646 lines
25 KiB
Text
646 lines
25 KiB
Text
<!--
|
||
$FreeBSD$
|
||
The FreeBSD Greek Documentation Project
|
||
Original version: 1.20
|
||
-->
|
||
|
||
<!DOCTYPE article PUBLIC "-//FreeBSD//DTD DocBook V4.1-Based Extension//EN" [
|
||
<!ENTITY % man PUBLIC "-//FreeBSD//ENTITIES DocBook Manual Page Entities//EN">
|
||
%man;
|
||
]>
|
||
<article lang="el">
|
||
<articleinfo>
|
||
<title>Διαμόρφωση Αποθηκευτικών Μέσων για Χρήση με το FreeBSD</title>
|
||
|
||
<subtitle>Ένας σύντομος οδηγός</subtitle>
|
||
|
||
<authorgroup>
|
||
<author>
|
||
<firstname>Doug</firstname>
|
||
|
||
<surname>White</surname>
|
||
|
||
<affiliation>
|
||
<address>
|
||
<email>dwhite@resnet.uoregon.edu</email>
|
||
</address>
|
||
</affiliation>
|
||
</author>
|
||
</authorgroup>
|
||
|
||
<pubdate>Μάρτιος 1997</pubdate>
|
||
|
||
<abstract>
|
||
<para>Το παρόν έγγραφο περιγράφει πώς να κόψετε σε τμήματα (slices),
|
||
κομματιάσετε (partition) και μορφοποιήσετε (format/διαμόρφωση)
|
||
σκληρούς δίσκους και παρόμοια μέσα που προορίζονται για χρήση με το
|
||
FreeBSD. Τα παραδείγματα δοκιμάστηκαν στο FreeBSD 2.2 αλλά λογικά
|
||
δουλεύουν και στις άλλες εκδόσεις. Το κείμενο έχει ενημερωθεί για την
|
||
έκδοση 4 του FreeBSD.</para>
|
||
</abstract>
|
||
</articleinfo>
|
||
|
||
<sect1>
|
||
<title>Εισαγωγή και Ορισμοί</title>
|
||
|
||
<sect2>
|
||
<title>Γενικά</title>
|
||
|
||
<para>Το να προσθέτεις δίσκους με επιτυχία σε ένα υπάρχον σύστημα είναι
|
||
χαρακτηριστικό ενός έμπειρου διαχειριστή συστήματος. Το κόψιμο, το
|
||
κομμάτιασμα και η προσθήκη δίσκων απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή και σωστή
|
||
σύνταξη εντολών. Ένα πιθανό λάθος μπορεί να εξαφανίσει έναν ολόκληρο
|
||
δίσκο σε δευτερόλεπτα. Αυτό το έγγραφο γράφτηκε ως προσπάθεια να
|
||
απλοποιηθεί η διαδικασία και να αποφευχθούν ατυχήματα. Ευτυχώς,
|
||
ανανεώσεις υπαρχόντων εργαλείων (κυρίως του sysinstall), στις
|
||
πρόσφατες εκδόσεις του FreeBSD, έχουν βελτιώσει την διαδικασία.</para>
|
||
|
||
<para>Υπάρχουν δύο πιθανοί τρόποι (modes) μορφοποίησης:</para>
|
||
|
||
<itemizedlist>
|
||
<listitem>
|
||
<para><firstterm>συμβατή λειτουργία (compatibility
|
||
mode)</firstterm>: Διαμόρφωση του δίσκου ώστε να έχει ένα πίνακα
|
||
τμήματων (slice table) και να μπορεί να χρησιμοποιηθεί παράλληλα
|
||
από άλλα λειτουργικά συστήματα.</para>
|
||
</listitem>
|
||
|
||
<listitem>
|
||
<para><firstterm>αποκλειστική λειτουργία (dedicated mode)</firstterm>,
|
||
μερικές φορές λέγεται και <firstterm>επικίνδυνα αποκλειστική
|
||
λειτουργία</firstterm>: Διαμόρφωση ενός δίσκου χωρίς πίνακα
|
||
partitions. Αυτό κάνει την διαδικασία της πρόσθεσης δίσκου
|
||
ευκολότερη αλλά ένα μη-FreeBSD λειτουργικό σύστημα πιθανόν να μη
|
||
μπορεί να δει το δίσκο. Η έκφραση <emphasis>επικίνδυνα</emphasis>
|
||
αναφέρεται στον κίνδυνο του ότι το σύστημα μπορεί να μην
|
||
αναγνωρίσει έναν δίσκο μορφοποιημένο κατ' αυτόν τον τρόπο.</para>
|
||
</listitem>
