagedata fileref="install/nfs-server-edit"/>
	    </imageobject>
	  </mediaobject>
	</figure>

	<para>Χρησιμοποιήστε τις οδηγίες για να προσθέσετε τα συστήματα
	  αρχείων που θέλετε να διαμοιράσετε, τώρα ή αργότερα χρησιμοποιώντας
	  ένα επεξεργαστή κειμένου της επιλογής σας.  Σημειώστε το όνομα και
	  την τοποθεσία του αρχείου όπως φαίνονται στο κάτω μέρος
	  της οθόνης.</para>

	<para>Πιέζοντας <keycap>Esc</keycap> θα εμφανιστεί ένα αναδυόμενο
	  μενού με προεπιλεγμένη την επιλογή
	  <guimenuitem>a) leave editor</guimenuitem>.  Πιέστε
	  <keycap>Enter</keycap> για έξοδο και συνέχεια.</para>
      </sect3>

      <sect3 id="nfs-client-options">
	<title>Πελάτης NFS</title>

	<para>Ο πελάτης NFS επιτρέπει στο μηχάνημα σας να έχει πρόσβαση σε
	  εξυπηρετητές NFS.</para>

	<screen>                       User Confirmation Requested
 Do you want to configure this machine as an NFS client?

                              Yes   [ No ]</screen>

	<para>Με τα βελάκια, επιλέξτε κατά βούληση &gui.yes; ή &gui.no; και
	  πιέστε <keycap>Enter</keycap>.</para>
      </sect3>
    </sect2>

    <sect2 id="console">
      <title>Ρυθμίσεις Κονσόλας (System Console Settings)</title>

      <para>Υπάρχουν διάφορες διαθέσιμες επιλογές για τη ρύθμιση της κονσόλας
	του συστήματος.</para>

      <screen>                      User Confirmation Requested
       Would you like to customize your system console settings?

                              [ Yes ]  No</screen>

      <para>Για να δείτε και να ρυθμίσετε τις επιλογές, επιλέξτε &gui.yes; και
	πιέστε <keycap>Enter</keycap>.</para>

      <figure id="saver-options">
	<title>Επιλογές Ρύθμισης Κονσόλας Συστήματος</title>

	<mediaobject>
	  <imageobject>
	    <imagedata fileref="install/console-saver1"/>
	  </imageobject>
	</mediaobject>
      </figure>

      <para>Μια συνηθισμένη επιλογή είναι η προστασία οθόνης (screen saver).
	Χρησιμοποιήστε τα βελάκια για να επιλέξετε
	<guimenuitem>Saver</guimenuitem> και πιέστε
	<keycap>Enter</keycap>.</para>

      <figure id="saver-select">
	<title>Επιλογές Προστασίας Οθόνης</title>

	<mediaobject>
	  <imageobject>
	    <imagedata fileref="install/console-saver2"/>
	  </imageobject>
	</mediaobject>
      </figure>

      <para>Επιλέξτε την επιθυμητή προστασία οθόνης με τα βελάκια, και πιέστε
	<keycap>Enter</keycap>.  Θα ξαναδείτε το μενού Ρύθμισης Κονσόλας
	Συστήματος.</para>

      <para>Το προεπιλεγμένο χρονικό διάστημα είναι 300 δευτερόλεπτα.  Για να
	αλλάξετε το διάστημα, επιλέξτε ξανά <guimenuitem>Saver</guimenuitem>
	και από το μενού Screen Saver Options επιλέξτε
	<guimenuitem>Timeout</guimenuitem> με τα βελάκια, και πιέστε
	<keycap>Enter</keycap>.  Θα εμφανιστεί ένα αναδυόμενο μενού:</para>

      <figure id="saver-timeout">
	<title>Χρονικό Διάστημα Προστασίας Οθόνης</title>

	<mediaobject>
	  <imageobject>
	    <imagedata fileref="install/console-saver3"/>
	  </imageobject>
	</mediaobject>
      </figure>

      <para>Αλλάξτε την τιμή, επιλέξτε &gui.ok;
	και πιέστε <keycap>Enter</keycap> για να επιστρέψετε στο μενού
	Ρύθμισης Κονσόλας Συστήματος.</para>

      <figure id="saver-exit">
	<title>Έξοδος από τις Ρυθμίσεις Κονσόλας Συστήματος</title>

	<mediaobject>
	  <imageobject>
	    <imagedata fileref="install/console-saver4"/>
	  </imageobject>
	</mediaobject>
      </figure>

      <para>Επιλέγοντας <guimenuitem>Exit</guimenuitem> και πιέζοντας
	<keycap>Enter</keycap> θα συνεχίσετε με τις υπόλοιπες ρυθμίσεις που
	πρέπει να γίνουν μετά την εγκατάσταση.</para>
    </sect2>

    <sect2 id="timezone">
      <title>Ρύθμιση Ζώνης Ώρας (Time Zone)</title>

      <para>Η σωστή ρύθμιση της ζώνης ώρας, θα επιτρέψει στο μηχάνημα σας να
	διορθώνει αυτόματα την ώρα σύμφωνα με τις τοπικές ρυθμίσεις, καθώς και
	να εκτελεί άλλες λειτουργίες που σχετίζονται με τις ζώνες ώρας.</para>

      <para>Το παράδειγμα που φαίνεται είναι για ένα μηχάνημα που βρίσκεται
	στις Ανατολικές Ηνωμένες Πολιτείες.  Οι επιλογές σας θα διαφέρουν
	ανάλογα με τη γεωγραφική σας θέση.</para>

      <screen>                      User Confirmation Requested
          Would you like to set this machine's time zone now?

                            [ Yes ]   No</screen>

      <para>Επιλέξτε &gui.yes; και πιέστε
	<keycap>Enter</keycap> για να ρυθμίσετε τη ζώνη ώρας.</para>

      <screen>                       User Confirmation Requested
 Is this machine's CMOS clock set to UTC? If it is set to local time
 or you don't know, please choose NO here!

                              Yes   [ No ]</screen>

      <para>Επιλέξτε &gui.yes; ή &gui.no; ανάλογα με το πως είναι ρυθμισμένο
	το ρολόι στο μηχάνημα σας και πιέστε <keycap>Enter</keycap>.</para>

      <figure id="set-timezone-region">
	<title>Επιλογή της Περιοχής σας</title>

	<mediaobject>
	  <imageobject>
	    <imagedata fileref="install/timezone1"/>
	  </imageobject>
	</mediaobject>
      </figure>

      <para>Επιλέξτε την κατάλληλη περιοχή (region) με τα βελάκια και πιέστε
	<keycap>Enter</keycap>.</para>

      <figure id="set-timezone-country">
	<title>Επιλογή της Χώρας σας</title>

	<mediaobject>
	  <imageobject>
	    <imagedata fileref="install/timezone2"/>
	  </imageobject>
	</mediaobject>
      </figure>

      <para>Επιλέξτε την κατάλληλη χώρα χρησιμοποιώντας τα βελάκια και πιέστε
	<keycap>Enter</keycap>.</para>

      <figure id="set-timezone-locality">
	<title>Επιλογή Ζώνης Ώρας (Time Zone)</title>

	<mediaobject>
	  <imageobject>
	    <imagedata fileref="install/timezone3"/>
	  </imageobject>
	</mediaobject>
      </figure>

      <para>Επιλέξτε την κατάλληλη ζώνη ώρας με τα βελάκια και πιέστε
	<keycap>Enter</keycap>.</para>

      <screen>                            Confirmation
            Does the abbreviation 'EDT' look reasonable?

                            [ Yes ]   No</screen>

      <para>Επιβεβαιώστε ότι είναι σωστή η συντομογραφία για τη ζώνη ώρας που
	έχετε επιλέξει.  Αν φαίνεται εντάξει, πιέστε <keycap>Enter</keycap>
	για να συνεχίσετε με τις υπόλοιπες ρυθμίσεις μετά την
	εγκατάσταση.</para>
    </sect2>

    <sect2 id="linuxcomp">
      <title>Συμβατότητα με το Linux (Linux Compatibility)</title>

      <note>
	<para>Η ενότητα αυτή ισχύει μόνο για την εγκατάσταση &os; της σειράς
	  7.<replaceable>X</replaceable>.  Αν εγκαταστήσετε
	  &os;&nbsp;8.<replaceable>X</replaceable> η οθόνη αυτή δεν θα
	  εμφανιστεί.</para>
      </note>

      <screen>                      User Confirmation Requested
          Would you like to enable Linux binary compatibility?

                            [ Yes ]   No</screen>

      <para>Επιλέγοντας &gui.yes; και πιέζοντας
	<keycap>Enter</keycap> θα επιτρέψετε την εκτέλεση προγραμμάτων Linux
	στο &os;.  Η εγκατάσταση θα προσθέσει όλα τα απαραίτητα πακέτα
	για τη συμβατότητα με εκτελέσιμα προγράμματα για Linux.</para>

      <para>Αν κάνετε εγκατάσταση μέσω FTP, το μηχάνημα θα πρέπει να είναι
	συνδεμένο στο Internet.  Μερικές φορές, μια τοποθεσία FTP δεν έχει
	όλες τις απαιτούμενες διανομές, όπως τη συμβατότητα με το Linux.
	Μπορείτε ωστόσο να την εγκαταστήσετε αργότερα, αν χρειάζεται.</para>
    </sect2>

    <sect2 id="mouse">
      <title>Ρυθμίσεις Ποντικιού (Mouse Settings)</title>

      <para>Η επιλογή αυτή θα σας επιτρέψει να κάνετε αποκοπή και επικόλληση
	κειμένου στην κονσόλα και σε προγράμματα χρησιμοποιώντας ένα ποντίκι
	τριών πλήκτρων.  Αν χρησιμοποιείτε ποντίκι δύο πλήκτρων, ανατρέξτε στη
	σελίδα βοήθειας, &man.moused.8;, μετά την εγκατάσταση για να δείτε πως
	μπορείτε να εξομοιώσετε ποντίκι τριών πλήκτρων.  Στο παράδειγμα αυτό
	φαίνεται η ρύθμιση ενός μη-USB ποντικιού (π.χ. PS/2 η σειριακού - COM
	- ποντικιού):</para>

      <screen>                      User Confirmation Requested
         Does this system have a non-USB mouse attached to it?

                            [ Yes ]    No </screen>

      <para>Επιλέξτε &gui.yes; για μη-USB ποντίκι, ή
	&gui.no; για USB ποντίκι και πιέστε <keycap>Enter</keycap>.</para>

      <figure id="mouse-protocol">
	<title>Επιλογή Πρωτοκόλλου Ποντικιού (Mouse Protocol Type)</title>

	<mediaobject>
	  <imageobject>
	    <imagedata fileref="install/mouse1"/>
	  </imageobject>
	</mediaobject>
      </figure>

      <para>Χρησιμοποιήστε τα βελάκια για να επιλέξετε
	<guimenuitem>Type</guimenuitem> και πιέστε
	<keycap>Enter</keycap>.</para>

      <figure id="set-mouse-protocol">
	<title>Επιλογή Πρωτοκόλλου Ποντικιού (Mouse Protocol)</title>

	<mediaobject>
	  <imageobject>
	    <imagedata fileref="install/mouse2"/>
	  </imageobject>
	</mediaobject>
      </figure>

      <para>Το ποντίκι που χρησιμοποιείται σε αυτό το παράδειγμα, είναι τύπου
	PS/2, και έτσι είναι σωστή η προεπιλεγμένη ρύθμιση
	<guimenuitem>Auto</guimenuitem>.  Για να αλλάξετε πρωτόκολλο,
	χρησιμοποιήστε τα βελάκια για να κάνετε κάποια άλλη επιλογή.
	Βεβαιωθείτε ότι είναι φωτισμένη η επιλογή &gui.ok; και πιέστε
	<keycap>Enter</keycap> για έξοδο από αυτό το μενού.</para>

      <figure id="config-mouse-port">
	<title>Ρύθμιση Πόρτας Ποντικιού (Mouse Port)</title>

	<mediaobject>
	  <imageobject>
	    <imagedata fileref="install/mouse3"/>
	  </imageobject>
	</mediaobject>
      </figure>

      <para>Χρησιμοποιήστε τα βελάκια για να επιλέξετε
	<guimenuitem>Port</guimenuitem> και πιέστε
	<keycap>Enter</keycap>.</para>

      <figure id="set-mouse-port">
	<title>Ρύθμιση Πόρτας Ποντικιού (Mouse Port)</title>

	<mediaobject>
	  <imageobject>
	    <imagedata fileref="install/mouse4"/>
	  </imageobject>
	</mediaobject>
      </figure>

      <para>Το σύστημα αυτό είχε ποντίκι PS/2 και έτσι ήταν κατάλληλη η
	προεπιλεγμένη ρύθμιση <guimenuitem>PS/2</guimenuitem>.  Για να
	αλλάξετε την πόρτα, χρησιμοποιήστε τα βελάκια και πιέστε
	<keycap>Enter</keycap>.</para>

      <figure id="test-daemon">
	<title>Ενεργοποίηση του Δαίμονα Ποντικιού (Mouse Daemon)</title>

	<mediaobject>
	  <imageobject>
	    <imagedata fileref="install/mouse5"/>
	  </imageobject>
	</mediaobject>
      </figure>

      <para>Τέλος, χρησιμοποιήστε τα βελάκια για να επιλέξετε
	<guimenuitem>Enable</guimenuitem>, και πιέστε
	<keycap>Enter</keycap> για να ενεργοποιήσετε και να δοκιμάσετε τον
	δαίμονα του ποντικιού (mouse daemon).</para>


      <figure id="test-mouse-daemon">
	<title>Έλεγχος του Δαίμονα Ποντικιού</title>

	<mediaobject>
	  <imageobject>
	    <imagedata fileref="install/mouse6"/>
	  </imageobject>
	</mediaobject>
      </figure>

      <para>Μετακινήστε το ποντίκι στην οθόνη και βεβαιωθείτε ότι ο δρομέας
	αντιδρά σωστά.  Αν είναι εντάξει, επιλέξτε &gui.yes; και πιέστε
	<keycap>Enter</keycap>.  Αν όχι, το ποντίκι δεν έχει ρυθμιστεί σωστά
	&mdash; επιλέξτε &gui.no; και ξαναδοκιμάστε χρησιμοποιώντας
	διαφορετικές ρυθμίσεις.</para>

      <para>Επιλέξτε <guimenuitem>Exit</guimenuitem> με τα βελάκια και πιέστε
	<keycap>Enter</keycap> για να επιστρέψετε, ώστε να συνεχίσετε με τις
	υπόλοιπες ρυθμίσεις μετά την εγκατάσταση.</para>
    </sect2>

    <sect2 id="packages">
      <title>Εγκατάσταση Πακέτων</title>

      <para>Τα πακέτα είναι προμεταγλωττισμένα εκτελέσιμα, και αποτελούν ένα
	βολικό τρόπο για να εγκαταστήσετε λογισμικό.</para>

      <para>Θα σας δείξουμε την εγκατάσταση ενός πακέτου ως παράδειγμα.
	Μπορείτε επίσης να εγκαταστήσετε τώρα και όποια άλλα πρόσθετα πακέτα
	επιθυμείτε.  Μετά την εγκατάσταση, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το
	<command>sysinstall</command> για να εγκαταστήσετε πρόσθετα
	πακέτα.</para>

      <screen>                     User Confirmation Requested
 The FreeBSD package collection is a collection of hundreds of
 ready-to-run applications, from text editors to games to WEB servers
 and more. Would you like to browse the collection now?

