1832 lines
74 KiB
XML
1832 lines
74 KiB
XML
<?xml version="1.0" encoding="ISO-8859-7" standalone="no"?>
|
||
<!--
|
||
|
||
Το Εγχειρίδιο του FreeBSD: Το Σύστημα X Window
|
||
|
||
The FreeBSD Greek Documentation Project
|
||
|
||
$FreeBSD$
|
||
|
||
%SOURCE% en_US.ISO8859-1/books/handbook/x11/chapter.sgml
|
||
%SRCID% 39176
|
||
|
||
-->
|
||
|
||
<chapter id="x11">
|
||
<chapterinfo>
|
||
<authorgroup>
|
||
<author>
|
||
<firstname>Ken</firstname>
|
||
<surname>Tom</surname>
|
||
<contrib>Ανανεώθηκε για τον X11 server του X.Org από τον </contrib>
|
||
</author>
|
||
<author>
|
||
<firstname>Marc</firstname>
|
||
<surname>Fonvieille</surname>
|
||
</author>
|
||
</authorgroup>
|
||
</chapterinfo>
|
||
|
||
<title>Το Σύστημα X Window</title>
|
||
|
||
<sect1 id="x11-synopsis">
|
||
<title>Σύνοψη</title>
|
||
|
||
<para>Το &os; χρησιμοποιεί το X11 για να παρέχει στους χρήστες
|
||
ένα ισχυρό γραφικό περιβάλλον εργασίας. Το περιβάλλον X11
|
||
είναι μια υλοποίηση ανοικτού κώδικα του συστήματος X Window που
|
||
υλοποιείται στο <application>&xorg;</application> (καθώς και σε άλλο
|
||
λογισμικό που δεν περιγράφεται εδώ). Η προεπιλεγμένη και επίσημη
|
||
διανομή του X11 είναι το <application>&xorg;</application>, ο X11
|
||
server που αναπτύχθηκε από το X.Org Foundation με άδεια χρήσης αρκετά
|
||
όμοια με αυτή που χρησιμοποιείται από το &os;. Υπάρχουν επίσης
|
||
διαθέσιμοι εμπορικοί X servers για το &os;.</para>
|
||
|
||
<para>Για περισσότερες πληροφορίες που σχετίζονται με τις κάρτες γραφικών
|
||
που υποστηρίζονται από το περιβάλλον X11, δείτε την δικτυακή
|
||
τοποθεσία <ulink url="http://www.x.org/">&xorg;</ulink>.</para>
|
||
|
||
<para>Αφού διαβάσετε αυτό το κεφάλαιο, θα ξέρετε:</para>
|
||
|
||
<itemizedlist>
|
||
<listitem>
|
||
<para>Τα διάφορα τμήματα του συστήματος X Window, και πως
|
||
συνεργάζονται μεταξύ τους.</para>
|
||
</listitem>
|
||
|
||
<listitem>
|
||
<para>Πως να εγκαταστήσετε και να ρυθμίσετε το περιβάλλον X11.</para>
|
||
</listitem>
|
||
|
||
<listitem>
|
||
<para>Πως να εγκαταστήσετε και να ρυθμίσετε διαφορετικούς
|
||
διαχειριστές παραθύρων (window managers).</para>
|
||
</listitem>
|
||
|
||
<listitem>
|
||
<para>Πως να χρησιμοποιήσετε &truetype; γραμματοσειρές στο X11.</para>
|
||
</listitem>
|
||
|
||
<listitem>
|
||
<para>Πως να ρυθμίσετε το σύστημα σας για σύνδεση (login) μέσω
|
||
γραφικού περιβάλλοντος (<application>XDM</application>).</para>
|
||
</listitem>
|
||
</itemizedlist>
|
||
|
||
<para>Πριν διαβάσετε αυτό το κεφάλαιο, θα πρέπει:</para>
|
||
|
||
<itemizedlist>
|
||
<listitem>
|
||
<para>Να ξέρετε πως να εγκαταστήσετε πρόσθετο λογισμικό τρίτου
|
||
κατασκευαστή (<xref linkend="ports"/>).</para>
|
||
</listitem>
|
||
</itemizedlist>
|
||
</sect1>
|
||
|
||
<sect1 id="x-understanding">
|
||
<title>Κατανόηση του περιβάλλοντος X11</title>
|
||
|
||
<para>Η χρήση του περιβάλλοντος X11 για πρώτη φορά μπορεί να προκαλέσει
|
||
μια μικρή ταραχή σε όποιον έχει συνηθίσει σε άλλα γραφικά περιβάλλοντα,
|
||
όπως τα µsoft.windows; ή το &macos;.</para>
|
||
|
||
<para>Γενικά, δεν είναι απαραίτητο να καταλαβαίνετε με κάθε λεπτομέρεια
|
||
των διαφόρων τμημάτων του X11 και πώς αλληλεπιδρούν μεταξύ τους.
|
||
Κάποιες βασικές γνώσεις όμως, είναι χρήσιμες και βοηθούν στο να
|
||
εκμεταλλευτείτε καλύτερα τις δυνατότητες του X11.</para>
|
||
|
||
<sect2>
|
||
<title>Γιατί λέγεται X11 το περιβάλλον εργασίας;</title>
|
||
|
||
<para>Το X δεν είναι το πρώτο περιβάλλον εργασίας που γράφτηκε για
|
||
συστήματα &unix;, αλλά είναι σήμερα το πιο δημοφιλές. Η αρχική ομάδα
|
||
ανάπτυξης του X είχε δουλέψει σε ένα άλλο σύστημα πριν γράψει το X.
|
||
Το όνομα του παλιότερου συστήματος ήταν <quote>W</quote> (από την
|
||
Αγγλική λέξη <quote>window</quote>). Το γράμμα X ήταν απλά το επόμενο
|
||
γράμμα στο Λατινικό αλφάβητο.</para>
|
||
|
||
<para>Μπορείτε να αναφέρεσθε στο X με τα
|
||
ονόματα <quote>X</quote>, <quote>X Window
|
||
System</quote>, <quote>X11</quote>, καθώς και με μερικούς άλλους
|
||
όρους. Προσοχή όμως: κάποιοι άνθρωποι θεωρούν προσβλητικό τον
|
||
όρο <quote>X Windows</quote>. Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με
|
||
αυτό, δείτε τη σελίδα manual &man.X.7;.</para>
|
||
</sect2>
|
||
|
||
<sect2>
|
||
<title>Το Μοντέλο Πελάτη/Διακομιστή των X11</title>
|
||
|
||
<para>Το περιβάλλον X11 έχει σχεδιαστεί από την αρχή έτσι ώστε να έχει
|
||
εγγενή δικτυακή υποστήριξη, με βάση ένα
|
||
μοντέλο <quote>πελάτη-διακομιστή</quote>.</para>
|
||
|
||
<para>Στο μοντέλο λειτουργίας του X11, ο <quote>διακομιστής X</quote>
|
||
εκτελείται στον υπολογιστή στον οποίο έχει συνδεθεί το πληκτρολόγιο, η
|
||
οθόνη και το ποντίκι. Ο διακομιστής X είναι υπεύθυνος για τη
|
||
διαχείριση της οθόνης, της εισόδου από το πληκτρολόγιο, το ποντίκι,
|
||
και άλλες συσκευές εισόδου ή εξόδου (για παράδειγμα, μια
|
||
<quote>ταμπλέτα</quote> μπορεί να χρησιμοποιείται ως συσκευή εισόδου
|
||
και ένας video-προβολέας ως εναλλακτική συσκευή εξόδου).