|
||
</itemizedlist>
|
||
|
||
<para>Στις περισσότερες περιπτώσεις η αποκλειστική λειτουργία είναι ο
|
||
ευκολότερος τρόπος να στηθεί και να χρησιμοποιηθεί σε υπάρχοντα
|
||
συστήματα, εφόσον ένας καινούργιος δίσκος συνήθως προορίζεται μόνο για
|
||
το FreeBSD. Παρόλο που η συμβατή λειτουργία διασφαλίζει μέγιστη
|
||
διαλειτουργικότητα (interoperability) με μελλοντικές εγκαταστάσεις,
|
||
είναι πιο πολύπλοκη.</para>
|
||
|
||
<para>Πέρα από την επιλογή τρόπου λειτουργίας υπάρχουν δύο μέθοδοι
|
||
στησίματος του δίσκου. Ο πρώτος χρησιμοποιεί το εργαλείο εγκατάστασης
|
||
του συστήματος <command>/stand/sysinstall</command>. Από το
|
||
2.1.7-RELEASE και μετά η <command>sysinstall</command> απλοποιεί το
|
||
στήσιμο των δίσκων επειδή επιτρέπει την απευθείας αλλαγή στο label
|
||
(τίτλος) και στα τμήματα (partitions) των δίσκων. Επιπλέον σας
|
||
επιτρέπει να αποθηκεύσετε τις αλλαγές μόνο στον συγκεκριμένο δίσκο
|
||
χωρίς να επηρεάζει τους υπόλοιπους. Ο δεύτερος τρόπος είναι να
|
||
εκτελέσετε διάφορες εντολές με το χέρι απο την γραμμή εντολών ως root.
|
||
Αν επιλέξετε την αποκλειστική λειτουργία χρειάζετε να εκτελέσετε μόνο
|
||
2-3 εντολές ενώ με το <command>sysinstall</command> πρέπει δουλέψετε
|
||
λιγάκι παραπάνω.</para>
|
||
</sect2>
|
||
|
||
<sect2>
|
||
<title>Ορισμοί</title>
|
||
|
||
<para>Η διαχείριση δίσκων στο Unix έχει δώσει νέα έννοια σε υπάρχουσες
|
||
λέξεις. Το παρακάτω λεξιλόγιο εξηγεί την ορολογία που χρησιμοποιούμε
|
||
σε αυτό το κείμενο και στο FreeBSD γενικά (προφανώς).</para>
|
||
|
||
<!-- I'm tempted to use GLOSSARY here but will resort to a list for now. -->
|
||
|
||
<itemizedlist>
|
||
<listitem>
|
||
<para>συμβατή λειτουργία (compatibility mode): η διαμόρφωση του
|
||
δίσκου ώστε να έχει ένα πίνακα τμήματων (slice table) και να
|
||
μπορεί να χρησιμοποιηθεί παράλληλα με άλλα λειτουργικά συστήματα.
|
||
Αντίθετο της αποκλειστικής λειτουργίας.</para>
|
||
</listitem>
|
||
|
||
<listitem>
|
||
<para>(επικίνδυνα) αποκλειστική λειτουργία: η διαμόρφωση του δίσκου
|
||
κατά τέτοιον τρόπο ώστε να μην περιέχει πίνακα τμημάτων (slice
|
||
table). Είναι πιο εύκολη διαδικασία αλλά ο δίσκος μπορεί να μη
|
||
δουλεύει σε μη-FreeBSD λειτουργικά συστήματα. Αντίθετο της
|
||
συμβατής λειτουργίας.</para>
|
||
</listitem>
|
||
|
||
<listitem>
|
||
<para>δίσκος: Ένας κυκλικός δίσκος μαγνητικού ή παρόμοιου υλικού που
|
||
μπορεί να αλλάξει κατάσταση, βρίσκεται κάτω απο μια κεφαλή και
|
||
κινείτε απο μοτέρ. Τα δεδομένα αποθηκεύονται αλλάζοντας τον τρόπο
|
||
μαγνητισμού στο δίσκο, ο οποίος μπορεί μετά να διαβαστεί. Σκληροί
|
||
δίσκοι, CDROMs, μαγνητο-οπτικά μέσα και Zip/Jazz αφαιρούμενα μέσα
|
||
είναι παραδείγματα δίσκων.</para>
|
||
</listitem>
|
||
|
||
<listitem>
|
||
<para>τμήμα (slice): Μία υποδιαίρεση ενός δίσκου. Σύμφωνα με τα
|
||
πρότυπα των PC μπορούν να υπάρχουν μέχρι 4 τμήματα σε έναν δίσκο.
|
||
Τα τμήματα αποτελούνται απο συνεχόμενους τομείς (sectors).