                            [ Yes ]   No</screen>

      <para>Επιλέγοντας &gui.yes; και πιέζοντας
	<keycap>Enter</keycap> θα δείτε τις οθόνες επιλογής πακέτων:</para>

      <figure id="package-category">
	<title>Επιλογή Κατηγορίας Πακέτου</title>

	<mediaobject>
	  <imageobject>
	    <imagedata fileref="install/pkg-cat"/>
	  </imageobject>
	</mediaobject>
      </figure>

      <para>Μπορείτε κάθε δεδομένη στιγμή να εγκαταστήσετε μόνο τα πακέτα που
	είναι διαθέσιμα στο τρέχον μέσο εγκατάστασης.</para>

      <para>Με την επιλογή <guimenuitem>All</guimenuitem> θα δείτε όλα τα
	διαθέσιμα πακέτα, ή μπορείτε να επιλέξετε συγκεκριμένη κατηγορία.
	Φωτίστε την επιλογή σας με τα βελάκια και πιέστε
	<keycap>Enter</keycap>.</para>

      <para>Θα εμφανιστεί ένα μενού το οποίο δείχνει όλα διαθέσιμα πακέτα για
	την επιλογή που κάνατε:</para>

      <figure id="package-select">
	<title>Επιλογή Πακέτων</title>

	<mediaobject>
	  <imageobject>
	    <imagedata fileref="install/pkg-sel"/>
	  </imageobject>
	</mediaobject>
      </figure>

      <para>Το κέλυφος (shell) <application>bash</application> φαίνεται
	επιλεγμένο.  Επιλέξτε όσα πακέτα επιθυμείτε, φωτίζοντας το πακέτο
	και πιέζοντας το πλήκτρο <keycap>Space</keycap>.  Θα δείτε μια σύντομη
	περιγραφή για κάθε πακέτο στο κάτω αριστερό μέρος της οθόνης.</para>

      <para>Η πίεση του πλήκτρου <keycap>Tab</keycap> εναλλάσσει μεταξύ του
	τελευταίου επιλεγμένου πακέτου, του &gui.ok;, και του
	&gui.cancel;.</para>

      <para>Όταν έχετε τελειώσει με το μαρκάρισμα των πακέτων προς
	εγκατάσταση, πιέστε μια φορά <keycap>Tab</keycap> για να
	μετακινηθείτε στο &gui.ok; και πιέστε <keycap>Enter</keycap> για να
	επιστρέψετε στο μενού Επιλογής Πακέτων (Package Selection).</para>

      <para>Το αριστερό και δεξί βελάκι εναλλάσσει επίσης μεταξύ του &gui.ok;
	και του &gui.cancel;.  Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε αυτή τη μέθοδο για
	να επιλέξετε &gui.ok; και πιέστε <keycap>Enter</keycap> για να
	επιστρέψετε στο μενού Επιλογής Πακέτων.</para>

      <figure id="package-install">
	<title>Εγκατάσταση Πακέτων</title>

	<mediaobject>
	  <imageobject>
	    <imagedata fileref="install/pkg-install"/>
	  </imageobject>
	</mediaobject>
      </figure>

      <para>Χρησιμοποιήστε το <keycap>Tab</keycap> και τα βελάκια για να
	επιλέξετε <guibutton>[&nbsp;Install&nbsp;]</guibutton> και πιέστε
	<keycap>Enter</keycap>.  Θα χρειαστεί να επιβεβαιώσετε ότι θέλετε να
	εγκαταστήσετε τα πακέτα:</para>

      <figure id="package-install-confirm">
	<title>Επιβεβαίωση Εγκατάστασης Πακέτων</title>

	<mediaobject>
	  <imageobject>
	    <imagedata fileref="install/pkg-confirm"/>
	  </imageobject>
	</mediaobject>
      </figure>

      <para>Επιλέγοντας &gui.ok; και πιέζοντας <keycap>Enter</keycap> θα
	ξεκινήσει η εγκατάσταση πακέτων.  Θα βλέπετε μηνύματα της εγκατάστασης
	μέχρι την ολοκλήρωση της.  Σημειώστε τυχόν μηνύματα λάθους που
	εμφανίζονται.</para>

      <para>Η τελική ρύθμιση συνεχίζεται μετά την εγκατάσταση των πακέτων.  Αν
	καταλήξετε να μην εγκαταστήσετε κανένα πακέτο, και επιθυμείτε να
	επιστρέψετε στην τελική ρύθμιση, επιλέξτε
	<guibutton>Install</guibutton> ούτως ή άλλως.</para>
    </sect2>

    <sect2 id="addusers">
      <title>Προσθήκη Χρηστών / Ομάδων (Users/Groups)</title>

      <para>Θα πρέπει να προσθέσετε τουλάχιστον ένα χρήστη κατά τη διάρκεια
	της εγκατάστασης, ώστε να μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το σύστημα χωρίς
	να εισέρχεστε ως <username>root</username>.  Η root κατάτμηση είναι
	γενικά μικρή, και εκτελώντας εφαρμογές ως <username>root</username>
	μπορεί γρήγορα να γεμίσει.  Παρακάτω φαίνεται και ένας πιο σοβαρός
	κίνδυνος:</para>

      <screen>                     User Confirmation Requested
 Would you like to add any initial user accounts to the system? Adding
 at least one account for yourself at this stage is suggested since
 working as the "root" user is dangerous (it is easy to do things which
 adversely affect the entire system).

                            [ Yes ]   No</screen>

      <para>Επιλέξτε &gui.yes; και πιέστε <keycap>Enter</keycap> για να
	συνεχίσετε με την προσθήκη ενός χρήστη.</para>

      <figure id="add-user2">
	<title>Επιλογή Χρήστη</title>

	<mediaobject>
	  <imageobject>
	    <imagedata fileref="install/adduser1"/>
	  </imageobject>
	</mediaobject>
      </figure>

      <para>Επιλέξτε <guimenuitem>User</guimenuitem> με τα βελάκια και πιέστε
	<keycap>Enter</keycap>.</para>

      <figure id="add-user3">
	<title>Προσθήκη Πληροφοριών Χρήστη</title>

	<mediaobject>
	  <imageobject>
	    <imagedata fileref="install/adduser2"/>
	  </imageobject>
	</mediaobject>
      </figure>

      <para>Καθώς θα εισάγετε τα στοιχεία πιέζοντας το <keycap>Tab</keycap> θα
	εμφανίζονται οι παρακάτω περιγραφές στο κάτω μέρος της οθόνης για να
	σας βοηθήσουν στην εισαγωγή των απαιτούμενων πληροφοριών:</para>

      <variablelist>
	<varlistentry>
	  <term>Login ID</term>

	  <listitem>
	    <para>To όνομα χρήστη (login name) για το νέο χρήστη
	      (υποχρεωτικό).</para>
	  </listitem>
	</varlistentry>

	<varlistentry>
	  <term>UID</term>

	  <listitem>
	    <para>Ο αναγνωριστικός αριθμός (numerical ID) για αυτό τον χρήστη
	      (αφήστε τον κενό για αυτόματη επιλογή).</para>
	  </listitem>
	</varlistentry>

	<varlistentry>
	  <term>Group</term>

	  <listitem>
	    <para>Το όνομα της ομάδας (group name) για αυτό το χρήστη
	      (αφήστε τον κενό για αυτόματη επιλογή).</para>
	  </listitem>
	</varlistentry>

	<varlistentry>
	  <term>Password</term>

	  <listitem>
	    <para>Ο κωδικός (password) για αυτό το χρήστη (δώστε προσοχή στο
	      πεδίο αυτό!).</para>
	  </listitem>
	</varlistentry>

	<varlistentry>
	  <term>Full name</term>

	  <listitem>
	    <para>Το πλήρες όνομα του χρήστη (σχόλιο).</para>
	  </listitem>
	</varlistentry>

	<varlistentry>
	  <term>Member groups</term>

	  <listitem>
	    <para>Οι υπόλοιπες ομάδες (groups) στις οποίες ανήκει αυτός ο
	      χρήστης (έχει δηλ. τα δικαιώματα τους).</para>
	  </listitem>
	</varlistentry>

	<varlistentry>
	  <term>Home directory</term>

	  <listitem>
	    <para>Ο προσωπικός κατάλογος αρχείων (home directory) του χρήστη
	      (αφήστε κενό για την προεπιλεγμένη επιλογή).</para>
	  </listitem>
	</varlistentry>

	<varlistentry>
	  <term>Login shell</term>
	  <listitem>
	    <para>Το προεπιλεγμένο κέλυφος (login shell) του χρήστη
	      (αφήστε κενό για την προεπιλογή, π.χ.
	      <filename>/bin/sh</filename>).</para>
	  </listitem>
	</varlistentry>
      </variablelist>

      <para>Το κέλυφος εισόδου αλλάχτηκε από <filename>/bin/sh</filename> σε
	<filename>/usr/local/bin/bash</filename> για να χρησιμοποιηθεί το
	κέλυφος <application>bash</application> το οποίο εγκαταστήσαμε
	προηγουμένως μέσω πακέτου.  Μην προσπαθήσετε να χρησιμοποιήσετε κάποιο
	κέλυφος που δεν υπάρχει, διαφορετικά δεν θα μπορείτε να κάνετε login.
	Το πλέον συνηθισμένο κέλυφος στον κόσμο του BSD είναι το C shell, το
	οποίο μπορείτε να γράψετε ως <filename>/bin/tcsh</filename>.</para>

      <para>Ο χρήστης προστέθηκε επίσης στην ομάδα
	<groupname>wheel</groupname> για να έχει τη δυνατότητα να γίνει
	υπερχρήστης (superuser) με δικαιώματα
	<username>root</username>.</para>

      <para>Όταν είστε ικανοποιημένος από τις επιλογές σας, πιέστε &gui.ok;
	και θα εμφανιστεί ξανά το μενού User and Group Management:</para>

      <figure id="add-user4">
	<title>Έξοδος από την Διαχείριση Χρηστών και Ομάδων</title>

	<mediaobject>
	  <imageobject>
	    <imagedata fileref="install/adduser3"/>
	  </imageobject>
	</mediaobject>
      </figure>

      <para>Μπορείτε επίσης τη δεδομένη στιγμή να προσθέσετε ομάδες, αν
	υπάρχει συγκεκριμένη ανάγκη.  Διαφορετικά, μπορείτε να επανέλθετε στη
	ρύθμιση αυτή μετά την εγκατάσταση, μέσω του
	<command>sysinstall</command>.</para>

      <para>Όταν τελειώσετε με την προσθήκη χρηστών, επιλέξτε
	<guimenuitem>Exit</guimenuitem> με τα βελάκια και πιέστε
	<keycap>Enter</keycap> για να συνεχίσετε με την εγκατάσταση.</para>
    </sect2>

    <sect2 id="rootpass">
      <title>Ορισμός του Κωδικού για το Χρήστη
	<username>root</username></title>

      <screen>                        Message
 Now you must set the system manager's password.
 This is the password you'll use to log in as "root".

                         [ OK ]

               [ Press enter to continue ]</screen>

      <para>Πιέστε <keycap>Enter</keycap> για να ορίσετε τον κωδικό για το
	χρήστη <username>root</username>.</para>

      <para>Θα πρέπει να πληκτρολογήσετε δύο φορές τον κωδικό σωστά.  Δεν
	χρειάζεται να πούμε ότι πρέπει να έχετε τρόπο να βρείτε τον κωδικό
	αν τον ξεχάσετε.  Παρατηρήστε ότι ο κωδικός δεν εμφανίζεται καθώς τον
	πληκτρολογείτε, ούτε και εμφανίζονται αστεράκια στη θέση του.</para>

      <screen>Changing local password for root.
New password :
Retype new password :</screen>

      <para>Η εγκατάσταση θα συνεχιστεί μετά την επιτυχημένη εισαγωγή του
	κωδικού.</para>
    </sect2>

    <sect2 id="exit-inst">
      <title>Έξοδος από την Εγκατάσταση</title>

      <para>Αν χρειάζεται να ρυθμίσετε πρόσθετες δικτυακές υπηρεσίες, ή κάποια
	άλλη ρύθμιση, μπορείτε να το κάνετε τώρα ή μετά την εγκατάσταση με τη
	χρήση της εντολής <command>sysinstall</command>.</para>

      <screen>                     User Confirmation Requested
 Visit the general configuration menu for a chance to set any last
 options?

                              Yes   [ No ]</screen>

      <para>Επιλέξτε &gui.no; με τα βελάκια και πιέστε
	<keycap>Enter</keycap> για να επιστρέψετε στο Κυρίως Μενού
	Εγκατάστασης (Main Installation Menu).</para>

      <figure id="final-main">
	<title>Έξοδος από την Εγκατάσταση</title>

	<mediaobject>
	  <imageobject>
	    <imagedata fileref="install/mainexit"/>
	  </imageobject>
	</mediaobject>
      </figure>

      <para>Επιλέξτε <guibutton>[X Exit Install]</guibutton> με τα βελάκια και
	πιέστε <keycap>Enter</keycap>.  Θα κληθείτε να επιβεβαιώσετε την έξοδο
	από την εγκατάσταση:</para>

      <screen>                     User Confirmation Requested
 Are you sure you wish to exit? The system will reboot.

                            [ Yes ]   No</screen>

      <para>Επιλέξτε &gui.yes;.  Αν είχατε ξεκινήσει από το CDROM, θα δείτε
	το παρακάτω μήνυμα για να σας υπενθυμίσει να αφαιρέσετε το CD:</para>

      <screen>                    Message
 Be sure to remove the media from the drive.

                    [ OK ]
           [ Press enter or space ]</screen>

      <para>Ο οδηγός CDROM θα παραμείνει κλειδωμένος μέχρι να αρχίσει η
	επανεκκίνηση του μηχανήματος.  Κατόπιν ξεκλειδώνει και μπορείτε
	(γρήγορα) να βγάλετε το CD από τον οδηγό.  Πιέστε &gui.ok; για να
	επανεκκινήσετε το μηχάνημα.</para>

      <para>Το σύστημα θα επανεκκινήσει, και προσέξτε για τυχόν μηνύματα
	λάθους που θα εμφανιστούν.</para>
    </sect2>

    <sect2 id="network-services">
      <sect2info>
	<authorgroup>
	  <author>
	    <firstname>Tom</firstname>
	    <surname>Rhodes</surname>
	    <contrib>Συνεισφορά από τον </contrib>
	  </author>
	</authorgroup>
      </sect2info>

      <title>Ρύθμιση Πρόσθετων Υπηρεσιών Δικτύου</title>

      <para>Η ρύθμιση υπηρεσιών δικτύου μπορεί να είναι μια δύσκολη διαδικασία
	για νέους χρήστες χωρίς εμπειρία στον αντίστοιχο τομέα.  Η δικτύωση,
	περιλαμβανομένου και του Internet, είναι κρίσιμη σε όλα τα μοντέρνα
	λειτουργικά συστήματα, περιλαμβανομένου και του &os;.  Για το λόγο
	αυτό είναι χρήσιμο να έχετε κάποια κατανόηση των εκτεταμένων
	ικανοτήτων δικτύωσης του &os;.  Κάνοντας το αυτό κατά τη διάρκεια της
	εγκατάστασης επιβεβαιώνεται η δυνατότητα των χρηστών να κατανοήσουν
	τις διάφορες υπηρεσίες που τους παρέχονται.</para>

      <para>Οι δικτυακές υπηρεσίες είναι προγράμματα που δέχονται είσοδο από
	οποιοδήποτε σημείο στο δίκτυο.  Καταβάλλεται κάθε προσπάθεια για να
	είναι σίγουρο ότι τα προγράμματα αυτά δεν θα κάνουν οτιδήποτε
	<quote>επιζήμιο</quote>.  Δυστυχώς οι προγραμματιστές δεν είναι
	τέλειοι και κατά καιρούς έχουν εμφανιστεί περιπτώσεις που σφάλματα σε
	δικτυακές υπηρεσίες έχουν γίνει αντικείμενα εκμετάλλευσης από
	εισβολείς για την εκτέλεση κακόβουλων πράξεων.  Είναι σημαντικό να μην
	ενεργοποιήσετε καμιά δικτυακή υπηρεσία μέχρι να ανακαλύψετε ότι την
	χρειάζεστε.  Μπορείτε πάντα να την ενεργοποιήσετε αργότερα,
	εκτελώντας ξανά την εφαρμογή <application>sysinstall</application> ή
	χρησιμοποιώντας τις δυνατότητες που παρέχονται από το αρχείο
	<filename>/etc/rc.conf</filename>.</para>