|
||
Κάθε εφαρμογή X (π.χ. το <application>XTerm</application> ή το
|
||
<application>&netscape;</application>) είναι ένας
|
||
<quote>πελάτης</quote>. Ένας πελάτης στέλνει μηνύματα στον διακομιστή
|
||
όπως <quote>Παρακαλώ σχεδίασε ένα παράθυρο σε αυτές τις
|
||
συντεταγμένες</quote>, και ο διακομιστής στέλνει πίσω μηνύματα όπως
|
||
<quote>Ο χρήστης μόλις πάτησε το πλήκτρο OK</quote>.</para>
|
||
|
||
<para>Σε ένα σπίτι ή ένα μικρό γραφείο, ο διακομιστής και οι πελάτες
|
||
X συχνά εκτελούνται στον ίδιο υπολογιστή. Όμως, είναι απόλυτα εφικτό
|
||
να εκτελείται ο διακομιστής X σε έναν λιγότερο ισχυρό επιτραπέζιο
|
||
υπολογιστή, και να εκτελούνται οι εφαρμογές X (οι πελάτες) σε ένα, ας
|
||
πούμε, ισχυρό και ακριβό μηχάνημα που εξυπηρετεί το γραφείο. Σε αυτό
|
||
το σενάριο η επικοινωνία μεταξύ των πελατών X και του διακομιστή
|
||
γίνεται μέσω δικτύου.</para>
|
||
|
||
<para>Αυτό προκαλεί σύγχυση σε ορισμένους, επειδή η ορολογία του X είναι
|
||
ακριβώς αντίθετη από ότι περίμεναν. Οι χρήστες συνήθως περιμένουν ο
|
||
<quote>διακομιστής X</quote> να είναι ένα μεγάλο ισχυρό μηχάνημα σε
|
||
ένα δωμάτιο και ο <quote>πελάτης X</quote> να είναι το μηχάνημα του
|
||
γραφείου τους.</para>
|
||
|
||
<para>Είναι σημαντικό να θυμάστε ότι ο διακομιστής X είναι το μηχάνημα
|
||
με την οθόνη και το πληκτρολόγιο, και οι πελάτες X είναι τα
|
||
προγράμματα που εμφανίζουν τα παράθυρα.</para>
|
||
|
||
<para>Δεν υπάρχει τίποτα στο πρωτόκολλο που να αναγκάζει τα μηχανήματα
|
||
των πελατών και του διακομιστή να εκτελούνται στο ίδιο λειτουργικό
|
||
σύστημα, ή ακόμη να εκτελούνται στον ίδιο τύπο υπολογιστή. Είναι
|
||
απόλυτα εφικτό να εκτελείται ένας διακομιστής X στα
|
||
µsoft.windows; ή στο &macos; της Apple, και υπάρχουν διαθέσιμες
|
||
διάφορες ελεύθερες και εμπορικές εφαρμογές που κάνουν ακριβώς
|
||
αυτό.</para>
|
||
</sect2>
|
||
|
||
<sect2>
|
||
<title>Ο Διαχειριστής Παραθύρων</title>
|
||
|
||
<para>Η φιλοσοφία σχεδιασμού του X μοιάζει πολύ με την φιλοσοφία
|
||
σχεδιασμού του &unix;, <quote>εργαλεία, όχι πολιτική</quote>. Αυτό
|
||
σημαίνει ότι το X δεν προσπαθεί να υπαγορεύσει πως θα υλοποιηθεί μια
|
||
εργασία. Αντίθετα, παρέχονται εργαλεία στον χρήστη, και είναι δική
|
||
του ευθύνη να αποφασίσει πως θα τα χρησιμοποιήσει.</para>
|
||
|
||
<para>Αυτή η φιλοσοφία επεκτείνεται στο ότι το X δεν υπαγορεύει πως
|
||
πρέπει να εμφανίζονται τα παράθυρα στην οθόνη, πως θα μετακινηθούν με
|
||
το ποντίκι, τι συνδυασμοί πλήκτρων πρέπει να χρησιμοποιηθούν για να
|
||
μετακινηθούμε μεταξύ των παραθύρων (π.χ.,
|
||
<keycombo action="simul">
|
||
<keycap>Alt</keycap>
|
||
<keycap>Tab</keycap>
|
||
</keycombo>, στην περίπτωση των µsoft.windows;), πώς πρέπει να
|
||
μοιάζουν οι μπάρες τίτλων σε κάθε παράθυρο, αν θα έχουν ή όχι πλήκτρα
|
||
κλεισίματος πάνω τους, κ.o.κ.</para>
|
||
|
||
<para>Αντίθετα, το X αναθέτει αυτήν την ευθύνη σε μία εφαρμογή που
|
||
ονομάζεται <quote>Διαχειριστής Παραθύρων</quote>. Υπάρχουν πάρα
|
||
πολλοί διαχειριστές παραθύρων διαθέσιμοι για το περιβάλλον X.
|
||
Ορισμένοι από αυτούς είναι οι:
|
||
<application>AfterStep</application>,
|
||
<application>Blackbox</application>, <application>ctwm</application>,
|
||
<application>Enlightenment</application>,
|
||
<application>fvwm</application>, <application>Sawfish</application>,
|
||
<application>twm</application>,
|
||
<application>Window Maker</application>, και πολλοί άλλοι. Κάθε ένας
|
||
από αυτούς τους διαχειριστές παραθύρων έχει διαφορετική αίσθηση και
|
||
εμφάνιση. Μερικοί από αυτούς υποστηρίζουν
|
||
<quote>εικονικές επιφάνειες εργασίας</quote>, μερικοί επιτρέπουν
|
||
προσαρμοσμένους συνδυασμούς πλήκτρων για την διαχείριση της
|
||
επιφάνειας εργασίας, μερικοί έχουν ένα πλήκτρο <quote>Start</quote> ή
|
||
κάτι παρόμοιο, μερικοί υποστηρίζουν <quote>θέματα</quote> (themes),
|
||
επιτρέποντας την ολοκληρωτική αλλαγή εμφάνισης με την εφαρμογή ενός
|
||
νέου θέματος. Οι διαχειριστές παραθύρων που έχουμε αναφέρει ως τώρα,
|
||
και πολλοί άλλοι, είναι διαθέσιμοι στην κατηγορία
|
||
<filename>x11-wm</filename> της Συλλογής των Ports.</para>
|
||
|
||
<para>Επιπλέον, τα δύο πιο δημοφιλή ολοκληρωμένα περιβάλλοντα εργασίας,
|
||
το <application>KDE</application> και
|
||
το <application>GNOME</application>, έχουν τον δικό τους διαχειριστή
|
||
παραθύρων που είναι ενσωματωμένος με το υπόλοιπο περιβάλλον
|
||
εργασίας.</para>
|
||
|
||
<para>Κάθε διαχειριστής παραθύρων έχει επίσης και διαφορετικό μηχανισμό
|
||
ρύθμισης: μερικοί ρυθμίζονται συμπληρώνοντας με χειροκίνητο τρόπο ένα
|
||
αρχείο ρυθμίσεων, άλλοι διαθέτουν γραφικά εργαλεία για τις
|
||
περισσότερες ρυθμίσεις. Υπάρχει ακόμα κι ένας
|
||
(<application>Sawfish</application>) που έχει αρχείο ρυθμίσεων
|
||
γραμμένο σε μια διάλεκτο της γλώσσας Lisp.</para>
|
||
|
||
<note>
|
||
<title>Πολιτική Εστίασης</title>
|
||
|
||
<para>Άλλο ένα θέμα για το οποίο είναι υπεύθυνος ο διαχειριστής
|
||
παραθύρων είναι η <quote>πολιτική εστίασης</quote> του ποντικιού.
|
||
Κάθε σύστημα παραθύρων χρειάζεται κάποιο τρόπο επιλογής του
|
||
παραθύρου που θα δέχεται αυτά που πληκτρολογούνται, και θα πρέπει
|
||
να φαίνεται κάπως ότι αυτό το παράθυρο είναι ενεργό.</para>
|
||
|
||
<para>Μία γνωστή πολιτική εστίασης λέγεται
|
||
<quote>click-to-focus</quote>. Αυτό το μοντέλο χρησιμοποιείται στα
|
||
µsoft.windows;, όπου ένα παράθυρο γίνεται ενεργό αν δεχτεί ένα
|
||
πάτημα του ποντικιού.</para>
|
||
|
||
<para>Το X δεν υποστηρίζει καμία συγκεκριμένη πολιτική εστίασης.
|
||
Αντίθετα, ο διαχειριστής παραθύρων ελέγχει ποίο παράθυρο έχει
|
||
εστιαστεί κάθε στιγμή. Διαφορετικοί διαχειριστές παραθύρων
|
||
υποστηρίζουν διαφορετικές μεθόδους εστίασης. Όλοι τους
|
||
υποστηρίζουν την μέθοδο click to focus, και οι περισσότεροι από
|
||
αυτούς υποστηρίζουν και αρκετές άλλες.</para>
|
||
|
||
<para>Οι πιο δημοφιλείς μέθοδοι εστίασης είναι:</para>
|
||
|
||
<variablelist>
|
||
<varlistentry>
|
||
<term>focus-follows-mouse</term>
|
||
|
||
<listitem>
|
||
<para>Το παράθυρο που βρίσκεται κάτω από τον δείκτη του
|
||
ποντικιού είναι το παράθυρο που έχει την εστίαση.
|
||
Το ενεργό παράθυρο δεν είναι απαραίτητο να είναι αυτό που
|
||
βρίσκεται πάνω από όλα τα άλλα. Η εστίαση αλλάζει με την
|
||
στόχευση ενός άλλου παραθύρου, χωρίς να είναι απαραίτητο το
|
||
κλικ πάνω του.</para>
|
||
</listitem>
|
||
</varlistentry>
|
||
|
||
<varlistentry>
|
||
<term>sloppy-focus</term>
|
||
|
||
<listitem>
|
||
<para>Αυτή η πολιτική είναι μια μικρή επέκταση του
|
||
focus-follows-mouse. Με την πολιτική εστίασης
|
||
focus-follows-mouse, αν το ποντίκι βρεθεί πάνω από το αρχικό
|
||
(root) παράθυρο (ή το παρασκήνιο) δεν υπάρχει εστίαση σε
|
||
κανένα παράθυρο, και ότι πληκτρολογείται απλώς χάνεται. Με τη
|
||
sloppy-focus, η εστίαση αλλάζει μόνο αν ο δείκτης βρεθεί πάνω
|
||
από ένα νέο παράθυρο, και όχι όταν φεύγει από το τρέχον
|
||
παράθυρο.</para>
|
||
</listitem>
|
||
</varlistentry>
|
||
|
||
<varlistentry>
|
||
<term>click-to-focus</term>
|
||
|
||
<listitem>
|
||
<para>Το ενεργό παράθυρο επιλέγεται με κλικ του ποντικιού. Το
|
||
παράθυρο τότε <quote>ανασηκώνεται</quote>, και εμφανίζεται
|
||
μπροστά από όλα τα άλλα παράθυρα. Ότι πληκτρολογηθεί θα
|
||
οδηγηθεί σε αυτό το παράθυρο, ακόμα και αν ο δείκτης
|
||
μετακινηθεί σε άλλο παράθυρο.</para>
|
||
</listitem>
|
||
</varlistentry>
|
||
</variablelist>
|
||
|
||
<para>Πολλοί διαχειριστές παραθύρων υποστηρίζουν ακόμα πιο εξωτικές
|
||
πολιτικές εστίασης, καθώς και παραλλαγές των παραπάνω.