|
||
Υπάρχει ένας <quote>πίνακας τμημάτων</quote> (slice table) που
|
||
περιέχει πληροφορίες για τα τμήματα και χρησιμοποιείται από το
|
||
BIOS για να βρεί από πού μπορεί να ξεκινήσει το σύστημα. Ο
|
||
πίνακας τμημάτων λέγεται και <quote>πίνακας κομματιών</quote>
|
||
(partition table) σε ορολογία DOS που φτιάχνεται απο το πρόγραμμα
|
||
fdisk.</para>
|
||
</listitem>
|
||
|
||
<listitem>
|
||
<para>κομμάτι (partition): Μία υποδιαίρεση ενός τμήματος. Συνήθως
|
||
χρησιμοποιείται για αναφορά στις υποδιαιρέσεις των τμημάτων
|
||
(slices) του δίσκου στο FreeBSD. Κάθε σύστημα αρχείων
|
||
(filesystem) ή δευτερεύουσας μνήμης (swap area) στον δίσκο
|
||
βρίσκεται σε ένα κομμάτι. Τα κομμάτια φτιάχνονται με το εργαλείο
|
||
disklabel.</para>
|
||
</listitem>
|
||
|
||
<listitem>
|
||
<para>τομέας (sector): Η μικρότερη υποδιαίρεση ενός δίσκου. Συνήθως
|
||
έχει μέγεθος 512 bytes.</para>
|
||
</listitem>
|
||
</itemizedlist>
|
||
</sect2>
|
||
|
||
<sect2>
|
||
<title>Σημεία που πρέπει να προσέξετε και παγίδες</title>
|
||
|
||
<para>Δώστε μεγάλη προσοχή στη διαδικασία, αν δεν λάβετε τα μέτρα σας
|
||
και γίνει λάθος μπορεί να καταστρέψετε τα περιεχόμενα άλλων δίσκων του
|
||
συστήματος.</para>
|
||
|
||
<para><emphasis>Προσέξτε τι κάνετε.</emphasis> Είναι πολύ εύκολο να
|
||
καταστρέψετε λάθος δίσκο δουλεύοντας με αυτές τις εντολές. Αν έχετε
|
||
αμφιβολίες ελέγξτε τα μηνύματα του πυρήνα κατά τη διαδικασία εκκίνησης
|
||
για να βρείτε τη σωστή συσκευή δίσκου.</para>
|
||
|
||
<para>Φυσικά δεν έχουμε καμία ευθύνη για ζημιές που μπορεί να
|
||
προκληθούν. Η ευθύνη είναι δική σας!</para>
|
||
</sect2>
|
||
|
||
<sect2>
|
||
<title>Zip, Jazz, και άλλα αφαιρούμενα μέσα</title>
|
||
|
||
<para>Οι αφαιρούμενοι δίσκοι μπορούν να διαμορφωθούν σαν κανονικοί
|
||
δίσκοι. Το σημαντικό είναι να είναι συνδεμένος ο οδηγός του δίσκου
|
||
κατά την εκκίνηση του συστήματος και με δισκέτα μέσα ώστε να μπορέσει
|
||
ο πυρήνας να δεί σωστά την γεωμετρία του δίσκου. Κοιτάξτε τι λέει η
|
||
εντολή <command>dmesg</command> για να δείτε αν η συσκευή είναι στην
|
||
λίστα. Για παράδειγμα αν ο πυρήνας γράψει:
|
||
|
||
<informalexample>
|
||
<screen>Can't get the size</screen>
|
||
</informalexample>
|
||
|
||
τότε δεν υπάρχει δισκέτα στον οδηγό. Αν γίνει αυτό θα πρέπει να
|
||
επανεκκινήσετε το μηχάνημα πριν δοκιμάσετε να διαμορφώσετε την
|
||
δισκέτα.</para>
|
||
</sect2>
|
||
</sect1>
|
||
|
||
<sect1>
|
||
<title>Διαμορφώνοντας δίσκους για αποκλειστική λειτουργία</title>
|
||
|
||
<sect2>
|
||
<title>Εισαγωγή</title>
|
||
|
||
<para>Αυτή η παράγραφος περιγράφει πώς να φτιάξετε δίσκους μόνο για το
|
||
FreeBSD. Θυμηθείτε ότι οι δίσκοι αποκλειστικής λειτουργίας δεν μπορούν
|
||
να διαβαστούν από άλλα λειτουργικά, ούτε να κάνουν boot.</para>
|
||
|
||
</sect2>
|
||
|
||
<sect2>
|
||
<title>Πώς να φτιάξετε δίσκους αποκλειστικής λειτουργίας με το
|
||
Sysinstall</title>
|
||
|
||
<para>To <command>/stand/sysinstall</command>, το πρόγραμμα εγκατάστασης
|
||
του συστήματος, έχει επεκταθεί στις τελευταίες του εκδόσεις ώστε να
|
||