      <para>Με την επιλογή <guimenu>Networking</guimenu> θα δείτε ένα μενού
	παρόμοιο με το παρακάτω:</para>

      <figure id="network-configuration">
	<title>Ρύθμιση Δικτύου Upper-level (Ανωτέρου Επιπέδου)</title>

	<mediaobject>
	  <imageobject>
	    <imagedata fileref="install/net-config-menu1"/>
	  </imageobject>
	</mediaobject>
      </figure>

      <para>Η πρώτη επιλογή, <guimenuitem>Interfaces</guimenuitem>,
	καλύφθηκε προηγουμένως στο
	<xref linkend="inst-network-dev"/>, και μπορείτε με ασφάλεια να την
	αγνοήσετε.</para>

      <para>Επιλέγοντας <guimenuitem>AMD</guimenuitem> προστίθεται υποστήριξη
	για το βοηθητικό πρόγραμμα αυτόματης προσάρτησης (automatic mount)
	<acronym>BSD</acronym>.  Αυτό χρησιμοποιείται συνήθως σε συνδυασμό με
	το πρωτόκολλο <acronym>NFS</acronym> (δείτε παρακάτω) για την αυτόματη
	προσάρτηση απομακρυσμένων συστημάτων αρχείων.  Δεν απαιτείται εδώ
	κάποια ιδιαίτερη ρύθμιση.</para>

      <para>Αμέσως μετά βρίσκεται η επιλογή
	<guimenuitem>AMD Flags</guimenuitem>.  Όταν την επιλέξετε θα
	εμφανιστεί ένα αναδυόμενο μενού για να μπορέσετε να εισάγετε
	συγκεκριμένες παραμέτρους (flags) για την υπηρεσία
	<acronym>AMD</acronym>.  Το μενού περιέχει ήδη ένα σύνολο από
	προεπιλογές:</para>

      <screen>-a /.amd_mnt -l syslog /host /etc/amd.map /net /etc/amd.map</screen>

      <para>Η επιλογή <option>-a</option> θέτει το προεπιλεγμένο σημείο
	προσάρτησης (mount point) το οποίο εδώ καθορίζεται ως
	<filename>/.amd_mnt</filename>.  Η επιλογή <option>-l</option>
	καθορίζει το προεπιλεγμένο αρχείο καταγραφής
	<filename>log</filename>.  Ωστόσο όταν χρησιμοποιείται το
	<literal>syslogd</literal> όλες οι εργασίες καταγραφής στέλνονται στον
	δαίμονα καταγραφής συστήματος (system log daemon).  Ο κατάλογος
	<filename class="directory">/host</filename> χρησιμοποιείται για την
	προσάρτηση ενός διαμοιρασμένου συστήματος αρχείων από ένα
	απομακρυσμένο κόμβο, ενώ ο κατάλογος
	<filename class="directory">/net</filename> χρησιμοποιείται για την
	προσάρτηση ενός διαμοιρασμένου συστήματος αρχείων από μια IP
	διεύθυνση.  Το αρχείο <filename>/etc/amd.map</filename> καθορίζει τις
	προεπιλεγμένες επιλογές για τις προσαρτήσεις μέσω του
	<acronym>AMD</acronym>.</para>

      <indexterm>
	<primary>FTP</primary>
	<secondary>anonymous</secondary>
      </indexterm>

      <para>Η επιλογή <guimenuitem>Anon FTP</guimenuitem> επιτρέπει ανώνυμες
	συνδέσεις <acronym>FTP</acronym>.  Επιλέξτε την για να κάνετε το
	μηχάνημα ανώνυμο εξυπηρετητή <acronym>FTP</acronym>.  Θα πρέπει ωστόσο
	να αντιλαμβάνεστε τις επιπλοκές στην ασφάλεια που προκαλεί η επιλογή
	αυτή.  Θα εμφανιστεί ένα ακόμα μενού για να σας εξηγήσει τις επιπλοκές
	ασφαλείας καθώς και τις ρυθμίσεις σε βάθος.</para>

      <para>Το μενού ρυθμίσεων <guimenuitem>Gateway</guimenuitem>
	θα ρυθμίσει το μηχάνημα σας να λειτουργεί ως πύλη όπως εξηγήσαμε
	προηγουμένως.  Από εδώ επίσης μπορείτε να καταργήσετε την επιλογή
	<guimenuitem>Gateway</guimenuitem> αν την επιλέξατε κατά λάθος κατά
	τη διάρκεια της διαδικασίας εγκατάστασης.</para>

      <para>Η επιλογή <guimenuitem>Inetd</guimenuitem> μπορεί να
	χρησιμοποιηθεί για να ρυθμίσει ή να απενεργοποιήσει πλήρως το δαίμονα
	&man.inetd.8; όπως εξηγήθηκε παραπάνω.</para>

      <para>Η επιλογή <guimenuitem>Mail</guimenuitem> χρησιμοποιείται για την
	ρύθμιση του προεπιλεγμένου <acronym>MTA</acronym> ή Αντιπροσώπου
	Μεταφοράς Ταχυδρομείου (Mail Transfer Agent) του συστήματος.
	Με την επιλογή αυτή θα εμφανιστεί το παρακάτω μενού:</para>

      <figure id="mta-selection">
	<title>Επιλογή Προεπιλεγμένου MTA</title>

	<mediaobject>
	  <imageobject>
	    <imagedata fileref="install/mta-main"/>
	  </imageobject>
	</mediaobject>
      </figure>

      <para>Στο σημείο αυτό σας δίνεται η δυνατότητα να επιλέξετε ποιο
	<acronym>MTA</acronym> να εγκαταστήσετε και να ρυθμίσετε ως
	προεπιλεγμένο Το <acronym>MTA</acronym> δεν είναι τίποτα περισσότερο
	από τον διακομιστή ταχυδρομείου ο οποίος παραδίδει τα μηνύματα στους
	χρήστες του συστήματος ή το Internet.</para>

      <para>Αν επιλέξετε <guimenuitem>Sendmail</guimenuitem> θα εγκαταστήσετε
	την δημοφιλή εφαρμογή διακομιστή <application>sendmail</application> η
	οποία είναι και η προεπιλεγμένη για το &os;.  Με την επιλογή
	<guimenuitem>Sendmail local</guimenuitem> θα ρυθμίσετε το
	<application>sendmail</application> να είναι το προεπιλεγμένο
	<acronym>MTA</acronym>, αλλά θα απενεργοποιηθεί η ικανότητα του να
	λαμβάνει email από το Internet.  Οι άλλες επιλογές εδώ,
	<guimenuitem>Postfix</guimenuitem> και
	<guimenuitem>Exim</guimenuitem> δρουν παρόμοια με το
	<guimenuitem>Sendmail</guimenuitem>.  Και οι δύο διανέμουν
	email.  Ωστόσο κάποιοι χρήστες προτιμούν αυτές τις εναλλακτικές λύσεις
	<acronym>MTA</acronym> από το
	<application>sendmail</application>.</para>

      <para>Μετά την επιλογή ενός <acronym>MTA</acronym>, ή αν αποφασίσετε να
	μην επιλέξετε ένα MTA, θα εμφανιστεί το μενού ρύθμισης δικτύου, με την
	επόμενη επιλογή που είναι
	<guimenuitem>NFS client</guimenuitem>.</para>

      <para>Η επιλογή <guimenuitem>NFS client</guimenuitem> θα ρυθμίσει το
	σύστημα σας να επικοινωνεί με ένα εξυπηρετητή μέσω
	<acronym>NFS</acronym>.  Ένας εξυπηρετητής <acronym>NFS</acronym>
	καθιστά συστήματα αρχείων διαθέσιμα προς άλλα μηχανήματα μέσω του
	δικτύου, χρησιμοποιώντας το πρωτόκολλο <acronym>NFS</acronym>.
	Αν το μηχάνημα σας δεν διαθέτει σύνδεση τοπικού δικτύου, μπορείτε να
	αφήσετε την λειτουργία αυτή αποεπιλεγμένη.  Το σύστημα μπορεί να
	χρειαστεί περισσότερες ρυθμίσεις αργότερα.  Δείτε στο
	<xref linkend="network-nfs"/> για περισσότερες πληροφορίες ρύθμισης
	του πελάτη και του διακομιστή.</para>

      <para>Κάτω από την επιλογή αυτή υπάρχει η αντίστοιχη
	<guimenuitem>NFS server</guimenuitem> η οποία επιτρέπει να ρυθμίσετε
	το σύστημα σας ως εξυπηρετητή <acronym>NFS</acronym>.  Προστίθενται με
	τον τρόπο αυτό οι απαραίτητες πληροφορίες για την εκκίνηση της
	υπηρεσίας <acronym>RPC</acronym> (remote procedure call).  Το
	<acronym>RPC</acronym> χρησιμοποιείται για τον συντονισμό των
	συνδέσεων μεταξύ των κόμβων και των προγραμμάτων.</para>

      <para>Στην επόμενη γραμμή βρίσκεται η επιλογή
	<guimenuitem>Ntpdate</guimenuitem> η οποία χειρίζεται τον συγχρονισμό
	ώρας.  Όταν επιλεχθεί, εμφανίζεται ένα μενού όπως το παρακάτω:</para>

      <figure id="Ntpdate-config">
	<title>Ρύθμιση Ntpdate</title>

	<mediaobject>
	  <imageobject>
	    <imagedata fileref="install/ntp-config"/>
	  </imageobject>
	</mediaobject>
      </figure>

      <para>Από το μενού αυτό, επιλέξτε τον διακομιστή που είναι πλησιέστερος
	στην τοποθεσία σας.  Επιλέγοντας τον πλησιέστερο, ο συγχρονισμός της
	ώρας θα είναι πιο ακριβής, καθώς ένας απομακρυσμένος διακομιστής
	θα έχει ενδεχομένως μεγαλύτερη καθυστέρηση στη σύνδεση.</para>

      <para>Η επόμενη επιλογή είναι το <acronym>PCNFSD</acronym>.  Με αυτήν θα
	εγκατασταθεί το πακέτο <filename role="package">net/pcnfsd</filename>
	από τη συλλογή Ports.  Πρόκειται για ένα χρήσιμο βοηθητικό πρόγραμμα
	το οποίο παρέχει υπηρεσίες πιστοποίησης (authentication) για το
	<acronym>NFS</acronym> για συστήματα που δεν έχουν δυνατότητα να
	παρέχουν τις δικές τους, όπως το λειτουργικό σύστημα &ms-dos; της
	Microsoft.</para>

      <para>Τώρα θα πρέπει να μετακινηθείτε προς τα κάτω για να δείτε τις
	άλλες επιλογές:</para>

      <figure id="Network-configuration-cont">
	<title>Ρύθμιση Δικτύου Lower-level (Κατώτερου Επιπέδου)</title>
	<mediaobject>
	  <imageobject>
	    <imagedata fileref="install/net-config-menu2"/>
	  </imageobject>
	</mediaobject>
      </figure>

      <para>Τα προγράμματα &man.rpcbind.8;, &man.rpc.statd.8;, και
	&man.rpc.lockd.8; χρησιμοποιούνται όλα για Remote Procedure
	Calls (<acronym>RPC</acronym>).
	Το πρόγραμμα <command>rpcbind</command> κατευθύνει την επικοινωνία
	μεταξύ εξυπηρετητών και πελατών <acronym>NFS</acronym> και απαιτείται
	για τη σωστή λειτουργία των εξυπηρετητών <acronym>NFS</acronym>.
	Ο δαίμονας <application>rpc.statd</application> αλληλεπιδρά με το
	δαίμονα <application>rpc.statd</application> άλλων μηχανημάτων για να
	παρέχει πληροφορίες κατάστασης.  Η κατάσταση που λαμβάνεται, συνήθως
	φυλάσσεται στο αρχείο <filename>/var/db/statd.status</filename>.  Η
	επόμενη επιλογή που εμφανίζεται είναι το
	<guimenuitem>rpc.lockd</guimenuitem>, το οποίο αν επιλεχθεί θα παρέχει
	υπηρεσίες κλειδώματος αρχείων (file locking).  Συνήθως χρησιμοποιείται
	μαζί με το <application>rpc.statd</application> για να παρακολουθεί
	ποια μηχανήματα ζητούν κλειδώματα και πόσο συχνά τα απαιτούν.  Αν και
	οι δυο τελευταίες επιλογές είναι θαυμάσιες για εκσφαλμάτωση και
	αντιμετώπιση προβλημάτων, δεν απαιτούνται για τη σωστή λειτουργία
	των διακομιστών και πελατών <acronym>NFS</acronym>.</para>

      <para>Καθώς προχωράμε τη λίστα προς τα κάτω, η επόμενη επιλογή είναι το
	<guimenuitem>Routed</guimenuitem>, που είναι ο δαίμονας δρομολόγησης.
	Το πρόγραμμα &man.routed.8; διαχειρίζεται τους πίνακες δρομολόγησης
	του δικτύου, ανακαλύπτει δρομολογητές multicast και παρέχει, κατόπιν
	απαίτησης, αντίγραφα του πίνακα δρομολόγησης σε κάθε συνδεμένο στο
	δίκτυο κόμβο.  Η χρήση του προορίζεται κυρίως για μηχανήματα τα οποία
	δρουν ως πύλη (gateway) σε ένα τοπικό δίκτυο.  Όταν το επιλέξετε, θα
	εμφανιστεί ένα μενού το οποίο θα σας ζητήσει την προεπιλεγμένη
	τοποθεσία για το πρόγραμμα.  Είναι ήδη καθορισμένη για σας, και
	μπορείτε να την επιλέξετε πιέζοντας το πλήκτρο
	<keycap>Enter</keycap>.  Θα εμφανιστεί τότε ακόμα ένα μενού, που θα
	σας ζητά αυτή τη φορά τυχόν επιπλέον ρυθμίσεις (flags) που θέλετε να
	περάσετε στην εφαρμογή <application>routed</application>.  Η
	προεπιλογή είναι το <option>-q</option> και πρέπει ήδη να φαίνεται
	στην οθόνη σας.</para>

      <para>Στην επόμενη γραμμή βρίσκεται η επιλογή
	<guimenuitem>Rwhod</guimenuitem> η οποία, όταν επιλεχθεί, θα ξεκινήσει
	τον δαίμονα &man.rwhod.8; κατά την εκκίνηση του συστήματος.  Η εντολή
	<command>rwhod</command> εκπέμπει περιοδικά μηνύματα του συστήματος
	στο δίκτυο, ή και τα συλλέγει όταν είναι σε κατάσταση
	<quote>καταναλωτή (consumer)</quote>.  Μπορείτε να βρείτε περισσότερες
	πληροφορίες στις σελίδες βοήθειας &man.ruptime.1; και
	&man.rwho.1;.</para>

      <para>Η προτελευταία επιλογή στη λίστα είναι για το δαίμονα
	&man.sshd.8;.  Πρόκειται για τον εξυπηρετητή secure shell ή
	<application>OpenSSH</application> ο οποίος συνίσταται ιδιαίτερα σε
	σχέση με τους στάνταρ εξυπηρετητές <application>telnet</application>
	και <acronym>FTP</acronym>.  Ο εξυπηρετητής
	<application>sshd</application> χρησιμοποιείται για την δημιουργία
	ασφαλής σύνδεσης μεταξύ δύο μηχανημάτων, με τη χρήση κρυπτογραφημένων
	συνδέσεων.</para>