|
||
Συμβουλευθείτε την τεκμηρίωση του εκάστοτε διαχειριστή παραθύρων για
|
||
περισσότερες λεπτομέρειες.</para>
|
||
</note>
|
||
</sect2>
|
||
|
||
<sect2>
|
||
<title>Γραφικά Στοιχεία Διεπαφής (Widgets)</title>
|
||
|
||
<para>Η προσέγγιση του X να διαθέτει εργαλεία και όχι να υπαγορεύει τον
|
||
τρόπο χρήσης τους, διευρύνεται και στα γραφικά στοιχεία διεπαφής
|
||
(widgets) που φαίνονται στην οθόνη σε κάθε εφαρμογή.</para>
|
||
|
||
<para>Τα <quote>widgets</quote> είναι ένας όρος για
|
||
όλα τα αντικείμενα στο περιβάλλον του χρήστη που μπορεί κάποιος να
|
||
κάνει κλικ ή να τα χειριστεί με κάποιον τρόπο: πλήκτρα, πλαίσια
|
||
επιλογής, πλήκτρα εναλλαγής, εικονίδια, λίστες, και άλλα. Τα
|
||
µsoft.windows; τα ονομάζουν
|
||
<quote>controls (χειριστήρια)</quote>.</para>
|
||
|
||
<para>Τα µsoft.windows; και το &macos; της Apple έχουν και τα δύο
|
||
πολύ αυστηρή πολιτική γραφικών στοιχείων διεπαφής. Οι προγραμματιστές
|
||
εφαρμογών πρέπει υποτίθεται να εξασφαλίσουν ότι οι εφαρμογές τους
|
||
θα έχουν κοινή αίσθηση και εμφάνιση (look and feel). Στο X, δεν
|
||
θεωρήθηκε απαραίτητο να γίνει επιβολή ενός συγκεκριμένου στυλ
|
||
γραφικών, ή να τεθούν κάποια υποχρεωτικά γραφικά στοιχεία
|
||
διεπαφής.</para>
|
||
|
||
<para>Σαν αποτέλεσμα, μην περιμένετε τις εφαρμογές για X να έχουν κοινή
|
||
εμφάνιση. Υπάρχουν διάφορες δημοφιλείς συλλογές γραφικών στοιχείων
|
||
διεπαφής και παραλλαγές τους, συμπεριλαμβανομένης και της αυθεντικής
|
||
Athena συλλογής γραφικών στοιχείων διεπαφής του MIT,
|
||
<application>&motif;</application> (παραλλαγή της οποίας είναι και η
|
||
συλλογή γραφικών στοιχείων διεπαφής των µsoft.windows;, με λοξές
|
||
γωνίες και τρεις διαβαθμίσεις του γκρι), το
|
||
<application>OpenLook</application>, και άλλα.</para>
|
||
|
||
<para>Οι περισσότερες νέες X εφαρμογές σήμερα χρησιμοποιούν μια συλλογή
|
||
γραφικών στοιχείων διεπαφής με μοντέρνα εμφάνιση, είτε το Qt, που
|
||
χρησιμοποιείται από το <application>KDE</application>, είτε το GTK+,
|
||
που χρησιμοποιείται από το <application>GNOME</application>.
|
||
Από αυτή την άποψη, υπάρχει κάποια σύγκλιση στην εμφάνιση του &unix;
|
||
desktop, το οποίο οπωσδήποτε κάνει τα πράγματα ευκολότερα για τον
|
||
νέο χρήστη.</para>
|
||
</sect2>
|
||
</sect1>
|
||
|
||
<sect1 id="x-install">
|
||
<title>Εγκατάσταση του X11</title>
|
||
|
||
<para>Το <application>&xorg;</application> είναι η προεπιλεγμένη υλοποίηση
|
||
X11 για το &os;. Το <application>&xorg;</application> είναι
|
||
ο διακομιστής Χ της υλοποίησης X Window System του X.Org Foundation,
|
||
και είναι ανοικτού κώδικα. Ο <application>&xorg;</application> είναι
|
||
βασισμένος στον κώδικα του
|
||
<application>&xfree86 4.4RC2</application> και του X11R6.6.
|
||
Η έκδοση του <application>&xorg;</application> που διατίθεται
|
||
από την Συλλογή των Ports του &os; είναι η &xorg.version;.</para>
|
||
|
||
<para>Για να μεταγλωττίσετε και να εγκαταστήσετε το
|
||
<application>&xorg;</application> από την Συλλογή των Ports:</para>
|
||
|
||
<screen>&prompt.root; <userinput>cd /usr/ports/x11/xorg</userinput>
|
||
&prompt.root; <userinput>make install clean</userinput></screen>
|
||
|
||
<note>
|
||
<para>Για να μεταγλωττίσετε ολόκληρο το
|
||
<application>&xorg;</application> σιγουρευθείτε ότι έχετε το λιγότερο
|
||
4 GB ελεύθερο χώρο διαθέσιμο.</para>
|
||
</note>
|
||
|
||
<para>Εναλλακτικά, το X11 μπορεί να εγκατασταθεί άμεσα από πακέτα.
|
||
Υπάρχουν διαθέσιμα έτοιμα πακέτα του Χ11 για χρήση με το εργαλείο
|
||
&man.pkg.add.1;. Αν χρησιμοποιήσετε τη δυνατότητα του &man.pkg.add.1;
|
||
για λήψη μέσω δικτύου, δεν θα πρέπει στην γραμμή εντολών να δώσετε τον
|
||
αριθμό έκδοσης (version number) του πακέτου. Το &man.pkg.add.1; θα
|
||
<quote>κατεβάσει</quote> αυτόματα την τελευταία έκδοση της
|
||
εφαρμογής.</para>
|
||
|
||
<para>Έτσι, για να γίνει η λήψη και η εγκατάσταση του
|
||
<application>&xorg;</application>, απλώς εκτελέστε:</para>
|
||
|
||
<screen>&prompt.root; <userinput>pkg_add -r xorg</userinput></screen>
|
||
|
||
<note>
|
||
<para>Τα παραπάνω παραδείγματα θα εγκαταστήσουν ολόκληρη την διανομή
|
||
X11 που περιλαμβάνει διακομιστές, πελάτες, γραμματοσειρές κλπ.
|
||
Διατίθενται επίσης ξεχωριστά, τμηματικά πακέτα και ports για το
|
||
X11.</para>
|
||
|
||
<para>Για να εγκαταστήσετε την ελάχιστη δυνατή διανομή X11, μπορείτε
|
||
εναλλακτικά να χρησιμοποιήσετε το port <filename
|
||
role="package">x11/xorg-minimal</filename>.</para>
|
||
</note>
|
||
|
||
<para>Το υπόλοιπο του κεφαλαίου θα σας εξηγήσει πως ρυθμίζεται το
|
||
X11, και πως να στήσετε ένα παραγωγικό desktop περιβάλλον.</para>
|
||
</sect1>
|
||
|
||
<sect1 id="x-config">
|
||
<sect1info>
|
||
<authorgroup>
|
||
<author>
|
||
<firstname>Christopher</firstname>
|
||
<surname>Shumway</surname>
|
||
<contrib>Συνεισφορά του </contrib>
|
||
<!-- July 2001 -->
|
||
</author>
|
||
</authorgroup>
|
||
</sect1info>
|
||
|
||
<title>Ρύθμιση του X11</title>
|
||
|
||
<indexterm><primary>&xorg;</primary></indexterm>
|
||
<indexterm><primary>X11</primary></indexterm>
|
||
|
||
<sect2>
|
||
<title>Πριν ξεκινήσετε</title>
|
||
|
||
<para>Στις περισσότερες περιπτώσεις, το Χ11 ρυθμίζεται αυτόματα.