απλοποιεί την διαδικασία χωρισμού των δίσκων και να απαιτεί λιγότερη
|
||
προσπάθεια. Τα προγράμματα fdisk και disklabel που υπάρχουν στο
|
||
sysinstall είναι γραφικού περιβάλοντος (GUI - Graphical User
|
||
Interface) και μειώνουν το μπέρδεμα του κοψίματος των δίσκων. Είναι
|
||
προφανώς ο ευκολότερος τρόπος να κόψετε δίσκους από την έκδοση 2.1.7
|
||
και μετά του FreeBSD.</para>
|
||
|
||
<procedure>
|
||
<step>
|
||
<para>Ξεκινήστε το sysinstall ώς root γράφοντας
|
||
|
||
<informalexample>
|
||
<screen>&prompt.root; <userinput>/stand/sysinstall</userinput></screen>
|
||
</informalexample>
|
||
|
||
στην γραμμή εντολών.</para>
|
||
</step>
|
||
|
||
<step>
|
||
<para>Επιλέξτε <command>Index</command>.</para>
|
||
</step>
|
||
|
||
<step>
|
||
<para>Επιλέξτε <command>Partition</command>.</para>
|
||
</step>
|
||
|
||
<step>
|
||
<para>Επιλέξτε το δίσκο που θέλετε να εγκαταστήσετε χρησιμοποιώντας
|
||
τα βελάκια και μετά <keycap>SPACE</keycap>.</para>
|
||
</step>
|
||
|
||
<step>
|
||
<para>Αν θα χρησιμοποιήσετε όλο το δίσκο για το FreeBSD, επιλέξτε
|
||
<command>A</command>.</para>
|
||
</step>
|
||
|
||
<step>
|
||
<para>θα σας ζητηθεί:
|
||
|
||
<informalexample>
|
||
<screen>Do you want to do this with a true partition entry so as to remain
|
||
cooperative with any future possible operating systems on the
|
||
drive(s)?</screen>
|
||
</informalexample>
|
||
|
||
(Θέλετε να το κάνετε αυτό με πραγματικά κομμάτια για να παραμείνει
|
||
συμβατός με άλλα λειτουργικά συστήματα?) Απαντήστε
|
||
<command>No</command>.</para>
|
||
</step>
|
||
|
||
<step>
|
||
<para>Μόλις σας ρωτήσει αν όντως θέλετε να το κάνετε αυτό (Do you
|
||
still want to do this) απαντήστε <command>Yes</command>.</para>
|
||
</step>
|
||
|
||
<step>
|
||
<para>Επιλέξτε <command>Write</command>.</para>
|
||
</step>
|
||
|
||
<step>
|
||
<para>Θα σας βγάλει μια προειδοποίηση σχετικά με την εγγραφή σε
|
||
υπάρχοντα συστήματα απαντήστε <command>Yes</command>.</para>
|
||
</step>
|
||
|
||
<step>
|
||
<para>Επιλέξτε <command>Quit</command> για να βγείτε από το FDISK
|
||
Editor και μετά <keycap>ESCAPE</keycap> για να επιστρέψετε στο
|
||
Index menu.</para>
|
||
</step>
|
||
|
||
<step>
|
||
<para>Επιλέξτε <command>Label</command> από το Index menu.</para>
|
||
</step>
|
||
|
||
<step>
|
||
<para>Ονομάστε το δίσκο σας όπως θέλετε (εδώ ορίζετε τα
|
||
partitions). Αν θέλετε μόνο ένα partition πατήστε το
|
||
<command>C</command> για να δημιουργήσετε το partition. Μετά
|
||
απλώς δεχθείτε τις προεπιλογές για τα προκαθορισμένα size,
|
||
partition type Filesystem, και mountpoint (το οποίο δεν
|
||
χρησιμοποιείται).</para>
|
||
</step>
|
||
|
||
<step>
|
||
<para>Πατήστε <command>W</command> μόλις τελειώσετε και επικυρώστε
|
||
τις αλλαγές για να συνεχίσετε. Το filesystem θα περαστεί αυτόματα
|
||
από την εντολή newfs εκτός αν επιλέξετε το αντίθετο. (Αν βάζετε
|
||
καινούργιο partition σας συμφέρει να το κάνετε!). Θα σας δώσει το
|
||
λάθος:
|
||
|
||
<informalexample>
|
||
<screen>Error mounting /mnt/dev/ad2s1e on /mnt/blah : No such file or directory</screen>
|
||