      <para>Τέλος, υπάρχει η επιλογή
	<guimenuitem>TCP Extensions</guimenuitem>.  Αυτή επιτρέπει την χρήση
	των Επεκτάσεων <acronym>TCP</acronym> που ορίζονται στα
	<acronym>RFC</acronym>&nbsp;1323 και <acronym>RFC</acronym>&nbsp;1644.
	Αν και σε πολλά μηχανήματα, η χρήση τους μπορεί να επιταχύνει τις
	συνδέσεις, μπορεί επίσης να προκαλέσει και την κατάρρευση κάποιων από
	αυτές.  Δεν συνίσταται για εξυπηρετητές, μπορεί όμως να είναι χρήσιμη
	σε ανεξάρτητα μηχανήματα.</para>

      <para>Τώρα που έχετε ρυθμίσει τις δικτυακές υπηρεσίες, μπορείτε να
	μετακινηθείτε στο πρώτο στοιχείο της λίστας, το
	<guimenuitem>Exit</guimenuitem> και να συνεχίσετε με το επόμενο τμήμα
	ρυθμίσεων.</para>
    </sect2>

    <sect2 id="freebsdboot">
      <title>Εκκίνηση του &os;</title>

      <sect3 id="freebsdboot-i386">
	<title>Εκκίνηση &os;/&arch.i386;</title>

	<para>Αν όλα πήγαν καλά, θα δείτε μηνύματα να κυλούν στην οθόνη σας
	  μέχρι να φτάσετε στην προτροπή εισόδου (login prompt).  Μπορείτε να
	  δείτε το περιεχόμενο των μηνυμάτων με την πίεση του πλήκτρου
	  <keycap>Scroll-Lock</keycap> και χρησιμοποιώντας τα πλήκτρα
	  <keycap>PgUp</keycap> και <keycap>PgDn</keycap>.
	  Πιέζοντας ξανά το <keycap>Scroll-Lock</keycap> θα επανέλθετε στην
	  προτροπή.</para>

	<para>Μπορεί να μην καταφέρετε να δείτε όλα τα μηνύματα (λόγω
	  περιορισμού της προσωρινής μνήμης buffer) αλλά μπορείτε να τα δείτε
	  μετά την είσοδο σας, με τη χρήση της εντολής
	  <command>dmesg</command> στη γραμμή εντολών.</para>

	<para>Κάντε login με τη χρήση του ονόματος χρήστη και κωδικού που
	  δημιουργήσατε κατά την εγκατάσταση (στο παράδειγμα μας,
	  <username>rpratt</username>).  Αποφεύγετε να εισέρχεστε ως
	  <username>root</username> αν δεν είναι απαραίτητο.</para>

	<para>Τυπικά μηνύματα εκκίνησης (έχουν παραλειφθεί οι πληροφορίες
	  έκδοσης):</para>

	<screen>Copyright (c) 1992-2002 The FreeBSD Project.
Copyright (c) 1979, 1980, 1983, 1986, 1988, 1989, 1991, 1992, 1993, 1994
        The Regents of the University of California. All rights reserved.

Timecounter "i8254"  frequency 1193182 Hz
CPU: AMD-K6(tm) 3D processor (300.68-MHz 586-class CPU)
  Origin = "AuthenticAMD"  Id = 0x580  Stepping = 0
  Features=0x8001bf&lt;FPU,VME,DE,PSE,TSC,MSR,MCE,CX8,MMX&gt;
  AMD Features=0x80000800&lt;SYSCALL,3DNow!&gt;
real memory  = 268435456 (262144K bytes)
config&gt; di sn0
config&gt; di lnc0
config&gt; di le0
config&gt; di ie0
config&gt; di fe0
config&gt; di cs0
config&gt; di bt0
config&gt; di aic0
config&gt; di aha0
config&gt; di adv0
config&gt; q
avail memory = 256311296 (250304K bytes)
Preloaded elf kernel "kernel" at 0xc0491000.
Preloaded userconfig_script "/boot/kernel.conf" at 0xc049109c.
md0: Malloc disk
Using $PIR table, 4 entries at 0xc00fde60
npx0: &lt;math processor&gt; on motherboard
npx0: INT 16 interface
pcib0: &lt;Host to PCI bridge&gt; on motherboard
pci0: &lt;PCI bus&gt; on pcib0
pcib1: &lt;VIA 82C598MVP (Apollo MVP3) PCI-PCI (AGP) bridge&gt; at device 1.0 on pci0
pci1: &lt;PCI bus&gt; on pcib1
pci1: &lt;Matrox MGA G200 AGP graphics accelerator&gt; at 0.0 irq 11
isab0: &lt;VIA 82C586 PCI-ISA bridge&gt; at device 7.0 on pci0
isa0: &lt;ISA bus&gt; on isab0
atapci0: &lt;VIA 82C586 ATA33 controller&gt; port 0xe000-0xe00f at device 7.1 on pci0
ata0: at 0x1f0 irq 14 on atapci0
ata1: at 0x170 irq 15 on atapci0
uhci0: &lt;VIA 83C572 USB controller&gt; port 0xe400-0xe41f irq 10 at device 7.2 on pci0
usb0: &lt;VIA 83C572 USB controller&gt; on uhci0
usb0: USB revision 1.0
uhub0: VIA UHCI root hub, class 9/0, rev 1.00/1.00, addr 1
uhub0: 2 ports with 2 removable, self powered
chip1: &lt;VIA 82C586B ACPI interface&gt; at device 7.3 on pci0
ed0: &lt;NE2000 PCI Ethernet (RealTek 8029)&gt; port 0xe800-0xe81f irq 9 at
device 10.0 on pci0
ed0: address 52:54:05:de:73:1b, type NE2000 (16 bit)
isa0: too many dependant configs (8)
isa0: unexpected small tag 14
fdc0: &lt;NEC 72065B or clone&gt; at port 0x3f0-0x3f5,0x3f7 irq 6 drq 2 on isa0
fdc0: FIFO enabled, 8 bytes threshold
fd0: &lt;1440-KB 3.5&rdquo; drive&gt; on fdc0 drive 0
atkbdc0: &lt;keyboard controller (i8042)&gt; at port 0x60-0x64 on isa0
atkbd0: &lt;AT Keyboard&gt; flags 0x1 irq 1 on atkbdc0
kbd0 at atkbd0
psm0: &lt;PS/2 Mouse&gt; irq 12 on atkbdc0
psm0: model Generic PS/2 mouse, device ID 0
vga0: &lt;Generic ISA VGA&gt; at port 0x3c0-0x3df iomem 0xa0000-0xbffff on isa0
sc0: &lt;System console&gt; at flags 0x1 on isa0
sc0: VGA &lt;16 virtual consoles, flags=0x300&gt;
sio0 at port 0x3f8-0x3ff irq 4 flags 0x10 on isa0
sio0: type 16550A
sio1 at port 0x2f8-0x2ff irq 3 on isa0
sio1: type 16550A
ppc0: &lt;Parallel port&gt; at port 0x378-0x37f irq 7 on isa0
ppc0: SMC-like chipset (ECP/EPP/PS2/NIBBLE) in COMPATIBLE mode
ppc0: FIFO with 16/16/15 bytes threshold
ppbus0: IEEE1284 device found /NIBBLE
Probing for PnP devices on ppbus0:
plip0: &lt;PLIP network interface&gt; on ppbus0
lpt0: &lt;Printer&gt; on ppbus0
lpt0: Interrupt-driven port
ppi0: &lt;Parallel I/O&gt; on ppbus0
ad0: 8063MB &lt;IBM-DHEA-38451&gt; [16383/16/63] at ata0-master using UDMA33
ad2: 8063MB &lt;IBM-DHEA-38451&gt; [16383/16/63] at ata1-master using UDMA33
acd0: CDROM &lt;DELTA OTC-H101/ST3 F/W by OIPD&gt; at ata0-slave using PIO4
Mounting root from ufs:/dev/ad0s1a
swapon: adding /dev/ad0s1b as swap device
Automatic boot in progress...
/dev/ad0s1a: FILESYSTEM CLEAN; SKIPPING CHECKS
/dev/ad0s1a: clean, 48752 free (552 frags, 6025 blocks, 0.9% fragmentation)
/dev/ad0s1f: FILESYSTEM CLEAN; SKIPPING CHECKS
/dev/ad0s1f: clean, 128997 free (21 frags, 16122 blocks, 0.0% fragmentation)
/dev/ad0s1g: FILESYSTEM CLEAN; SKIPPING CHECKS
/dev/ad0s1g: clean, 3036299 free (43175 frags, 374073 blocks, 1.3% fragmentation)
/dev/ad0s1e: filesystem CLEAN; SKIPPING CHECKS
/dev/ad0s1e: clean, 128193 free (17 frags, 16022 blocks, 0.0% fragmentation)
Doing initial network setup: hostname.
ed0: flags=8843&lt;UP,BROADCAST,RUNNING,SIMPLEX,MULTICAST> mtu 1500
        inet 192.168.0.1 netmask 0xffffff00 broadcast 192.168.0.255
        inet6 fe80::5054::5ff::fede:731b%ed0 prefixlen 64 tentative scopeid 0x1
        ether 52:54:05:de:73:1b
lo0: flags=8049&lt;UP,LOOPBACK,RUNNING,MULTICAST&gt; mtu 16384
        inet6 fe80::1%lo0 prefixlen 64 scopeid 0x8
        inet6 ::1 prefixlen 128
        inet 127.0.0.1 netmask 0xff000000
Additional routing options: IP gateway=YES TCP keepalive=YES
routing daemons:.
additional daemons: syslogd.
Doing additional network setup:.
Starting final network daemons: creating ssh RSA host key
Generating public/private rsa1 key pair.
Your identification has been saved in /etc/ssh/ssh_host_key.
Your public key has been saved in /etc/ssh/ssh_host_key.pub.
The key fingerprint is:
cd:76:89:16:69:0e:d0:6e:f8:66:d0:07:26:3c:7e:2d root@k6-2.example.com
 creating ssh DSA host key
Generating public/private dsa key pair.
Your identification has been saved in /etc/ssh/ssh_host_dsa_key.
Your public key has been saved in /etc/ssh/ssh_host_dsa_key.pub.
The key fingerprint is:
f9:a1:a9:47:c4:ad:f9:8d:52:b8:b8:ff:8c:ad:2d:e6 root@k6-2.example.com.
setting ELF ldconfig path: /usr/lib /usr/lib/compat /usr/X11R6/lib
/usr/local/lib
a.out ldconfig path: /usr/lib/aout /usr/lib/compat/aout /usr/X11R6/lib/aout
starting standard daemons: inetd cron sshd usbd sendmail.
Initial rc.i386 initialization:.
rc.i386 configuring syscons: blank_time screensaver moused.
Additional ABI support: linux.
Local package initialization:.
Additional TCP options:.

FreeBSD/i386 (k6-2.example.com) (ttyv0)

login: rpratt
Password:</screen>

	<para>Η δημιουργία των κλειδιών RSA και DSA μπορεί να πάρει κάποιο
	  χρόνο σε αργά μηχανήματα.  Αυτό συμβαίνει μόνο στην πρώτη εκκίνηση
	  ενός νέου συστήματος.  Οι επόμενες εκκινήσεις θα είναι πιο
	  γρήγορες.</para>

	<para>Αν έχετε ρυθμίσει τον X server και έχετε επιλέξει
	  γραφικό περιβάλλον εργασίας, μπορείτε να το ξεκινήσετε δίνοντας την
	  εντολή <command>startx</command> στην γραμμή εντολών.</para>
      </sect3>
    </sect2>

    <sect2 id="shutdown">
      <title>Τερματισμός του &os;</title>

      <para>Είναι πολύ σημαντικό να τερματίζετε σωστά το λειτουργικό σύστημα.
	Μην σβήνετε απλώς τον υπολογιστή από το διακόπτη ρεύματος.  Πρώτα από
	όλα, γίνετε υπερχρήστης (superuser) χρησιμοποιώντας την εντολή
	<command>su</command> στη γραμμή εντολών και δίνοντας τον κωδικό του
	<username>root</username>.  Αυτό μπορεί να γίνει μόνο αν ο χρήστης
	ανήκει στην ομάδα <groupname>wheel</groupname>.  Διαφορετικά, κάντε
	κανονικά login σαν <username>root</username> και χρησιμοποιήστε την
	εντολή <command>shutdown -h now</command>.</para>

      <screen>The operating system has halted.
Please press any key to reboot.</screen>

      <para>Είναι ασφαλές να διακόψετε την τροφοδοσία αφού δώσετε την εντολή
	shutdown και δείτε το μήνυμα
	<quote>Please press any key to reboot</quote>.  Αν πιέσετε οποιοδήποτε
	πλήκτρο αντί να διακόψετε την τροφοδοσία, το σύστημα θα
	επανεκκινήσει.</para>

      <para>Μπορείτε επίσης να χρησιμοποιήσετε το συνδυασμό πλήκτρων
	<keycombo action="simul">
	  <keycap>Ctrl</keycap>
	  <keycap>Alt</keycap>
	  <keycap>Del</keycap>
	</keycombo>
	για να επανεκκινήσετε το σύστημα, ωστόσο αυτό δεν συνίσταται κατά τη
	διάρκεια της κανονικής λειτουργίας.</para>
    </sect2>
  </sect1>

  <sect1 id="install-trouble">
    <title>Αντιμετώπιση Προβλημάτων</title>

    <indexterm>
      <primary>installation</primary>
      <secondary>troubleshooting</secondary>
    </indexterm>
    <para>Το επόμενο τμήμα καλύπτει βασική αντιμετώπιση προβλημάτων κατά την
      εγκατάσταση, με βάση συνηθισμένα προβλήματα που έχουν αναφερθεί από
      χρήστες.  Υπάρχουν επίσης μερικές ερωτήσεις και απαντήσεις για όσους
      ενδιαφέρονται να δημιουργήσουν σύστημα dual-boot του &os; με το
      &ms-dos;.</para>

    <sect2>
      <title>Τι να Κάνετε αν Κάτι Πάει Στραβά</title>

      <para>Λόγω των διάφορων περιορισμών της αρχιτεκτονικής του PC, δεν είναι
	δυνατόν η ανίχνευση συσκευών να είναι 100% αξιόπιστη, ωστόσο υπάρχουν
	κάποια πράγματα που μπορείτε να κάνετε αν αποτύχει.</para>

      <para>Ελέγξτε το έγγραφο <ulink
	  url="http://www.FreeBSD.org/releases/index.html"> Σημειώσεων Υλικού
	  (Hardware Notes)</ulink> για την έκδοση του &os; που έχετε, για να
	σιγουρευτείτε ότι το υλικό σας υποστηρίζεται.</para>

      <para>Αν το υλικό σας υποστηρίζεται, αλλά πάλι αντιμετωπίζετε
	κολλήματα ή άλλα προβλήματα, θα χρειαστεί να δημιουργήσετε <link
	  linkend="kernelconfig">εξειδικευμένο πυρήνα</link>.  Θα μπορέσετε με
	τον τρόπο αυτό να προσθέσετε υποστήριξη για συσκευές που δεν υπάρχουν
	στο πυρήνα <filename>GENERIC</filename>.  Ο πυρήνας στις δισκέτες
	εκκίνησης είναι ρυθμισμένος υποθέτοντας ότι οι περισσότερες
	συσκευές υλικού είναι στις εργοστασιακές τους ρυθμίσεις, όσο αφορά τα
	IRQs, τις διευθύνσεις IO και τα DMA κανάλια.  Αν έχετε αλλάξει τις
	ρυθμίσεις αυτές στο σύστημα σας, θα χρειαστεί κατά πάσα πιθανότητα, να
	αλλάξετε το αρχείο ρυθμίσεων και να μεταγλωττίσετε ξανά τον πυρήνα
	για να οδηγήσετε το &os; να τις βρει.</para>