|
||
Αν το σύστημα σας είναι παλιό ή διαθέτει εξεζητημένα εξαρτήματα,
|
||
θα είναι χρήσιμο να μαζέψετε κάποιες επιπλέον πληροφορίες σχετικά
|
||
με το υλικό σας πριν ξεκινήσετε τη ρύθμιση.</para>
|
||
|
||
<itemizedlist>
|
||
<listitem><para>Συχνότητες λειτουργίας της οθόνης σας</para></listitem>
|
||
<listitem><para>Chipset της κάρτας γραφικών</para></listitem>
|
||
<listitem><para>Μνήμη της κάρτας γραφικών</para></listitem>
|
||
</itemizedlist>
|
||
|
||
<indexterm>
|
||
<primary>οριζόντιος ρυθμός ανανέωσης</primary>
|
||
<see>οριζόντια συχνότητα συγχρονισμού</see>
|
||
</indexterm>
|
||
<indexterm><primary>ρυθμός ανανεώσης</primary></indexterm>
|
||
<indexterm>
|
||
<primary>κατακόρυφος ρυθμός ανανέωσης</primary>
|
||
<see>ρυθμός ανανέωσης</see>
|
||
</indexterm>
|
||
|
||
<para>Η ανάλυση της οθόνης και ο ρυθμός ανανέωσης προσδιορίζονται
|
||
από τις οριζόντιες και κατακόρυφες συχνότητες συγχρονισμού της
|
||
οθόνης. Σχεδόν όλες οι οθόνες υποστηρίζουν αυτόματη ανίχνευση
|
||
αυτών των τιμών. Κάποια μοντέλα δεν παρέχουν αυτές τις τιμές
|
||
τις οποίες θα πρέπει να βρείτε στο εγχειρίδιο της οθόνης ή στην
|
||
ιστοσελίδα του κατασκευαστή.</para>
|
||
|
||
<para>Το chipset (ολοκληρωμένο κύκλωμα) της κάρτας γραφικών ανιχνεύεται
|
||
επίσης αυτόματα και χρησιμοποιείται για να επιλεγεί το κατάλληλο
|
||
πρόγραμμα οδήγησης. Είναι ωστόσο χρήσιμο να γνωρίζετε το μοντέλο
|
||
για την περίπτωση που η αυτόματη ανίχνευση δεν είναι επιτυχής.</para>
|
||
|
||
<para>Η μνήμη της κάρτας γραφικών καθορίζει την ανάλυση και το βάθος
|
||
χρώματος στο οποίο μπορεί να δουλέψει το σύστημα.</para>
|
||
</sect2>
|
||
|
||
<sect2>
|
||
<title>Ρύθμιση του X11</title>
|
||
|
||
<para>Το <application>&xorg;</application>
|
||
χρησιμοποιεί το <acronym>HAL</acronym> για την
|
||
αυτόματη ανίχνευση του πληκτρολογίου και του ποντικιού. Τα ports
|
||
<filename role="package">sysutils/hal</filename> και
|
||
<filename role="package">devel/dbus</filename> εγκαθίστανται ως
|
||
εξαρτήσεις του <filename role="package">x11/xorg</filename>, αλλά
|
||
θα πρέπει να ενεργοποιηθούν με τις ακόλουθες εγγραφές στο
|
||
<filename>/etc/rc.conf</filename>:</para>
|
||
|
||
<programlisting>hald_enable="YES"
|
||
dbus_enable="YES"</programlisting>
|
||
|
||
<para>Θα πρέπει να ξεκινήσετε τις υπηρεσίες αυτές (είτε χειροκίνητα,
|
||
είτε κάνοντας επανεκκίνηση) πριν συνεχίσετε με τη ρύθμιση ή την
|
||
χρήση του <application>&xorg;</application>.</para>
|
||
|
||
<para>Το <application>&xorg;</application>
|
||
μπορεί συχνά να λειτουργήσει χωρίς καμιά επιπλέον ρύθμιση, γράφοντας
|
||
απλώς στη γραμμή εντολών:</para>
|
||
|
||
<screen>&prompt.user; <userinput>startx</userinput></screen>
|
||
|
||
<para>Σε κάποιες περιπτώσεις, η αυτόματη ρύθμιση μπορεί να μη
|
||
λειτουργήσει σωστά, ή να μη ρυθμίσει τις συσκευές ακριβώς όπως
|
||
επιθυμείτε. Στις περιπτώσεις αυτές, θα χρειαστεί να κάνετε
|
||
χειροκίνητες ρυθμίσεις.</para>
|
||
|
||
<note>
|
||
<para>Κάποια γραφικά περιβάλλοντα, όπως το
|
||
<application>GNOME</application> το
|
||
<application>KDE</application> ή το <application>XFCE</application>,
|
||
διαθέτουν εργαλεία που επιτρέπουν στο χρήστη να ρυθμίσει με εύκολο
|
||
τρόπο διάφορες παραμέτρους της οθόνης, όπως η ανάλυση. Αν η
|
||
προεπιλεγμένη ρύθμιση δεν είναι αποδεκτή, και σκοπεύετε να
|
||
εγκαταστήσετε κάποιο από αυτά τα περιβάλλοντα, μπορείτε να
|
||
συνεχίσετε με την εγκατάσταση του, και να ολοκληρώσετε τις ρυθμίσεις
|
||
σας χρησιμοποιώντας το κατάλληλο γραφικό εργαλείο.</para>
|
||
</note>
|
||
|
||
<para>Το πρώτο βήμα είναι η δημιουργία ενός αρχικού αρχείου ρυθμίσεων.
|
||
Ως root, απλώς εκτελέστε:</para>
|
||
|
||
<screen>&prompt.root; <userinput>Xorg -configure</userinput></screen>
|
||
|
||
<para>Αυτό θα δημιουργήσει ένα πρότυπο αρχείο ρυθμίσεων του X11 στον
|
||
κατάλογο <filename>/root</filename> με το όνομα
|
||
<filename>xorg.conf.new</filename> (είτε χρησιμοποιήσετε το
|
||
&man.su.1; είτε συνδεθείτε απευθείας, η μεταβλητή καταλόγου
|
||
<envar>$HOME</envar> αλλάζει δείχνοντας τον κατάλογο του root). Το
|
||
X11 θα προσπαθήσει να ανιχνεύσει το υποσύστημα γραφικών του συστήματος
|
||
και να δημιουργήσει ένα αρχείο ρυθμίσεων που θα φορτώνει τους σωστούς
|
||
οδηγούς συσκευών για το υλικό που ανιχνεύθηκε στο σύστημα σας.</para>
|
||
|
||
<para>Το επόμενο βήμα είναι ο έλεγχος των υπάρχοντων ρυθμίσεων
|
||
για να επιβεβαιώσετε ότι το <application>&xorg;</application>
|
||
λειτουργεί με το υποσύστημα γραφικών του συστήματος σας.
|
||
Πληκτρολογήστε:</para>
|
||
|
||
<screen>&prompt.root; <userinput>Xorg -config xorg.conf.new -retro</userinput></screen>
|
||
|
||
<para>Εάν εμφανιστεί ένα μαύρο και γκρι πλέγμα και ένας δείκτης
|
||
ποντικιού με μορφή X, η ρύθμιση ήταν επιτυχής. Για να τερματίσετε
|
||
τη δοκιμή, μεταβείτε στην εικονική κονσόλα από την οποία την
|
||
ξεκινήσατε, πιέζοντας
|
||
<keycombo action="simul">
|
||
<keycap>Ctrl</keycap>
|
||
<keycap>Alt</keycap>
|
||
<keycap>F<replaceable>n</replaceable></keycap>
|
||
</keycombo> (<keycap>F1</keycap> για την πρώτη εικονική κονσόλα) και
|
||
πιέστε
|
||
<keycombo action="simul">
|
||
<keycap>Ctrl</keycap>
|
||
<keycap>C</keycap>
|
||
</keycombo>.</para>
|
||
|
||
<note>
|
||
<para>Μπορείτε επίσης να χρησιμοποιήσετε τον συνδυασμό πλήκτρων
|
||
<keycombo action="simul">
|
||
<keycap>Ctrl</keycap>
|
||
<keycap>Alt</keycap>
|
||
<keycap>Backspace</keycap>
|
||
</keycombo> για τον τερματισμό του προγράμματος. Για να τον
|
||
ενεργοποιήσετε, δώστε την παρακάτω εντολή σε κάποιο τερματικό
|
||
του X:</para>
|
||
|
||
<screen>&prompt.user; <userinput>setxkbmap -option terminate:ctrl_alt_bksp</userinput></screen>
|
||
|
||
<para>Εναλλακτικά, δημιουργήστε ένα αρχείο ρυθμίσεων πληκτρολογίου
|
||
για το <application>hald</application> με την ονομασία
|
||
<filename>x11-input.fdi</filename> και αποθηκεύστε το στον
|
||
κατάλογο <filename
|
||
class="directory">/usr/local/etc/hal/fdi/policy</filename>.