</informalexample>
|
||
|
||
Αγνοήστε το.</para>
|
||
</step>
|
||
|
||
<step>
|
||
<para>Πατήστε συνεχόμενα το <keycap>ESCAPE</keycap> για να
|
||
βγείτε.</para>
|
||
</step>
|
||
</procedure>
|
||
</sect2>
|
||
|
||
<sect2>
|
||
<title>Πως να φτιάξετε δίσκους αποκλειστικής λειτουργίας μέσα από την
|
||
γραμμή εντολών</title>
|
||
|
||
<para>Εκτελέστε τις παρακάτω εντολές αντικαθιστώντας το
|
||
<devicename>ad2</devicename> με το όνομα της συσκευής του δίσκου
|
||
(γράψτε dmesg να ελέγξετε αν είναι σωστό).</para>
|
||
|
||
<informalexample>
|
||
<screen>&prompt.root; <userinput>dd if=/dev/zero of=/dev/ad2 count=2</userinput>
|
||
&prompt.root; <userinput>disklabel /dev/ad2 | disklabel -B -R -r ad2 /dev/stdin</userinput>
|
||
<lineannotation>Θέλουμε μόνο ένα partition, οπότε μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε το κομμάτι 'c':</lineannotation>
|
||
&prompt.root; <userinput>newfs /dev/ad2c</userinput></screen>
|
||
</informalexample>
|
||
|
||
<para>Αν χρειάζεται να αλλάξετε το disklabel για να χρησιμοποιήσετε
|
||
πολλαπλά partitions (για παράδειγμα αν θέλετε swap) τότε κάντε:</para>
|
||
|
||
<informalexample>
|
||
<screen>&prompt.root; <userinput>dd if=/dev/zero of=/dev/ad2 count=2</userinput>
|
||
&prompt.root; <userinput>disklabel /dev/$d > /tmp/label</userinput>
|
||
<lineannotation>Ανοίξτε το disklabel για να προσθέσετε partitions:</lineannotation>
|
||
&prompt.root; <userinput>vi /tmp/label</userinput>
|
||
&prompt.root; <userinput>disklabel -B -R -r ad2 /tmp/label</userinput>
|
||
<lineannotation>εκτελέστε την εντολή newfs στα partitions όπως πρέπει</lineannotation></screen>
|
||
</informalexample>
|
||
|
||
<para>Ο δίσκος σας είναι έτοιμος προς χρήση.</para>
|
||
</sect2>
|
||
</sect1>
|
||
|
||
<sect1>
|
||
<title>Διαμορφώνοντας δίσκους για συμβατή λειτουργία</title>
|
||
|
||
<sect2>
|
||
<title>Εισαγωγή</title>
|
||
<para>Η γραμμή εντολών είναι μεν ο ευκολότερος τρόπος για να φτιάξετε
|
||
δίσκους αποκλειστικής λειτουργίας αλλά είναι και ο δυσκολότερος για να
|
||
φτιάξετε συμβατούς δίσκους. Το <command>fdisk</command> από την γραμμή
|
||
εντολών θέλει περισσότερες γνώσεις μαθηματικών και πολλές γνώσεις
|
||
σχετικά με τον πίνακα κομματιών, κάτι που προφανώς δεν χρειάζεται να
|
||
μάθετε. Γι αυτό χρησιμοποιήστε το sysinstall για να φτιάξετε συμβατούς
|
||
δίσκους ακολουθώντας τις οδηγίες παρακάτω.</para>
|
||
</sect2>
|
||
|
||
<sect2>
|
||
<title>Πώς να φτιάξετε δίσκους συμβατής λειτουργίας με το
|
||
Sysinstall</title>
|
||
|
||
<procedure>
|
||
<step>
|
||
<para>Ξεκινήστε το sysinstall ώς root γράφοντας
|
||
|
||
<informalexample>
|
||
<screen>&prompt.root; <userinput>/stand/sysinstall</userinput></screen>
|
||
</informalexample>
|
||
|
||
στην γραμμή εντολών.</para>
|
||
</step>
|
||
|
||
<step>
|
||
<para>Επιλέξτε <command>Index</command>.</para>
|
||
</step>
|
||
|
||
<step>
|
||
<para>Επιλέξτε <command>Partition</command>.</para>
|
||
</step>
|
||
|
||
<step>
|
||
<para>Επιλέξτε το δίσκο που θέλετε να εγκαταστήσετε χρησιμοποιώντας
|
||
τα βελάκια και μετά <keycap>SPACE</keycap>.</para>