      <para>Είναι επίσης πιθανόν η ανίχνευση για μια συσκευή που δεν υπάρχει,
	να οδηγήσει σε αποτυχία μια μεταγενέστερη ανίχνευση για μια άλλη
	συσκευή.  Στην περίπτωση αυτή, θα πρέπει να απενεργοποιηθεί η
	ανίχνευση για την συσκευή που δημιουργεί το πρόβλημα.</para>

      <note>
	<para>Κάποια προβλήματα εγκατάστασης μπορεί να αποφευχθούν ή να
	  εξαλειφθούν αν ανανεώσετε το firmware σε διάφορες συσκευές υλικού,
	  και κατά κύριο λόγο της μητρικής.  Το firmware της μητρικής
	  αναφέρεται επίσης ως <acronym>BIOS</acronym> και οι περισσότεροι
	  κατασκευαστές μητρικών ή υπολογιστών διαθέτουν δικτυακό τόπο στον
	  οποίο μπορείτε να βρείτε πληροφορίες για αναβαθμίσεις ή
	  ανανεώσεις.</para>

	<para>Οι περισσότεροι κατασκευαστές δεν συνιστούν την αναβάθμιση του
	  <acronym>BIOS</acronym> της μητρικής αν δε συντρέχει σοβαρός λόγος,
	  καθώς η αναβάθμιση μπορεί να είναι μια κρίσιμη διαδικασία.  Η
	  διαδικασία αναβάθμισης <emphasis>μπορεί</emphasis> να πάει στραβά,
	  και να προκληθεί μόνιμη ζημιά στο κύκλωμα του
	  <acronym>BIOS</acronym>.</para>
      </note>
    </sect2>

    <sect2>
      <title>Χρησιμοποιώντας Συστήματα Αρχείων &ms-dos; και &windows;</title>

      <para>Τη δεδομένη στιγμή, το &os; δεν υποστηρίζει συστήματα αρχείων που
	είναι συμπιεσμένα με την εφαρμογή
	<application>Double Space&trade;</application>.  Για το λόγο αυτό θα
	πρέπει να τα αποσυμπιέσετε ώστε το &os; να έχει πρόσβαση στα δεδομένα.
	Αυτό μπορεί να γίνει εκτελώντας την εφαρμογή
	<application>Compression Agent</application> που βρίσκεται στο μενού
	<guimenuitem>Start (Έναρξη)</guimenuitem>&gt;
	<guimenuitem>Programs (Προγράμματα)</guimenuitem> &gt;
	<guimenuitem>System Tools (Εργαλεία Συστήματος)</guimenuitem>.</para>

      <para>Το &os; μπορεί να υποστηρίξει συστήματα αρχείων τύπου &ms-dos;
	(ορισμένες φορές αναφέρονται και ως FAT).  Η εντολή
	&man.mount.msdosfs.8; μπορεί να προσαρτήσει αυτά τα συστήματα αρχείων
	σε κάποιο ήδη υπάρχον κατάλογο, επιτρέποντας έτσι την πρόσβαση στα
	περιεχόμενα τους.  Δεν συνηθίζεται να γίνεται άμεσα κλήση του
	προγράμματος &man.mount.msdosfs.8;.  Συνήθως, καλείται από το σύστημα
	μέσω μιας γραμμής στο αρχείο <filename>/etc/fstab</filename> ή με
	κλήση του βοηθητικού προγράμματος &man.mount.8; με τις απαραίτητες
	παραμέτρους.  Μια τυπική ρύθμιση στο αρχείο
	<filename>/etc/fstab</filename> είναι η παρακάτω:</para>

      <programlisting>/dev/ad0sN  /dos   msdosfs  rw  0    0</programlisting>

      <note><para>Για να δουλέψει το παραπάνω, ο κατάλογος
	<filename>/dos</filename> θα πρέπει να υπάρχει ήδη.  Για λεπτομέρειες
	σχετικά με τη μορφή των καταχωρήσεων στο αρχείο
	<filename>/etc/fstab</filename>, δείτε τη σελίδα manual
	&man.fstab.5;.</para></note>

      <para>Παρακάτω φαίνεται μια τυπική κλήση στην &man.mount.8; για την
	προσάρτηση ενός συστήματος αρχείων &ms-dos;:</para>

      <screen>&prompt.root; <userinput>mount -t msdosfs /dev/ad0s1 /mnt</userinput></screen>

      <para>Στο παράδειγμα αυτό, το σύστημα αρχείων του &ms-dos; είναι στην
	πρώτη κατάτμηση του σκληρού δίσκου.  Η δική σας περίπτωση μπορεί να
	είναι διαφορετική, ελέγξτε το αποτέλεσμα των εντολών
	<command>dmesg</command> και <command>mount</command>.  Οι πληροφορίες
	από αυτές τις εντολές πρέπει να είναι αρκετές για να πάρετε μια ιδέα
	της διάταξης των κατατμήσεων.</para>

      <note><para>Το &os; ίσως να αριθμήσει τα slices του δίσκου (που στο
	&ms-dos; καλούνται κατατμήσεις) διαφορετικά από άλλα λειτουργικά
	συστήματα.  Ειδικότερα, τα εκτεταμένα (extended) διαμερίσματα
	&ms-dos; παίρνουν συνήθως μεγαλύτερη αρίθμηση από τα πρωτεύοντα
	διαμερίσματα του &ms-dos;.  Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το βοηθητικό
	πρόγραμμα &man.fdisk.8; για να αναγνωρίσετε ποιες κατατμήσεις ανήκουν
	στο &os;, και ποιες σε άλλα λειτουργικά συστήματα.</para></note>

      <para>Μπορείτε επίσης να προσαρτήσετε NTFS κατατμήσεις με παρόμοιο
	τρόπο, με τη χρήση της εντολής &man.mount.ntfs.8;.</para>
    </sect2>

    <sect2>
      <title>Ερωτήσεις και Απαντήσεις Αντιμετώπισης Προβλημάτων</title>

      <qandaset>
	<qandaentry>
	  <question>
	    <para>Το σύστημα μου κρεμάει κατά την αναγνώριση υλικού στη
	      διάρκεια της εκκίνησης ή συμπεριφέρεται περίεργα κατά τη
	      διάρκεια της εγκατάστασης ή δεν ανιχνεύεται η μονάδα
	      δισκέτας.</para>
	  </question>

	  <answer>
	    <para>Στο &os; γίνεται εκτεταμένη χρήση του
	      ACPI (εφόσον ανιχνευθεί στην εκκίνηση) στις πλατφόρμες i386,
	      amd64 και ia64 για διευκόλυνσης της ρύθμισης υλικού.  Δυστυχώς
	      υπάρχουν ακόμα κάποια προβλήματα τόσο στο πρόγραμμα οδήγησης
	      του ACPI όσο και στα BIOS και τις μητρικές.  Μπορείτε να
	      απενεργοποιήσετε το ACPI, με την ρύθμιση
	      <literal>hint.acpi.0.disabled</literal> στο τρίτο στάδιο του
	      συστήματος εκκίνησης (boot loader):</para>

	    <screen><userinput>set hint.acpi.0.disabled="1"</userinput></screen>

	    <para>Η ρύθμιση αυτή χάνεται σε κάθε επανεκκίνηση, και έτσι είναι
	      απαραίτητο να προσθέσετε
	      <literal>hint.acpi.0.disabled="1"</literal> στο αρχείο
	      <filename>/boot/loader.conf</filename>.  Περισσότερες
	      πληροφορίες για τον boot loader μπορείτε να βρείτε στο
	      <xref linkend="boot-synopsis"/>.</para>
	  </answer>
	</qandaentry>

	<qandaentry>
	  <question>
	    <para>Κατάφερα να ξεκινήσω από το σκληρό δίσκο για πρώτη φορά
	      μετά την εγκατάσταση του &os;, ο πυρήνας φορτώνει και ανιχνεύει
	      το υλικό μου, αλλά σταματάει με μηνύματα όπως:</para>

	    <screen>changing root device to ad1s1a panic: cannot mount root</screen>

	    <para>Τι είναι λάθος; Τι μπορώ να κάνω;</para>

	    <para>Τι είναι το μήνυμα
	      <literal>bios_drive:interface(unit,partition)kernel_name</literal>
	      που εμφανίζεται στη βοήθεια της εκκίνησης;</para>
	  </question>

	  <answer>
	    <para>Υπάρχει από παλιά ένα πρόβλημα όταν ο σκληρός δίσκος από
	      τον οποίο γίνεται η εκκίνηση δεν είναι ο πρώτος δίσκος του
	      συστήματος.  Το BIOS χρησιμοποιεί διαφορετικό σύστημα αρίθμησης
	      από το &os; και η εύρεση του σωστού αριθμού για κάθε συσκευή
	      είναι δύσκολη.</para>

	    <para>Στην περίπτωση που ο δίσκος εκκίνησης δεν είναι ο πρώτος
	      δίσκος του συστήματος, το &os; μπορεί να χρειαστεί κάποια
	      βοήθεια για να τον βρει.  Υπάρχουν δύο συνηθισμένες περιπτώσεις,
	      αλλά και στις δύο πρέπει να πείτε στο &os; που θα βρει το
	      ριζικό (root) σύστημα αρχείων.  Αυτό γίνεται ορίζοντας τον
	      αριθμό του δίσκου σύμφωνα με το BIOS, τον τύπο του δίσκου, και
	      τον αριθμό του δίσκου στο &os; ανάλογα με τον τύπο του.</para>

	    <para>Η πρώτη περίπτωση είναι αν έχετε δύο δίσκους IDE, καθένας
	      ορισμένος ως master στο αντίστοιχο IDE κανάλι, και θέλετε να
	      ξεκινήσετε το &os; από το δεύτερο δίσκο.  Το BIOS τους βλέπει ως
	      δίσκους 0 και 1, ενώ το &os; τους βλέπει ως
	      <devicename>ad0</devicename> και
	      <devicename>ad2</devicename>.</para>

	    <para>Το &os; βρίσκεται στο δίσκο 1 του BIOS, τύπου
	      <literal>ad</literal> ενώ στο &os; φαίνεται ως δίσκος 2, άρα
	      πρέπει να δώσετε:</para>

	    <screen><userinput>1:ad(2,a)kernel</userinput></screen>

	    <para>Σημειώστε ότι αν έχετε δίσκο slave στο πρωτεύον κανάλι, το
	      παραπάνω δεν είναι απαραίτητο (και είναι ουσιαστικά
	      λάθος).</para>

	    <para>Η δεύτερη περίπτωση περιλαμβάνει την εκκίνηση από δίσκο
	      SCSI, όταν έχετε επίσης ένα ή περισσότερους IDE δίσκους στο
	      σύστημα.  Στην περίπτωση αυτή ο αριθμός του δίσκου στο &os;
	      είναι χαμηλότερος από τον αντίστοιχο του BIOS.  Αν έχετε δύο
	      δίσκους IDE και το SCSI δίσκο, ο SCSI δίσκος φαίνεται στο BIOS
	      ως δίσκος 2, τύπου <literal>da</literal> και αναγνωρίζεται στο
	      &os; ως δίσκος 0, θα γράφατε:</para>

	    <screen><userinput>2:da(0,a)kernel</userinput></screen>

	    <para>Για να πείτε στο &os; ότι θέλετε να εκκινήσετε από τον
	      δίσκο 2 του BIOS που είναι ο πρώτος SCSI δίσκος του συστήματος.
	      Αν είχατε ένα μόνο IDE δίσκο, θα χρησιμοποιούσατε το
	      <literal>1:</literal> αντί για <literal>2:</literal>.</para>

	    <para>Μόλις βρείτε τις σωστές τιμές, μπορείτε να βάλετε την
	      εντολή, ακριβώς όπως θα τη γράφατε, στο αρχείο
	      <filename>/boot.config</filename> χρησιμοποιώντας ένα
	      συνηθισμένο επεξεργαστή κειμένου.  Αν δεν ορίσετε διαφορετικά,
	      το &os; θα χρησιμοποιεί τα περιεχόμενα του αρχείου αυτού ως
	      προεπιλογή στην προτροπή <literal>boot:</literal>.</para>
	  </answer>
	</qandaentry>

	<qandaentry>
	  <question>
	    <para>Ξεκίνησα από το σκληρό δίσκο για πρώτη φορά μετά την
	      εγκατάσταση του &os;, αλλά ο Διαχειριστής Εκκίνησης (Boot
	      Manager) τυπώνει απλώς <literal>F?</literal> κάθε φορά στο
	      μενού εκκίνησης και δεν συνεχίζει περισσότερο.</para>
	  </question>

	  <answer>
	    <para>Δεν ρυθμίσατε σωστά τη γεωμετρία του σκληρού δίσκου στον
	      επεξεργαστή κατατμήσεων όταν εγκαταστήσατε το &os;.  Πηγαίνετε
	      ξανά στον επεξεργαστή κατατμήσεων και ορίστε τη σωστή γεωμετρία
	      του σκληρού σας δίσκου.  Πρέπει να επανεγκαταστήσετε το &os; από
	      την αρχή, με τη σωστή γεωμετρία.</para>

	    <para>Αν δεν μπορείτε να βρείτε με κανένα τρόπο τη σωστή γεωμετρία
	      για το μηχάνημα σας, δοκιμάστε τον ακόλουθο τρόπο: Δημιουργήστε
	      μια μικρή κατάτμηση &ms-dos; στην αρχή του δίσκου, και
	      εγκαταστήστε το &os; μετά από αυτό.  Το πρόγραμμα εγκατάστασης
	      θα δει την κατάτμηση του &ms-dos; και θα προσπαθήσει να
	      ανιχνεύσει από αυτήν την σωστή γεωμετρία, κάτι το οποίο
	      συνήθως πετυχαίνει.</para>

	    <para>Δεν σας συνιστούμε να ακολουθήσετε το παρακάτω, αλλά το
	      αφήσαμε εδώ απλώς ως αναφορά:</para>

	    <blockquote>
	      <para>Αν φτιάχνετε ένα μηχάνημα desktop ή εξυπηρετητή για
		αποκλειστική χρήση από το &os; και δεν σας ενδιαφέρει πιθανή
		(μελλοντική) συμβατότητα με &ms-dos;, Linux ή άλλο λειτουργικό
		σύστημα, έχετε επίσης την επιλογή να χρησιμοποιήσετε ολόκληρο
		το δίσκο (πιέζοντας το <guimenuitem>A</guimenuitem> στον
		επεξεργαστή κατατμήσεων), και
		επιλέγοντας τη μη-στάνταρ επιλογή όπου το &os; καταλαμβάνει
		ολόκληρο το δίσκο από τον πρώτο ως τον τελευταίο τομέα.  Με
		τον τρόπο αυτό εξαλείφονται όλα τα προβλήματα που αναφέρονται
		στη γεωμετρία, αλλά υπάρχουν κάποιοι περιορισμοί, εκτός αν δεν
		πρόκειται ποτέ να χρησιμοποιήσετε οποιοδήποτε άλλο λειτουργικό
		εκτός από &os; στο συγκεκριμένο δίσκο.</para>
	    </blockquote>
	  </answer>
	</qandaentry>

	<qandaentry>
	  <question>
	    <para>Το σύστημα ανιχνεύει την κάρτα δικτύου μου &man.ed.4;, αλλά
	      παίρνω συνέχεια μηνύματα λάθους (device timeout).</para>
	  </question>

	  <answer>
	    <para>Η κάρτα σας είναι πιθανώς σε διαφορετικό IRQ από αυτό που
	      έχει ορισθεί στο αρχείο <filename>/boot/device.hints</filename>
	      Το πρόγραμμα οδήγησης &man.ed.4;, από προεπιλογή, δεν
	      χρησιμοποιεί τις
	      ρυθμίσεις που ενδεχομένως έχετε κάνει στην κάρτα μέσω του
	      προγράμματος ρύθμισης που παρέχει ο κατασκευαστής
	      (<quote>soft configuration</quote>, τις τιμές που δώσατε
	      μέσω EZSETUP στο &ms-dos;).  Ωστόσο θα τις χρησιμοποιήσει αν
	      ορίσετε την τιμή <literal>-1</literal> στα hints της
	      συσκευής.</para>