|
||
Το αρχείο αυτό θα πρέπει να περιέχει τις παρακάτω γραμμές:</para>
|
||
|
||
<programlisting><?xml version="1.0" encoding="ISO-8859-1"?>
|
||
<deviceinfo version="0.2">
|
||
<device>
|
||
<match key="info.capabilities" contains="input.keyboard">
|
||
<merge key="input.x11_options.XkbOptions" type="string">terminate:ctrl_alt_bksp</merge>
|
||
</match>
|
||
</device>
|
||
</deviceinfo></programlisting>
|
||
|
||
<para>Θα χρειαστεί να επανεκκινήσετε το μηχάνημα σας για να
|
||
εξαναγκάσετε το <application>hald</application> να διαβάσει αυτό
|
||
το αρχείο.</para>
|
||
|
||
<para>Θα πρέπει επίσης να προσθέσετε την παρακάτω γραμμή στο αρχείο
|
||
<filename>xorg.conf.new</filename>, στην ενότητα
|
||
<literal>ServerLayout</literal> ή
|
||
<literal>ServerFlags</literal>:</para>
|
||
|
||
<programlisting>Option "DontZap" "off"</programlisting>
|
||
</note>
|
||
|
||
<para>Αν το ποντίκι δεν λειτουργεί, θα χρειαστεί να το ρυθμίσετε
|
||
πριν συνεχίσετε. Δείτε το <xref linkend="mouse"/> στο κεφάλαιο
|
||
εγκατάστασης του &os;. Επιπρόσθετα, στις πρόσφατες εκδόσεις του
|
||
<application>&xorg;</application>,
|
||
οι ενότητες <literal>InputDevice</literal> στο
|
||
<filename>xorg.conf</filename> αγνοούνται καθώς γίνεται χρήση των
|
||
συσκευών που ανιχνεύθηκαν αυτόματα. Για να επαναφέρετε την παλιά
|
||
συμπεριφορά, προσθέστε την παρακάτω γραμμή στην ενότητα
|
||
<literal>ServerLayout</literal> ή <literal>ServerFlags</literal>
|
||
του αρχείου ρυθμίσεων:</para>
|
||
|
||
<programlisting>Option "AutoAddDevices" "false"</programlisting>
|
||
|
||
<para>Θα μπορείτε έπειτα να ρυθμίσετε τις συσκευές εισόδου όπως
|
||
στις προηγούμενες εκδόσεις του <application>&xorg;</application>,
|
||
χρησιμοποιώντας και όποιες άλλες επιλογές χρειάζεστε
|
||
(π.χ. εναλλαγή πληκτρολογίου).</para>
|
||
|
||
<note>
|
||
<para>Όπως εξηγήσαμε και προηγουμένως,
|
||
ο δαίμονας <application>hald</application> αναλαμβάνει να
|
||
ανιχνεύσει αυτόματα το πληκτρολόγιο σας. Υπάρχει περίπτωση να
|
||
μην γίνει σωστή ανίχνευση του μοντέλου ή της διάταξης, ωστόσο
|
||
κάποια γραφικά περιβάλλοντα όπως το
|
||
<application>GNOME</application> το <application>KDE</application>
|
||
και το <application>Xfce</application> παρέχουν τα δικά τους
|
||
εργαλεία για τη ρύθμιση του. Μπορείτε όμως να ρυθμίσετε τις
|
||
ιδιότητες του πληκτρολογίου και απευθείας, είτε μέσω του
|
||
βοηθητικού προγράμματος &man.setxkbmap.1; είτε με την προσθήκη
|
||
ενός κανόνα στο <application>hald</application>.</para>
|
||
|
||
<para>Για παράδειγμα, αν κάποιος θέλει να χρησιμοποιήσει ένα
|
||
πληκτρολόγιο 102 πλήκτρων με γαλλική διάταξη, θα πρέπει να
|
||
δημιουργήσει ένα αρχείο ρυθμίσεων για το
|
||
<application>hald</application> με το όνομα
|
||
<filename>x11-input.fdi</filename> και να το αποθηκεύσει στον
|
||
κατάλογο <filename
|
||
class="directory">/usr/local/etc/hal/fdi/policy</filename>.
|
||
Το αρχείο αυτό θα περιέχει τις παρακάτω γραμμές:</para>
|
||
|
||
<programlisting><?xml version="1.0" encoding="ISO-8859-1"?>
|
||
<deviceinfo version="0.2">
|
||
<device>
|
||
<match key="info.capabilities" contains="input.keyboard">
|
||
<merge key="input.x11_options.XkbModel" type="string">pc102</merge>
|
||
<merge key="input.x11_options.XkbLayout" type="string">fr</merge>
|
||
</match>
|
||
</device>
|
||
</deviceinfo></programlisting>
|
||
|
||
<para>Αν το αρχείο αυτό υπάρχει ήδη, απλώς αντιγράψτε τις παραπάνω
|
||
γραμμές μέσα στο υπάρχον περιεχόμενο.</para>
|
||
|
||
<para>Θα πρέπει να επανεκκινήσετε το μηχάνημα σας για να
|
||
εξαναγκάσετε το <application>hald</application> να διαβάσει το
|
||
αρχείο.</para>
|
||
|
||
<para>Μπορείτε επίσης να κάνετε την ίδια ρύθμιση μέσα από ένα
|
||
τερματικό στα Χ ή ακόμα και από ένα script, εκτελώντας την
|
||
παρακάτω εντολή:</para>
|
||
|
||
<screen>&prompt.user; <userinput>setxkbmap -model pc102 -layout fr</userinput></screen>
|
||
|
||
<para>Μπορείτε να βρείτε τις διαθέσιμες επιλογές πληκτρολογίων και
|
||
διατάξεων στο αρχείο
|
||
<filename>/usr/local/share/X11/xkb/rules/base.lst</filename>.</para>
|
||
</note>
|
||
|
||
<indexterm><primary>Ρύθμιση του X11</primary></indexterm>
|
||
|
||
<para>Έπειτα, προσαρμόστε το αρχείο ρυθμίσεων
|
||
<filename>xorg.conf.new</filename> στις προτιμήσεις σας. Ανοίξτε το
|
||
με έναν συντάκτη κειμένου όπως ο &man.emacs.1; ή ο &man.ee.1;.
|
||
Αν η οθόνη σας είναι παλιό ή εξεζητημένο μοντέλο και δεν υποστηρίζει
|
||
αυτόματη ανίχνευση των συχνοτήτων λειτουργίας της, μπορείτε να
|
||
τις καταχωρίσετε χειροκίνητα στο <filename>xorg.conf.new</filename>
|
||
στην ενότητα <literal>"Monitor"</literal>:</para>
|
||
|
||
<programlisting>Section "Monitor"
|
||
Identifier "Monitor0"
|
||
VendorName "Monitor Vendor"
|
||
ModelName "Monitor Model"
|
||
HorizSync 30-107
|
||
VertRefresh 48-120
|
||
EndSection</programlisting>
|
||
|
||
<para>Οι περισσότερες οθόνες υποστηρίζουν αυτόματη ανίχνευση των
|
||
συχνοτήτων λειτουργίας, καθιστώντας έτσι αχρείαστη τη χειροκίνητη
|
||
καταχώριση αυτών των τιμών. Για τις λίγες περιπτώσεις που δε
|
||
υποστηρίζεται η αυτόματη ανίχνευση, συνίσταται να χρησιμοποιήσετε
|
||
τις τιμές που δίνει ο κατασκευαστής για να αποφύγετε πιθανές βλάβες
|
||
στο υλικό σας.</para>
|
||
|
||
<para>Το X επιτρέπει τη χρήση των δυνατοτήτων DPMS (Energy Star) σε
|
||
οθόνες που υποστηρίζουν την αντίστοιχη λειτουργία. Το πρόγραμμα
|
||
&man.xset.1; ελέγχει τους χρόνους και μπορεί να επιβάλλει τις
|
||
καταστάσεις standby, suspend, ή off. Αν θέλετε να ενεργοποιήσετε
|
||
τις δυνατότητες DPMS της οθόνης σας, πρέπει να προσθέσετε την
|
||
ακόλουθη γραμμή στο Section monitor:</para>
|
||
|
||
<programlisting>
|
||
Option "DPMS"</programlisting>
|
||
|
||
<indexterm>
|
||
<primary><filename>xorg.conf</filename></primary>
|
||
</indexterm>
|
||
|
||
<para>Όσο το αρχείο ρυθμίσεων <filename>xorg.conf.new</filename>
|
||
είναι ακόμα ανοικτό σε έναν συντάκτη κειμένου, επιλέξτε
|
||
την ανάλυση και το βάθος χρωμάτων που επιθυμείτε. Αυτό καθορίζεται
|
||
στο Section <literal>"Screen"</literal>:</para>
|
||
|
||
<programlisting>Section "Screen"
|
||
Identifier "Screen0"
|
||
Device "Card0"
|
||
Monitor "Monitor0"
|
||
DefaultDepth 24
|
||
SubSection "Display"
|
||
Viewport 0 0
|
||
Depth 24
|
||
Modes "1024x768"
|
||
EndSubSection
|
||
EndSection</programlisting>
|
||
|
||
<para>Η μεταβλητή <literal>DefaultDepth</literal> ορίζει το
|
||
προεπιλεγμένο βάθος χρώματος που θα χρησιμοποιηθεί. Μπορείτε να την
|
||
παρακάμψετε με τον διακόπτη <option>-depth</option> στη γραμμή εντολών
|
||
του &man.Xorg.1;. Η επιλογή <literal>Modes</literal> ορίζει
|
||
την ανάλυση με την οποία θα λειτουργεί η οθόνη σε ένα συγκεκριμένο
|
||
βάθος χρωμάτων. Προσέξτε ότι υποστηρίζονται μόνο κανονικές
|
||
καταστάσεις VESA, όπως ορίζονται από το υποσύστημα γραφικών του
|
||
συστήματος. Στο παραπάνω παράδειγμα, το καθορισμένο βάθος χρωμάτων
|
||
είναι εικοσιτέσσερα bits ανά pixel. Σε αυτό το βάθος χρωμάτων, η
|
||
αποδεκτή ανάλυση είναι 1024Χ768 pixels.</para>
|
||
|
||
<para>Τέλος, αποθηκεύστε το αρχείο ρυθμίσεων και ελέγξτε το με την
|
||
μέθοδο ελέγχου που εξηγήσαμε παραπάνω.</para>
|
||
|
||
<note>
|
||
<para>Ένα από τα εργαλεία που μπορεί να σας βοηθήσουν κατά την
|
||
διαδικασία επίλυσης προβλημάτων, είναι τα αρχεία X11 log, που
|
||
περιέχουν πληροφορίες για κάθε συσκευή που επικοινωνεί με τον
|
||
διακομιστή X11. Τα αρχεία <application>&xorg;</application> log
|
||
ονομάζονται με την μορφή
|
||
<filename>/var/log/Xorg.0.log</filename>. Το ακριβές όνομα
|
||
ενός log μπορεί να είναι <filename>Xorg.0.log</filename> έως
|
||
<filename>Xorg.8.log</filename> και πάει λέγοντας.</para>
|
||
</note>
|
||
|
||
<para>Αν όλα είναι καλά, το αρχείο ρυθμίσεων πρέπει να τοποθετηθεί σε
|
||
μια κοινή τοποθεσία ώστε να εντοπίζεται από το &man.Xorg.1;.