|
||
</step>
|
||
|
||
<step>
|
||
<para>Αν θα χρησιμοποιήσετε όλο τον δίσκο για το FreeBSD,
|
||
επιλέξτε <command>A</command>.</para>
|
||
</step>
|
||
|
||
<step>
|
||
<para>Όταν σας ζητηθεί:
|
||
|
||
<informalexample>
|
||
<screen>Do you want to do this with a true partition entry so as to remain
|
||
cooperative with any future possible operating systems on the
|
||
drive(s)?</screen>
|
||
</informalexample>
|
||
|
||
(Θέλετε να το κάνετε αυτό με πραγματικά κομμάτια για να παραμείνει
|
||
συμβατός με άλλα λειτουργικά συστήματα?) Απαντήστε
|
||
<command>Yes</command>.</para>
|
||
</step>
|
||
|
||
<step>
|
||
<para>Επιλέξτε <command>Write</command>.</para>
|
||
</step>
|
||
|
||
<step>
|
||
<para>Όταν σας ζητηθεί να εγκαταστήσετε τον boot manager, επιλέξτε
|
||
None με το <keycap>SPACE</keycap> και μετά <keycap>ENTER</keycap>
|
||
για OK.</para>
|
||
</step>
|
||
|
||
<step>
|
||
<para><command>Quit</command> (βγείτε) από το FDISK Editor.</para>
|
||
</step>
|
||
|
||
<step>
|
||
<para>Θα σας ρωτήσει κάτι σχετικό με τον boot manager πάλι, επιλέξτε
|
||
<command>None</command> ξανά. </para> </step>
|
||
|
||
<step>
|
||
<para>Επιλέξτε <command>Label</command> απο το Index menu.</para>
|
||
</step>
|
||
|
||
<step>
|
||
<para>Ονομάστε το δίσκο όπως θέλετε (εδώ θα ορίσετε τα
|
||
partitions). Aν θέλετε μόνο ένα partition απλώς δεχθείτε τις
|
||
προεπιλογές για τα προκαθορισμένα size, partition type filesystem,
|
||
και mountpoint (το οποίο δεν χρησιμοποιείται).</para>
|
||
</step>
|
||
|
||
<step>
|
||
<para>Το filesystem θα περαστεί αυτόματα από την εντολή newfs εκτός
|
||
αν επιλέξετε το αντίθετο. Αν βάζετε καινούργιο partition σας
|
||
συμφέρει να το κάνετε! Θα σας δώσει το λάθος:
|
||
|
||
<informalexample>
|
||
<screen>Error mounting /mnt/dev/ad2s1e on /mnt/blah : No such file or directory</screen>
|
||
</informalexample>
|
||
|
||
Αγνοήστε το.</para>
|
||
</step>
|
||
|
||
<step>
|
||
<para>Πατήστε συνεχόμενα το <keycap>ESCAPE</keycap> για να
|
||
βγείτε.</para>
|
||
</step>
|
||
</procedure>
|
||
|
||
<para>Ο δίσκος σας είναι έτοιμος προς χρήση.</para>
|
||
</sect2>
|
||
</sect1>
|
||
|
||
<sect1>
|
||
<title>Άλλες λειτουργίες με τους δίσκους</title>
|
||
|
||
<sect2>
|
||
<title>Προσθέτοντας swap.</title>
|
||
|
||
<para>Καθώς ένα σύστημα επεκτείνεται, η ανάγκη για μεγαλύτερο swap
|
||
γίνεται όλο και πιο επιτακτική. Παρόλο που το να προστεθεί swap σε έναν
|
||
υπάρχοντα δίσκο είναι τρομερά δύσκολο, ένας καινούργιος δίσκος μπορεί
|
||
να μορφοποιηθεί έτσι ώστε να περιέχει το επιπλέον swap που σας
|
||
λείπει.</para>
|
||
|
||
<para>Για να προσθέσετε swap καθώς βάζετε ένα δίσκο στο σύστημα:</para>
|
||
|
||
<procedure>
|
||
<step>
|
||
<para>Καθώς κόβετε το δίσκο (partitioning) αλλάξτε το disklabel και
|
||
ορίστε χώρο για swap στο κομμάτι (partition) `b' και βάλτε τον
|
||
υπόλοιπο χώρο σε κάποιο άλλο κομμάτι, π.χ. στο `a' ή στο `e'. Το
|
||
μέγεθος που δίνετε είναι σε blocks των 512 bytes.</para>
|
||
</step>
|
||
|
||
<step>
|
||
<para>Όταν κάνετε newfs στον δίσκο, ΜΗΝ το κάνετε στο κομμάτι `c'.