	    <para>Είτε μετακινήστε το βραχυκυκλωτήρα (jumper) πάνω στην κάρτα
	      ώστε να δώσετε χειροκίνητες (hard) ρυθμίσεις (αλλάζοντας και
	      τις ρυθμίσεις του πυρήνα αν αυτό είναι απαραίτητο), ή αλλάξτε
	      το IRQ στην τιμή <literal>-1</literal> ρυθμίζοντας το hint
	      <literal>hint.ed.0.irq="-1"</literal>.  Με τον τρόπο αυτό, ο
	      πυρήνας θα χρησιμοποιήσει τις ρυθμίσεις που κάνατε μέσω του
	      προγράμματος ρύθμισης.</para>

	    <para>Μια άλλη πιθανότητα είναι η κάρτα σας να χρησιμοποιεί το IRQ
	      9 το οποίο είναι κοινό με το IRQ 2 και αποτελεί συχνά πηγή
	      προβλημάτων (ειδικά αν έχετε κάρτα γραφικών που χρησιμοποιεί το
	      IRQ 2!).  Προσπαθήστε, αν είναι δυνατόν, να αποφύγετε εντελώς
	      τη χρήση των IRQ 2 ή 9.</para>
	  </answer>
	</qandaentry>

	<qandaentry>
	  <question>
	    <para>Όταν χρησιμοποιείται το
	      <application>sysinstall</application> σε ένα τερματικό X11, η
	      κίτρινη γραμματοσειρά πάνω στο ανοιχτό γκρι φόντο είναι
	      δυσανάγνωστη.  Υπάρχει τρόπος να βελτιωθεί η αντίθεση
	      <indexterm><primary>color</primary><secondary>contrast</secondary>
	      </indexterm> σε αυτή την εφαρμογή;</para>
	  </question>

	  <answer>
	    <para>Αν έχετε ήδη εγκατεστημένο το X11, και τα προεπιλεγμένα
	      χρώματα του <application>sysinstall</application> κάνουν το
	      κείμενο δυσανάγνωστο στο &man.xterm.1; ή το &man.rxvt.1;,
	      προσθέστε το παρακάτω στο <filename>~/.Xdefaults</filename>
	      για να δημιουργήσετε ένα πιο σκούρο γκρι φόντο:
	      <literal>XTerm*color7:#c0c0c0</literal></para>
	  </answer>
	</qandaentry>
      </qandaset>
    </sect2>
  </sect1>

  <sect1 id="install-advanced">
    <sect1info>
      <authorgroup>
	<author>
	  <firstname>Valentino</firstname>
	  <surname>Vaschetto</surname>
	  <contrib>Συνεισφορά από τον </contrib>
	</author>
	<!-- May 2001 -->
      </authorgroup>

      <authorgroup>
	<author>
	  <firstname>Marc</firstname>
	  <surname>Fonvieille</surname>
	  <contrib>Ανανεώθηκε από τον </contrib>
	</author>
      </authorgroup>
      <!-- August 2010 -->
    </sect1info>

    <title>Οδηγός Εγκατάστασης για Προχωρημένους</title>

    <para>Το τμήμα αυτό περιγράφει πως να εγκαταστήσετε το &os; σε ιδιαίτερα
      μηχανήματα ή / και με μη συνηθισμένους τρόπους.</para>

    <sect2 id="headless-install">
      <title>Εγκαθιστώντας το &os; σε ένα Σύστημα χωρίς Οθόνη ή
	Πληκτρολόγιο</title>

      <indexterm>
	<primary>installation</primary>
	<secondary>headless (serial console)</secondary>
      </indexterm>
      <indexterm><primary>serial console</primary></indexterm>
      <para>Το είδος αυτό της εγκατάστασης ονομάζεται <quote>headless
	install (ακέφαλη εγκατάσταση)</quote>, επειδή το μηχάνημα στο οποίο
	εγκαθίσταται το &os; είτε δεν έχει συνδεμένη οθόνη, είτε δεν έχει καν
	έξοδο VGA.  Αν αναρωτιέστε πως είναι πιθανό κάτι τέτοιο, γίνεται με
	την χρήση σειριακής κονσόλας.  Η σειριακή κονσόλα βασικά χρησιμοποιεί
	ένα άλλο μηχάνημα το οποίο δρα ως κύρια οθόνη και πληκτρολόγιο για το
	σύστημα.  Για το σκοπό αυτό, απλώς ακολουθήστε τα βήματα για την
	δημιουργία μιας USB μνήμης flash, όπως εξηγείται στο
	<xref linkend="install-boot-media"/> ή κατεβάστε το σωστό αρχείο ISO
	για την εγκατάσταση (δείτε το <xref linkend="install-cdrom"/>).</para>

      <para>Έπειτα, για να μετατρέψετε το μέσο εγκατάστασης ώστε να ξεκινά σε
	σε σειριακή κονσόλα, ακολουθήστε τα επόμενα βήματα (αν πρόκειται να
	χρησιμοποιήσετε CDROM, μπορείτε να παραλείψετε το πρώτο βήμα):</para>

      <procedure>
	<step>
	  <title>Δημιουργία USB Μνήμης Flash για Σειριακή Κονσόλα</title>
	    <indexterm>
	      <primary><command>mount</command></primary>
	    </indexterm>
	  <para>Αν επρόκειτο να εκκινήσετε από το USB flash που μόλις
	    φτιάξατε, το &os; θα ξεκίναγε στην κανονική κατάσταση
	    εγκατάστασης.  Θέλουμε το &os; να ξεκινήσει σε σειριακή κονσόλα
	    για την εγκατάσταση μας.  Για να το κάνετε αυτό, θα πρέπει να
	    προσαρτήσετε το USB flash στο &os; σύστημα σας, χρησιμοποιώντας
	    την εντολή &man.mount.8;.</para>

	  <screen>&prompt.root; <userinput>mount /dev/<replaceable>da0a</replaceable> <replaceable>/mnt</replaceable></userinput></screen>

	  <note>
	    <para>Προσαρμόστε κατάλληλα το όνομα της συσκευής και το σημείο
	      προσάρτησης, ανάλογα με το σύστημα σας.</para>
	  </note>

	  <para>Τώρα που έχετε προσαρτήσει τη μνήμη USB, θα πρέπει να τη
	    ρυθμίσετε ώστε να εκκινεί στη σειριακή κονσόλα.  Θα πρέπει να
	    προσθέσετε μια γραμμή στο αρχείο <filename>loader.conf</filename>
	    που περιέχεται στο σύστημα αρχείων της USB μνήμης, ώστε να
	    ορίσετε τη σειριακή κονσόλα ως κονσόλα συστήματος:</para>

	  <screen>&prompt.root; <userinput>echo 'console="comconsole"' &gt;&gt; <replaceable>/mnt</replaceable>/boot/loader.conf</userinput></screen>

	  <para>Τώρα που έχετε ρυθμίσει σωστά τη μνήμη USB, πρέπει να την
	    αποπροσαρτήσετε, χρησιμοποιώντας την εντολή
	    &man.umount.8;:</para>

	  <screen>&prompt.root; <userinput>umount <replaceable>/mnt</replaceable></userinput></screen>

	  <para>Μπορείτε τώρα να αφαιρέσετε τη μνήμη USB.  Συνεχίστε με τις
	    παρακάτω οδηγίες, ξεκινώντας από το τρίτο βήμα.</para>
	</step>

	<step>
	  <title>Ενεργοποίηση της Σειριακής Κονσόλας μέσω του CD
	    Εγκατάστασης</title>
	  <indexterm>
	    <primary><command>mount</command></primary>
	  </indexterm>

	  <para>Αν επρόκειτο να εκκινήσετε από το CD που δημιουργήσατε από
	    το ISO αρχείο που κατεβάσατε (δείτε το <xref
	      linkend="install-cdrom"/>), το &os; θα ξεκινούσε κανονικά
	    και θα χρησιμοποιούσε τη συνήθη μέθοδο εγκατάστασης.  Θέλουμε
	    ωστόσο να ξεκινήσουμε σε κατάσταση σειριακής κονσόλας για την
	    εγκατάσταση.  Για να γίνει αυτό, θα πρέπει να εξάγουμε τα
	    αρχεία που περιέχει το ISO, να αλλάξουμε κάποια από αυτά και
	    να το αναδημιουργήσουμε πριν το γράψουμε σε κανονικό CD.</para>

	  <para>Στο &os; σύστημα που έχετε αποθηκεύσει το αρχικό ISO, π.χ.
	    <filename>&os;-<replaceable>&rel.current;</replaceable>-RELEASE-<replaceable>i386</replaceable>-disc1.iso</filename>
	    χρησιμοποιήστε την εντολή &man.tar.1; για να κάνετε εξαγωγή των
	    αρχείων που περιέχει:</para>

	  <screen>&prompt.root; <userinput>mkdir <replaceable>/path/to/headless-iso</replaceable></userinput>
&prompt.root; <userinput>tar -C <replaceable>/path/to/headless-iso</replaceable> -pxvf &os;-<replaceable>&rel.current;</replaceable>-RELEASE-<replaceable>i386</replaceable>-disc1.iso</userinput></screen>

	  <para>Θα πρέπει τώρα να αλλάξουμε το μέσο εγκατάστασης ώστε να
	    ξεκινάει σε σειριακή κονσόλα.  Θα πρέπει να προσθέσετε μια
	    γραμμή στο αρχείο <filename>loader.conf</filename> που
	    ανακτήσατε από το αρχείο ISO, ώστε να ενεργοποιήσετε την
	    σειριακή κονσόλα ως κονσόλα συστήματος:</para>

	  <screen>&prompt.root; <userinput>echo 'console="comconsole"' &gt;&gt; <replaceable>/path/to/headless-iso</replaceable>/boot/loader.conf</userinput></screen>

	  <para>Μπορούμε έπειτα να δημιουργήσουμε ένα νέο αρχείο ISO που
	    να περιλαμβάνει τις τροποποιήσεις μας.  Για το σκοπό αυτό θα
	    χρησιμοποιήσουμε το εργαλείο &man.mkisofs.8; το οποίο
	    περιλαμβάνεται στο port <filename
	      role="package">sysutils/cdrtools</filename>:</para>

	  <screen>&prompt.root; <userinput>mkisofs -v -b boot/cdboot -no-emul-boot -r -J -V "<replaceable>Headless_install</replaceable>" \
	    -o <replaceable>Headless-</replaceable>&os;-<replaceable>&rel.current;</replaceable>-RELEASE-<replaceable>i386</replaceable>-disc1.iso <replaceable>/path/to/headless-iso</replaceable></userinput></screen>

	  <para>Μπορείτε τώρα να γράψετε το νέο αρχείο ISO σε CD,
	    χρησιμοποιώντας την εφαρμογή εγγραφής που προτιμάτε.</para>
	</step>

	<step>
	  <title>Συνδέοντας Καλώδιο Τύπου Null-modem</title>

	  <indexterm><primary>null-modem cable</primary></indexterm>
	  <para>Χρειάζεται τώρα να συνδέσετε ένα καλώδιο τύπου
	    <link linkend="term-cables-null">null-modem </link> μεταξύ των
	    δύο μηχανημάτων.  Απλώς συνδέστε το καλώδιο στις σειριακές πόρτες
	    των δύο μηχανημάτων.  <emphasis>Δεν πρόκειται να δουλέψει
	    κανονικό σειριακό καλώδιο</emphasis>, χρειάζεται καλώδιο τύπου
	    null modem, όπου κάποια από τα ζεύγη καλωδίων διασταυρώνονται
	    εσωτερικά.</para>
	</step>

	<step>
	  <title>Εκκίνηση για την Εγκατάσταση</title>

	  <para>Έχει έρθει η ώρα να προχωρήσουμε στην εγκατάσταση.  Συνδέστε
	    τη USB μνήμη flash στο μηχάνημα που θέλετε να εγκαταστήσετε χωρίς
	    οθόνη και πληκτρολόγιο και ενεργοποιήστε το.  Αν πρόκειται να
	    χρησιμοποιήσετε το CD που ετοιμάσατε, ενεργοποιήστε το μηχάνημα
	    και τοποθετήστε το CD στον οδηγό CDROM.</para>
	</step>

	<step>
	  <title>Συνδεθείτε με το Headless Μηχάνημα</title>
	  <indexterm>
	    <primary><command>cu</command></primary>
	  </indexterm>
	  <para>Θα πρέπει τώρα να συνδεθείτε με το μηχάνημα σας,
	    χρησιμοποιώντας την &man.cu.1;:</para>

	  <screen>&prompt.root; <userinput>cu -l /dev/cuau0</userinput></screen>

	  <para>Στο &os;&nbsp;7.<replaceable>X</replaceable> χρησιμοποιήστε
	    την παρακάτω εντολή:</para>

	  <screen>&prompt.root; <userinput>cu -l /dev/cuad0</userinput></screen>
	</step>
      </procedure>

      <para>Αυτό είναι! Μπορείτε τώρα να ελέγξετε το headless μηχάνημα μέσω
	της σύνδεσης <command>cu</command>.  Μετά τη φόρτωση του πυρήνα,
	θα σας ζητηθεί να επιλέξετε το είδος του τερματικού που θα
	χρησιμοποιηθεί.  Επιλέξτε την έγχρωμη κονσόλα (&os; color console)
	και συνεχίστε με την εγκατάσταση σας.</para>
    </sect2>
  </sect1>

  <sect1 id="install-diff-media">
    <title>Προετοιμάζοντας τα Δικά σας Μέσα Εγκατάστασης</title>

    <note>
      <para>Για να αποφύγουμε την επανάληψη, λέγοντας
	<quote>&os; CD-ROM</quote> στο τμήμα αυτό, εννοούμε ένα CD-ROM ή DVD
	του &os; που έχετε αγοράσει ή δημιουργήσει μόνος σας.</para>
    </note>

    <para>Υπάρχουν κάποιες περιπτώσεις στις οποίες χρειάζεται να δημιουργήσετε
      τα δικά σας μέσα ή πηγές εγκατάστασης του &os;.  Μπορεί να είναι φυσικά
      μέσα, όπως για παράδειγμα μια ταινία, ή πηγές που μπορεί να
      χρησιμοποιήσει το <application>sysinstall</application> για να ανακτήσει
      τα αρχεία, όπως π.χ. μια τοπική τοποθεσία FTP, ή μια κατάτμηση
      &ms-dos;</para>

    <para>Για παράδειγμα:</para>

    <itemizedlist>
      <listitem>
	<para>Έχετε πολλά μηχανήματα συνδεμένα στο τοπικό σας δίκτυο, και ένα
	  μόνο CD-ROM του &os;.  Θέλετε να δημιουργήσετε μια τοπική τοποθεσία
	  FTP χρησιμοποιώντας τα περιεχόμενα του &os; CD-ROM, και έπειτα να
	  ρυθμίσετε τα μηχανήματα σας να χρησιμοποιούν αυτό το FTP site αντί
	  για να συνδέονται στο Internet.</para>
      </listitem>

      <listitem>
	<para>Έχετε ένα CD-ROM του &os; αλλά το &os; δεν αναγνωρίζει το οδηγό
	  σας CD/DVD, ενώ το &ms-dos; / &windows; το αναγνωρίζει.  Θέλετε να
	  αντιγράψετε τα αρχεία του &os; σε μια κατάτμηση &ms-dos; στο ίδιο
	  μηχάνημα και να εγκαταστήσετε το &os; χρησιμοποιώντας αυτά τα
	  αρχεία.</para>
      </listitem>