|
||
Αυτή συνήθως είναι η <filename>/etc/X11/xorg.conf</filename> ή
|
||
<filename>/usr/local/etc/X11/xorg.conf</filename>.</para>
|
||
|
||
<screen>&prompt.root; <userinput>cp xorg.conf.new /etc/X11/xorg.conf</userinput></screen>
|
||
|
||
<para>Η διαδικασία ρύθμισης του X11 έχει τώρα ολοκληρωθεί.
|
||
Το <application>&xorg;</application> μπορείτε να το ξεκινήσετε με το
|
||
βοηθητικό πρόγραμμα &man.startx.1;. Ο διακομιστής X11 μπορεί επίσης
|
||
να εκκινήσει με τη βοήθεια του &man.xdm.1;.</para>
|
||
</sect2>
|
||
|
||
<sect2>
|
||
<title>Εξειδικευμένα Θέματα Ρυθμίσεων</title>
|
||
|
||
<sect3>
|
||
<title>Ρυθμίσεις για τα &intel; <literal>i810</literal> Graphics
|
||
Chipsets</title>
|
||
|
||
<indexterm><primary>Intel i810 graphic chipset</primary></indexterm>
|
||
|
||
<para>Για να χρησιμοποιήσετε κάρτα βασισμένη στα &intel; i810
|
||
integrated chipsets, απαιτείται το <devicename>agpgart</devicename>,
|
||
η διεπαφή προγραμματισμού των X11 για το AGP. Δείτε την σελίδα
|
||
manual του προγράμματος οδήγησης &man.agp.4; για περισσότερες
|
||
πληροφορίες.</para>
|
||
|
||
<para>Mε αυτό τον τρόπο, η ρύθμιση του υλικού σας θα μπορεί να γίνει
|
||
όπως και σε κάθε άλλη κάρτα γραφικών. Προσοχή, σε συστήματα χωρίς
|
||
ενσωματωμένο τον οδηγό &man.agp.4;, ο οδηγός δεν θα φορτωθεί με την
|
||
εντολή &man.kldload.8;. Ο οδηγός αυτός πρέπει να βρίσκεται
|
||
στον πυρήνα κατά την εκκίνηση, είτε στατικά μεταγλωττισμένος, είτε
|
||
με χρήση του <filename>/boot/loader.conf</filename>.</para>
|
||
</sect3>
|
||
|
||
<sect3>
|
||
<title>Προσθέτοντας μια Widescreen Επίπεδη Οθόνη</title>
|
||
|
||
<indexterm><primary>Ρύθμιση widescreen επίπεδης οθόνης</primary></indexterm>
|
||
|
||
<para>Αυτό το τμήμα προϋποθέτει μερικές γνώσεις εξειδικευμένων
|
||
ρυθμίσεων. Αν οι προσπάθειες με τα συνήθη εργαλεία ρυθμίσεων δεν
|
||
καταλήξουν σε μια ρύθμιση που να λειτουργεί, υπάρχουν αρκετές
|
||
πληροφορίες στα αρχεία log που μπορούν να σας βοηθήσουν.
|
||
Ωστόσο, είναι απαραίτητη η χρήση ενός συντάκτη κειμένου.</para>
|
||
|
||
<para>Οι τρέχουσες αναλύσεις widescreen (WSXGA, WSXGA+, WUXGA, WXGA,
|
||
WXGA+, κ.α.) υποστηρίζουν formats και aspect ratios (αναλογίες)
|
||
16:10 και 16:9 που μπορεί να δημιουργήσουν προβλήματα. Παραδείγματα
|
||
μερικών κοινών αναλύσεων για αναλογία 16:10 είναι τα:</para>
|
||
|
||
<itemizedlist>
|
||
<listitem><para>2560x1600</para></listitem>
|
||
<listitem><para>1920x1200</para></listitem>
|
||
<listitem><para>1680x1050</para></listitem>
|
||
<listitem><para>1440x900</para></listitem>
|
||
<listitem><para>1280x800</para></listitem>
|
||
</itemizedlist>
|
||
|
||
<para>Κάποια στιγμή, η ρύθμιση θα γίνεται πολύ απλά προσθέτοντας την
|
||
ανάλυση ως ένα πιθανό <literal>Mode</literal> στο
|
||
<literal>Section "Screen"</literal> όπως εδώ:</para>
|
||
|
||
<programlisting>Section "Screen"
|
||
Identifier "Screen0"
|
||
Device "Card0"
|
||
Monitor "Monitor0"
|
||
DefaultDepth 24
|
||
SubSection "Display"
|
||
Viewport 0 0
|
||
Depth 24
|
||
Modes "1680x1050"
|
||
EndSubSection
|
||
EndSection</programlisting>
|
||
|
||
<para>Το <application>&xorg;</application> είναι αρκετά έξυπνο ώστε
|
||
να ανακτήσει τις πληροφορίες της ανάλυσης της widescreen οθόνης
|
||
μέσω των πληροφοριών I2C/DDC, γνωρίζοντας έτσι τι μπορεί να
|
||
χειριστεί η οθόνη όσο αφορά τις συχνότητες και τις αναλύσεις.</para>
|
||
|
||
<para>Αν αυτές οι <literal>ModeLines</literal> δεν υπάρχουν στους
|
||
οδηγούς, μπορεί να χρειαστεί να τις δώσετε εσείς στο
|
||
<application>&xorg;</application>. Χρησιμοποιώντας το
|
||
<filename>/var/log/Xorg.0.log</filename> μπορείτε να
|
||
ανακτήσετε αρκετές πληροφορίες ώστε να δημιουργήσετε μόνοι σας ένα
|
||
<literal>ModeLine</literal> που να λειτουργεί.
|
||
Απλώς αναζητήστε πληροφορίες που θα μοιάζουν με αυτό:</para>
|
||
|
||
<programlisting>(II) MGA(0): Supported additional Video Mode:
|
||
(II) MGA(0): clock: 146.2 MHz Image Size: 433 x 271 mm
|
||
(II) MGA(0): h_active: 1680 h_sync: 1784 h_sync_end 1960 h_blank_end 2240 h_border: 0
|
||
(II) MGA(0): v_active: 1050 v_sync: 1053 v_sync_end 1059 v_blanking: 1089 v_border: 0
|
||
(II) MGA(0): Ranges: V min: 48 V max: 85 Hz, H min: 30 H max: 94 kHz, PixClock max 170 MHz</programlisting>
|
||
|
||
<para>Αυτές ονομάζονται πληροφορίες EDID. Η δημιουργία ενός
|
||
<literal>ModeLine</literal> από αυτές, γίνεται βάζοντας απλώς τους
|
||
αριθμούς στη σωστή σειρά:</para>
|
||
|
||
<programlisting>ModeLine <name> <clock> <4 horiz. timings> <4 vert. timings></programlisting>
|
||
|
||
<para>Τελικά, το <literal>ModeLine</literal> στο
|
||
<literal>Section "Monitor"</literal> στο παράδειγμα μας θα μοιάζει
|
||
με αυτό:</para>
|
||
|
||
<programlisting>Section "Monitor"
|
||
Identifier "Monitor1"
|
||
VendorName "Bigname"
|
||
ModelName "BestModel"
|
||
ModeLine "1680x1050" 146.2 1680 1784 1960 2240 1050 1053 1059 1089
|
||
Option "DPMS"
|
||
EndSection</programlisting>
|
||
|
||
<para>Τώρα που έχετε τελειώσει με αυτά τα απλά βήματα, το X θα πρέπει
|
||
να λειτουργήσει στη νέα widescreen οθόνη σας.</para>
|
||
</sect3>
|
||
</sect2>
|
||
</sect1>
|
||
|
||
<sect1 id="x-fonts">
|
||
<sect1info>
|
||
<authorgroup>
|
||
<author>
|
||
<firstname>Murray</firstname>
|
||
<surname>Stokely</surname>
|
||
<contrib>Συνεισφορά του </contrib>
|
||
</author>
|
||
</authorgroup>
|
||
</sect1info>
|
||
|
||
<title>Χρήση Γραμματοσειρών στο X11</title>
|
||
|
||
<sect2 id="type1">
|
||
<title>Γραμματοσειρές τύπου Type1</title>
|
||
|
||
<para>Οι προκαθορισμένες γραμματοσειρές που συνοδεύουν το
|
||
X11 δεν είναι ιδανικές για εφαρμογές επιτραπέζιας τυπογραφίας.