|
||
Αντίθετα, κάντε το μόνο στο κομμάτι που δεν είναι swap.</para>
|
||
</step>
|
||
|
||
<step>
|
||
<para>Προσθέστε στο <filename>/etc/fstab</filename>
|
||
το παρακάτω:</para>
|
||
|
||
<informalexample>
|
||
<programlisting>/dev/ad0b none swap sw 0 0</programlisting>
|
||
</informalexample>
|
||
|
||
<para>Αλλάξτε το <filename>/dev/ad0b</filename> στο όνομα της
|
||
καινούργιας σας συσκευής.</para>
|
||
</step>
|
||
|
||
<step>
|
||
<para>Για να ενεργοποιήσετε άμεσα το νέο swap χρησιμοποιήστε την
|
||
εντολή <command>swapon</command>
|
||
|
||
<informalexample>
|
||
<screen>&prompt.root; <userinput>swapon /dev/da0b</userinput>
|
||
swapon: added /dev/da0b as swap space</screen>
|
||
</informalexample>
|
||
</para>
|
||
</step>
|
||
</procedure>
|
||
</sect2>
|
||
|
||
<sect2>
|
||
<title>Αντιγράφοντας τα περιεχόμενα δίσκων</title>
|
||
<!-- Should have specific tag -->
|
||
|
||
<para>Από τον: Renaud Waldura
|
||
(<email>renaud@softway.com</email>)</para>
|
||
|
||
<para>Για να μετακινήσετε αρχεία από τον αρχικό σας δίσκο σε έναν
|
||
καινούργιο, κάντε:
|
||
|
||
<informalexample>
|
||
<screen>&prompt.root; <userinput>mount /dev/ad2 /mnt</userinput>
|
||
&prompt.root; <userinput>pax -r -w -p e /usr/home /mnt</userinput>
|
||
&prompt.root; <userinput>umount /mnt</userinput>
|
||
&prompt.root; <userinput>rm -rf /usr/home/*</userinput>
|
||
&prompt.root; <userinput>mount /dev/ad2 /usr/home</userinput></screen>
|
||
</informalexample>
|
||
</para>
|
||
</sect2>
|
||
|
||
<sect2>
|
||
<title>Φτιάξτε ενωμένους δίσκους με το CCD</title>
|
||
|
||
<para>Απο τον: Stan Brown
|
||
(<email>stanb@awod.com</email>) </para>
|
||
|
||
<para>Με το Concatenated Disk Driver, ή αλλιώς CCD, μπορείτε να έχετε
|
||
πολλούς όμοιους δίσκους αλλά να συμπεριφέρονται ως ένας. Η διαδικασία
|
||
λέγεται συγχώνευση (striping). Με την επικόλληση έχετε καλύτερα
|
||
αποτελέσματα στην ταχύτητα επειδή μοιράζονται οι εγγραφές και οι
|
||
αναγνώσεις στους δίσκους. Διαβάστε τα &man.ccd.4; και
|
||
&man.ccdconfig.8; ή την <ulink
|
||
URL="http://stampede.cs.berkeley.edu/ccd/">αρχική σελίδα του
|
||
CCD</ulink> για περισσότερες λεπτομέρειες.</para>
|
||
|
||
<para>Για να τρέξετε CCD πλέον δεν χρειάζεστε ειδικό πυρήνα. Με την
|
||
εντολή <command>ccdconfig</command>, φορτώνεται το κατάλληλο KLD
|
||
αυτόματα αν ο πυρήνας δεν έχει ήδη υποστήριξη για CCD.</para>
|
||
|
||
<para>Τα CCD φτιάχνονται σε partitions τύπου
|
||
<emphasis>4.2BSD</emphasis>. Αν θέλετε να χρησιμοποιήσετε όλο τον
|
||
δίσκο και πάλι πρέπει να φτιάξετε ένα νέο partition. Για παράδειγμα,
|
||
η εντολή <userinput>disklabel -e</userinput> μπορεί να δείξει:</para>
|
||
|
||
<informalexample>
|
||
<screen># size offset fstype [fsize bsize bps/cpg]
|
||
c: 60074784 0 unused 0 0 0 # (Cyl. 0 - 59597)</screen>
|
||
</informalexample>
|
||
|
||
<para>Δεν μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το partition
|
||
<emphasis>c</emphasis> για CCD, εφόσον είναι τύπου
|
||
<emphasis>unused</emphasis>. Αντίθετα δημιουργήστε ένα νέο partition
|
||
ακριβώς ίδιου μεγέθους αλλά τύπου <emphasis>4.2BSD</emphasis>:</para>
|
||
|
||
<informalexample>