      <listitem>
	<para>Ο υπολογιστής που θέλετε να εγκαταστήσετε δεν έχει οδηγό CD/DVD
	  ή κάρτα δικτύου, αλλά μπορείτε να συνδέσετε ένα σειριακό ή
	  παράλληλο καλώδιο τύπου <quote>Laplink</quote> προς ένα υπολογιστή
	  που διαθέτει.</para>
      </listitem>

      <listitem>
	<para>Θέλετε να δημιουργήσετε μια ταινία, που μπορεί να χρησιμοποιηθεί
	  για την εγκατάσταση του &os;.</para>
      </listitem>
    </itemizedlist>

    <sect2 id="install-cdrom">
      <title>Δημιουργώντας ένα CD-ROM Εγκατάστασης</title>

      <para>Ως τμήμα κάθε έκδοσης, το &os; project δημιουργεί δύο εικόνες
	CD-ROM (<quote>ISO image</quote>).  Οι εικόνες αυτές μπορούν να
	γραφούν σε CD αν έχετε εγγραφέα CD-ROM, και ακολούθως να
	χρησιμοποιηθούν για την εγκατάσταση του &os;.  Αν έχετε εγγραφέα
	CD-ROM και γρήγορη σύνδεση στο Internet, αυτός είναι ο ευκολότερος
	τρόπος να εγκαταστήσετε το &os;.</para>

      <procedure>
	<step>
	  <title>Κατεβάστε τα Σωστά ISO Images</title>

	  <para>Μπορείτε να κατεβάσετε τα ISO images για κάθε έκδοση από την
	    τοποθεσία
	    <filename>ftp://ftp.FreeBSD.org/pub/FreeBSD/ISO-IMAGES-<replaceable>arch</replaceable>/<replaceable>version</replaceable></filename>
	    ή το πλησιέστερο σε σας mirror.
	    Υποκαταστήστε το <replaceable>arch</replaceable> και
	    <replaceable>version</replaceable> όπως απαιτείται.</para>

	  <para>Ο κατάλογος θα περιέχει φυσιολογικά τα ακόλουθα images:</para>

	  <table frame="none">
	    <title>Ονοματολογία και Επεξηγήσεις των ISO Images για FreeBSD 7.<replaceable>X</replaceable> και 8.<replaceable>X</replaceable></title>

	    <tgroup cols="2">
	      <thead>
		<row>
		  <entry>Όνομα Αρχείου</entry>

		  <entry>Περιεχόμενα</entry>
		</row>
	      </thead>

	      <tbody>
		<row>
		  <entry><filename>&os;-<replaceable>version</replaceable>-RELEASE-<replaceable>arch</replaceable>-bootonly.iso</filename></entry>

		  <entry>Αυτό το αρχείο ISO σας επιτρέπει να εκκινήσετε την
		    εγκατάσταση μέσω CDROM, αλλά δεν περιέχει τη δυνατότητα
		    να εγκαταστήσετε το &os; μόνο μέσω του CD.  Θα πρέπει
		    να κάνετε εγκατάσταση μέσω δικτύου (π.χ. μέσω ενός
		    εξυπηρετητή FTP) μετά την εκκίνηση από το CD.</entry>
		</row>

		<row>
		  <entry><filename>&os;-<replaceable>version</replaceable>-RELEASE-<replaceable>arch</replaceable>-dvd1.iso.gz</filename></entry>

		  <entry>Αυτό το αρχείο ISO, μεγέθους DVD, περιέχει όλα
		    τα απαιτούμενα αρχεία για την εγκατάσταση ενός βασικού
		    συστήματος &os;, καθώς και μια συλλογή από έτοιμα
		    πακέτα και τεκμηρίωση.  Υποστηρίζει επίσης εκκίνηση
		    σε κατάσταση <quote>livefs</quote> η οποία είναι χρήσιμη
		    σε περίπτωση που θέλετε να διορθώσετε προβλήματα κάποιας
		    υπάρχουσας εγκατάστασης.</entry>
		</row>

		<row>
		  <entry><filename>&os;-<replaceable>version</replaceable>-RELEASE-<replaceable>arch</replaceable>-memstick.img</filename></entry>

		  <entry>Μπορείτε να γράψετε αυτή την εικόνα σε μια USB μνήμη
		    flash και να τη χρησιμοποιήσετε για να εγκαταστήσετε
		    &os; σε μηχανήματα που υποστηρίζουν εκκίνηση από οδηγούς
		    USB.  Υποστηρίζεται επίσης εκκίνηση σε κατάσταση
		    <quote>livefs</quote>.  Περιέχει τα πακέτα της
		    τεκμηρίωσης, αλλά δεν περιέχει άλλα πακέτα προς
		    εγκατάσταση.  Το αρχείο αυτό δεν διατίθεται για
		    &os;&nbsp;7.<replaceable>X</replaceable>.</entry>
		</row>

		<row>
		  <entry><filename>&os;-<replaceable>version</replaceable>-RELEASE-<replaceable>arch</replaceable>-disc1.iso</filename></entry>

		  <entry>Το ISO αυτό περιέχει το βασικό σύστημα του &os; και
		    τα πακέτα της τεκμηρίωσης.  Δεν περιέχει άλλα πακέτα
		    προς εγκατάσταση.</entry>
		</row>

		<row>
		  <entry><filename>&os;-<replaceable>version</replaceable>-RELEASE-<replaceable>arch</replaceable>-disc2.iso</filename></entry>

		  <entry>Αυτό το ISO περιέχει όσο πακέτα εφαρμογών μπορούν
		    να χωρέσουν στο διαθέσιμο χώρο του.  Δεν διατίθεται για
		    &os;&nbsp;8.<replaceable>X</replaceable>.</entry>
		</row>

		<row>
		  <entry><filename>&os;-<replaceable>version</replaceable>-RELEASE-<replaceable>arch</replaceable>-disc3.iso</filename></entry>

		  <entry>Ακόμα ένα ISO το οποίο περιέχει όσα πακέτα μπορούν
		    να χωρέσουν στο διαθέσιμο χώρο του.  Δεν διατίθεται για
		    &os;&nbsp;8.0 και μεταγενέστερες εκδόσεις.</entry>
		</row>

		<row>
		  <entry><filename>&os;-<replaceable>version</replaceable>-RELEASE-<replaceable>arch</replaceable>-docs.iso</filename></entry>

		  <entry>H τεκμηρίωση του &os;.  Αυτό το ISO δεν διατίθεται
		    για το &os;&nbsp;8.<replaceable>version</replaceable>.</entry>
		</row>

		<row>
		  <entry><filename>&os;-<replaceable>version</replaceable>-RELEASE-<replaceable>arch</replaceable>-livefs.iso</filename></entry>

		  <entry>Αυτό το ISO παρέχει υποστήριξη για εκκίνηση σε
		    κατάσταση <quote>livefs</quote> (για λειτουργίες
		    ανάκτησης) αλλά δεν υποστηρίζει εγκατάσταση του
		    λειτουργικού από αυτό.</entry>
		</row>
	      </tbody>
	    </tgroup>
	  </table>

	  <note>
	    <para>Οι εκδόσεις του κλάδου 7.<replaceable>X</replaceable>
	      πριν από το &os;&nbsp;7.3 και οι εκδόσεις του κλάδου
	      8.<replaceable>Χ</replaceable> πριν από το &os;&nbsp;8.0
	      χρησιμοποιούσαν διαφορετική ονοματολογία αρχείων.  Το όνομα
	      του αρχείου ISO σε αυτές τις εκδόσεις δεν ξεκινάει με
	      <literal>&os;-</literal>.</para>
	  </note>

	  <para>Θα <emphasis>πρέπει</emphasis> να κατεβάσετε είτε το
	    <literal>bootonly</literal> ISO, είτε το
	    <literal>disc1</literal>.  Μην κατεβάσετε και τα δύο, καθώς το
	    <literal>disc1</literal> περιέχει τα πάντα που περιέχει και το
	    <literal>bootonly</literal>.</para>

	  <para>Χρησιμοποιήστε το <literal>bootonly</literal> αν έχετε
	    φθηνή και γρήγορη πρόσβαση στο Internet.  Θα σας επιτρέψει να
	    εγκαταστήσετε το &os; και μπορείτε έπειτα να εγκαταστήσετε
	    εφαρμογές τρίτων κατασκευαστών που χρειάζεστε, κατεβάζοντας τις
	    μέσω του συστήματος πακέτων και ports (δείτε το <xref
	      linkend="ports"/>).</para>

	  <para>Χρησιμοποιήστε το <literal>dvd1</literal> αν θέλετε να
	    εγκαταστήσετε μια έκδοση του &os; και θέλετε ταυτόχρονα να έχετε
	    στο ίδιο DVD και μια σεβαστή συλλογή από πακέτα τρίτου
	    κατασκευαστή.</para>

	  <para>Τα πρόσθετα CD-ROM είναι χρήσιμα αλλά όχι απαραίτητα,
	    ειδικά αν έχετε πρόσβαση υψηλής ταχύτητας στο Internet.</para>
	</step>

	<step>
	  <title>Γράψτε τα CD</title>

	  <para>Πρέπει κατόπιν να γράψετε τις εικόνες (images) των CD σε
	    άδεια CD.  Αν το κάνετε αυτό σε άλλο &os; σύστημα, δείτε το
	    <xref linkend="creating-cds"/> για περισσότερες πληροφορίες
	    (ειδικότερα, <xref linkend="burncd"/> και
	    <xref linkend="cdrecord"/>).</para>

	  <para>Αν πρόκειται να χρησιμοποιήσετε άλλο λειτουργικό για την
	    εργασία αυτή, θα χρειαστεί να χρησιμοποιήσετε τις δυνατότητες που
	    παρέχονται από τα αντίστοιχα προγράμματα εγγραφής CD του
	    λειτουργικού αυτού.  Τα images που παρέχονται είναι σε
	    στάνταρ ISO μορφή και υποστηρίζονται απευθείας από πολλές
	    εφαρμογές εγγραφής CD.</para>
	</step>
      </procedure>

      <note><para>Αν ενδιαφέρεστε να δημιουργήσετε μια εξειδικευμένη έκδοση
	του &os;, δείτε το <ulink
	  url="&url.articles.releng;">Release Engineering Article</ulink>.</para></note>
    </sect2>

    <sect2 id="install-ftp">
      <title>Δημιουργήστε μια Τοπική FTP Τοποθεσία με το CD-ROM
	του &os;</title>

      <indexterm>
	<primary>installation</primary>
	<secondary>network</secondary>
	<tertiary>FTP</tertiary>
      </indexterm>

      <para>Τα CD-ROM του &os; έχουν την ίδια δομή με την τοποθεσία FTP.  Για
	το λόγο αυτό είναι πολύ εύκολο να δημιουργήσετε μια τοπική τοποθεσία
	FTP που να μπορεί να χρησιμοποιηθεί από άλλα μηχανήματα του δικτύου
	σας κατά την εγκατάσταση του &os;.</para>

      <procedure>
	<step>
	  <para>Στο &os; μηχάνημα που θα φιλοξενήσει την FTP τοποθεσία,
	    βεβαιωθείτε ότι το CD-ROM είναι μέσα στον οδηγό και έχει γίνει
	    προσάρτηση του στον κατάλογο <filename>/cdrom</filename>.</para>

	  <screen>&prompt.root; <userinput>mount /cdrom</userinput></screen>
	</step>

	<step>
	  <para>Δημιουργήστε ένα λογαριασμό για ανώνυμο FTP στο
	    <filename>/etc/passwd</filename>.  Για το σκοπό αυτό,
	    επεξεργαστείτε το αρχείο
	    <filename>/etc/passwd</filename> χρησιμοποιώντας το &man.vipw.8;
	    και προσθέτοντας την ακόλουθη γραμμή:</para>

	  <programlisting>ftp:*:99:99::0:0:FTP:/cdrom:/nonexistent</programlisting>
	</step>

	<step>
	  <para>Βεβαιωθείτε ότι είναι ενεργοποιημένη η υπηρεσία FTP στο
	    <filename>/etc/inetd.conf</filename>.</para>
	</step>
      </procedure>

      <para>Οποιοσδήποτε έχει τώρα δικτυακή σύνδεση με το μηχάνημα σας, μπορεί
	τώρα να επιλέξει ως μέσο εγκατάστασης το FTP και να γράψει
	<userinput>ftp://<replaceable>your machine</replaceable></userinput>
	αφού επιλέξει <quote>Other</quote> στο μενού FTP sites κατά την
	διάρκεια της εγκατάστασης.</para>

      <note>
	<para>Αν το μέσο εκκίνησης (συνήθως δισκέτες) για τους πελάτες FTP δεν
	  είναι ακριβώς η ίδια έκδοση με αυτή που παρέχεται από το τοπικό FTP,
	  η εφαρμογή <application>sysinstall</application> δεν θα σας
	  επιτρέψει να ολοκληρώσετε την εγκατάσταση.  Αν οι εκδόσεις δεν είναι
	  όμοιες και επιθυμείτε να προσπεράσετε αυτό τον περιορισμό, θα
	  πρέπει να πάτε στο μενού <guimenu>Options</guimenu> και να αλλάξετε
	  το όνομα της διανομής (distribution name) σε
	  <guimenuitem>any</guimenuitem>.</para>
      </note>

      <warning>
	<para>Η παραπάνω τακτική είναι κατάλληλη για ένα μηχάνημα που είναι
	  στο τοπικό σας δίκτυο και προστατεύεται από firewall.  Αν προσφέρετε
	  υπηρεσίες FTP σε άλλα μηχανήματα στο Internet (και όχι στο τοπικό
	  σας δίκτυο) θα εκθέσετε το μηχάνημα σας σε crackers και άλλους
	  ανεπιθύμητους.  Αν το κάνετε αυτό, σας συνιστούμε οπωσδήποτε να
	  ακολουθήσετε σωστές τακτικές ασφαλείας.</para>
      </warning>
    </sect2>

    <sect2>
      <title>Δημιουργώντας Δισκέτες Εγκατάστασης</title>

      <indexterm>
	<primary>installation</primary>
	<secondary>floppies</secondary>
      </indexterm>

      <para>Αν θα πρέπει να εγκαταστήσετε από δισκέτες (το οποίο σας
	συνιστούμε να <emphasis>μην</emphasis> κάνετε), είτε λόγω μη
	υποστηριζόμενου υλικού, είτε απλώς επειδή επιμένετε να κάνετε τα
	πράγματα με το δύσκολο τρόπο, θα πρέπει πρώτα να προετοιμάσετε κάποιες
	δισκέτες για την εγκατάσταση.</para>

      <para>Κατά ελάχιστο, θα χρειαστείτε τόσες δισκέτες 1.44&nbsp;MB
	όσες χρειάζονται για να κρατήσουν όλα τα αρχεία του
	καταλόγου <filename>base</filename> (base distribution).  Αν
	προετοιμάζετε τις δισκέτες από το &ms-dos;, θα
	<emphasis>πρέπει</emphasis> να τις διαμορφώσετε με την εντολή του
	&ms-dos; <command>FORMAT</command>.  Αν χρησιμοποιείτε &windows;,
	χρησιμοποιήστε τον Explorer για να διαμορφώσετε τις δισκέτες
	(δεξί κλικ στον οδηγό <devicename>A:</devicename> και επιλέξτε
	<quote>Format (Διαμόρφωση)</quote>).</para>

      <para>Να <emphasis>μην</emphasis> εμπιστεύεστε τις προδιαμορφωμένες
	από το εργοστάσιο δισκέτες.  Να τις διαμορφώσετε ξανά εσείς για να
	είστε σίγουρος.  Πολλά προβλήματα που έχουν αναφερθεί από χρήστες
	στο παρελθόν έχουν προκύψει από τη χρήση ακατάλληλα διαμορφωμένων
	μέσων, και για το λόγο αυτό το τονίζουμε ιδιαίτερα τώρα.</para>