|
||
Οι μεγάλες γραμματοσειρές παρουσίασης φαίνονται οδοντωτές και
|
||
ερασιτεχνικές, και οι μικρές γραμματοσειρές στο
|
||
<application>&netscape;</application> είναι σχεδόν ακατάληπτες.
|
||
Ευτυχώς όμως, υπάρχουν διαθέσιμες αρκετές, υψηλής ποιότητας
|
||
γραμματοσειρές Type1 (&postscript;) που μπορούν να χρησιμοποιηθούν
|
||
άμεσα από το X11. Για παράδειγμα, η συλλογή γραμματοσειρών URW
|
||
(<filename role="package">x11-fonts/urwfonts</filename>) περιέχει
|
||
εκδόσεις υψηλής ποιότητας των συνηθισμένων type1 γραμματοσειρών
|
||
(<trademark class="registered">Times Roman</trademark>,
|
||
<trademark class="registered">Helvetica</trademark>,
|
||
<trademark class="registered">Palatino</trademark> και άλλες). Η
|
||
συλλογή Freefonts
|
||
(<filename role="package">x11-fonts/freefonts</filename>) περιέχει
|
||
πολλές περισσότερες γραμματοσειρές, αλλά οι περισσότερες από αυτές
|
||
είναι για λογισμικό γραφικών όπως το <application>Gimp</application>,
|
||
και δεν είναι κατάλληλες για γραμματοσειρές οθόνης. Ακόμη, το X11
|
||
μπορεί με ελάχιστο κόπο να ρυθμιστεί ώστε να χρησιμοποιεί &truetype;
|
||
γραμματοσειρές. Για περισσότερες λεπτομέρειες, δείτε την σελίδα
|
||
manual &man.X.7; ή το <link linkend="truetype">τμήμα σχετικά με τις
|
||
γραμματοσειρές &truetype;</link>.</para>
|
||
|
||
<para>Για να εγκαταστήσετε τις παραπάνω συλλογές γραμματοσειρών Type1
|
||
από την Συλλογή των Ports, εκτελέστε τις παρακάτω εντολές:</para>
|
||
|
||
<screen>&prompt.root; <userinput>cd /usr/ports/x11-fonts/urwfonts</userinput>
|
||
&prompt.root; <userinput>make install clean</userinput></screen>
|
||
|
||
<para>Με παρόμοιο τρόπο μπορείτε να εγκαταστήσετε και την freefont ή
|
||
άλλες συλλογές. Για να ανιχνεύσει ο X server αυτές τις
|
||
γραμματοσειρές, προσθέστε την κατάλληλη γραμμή στο αρχείο ρυθμίσεων
|
||
του (<filename>/etc/X11/xorg.conf</filename>):</para>
|
||
|
||
<programlisting>FontPath "/usr/local/lib/X11/fonts/URW/"</programlisting>
|
||
|
||
<para>Εναλλακτικά, εκτελέστε στην γραμμή εντολών μιας συνόδου X:</para>
|
||
|
||
<screen>&prompt.user; <userinput>xset fp+ /usr/local/lib/X11/fonts/URW</userinput>
|
||
&prompt.user; <userinput>xset fp rehash</userinput></screen>
|
||
|
||
<para>Αυτό θα λειτουργήσει, αλλά όταν τερματίσει η σύνοδος X, οι
|
||
ρυθμίσεις θα χαθούν, εκτός αν προστεθούν στο αρχείο εκκίνησης
|
||
(το <filename>~/.xinitrc</filename> για μία συνηθισμένη
|
||
σύνοδο μέσω <command>startx</command>, η το
|
||
<filename>~/.xsession</filename> αν συνδέεστε μέσω ενός
|
||
γραφικού διαχειριστή σύνδεσης όπως ο <application>XDM</application>).
|
||
Ένας ακόμη τρόπος είναι να χρησιμοποιήσετε το αρχείο
|
||
<filename>/usr/local/etc/fonts/local.conf</filename>: δείτε το τμήμα
|
||
<link linkend="antialias">anti-aliasing (εξομάλυνσης)</link>.</para>
|
||
</sect2>
|
||
|
||
<sect2 id="truetype">
|
||
<title>Γραμματοσειρές &truetype;</title>
|
||
|
||
<indexterm><primary>Γραμματοσειρές TrueType</primary></indexterm>
|
||
<indexterm>
|
||
<primary>γραμματοσειρές</primary>
|
||
<secondary>TrueType</secondary>
|
||
</indexterm>
|
||
|
||
<para>Το <application>&xorg;</application> έχει ενσωματωμένη υποστήριξη
|
||
απεικόνισης γραμματοσειρών &truetype;. Υπάρχουν δύο διαφορετικά
|
||
modules (αρθρώματα) που μπορούν να ενεργοποιήσουν αυτήν την
|
||
λειτουργία. Σε αυτό το παράδειγμα χρησιμοποιείται το freetype module
|
||
επειδή είναι πιο συνεργάσιμο με τα άλλα back-ends απεικόνισης
|
||
γραμματοσειρών. Για να ενεργοποιήσετε το freetype module, απλώς
|
||
προσθέστε την παρακάτω γραμμή στο τμήμα <literal>"Module"</literal>
|
||
του αρχείου <filename>/etc/X11/xorg.conf</filename>.</para>
|
||
|
||
<programlisting>Load "freetype"</programlisting>
|
||
|
||
<para>Τώρα, δημιουργήστε έναν κατάλογο για τις γραμματοσειρές &truetype;
|
||
(για παράδειγμα,
|
||
<filename>/usr/local/lib/X11/fonts/TrueType</filename>)
|
||
και αντιγράψτε όλες τις γραμματοσειρές &truetype; σε αυτόν. Προσέξτε
|
||
ότι οι γραμματοσειρές &truetype; δεν μπορούν να είναι από ένα σύστημα
|
||
&macintosh; πρέπει να είναι σε μορφή &unix;/&ms-dos;/&windows; για να
|
||
λειτουργούν στο X11. Μόλις αντιγραφούν τα αρχεία στον κατάλογο,
|
||
χρησιμοποιήστε το <application>ttmkfdir</application> για να
|
||
δημιουργήσετε το αρχείο <filename>fonts.dir</filename>, ώστε ο X font
|
||
renderer να γνωρίζει την ύπαρξη των νέων αυτών αρχείων.
|
||
Το <command>ttmkfdir</command> διατίθεται από την Συλλογή των Ports
|
||
του &os; ως <filename role="package">x11-fonts/ttmkfdir</filename>.</para>
|
||
|
||
<screen>&prompt.root; <userinput>cd /usr/local/lib/X11/fonts/TrueType</userinput>
|
||
&prompt.root; <userinput>ttmkfdir -o fonts.dir</userinput></screen>
|
||
|
||
<para>Τώρα, πρoσθέστε τον κατάλογο &truetype; στη διαδρομή των fonts.