|
||
<screen># size offset fstype [fsize bsize bps/cpg]
|
||
c: 60074784 0 unused 0 0 0 # (Cyl. 0 - 59597)
|
||
<userinput> e: 60074784 0 4.2BSD 0 0 0 # (Cyl. 0 - 59597)</userinput></screen>
|
||
</informalexample>
|
||
|
||
<para>Για να δημιουργήσετε ένα νέο CCD, εκτελέστε τις παρακάτω
|
||
εντολές. Περιγράφουν πώς να προσθέσετε τρείς δίσκους. Απλώς αλλάξτε
|
||
τις συσκευές όπου χρειάζεται. Θυμηθείτε ότι οι δίσκοι πρέπει να
|
||
είναι <emphasis>όμοιοι</emphasis>.</para>
|
||
|
||
<informalexample>
|
||
<screen>&prompt.root; <userinput>cd /dev ; sh MAKDEV ccd0</userinput>
|
||
|
||
&prompt.root; <userinput>disklabel -r -w da0 auto</userinput>
|
||
&prompt.root; <userinput>disklabel -r -w da1 auto</userinput>
|
||
&prompt.root; <userinput>disklabel -r -w da2 auto</userinput>
|
||
|
||
&prompt.root; <userinput>disklabel -e da0</userinput>
|
||
<lineannotation>Προσθέστε το partition e τύπου 4.2BSD</lineannotation>
|
||
&prompt.root; <userinput>disklabel -e da1</userinput>
|
||
<lineannotation>Προσθέστε το partition e τύπου 4.2BSD</lineannotation>
|
||
&prompt.root; <userinput>disklabel -e da2</userinput>
|
||
<lineannotation>Προσθέστε το partition e τύπου 4.2BSD</lineannotation>
|
||
|
||
&prompt.root; <userinput>ccdconfig ccd0 273 0 /dev/da0e /dev/da1e /dev/da2e</userinput>
|
||
|
||
&prompt.root; <userinput>newfs /dev/ccd0c</userinput></screen>
|
||
</informalexample>
|
||
|
||
<para>Η τιμή 273 είναι το μέγεθος του stripe. Είναι ο αριθμός των
|
||
sectors (512 bytes ο καθένας) σε κάθε block δεδομένων του CCD.
|
||
Θα πρέπει να είναι τουλάχιστον 128 kB, και δεν πρέπει να είναι δύναμη
|
||
του 2.</para>
|
||
|
||
<para>Τώρα μπορείτε να κάνετε mount και να χρησιμοποιήσετε το CCD σας
|
||
μέσω της συσκευής <filename>/dev/ccd0c</filename>.</para>
|
||
|
||
<para>Ένα πιό δυνατό και ευέλικτο εναλλακτικό του CCD είναι το Vinum.
|
||
Περισσότερες πληροφορίες στο <ulink
|
||
URL="http://www.vinumvm.org/">Vinum Project home page</ulink>.</para>
|
||
</sect2>
|
||
</sect1>
|
||
|
||
<sect1>
|
||
<title>Ευχαριστίες</title>
|
||
|
||
<para>Ο συγγραφέας θα ήθελε να ευχαριστήσει τους παρακάτω για την
|
||
συνεισφορά τους σε αυτή την εργασία τους:</para>
|
||
|
||
<itemizedlist>
|
||
<listitem>
|
||
<para>Darryl Okahata (<email>darrylo@hpnmhjw.sr.hp.com</email>)
|
||
για τις απλές οδηγίες εγκατάστασης ενός δίσκου σε αποκλειστικό τρόπο
|
||
λειτουργίας, τις οποίες έχω πολλές φορές χρησιμοποιήσει στην
|
||
FreeBSD-questions.</para>
|
||
</listitem>
|
||
|
||
<listitem>
|
||
<para>Jordan Hubbard (<email>jkh@FreeBSD.org</email>)
|
||
που έκανε το sysinstall χρήσιμο για τέτοιου είδους δουλειές.</para>
|
||
</listitem>
|
||
|
||
<listitem>
|
||
<para>John Fieber (<email>jfieber@indiana.edu</email>)
|
||
που έδωσε τις πληροφορίες και τα παραδείγματα για το DocBook DTD
|
||
πάνω στα οποία αυτό το κείμενο βασίζεται.</para>
|
||
</listitem>
|
||
|
||
<listitem>
|
||
<para>Greg Lehey (<email>grog@FreeBSD.org</email>)
|
||
που έλεγξε την δουλειά μου, ψάχνοντας για ανακρίβειες, και για την
|
||
υποστήριξη του σε διάφορα θέματα.</para>
|
||
</listitem>
|
||
</itemizedlist>
|
||
</sect1>
|
||
</article>
|