      <para>Αν δημιουργείτε τις δισκέτες σε άλλο μηχάνημα &os; η διαμόρφωση
	δεν είναι άσχημη ιδέα, αν και δε χρειάζεται να δημιουργήσετε σύστημα
	αρχείων &ms-dos; σε κάθε μια.  Μπορείτε αντί για αυτό, να
	χρησιμοποιήσετε τις εντολές <command>bsdlabel</command> και
	<command>newfs</command> για να δημιουργήσετε σύστημα αρχείων UFS
	σε αυτές, όπως φαίνεται από την παρακάτω ακολουθία εντολών:</para>

      <screen>&prompt.root; <userinput>fdformat -f 1440 fd0.1440</userinput>
&prompt.root; <userinput>bsdlabel -w fd0.1440 floppy3</userinput>
&prompt.root; <userinput>newfs -t 2 -u 18 -l 1 -i 65536 /dev/fd0</userinput></screen>

      <para>Μπορείτε έπειτα να τις προσαρτήσετε και να τις γράψετε σαν
	οποιοδήποτε άλλο σύστημα αρχείων.</para>

      <para>Αφού διαμορφώσετε τις δισκέτες, θα πρέπει να γράψετε τα αρχεία
	σε αυτές.  Τα αρχεία της εγκατάστασης είναι κομμένα σε τμήματα με
	κατάλληλο μέγεθος ώστε πέντε από αυτά να χωράνε σε μια συνηθισμένη
	δισκέτα 1.44&nbsp;MB.  Διατρέξτε όλες τις δισκέτες σας, γράφοντας σε
	κάθε μια όσα αρχεία χωράνε, μέχρι να γράψετε όλα τα distribution
	sets που επιθυμείτε με τον τρόπο αυτό.  Κάθε distribution set θα
	πρέπει να αποθηκευτεί σε ένα υποκατάλογο της δισκέτας, π.χ.:
	<filename>a:\base\base.aa</filename>,
	<filename>a:\base\base.ab</filename>, κ.ο.κ.</para>

      <important>
	<para>Το αρχείο <filename>base.inf</filename> πρέπει επίσης να
	  βρίσκεται στην πρώτη δισκέτα του σετ <filename>base</filename>
	  καθώς το πρόγραμμα εγκατάστασης το χρειάζεται για να γνωρίζει πόσα
	  επιπλέον τμήματα αρχείων πρέπει να διαβάσει και να συνενώσει για
	  το σχηματισμό της διανομής.</para>
      </important>

      <para>Όταν φτάσετε στην οθόνη Media κατά τη διαδικασία εγκατάστασης,
	επιλέξτε <guimenuitem>Floppy</guimenuitem> και θα ερωτηθείτε για
	τα υπόλοιπα.</para>
    </sect2>

    <sect2 id="install-msdos">
      <title>Εγκατάσταση από Κατάτμηση &ms-dos;</title>

      <indexterm>
	<primary>installation</primary>
	<secondary>from MS-DOS</secondary>
      </indexterm>
      <para>Για να προετοιμαστείτε για μια εγκατάσταση από κατάτμηση
	&ms-dos;, αντιγράψτε τα αρχεία της διανομής σε ένα κατάλογο που θα
	ονομάσετε <filename>freebsd</filename> στο ριζικό κατάλογο της
	κατάτμησης.  Για παράδειγμα, <filename>c:\freebsd</filename>.  Η
	δομή των καταλόγων του CDROM ή της τοποθεσίας FTP θα πρέπει να
	αναπαραχθεί μερικώς μέσα σε αυτό τον κατάλογο, για το λόγο αυτό
	σας συνιστούμε να χρησιμοποιήσετε την εντολή
	<command>xcopy</command> αν κάνετε την αντιγραφή από CD.
	Για παράδειγμα, για να προετοιμάσετε μια ελάχιστη εγκατάσταση του
	&os;:</para>

      <screen><prompt>C:\&gt;</prompt> <userinput>md c:\freebsd</userinput>
<prompt>C:\&gt;</prompt> <userinput>xcopy e:\bin c:\freebsd\bin\ /s</userinput>
<prompt>C:\&gt;</prompt> <userinput>xcopy e:\manpages c:\freebsd\manpages\ /s</userinput></screen>

      <para>υποθέτοντας ότι ο διαθέσιμος ελεύθερος χώρος σας βρίσκεται στο
	<devicename>C:</devicename> και η μονάδα σας CDROM είναι στο
	<devicename>E:</devicename>.</para>

      <para>Αν δεν έχετε οδηγό CDROM, μπορείτε να κατεβάσετε την διανομή
	από την τοποθεσία <ulink
	  url="ftp://ftp.FreeBSD.org/pub/FreeBSD/releases/i386/&rel.current;-RELEASE/">ftp.FreeBSD.org</ulink>.
	Κάθε distribution set είναι στο δικό του κατάλογο.  Για παράδειγμα
	το σετ <emphasis>base</emphasis> μπορεί να βρεθεί στον κατάλογο
	<ulink
	  url="ftp://ftp.FreeBSD.org/pub/FreeBSD/releases/i386/&rel.current;-RELEASE/base/">&rel.current;/base/</ulink>.</para>

      <para>Για όσα distribution set θέλετε να εγκαταστήσετε από μια
	κατάτμηση &ms-dos; (και για τα οποία έχετε διαθέσιμο ελεύθερο χώρο),
	εγκαταστήστε τα κάτω από το <filename>c:\freebsd</filename> &mdash;
	To σετ <literal>BIN</literal> είναι το μόνο που απαιτείται για μια
	ελάχιστη εγκατάσταση.</para>
    </sect2>

    <sect2>
      <title>Δημιουργώντας Ταινία Εγκατάστασης</title>

      <indexterm>
	<primary>installation</primary>
	<secondary>from QIC/SCSI Tape</secondary>
      </indexterm>
      <para>Η εγκατάσταση από ταινία, είναι ίσως η ευκολότερη μέθοδος εκτός
	από την εγκατάσταση μέσω FTP ή CDROM.  Το πρόγραμμα εγκατάστασης
	απλώς αναμένει τα αρχεία να έχουν γραφτεί στην ταινία με μορφή tar.
	Αφού επιλέξετε τα σετ εγκατάστασης που σας ενδιαφέρουν, απλώς κάντε
	τα tar στην ταινία:</para>

      <screen>&prompt.root; <userinput>cd /freebsd/distdir</userinput>
&prompt.root; <userinput>tar cvf /dev/rwt0 dist1 ... dist2</userinput></screen>

      <para>Όταν κάνετε την εγκατάσταση, θα πρέπει να βεβαιωθείτε ότι έχετε
	αφήσει αρκετό ελεύθερο χώρο σε κάποιο προσωρινό κατάλογο (τον οποίο
	θα μπορέσετε να επιλέξετε) για να χωρέσει τα
	<emphasis>πλήρη</emphasis> περιεχόμενα της ταινίας που έχετε
	δημιουργήσει.  Εξαιτίας της φύσης της ταινίας, που δεν επιτρέπει
	τυχαία πρόσβαση, αυτή η μέθοδος εγκατάστασης χρειάζεται αρκετό
	προσωρινό χώρο αποθήκευσης.</para>

      <note>
	<para>Καθώς ξεκινάτε την εγκατάσταση, η ταινία πρέπει να είναι στον
	  οδηγό <emphasis>πριν</emphasis> ξεκινήσετε από τη δισκέτα
	  εκκίνησης.  Διαφορετικά, μπορεί να αποτύχει η ανίχνευση της από τη
	  διαδικασία εγκατάστασης.</para>
      </note>
    </sect2>

    <sect2>
      <title>Πριν Εγκαταστήσετε μέσω Δικτύου</title>

      <indexterm>
	<primary>installation</primary>
	<secondary>network</secondary>
	<tertiary>serial (PPP)</tertiary>
      </indexterm>
      <indexterm>
	<primary>installation</primary>
	<secondary>network</secondary>
	<tertiary>parallel (PLIP)</tertiary>
      </indexterm>
      <indexterm>
	<primary>installation</primary>
	<secondary>network</secondary>
	<tertiary>Ethernet</tertiary>
      </indexterm>

      <para>Υπάρχουν τρεις διαθέσιμοι τύποι δικτυακής εγκατάστασης.
	Ethernet (τυποποιημένος ελεγκτής Ethernet),
	Σειριακής Θύρας (PPP), Παράλληλης Θύρας
	(PLIP (καλώδιο laplink)).</para>

      <para>Για την γρηγορότερη δυνατή εγκατάσταση μέσω δικτύου,
	ένας ελεγκτής Ethernet είναι πάντα καλή επιλογή! Το &os; υποστηρίζει
	τις περισσότερες κοινές κάρτες Ethernet.  Μπορείτε να βρείτε ένα
	πίνακα των υποστηριζόμενων καρτών (και τις απαιτούμενες ρυθμίσεις
	τους) στις Σημειώσεις Υλικού (Hardware Notes) κάθε έκδοσης &os;.  Αν
	χρησιμοποιείτε κάποια από τις υποστηριζόμενες κάρτες Ethernet PCMCIA
	βεβαιωθείτε ότι την έχετε βάλει στην υποδοχή
	<emphasis>πριν</emphasis> ενεργοποιήσετε το φορητό υπολογιστή σας!
	Το &os; δεν υποστηρίζει δυστυχώς αυτή τη στιγμή την επιτόπου
	εισαγωγή καρτών PCMCIA κατά τη διάρκεια της εγκατάστασης.</para>

      <para>θα πρέπει επίσης να ξέρετε για το δίκτυο σας, τη διεύθυνση IP
	σας, την τιμή της μάσκας υποδικτύου (netmask) για τη κλάση του
	δικτύου σας, και το όνομα του μηχανήματος σας.  Αν κάνετε εγκατάσταση
	μέσω σύνδεσης PPP και δεν έχετε στατική διεύθυνση, μην ανησυχείτε
	καθώς ο ISP σας μπορεί να σας δώσει διεύθυνση δυναμικά.  Ο
	διαχειριστής του συστήματος σας, μπορεί να σας δώσει τις τιμές που
	πρέπει να χρησιμοποιήσετε για το δίκτυο σας.  Αν πρόκειται να
	αναφερθείτε σε άλλα μηχανήματα με χρήση του ονόματος τους αντί για
	την διεύθυνση IP τους, θα χρειαστείτε επίσης ένα διακομιστή ονομάτων
	(DNS) και πιθανόν τη διεύθυνση μιας πύλης (gateway) (αν
	χρησιμοποιείτε PPP, πρόκειται για τη διεύθυνση IP του παροχέα σας)
	για να επικοινωνήσετε με αυτόν.  Αν θέλετε να κάνετε FTP εγκατάσταση
	διαμέσου μεσολαβητή HTTP, θα πρέπει να ξέρετε επίσης τη διεύθυνση
	του μεσολαβητή (proxy).
	Αν δεν ξέρετε τις απαντήσεις σε όλες ή τις περισσότερες από αυτές
	τις απαντήσεις, θα πρέπει πράγματι να μιλήσετε στο διαχειριστή του
	συστήματος σας ή τον ISP σας <emphasis>πριν</emphasis> επιχειρήσετε
	αυτό τον τύπο εγκατάστασης.</para>

      <para>Αν χρησιμοποιείτε modem, τότε το PPP είναι σχεδόν σίγουρα η μόνη
	σας επιλογή.  Βεβαιωθείτε ότι έχετε άμεσα διαθέσιμες τις πληροφορίες
	για τον παροχέα σας, καθώς θα τις χρειαστείτε σχετικά νωρίς στη
	διαδικασία εγκατάστασης.</para>

      <para>Αν χρησιμοποιείτε PAP ή CHAP για να συνδεθείτε με τον ISP σας
	(με άλλα λόγια, μπορείτε στα &windows; να συνδεθείτε με τον ISP σας
	χωρίς να χρησιμοποιήσετε script), τότε το μόνο που θα χρειαστείτε
	είναι να γράψετε την εντολή <command>dial</command> στην προτροπή
	της εφαρμογής <application>ppp</application>.  Διαφορετικά, θα
	πρέπει να ξέρετε πως να καλέσετε τον ISP σας, χρησιμοποιώντας
	εντολές <quote>AT commands</quote> οι οποίες είναι συγκεκριμένες για
	το modem σας, καθώς το πρόγραμμα κλήσεων του PPP (dialer) παρέχει
	ένα πολύ απλό εξομοιωτή τερματικού.  Ανατρέξτε στο user-ppp <link
	  linkend="userppp">handbook</link> και <ulink
	  url="&url.books.faq;/ppp.html">FAQ</ulink> για περισσότερες
	πληροφορίες.  Αν έχετε προβλήματα, μπορείτε να κατευθύνετε την
	καταγραφή (logging) στην οθόνη με την εντολή
	<command>set log local ...</command>.</para>

      <para>Αν υπάρχει διαθέσιμη φυσική σύνδεση με άλλο μηχάνημα &os;,
	μπορείτε επίσης να εγκαταστήσετε
	μέσω παράλληλου καλωδίου <quote>laplink</quote>.  Η ταχύτητα
	μετάδοσης δεδομένων μέσω της παράλληλης θύρας είναι αρκετά υψηλότερη
	συνήθως από ότι της σειριακής (μέχρι 50&nbsp;kbytes/sec), με
	αποτέλεσμα γρηγορότερη εγκατάσταση.</para>

      <sect3>
	<title>Πριν Εγκαταστήσετε μέσω NFS</title>

	<indexterm>
	  <primary>installation</primary>
	  <secondary>network</secondary>
	  <tertiary>NFS</tertiary>
	</indexterm>
	<para>Η εγκατάσταση μέσω NFS είναι αρκετά απλή.  Απλώς αντιγράψτε
	  τα αρχεία της διανομής του &os; σε ένα εξυπηρετητή NFS και δείξτε
	  προς αυτόν κατά την επιλογή μέσου NFS.</para>

	<para>Αν ο εξυπηρετητής αυτός υποστηρίζει μόνο προνομιακή θύρα
	  (<quote>privileged port</quote>) (αυτή είναι η τυπική ρύθμιση σε
	  σταθμούς εργασίας της SUN), θα χρειαστεί να θέσετε την επιλογή
	  <literal>NFS Secure</literal> στο μενού
	  <guimenu>Options</guimenu> πριν μπορέσετε να προχωρήσετε με την
	  εγκατάσταση.</para>

	<para>Αν η κάρτα σας Ethernet είναι χαμηλής ποιότητας και υποφέρει
	  από πολύ αργούς ρυθμούς μεταφοράς, ίσως θελήσετε να ενεργοποιήσετε
	  και την επιλογή <literal>NFS Slow</literal>.</para>

	<para>Για να λειτουργήσει η εγκατάσταση NFS, ο εξυπηρετητής θα
	  πρέπει να υποστηρίζει προσαρτήσεις υποκαταλόγων (subdir mounts),
	  για παράδειγμα, αν ο κατάλογος της διανομής σας
	  &os;&nbsp;&rel.current; βρίσκεται στο:
	  <filename>ziggy:/usr/archive/stuff/FreeBSD</filename>, τότε ο
	  <hostid>ziggy</hostid> θα πρέπει να επιτρέπει την απευθείας
	  προσάρτηση του <filename>/usr/archive/stuff/FreeBSD</filename>,
	  και όχι μόνο του <filename>/usr</filename> ή του
	  <filename>/usr/archive/stuff</filename>.</para>

	<para>Στο αρχείο <filename>/etc/exports</filename> του &os;, αυτό
	  ελέγχεται από τις επιλογές <option>-alldirs</option>.  Άλλοι
	  εξυπηρετητές NFS μπορεί να ακολουθούν διαφορετικές συμβάσεις.
	  Αν λαμβάνετε μηνύματα του τύπου
	  <errorname>permission denied</errorname> από τον εξυπηρετητή,
	  είναι πιθανόν να μην έχετε ρυθμίσει σωστά το παραπάνω.</para>
      </sect3>
    </sect2>
  </sect1>
</chapter>