|
||
Αυτό γίνεται με τον ίδιο τρόπο που περιγράψαμε παραπάνω στις <link
|
||
linkend="type1">Type1</link> γραμματοσειρές, χρησιμοποιώντας το</para>
|
||
|
||
<screen>&prompt.user; <userinput>xset fp+ /usr/local/lib/X11/fonts/TrueType</userinput>
|
||
&prompt.user; <userinput>xset fp rehash</userinput></screen>
|
||
|
||
<para>ή απλά προσθέστε μια γραμμή <literal>FontPath</literal> στο αρχείο
|
||
<filename>xorg.conf</filename>.</para>
|
||
|
||
<para>Αυτό ήταν. Τώρα ο <application>&netscape;</application>,
|
||
το <application>Gimp</application>,
|
||
το <application>&staroffice;</application>, και όλες οι άλλες
|
||
εφαρμογές X πρέπει να αναγνωρίζουν τις εγκαταστημένες &truetype;
|
||
γραμματοσειρές. Πολύ μικρές γραμματοσειρές (όπως αυτές που φαίνονται
|
||
στο κείμενο μιας ιστοσελίδας σε υψηλή ανάλυση) και πολύ μεγάλες
|
||
γραμματοσειρές (στο <application>&staroffice;</application>) θα
|
||
φαίνονται τώρα πολύ καλύτερα.</para>
|
||
</sect2>
|
||
|
||
<sect2 id="antialias">
|
||
<sect2info>
|
||
<authorgroup>
|
||
<author>
|
||
<firstname>Joe Marcus</firstname>
|
||
<surname>Clarke</surname>
|
||
<contrib>Ανανεώθηκε από τον </contrib>
|
||
<!-- May 2003 -->
|
||
</author>
|
||
</authorgroup>
|
||
</sect2info>
|
||
|
||
<title>Anti-Aliased Γραμματοσειρές</title>
|
||
|
||
<indexterm><primary>anti-aliased γραμματοσειρές</primary></indexterm>
|
||
<indexterm>
|
||
<primary>γραμματοσειρές</primary>
|
||
<secondary>anti-aliased</secondary>
|
||
</indexterm>
|
||
|
||
<para>Όλες οι γραμματοσειρές X11 που βρίσκονται στο
|
||
<filename>/usr/local/lib/X11/fonts/</filename> και το
|
||
<filename>~/.fonts/</filename> είναι αυτόματα διαθέσιμες για
|
||
anti-aliasing σε εφαρμογές Xft-aware, συμπεριλαμβανομένων
|
||
του <application>KDE</application>, <application>GNOME</application>
|
||
και <application>Firefox</application>.</para>
|
||
|
||
<para>Για να ελέγξετε ποίες γραμματοσειρές είναι anti-aliased, ή να
|
||
ρυθμίσετε τις ιδιότητες του anti-aliasing, δημιουργήστε (ή
|
||
τροποποιήστε, αν ήδη υπάρχει) το αρχείο
|
||
<filename>/usr/local/etc/fonts/local.conf</filename>. Μέσω αυτού του
|
||
αρχείου μπορούν να ρυθμιστούν αρκετά εξειδικευμένα χαρακτηριστικά του
|
||
συστήματος γραμματοσειρών Xft. Αυτό το τμήμα περιγράφει μόνο μερικές
|
||
απλές δυνατότητες. Για περισσότερες λεπτομέρειες, δείτε το
|
||
&man.fonts-conf.5;.</para>
|
||
|
||
<indexterm><primary>XML</primary></indexterm>
|
||
|
||
<para>Το αρχείο αυτό πρέπει να είναι μορφής XML. Δώστε μεγάλη προσοχή
|
||
στα πεζά / κεφαλαία, και σιγουρευθείτε ότι όλα τα tags έχουν κλείσει
|
||
σωστά. Το αρχείο ξεκινά με την συνηθισμένη επικεφαλίδα XML και ένα
|
||
ορισμό DOCTYPE, και έπειτα ακολουθεί το
|
||
<literal><fontconfig></literal> tag:</para>
|
||
|
||
<programlisting>
|
||
<?xml version="1.0"?>
|
||
<!DOCTYPE fontconfig SYSTEM "fonts.dtd">
|
||
<fontconfig></programlisting>
|
||
|
||
<para>Όπως είπαμε προηγουμένως, όλες οι γραμματοσειρές στο
|
||
<filename>/usr/local/lib/X11/fonts/</filename> όπως και στο
|
||
<filename>~/.fonts/</filename> διατίθενται ήδη σε Xft-aware εφαρμογές.
|
||
Αν θέλετε να προσθέσετε και άλλους καταλόγους εκτός από αυτούς τους
|
||
δύο, προσθέστε μια γραμμή παρόμοια με αυτή που ακολουθεί στο
|
||
<filename>/usr/local/etc/fonts/local.conf</filename>:</para>
|
||
|
||
<programlisting><dir>/path/to/my/fonts</dir></programlisting>
|
||
|
||
<para>Αφού προσθέσετε νέες γραμματοσειρές, και ειδικότερα νέους
|
||
καταλόγους γραμματοσειρών, πρέπει να εκτελέσετε την ακόλουθη εντολή
|
||
για να αναδημιουργήσετε την cache γραμματοσειρών:</para>
|
||
|
||
<screen>&prompt.root; <userinput>fc-cache -f</userinput></screen>
|
||
|
||
<para>Το anti-aliasing κάνει τα άκρα ελαφρώς συγκεχυμένα, κάνοντας έτσι
|
||
τα πολύ μικρά γράμματα πιο αναγνώσιμα, και αφαιρεί τις
|
||
<quote>κλίμακες</quote> (σκαλοπάτια) από τα μεγάλα γράμματα, αλλά
|
||
μπορεί να προκαλέσει ενοχλήσεις στα μάτια αν χρησιμοποιηθεί σε
|
||
κανονικά μεγέθη. Για να εξαιρέσετε από το anti-aliasing μεγέθη
|
||
γραμματοσειρών μικρότερα από 14 point, προσθέστε αυτές τις
|
||
γραμμές:</para>
|
||
|
||
<programlisting> <match target="font">
|
||
<test name="size" compare="less">
|
||
<double>14</double>
|
||
</test>
|
||
<edit name="antialias" mode="assign">
|
||
<bool>false</bool>
|
||
</edit>
|
||
</match>
|
||
<match target="font">
|
||
<test name="pixelsize" compare="less" qual="any">
|
||
<double>14</double>
|
||
</test>
|
||
<edit mode="assign" name="antialias">
|
||
<bool>false</bool>
|
||
</edit>
|
||
</match></programlisting>
|
||
|
||
<indexterm>
|
||
<primary>γραμματοσειρές</primary>
|
||
<secondary>spacing</secondary>
|
||
</indexterm>
|
||
|
||
<para>Το spacing (διαστήματα) σε μερικές monospaced γραμματοσειρές
|
||
μπορεί επίσης να είναι ακατάλληλο όταν χρησιμοποιείται anti-aliasing.
|
||
Αυτό φαίνεται να αποτελεί ιδιαίτερο πρόβλημα με το
|
||
<application>KDE</application>. Μια διόρθωση για αυτό, είναι να
|
||
επιβάλλετε στο spacing την τιμή 100 για αυτές τις γραμματοσειρές.
|
||
Προσθέστε τις ακόλουθες γραμμές:</para>
|
||
|
||
<programlisting> <match target="pattern" name="family">
|
||
<test qual="any" name="family">
|
||
<string>fixed</string>
|
||
</test>
|
||
<edit name="family" mode="assign">
|
||
<string>mono</string>
|
||
</edit>
|
||
</match>
|
||
<match target="pattern" name="family">
|
||
<test qual="any" name="family">
|
||
<string>console</string>
|
||
</test>
|
||
<edit name="family" mode="assign">
|
||
<string>mono</string>
|
||
</edit>
|
||
</match></programlisting>
|
||
|
||
<para>(αυτό μετονομάζει τα άλλα κοινά ονόματα των fixed γραμματοσειρών
|
||
ως <literal>"mono"</literal>), και έπειτα προσθέστε:</para>
|
||
|
||
<programlisting> <match target="pattern" name="family">
|
||
<test qual="any" name="family">
|
||
<string>mono</string>
|
||
</test>
|
||
<edit name="spacing" mode="assign">
|
||
<int>100</int>
|
||
</edit>
|
||
</match> </programlisting>
|
||
|
||
<para>Συγκεκριμένες γραμματοσειρές, όπως οι Helvetica, μπορεί να
|
||
εμφανίζουν πρόβλημα όταν είναι anti-aliased. Το πρόβλημα συχνά
|
||
εκδηλώνεται ως μία γραμματοσειρά κομμένη κάθετα στην μέση. Στην
|
||
χειρότερη περίπτωση, μπορεί να κάνει κάποιες εφαρμογές να
|
||
καταρρεύσουν. Για να το αποφύγετε αυτό, μπορείτε να προσθέσετε το
|
||
ακόλουθο στο <filename>local.conf</filename>:</para>
|
||
|
||
<programlisting> <match target="pattern" name="family">
|
||
<test qual="any" name="family">
|
||
<string>Helvetica</string>
|
||
</test>
|
||
<edit name="family" mode="assign">
|
||
<string>sans-serif</string>
|
||
</edit>
|
||
</match> </programlisting>
|
||
|
||
<para>Μόλις τελειώσετε την μετατροπή του
|
||
<filename>local.conf</filename> σιγουρευθείτε ότι κλείσατε το αρχείο
|
||
με το <literal></fontconfig></literal> tag. Αν δεν το κάνετε,
|
||
οι αλλαγές σας θα αγνοηθούν.</para>
|
||
|
||
<para>Τέλος, οι χρήστες μπορούν να προσθέσουν τις δικές τους ρυθμίσεις
|
||
μέσω των προσωπικών τους αρχείων
|
||
<filename>.fonts.conf</filename>. Για να γίνει αυτό, κάθε χρήστης
|
||
πρέπει απλώς να δημιουργήσει ένα <filename>~/.fonts.conf</filename>.
|
||
Αυτό το αρχείο πρέπει να είναι επίσης XML μορφής.</para>
|
||
|
||
<indexterm><primary>LCD οθόνη</primary></indexterm>
|
||
<indexterm>
|
||
<primary>γραμματοσειρές</primary>
|
||
<secondary>LCD screen</secondary>
|
||
</indexterm>
|
||
|
||
<para>Κάτι τελευταίο: σε μία LCD οθόνη, μπορεί να είναι επιθυμητός
|
||
ο δειγματισμός sub-pixel. Ο δειγματισμός χειρίζεται χωριστά τα
|
||
(οριζόντια διαχωρισμένα) κόκκινα, πράσινα και μπλε στοιχεία ώστε να
|
||
βελτιώσει την οριζόντια ανάλυση. Τα αποτελέσματα μπορεί να είναι
|
||
δραματικά καλύτερα. Για να τον ενεργοποιήσετε, προσθέστε την
|
||
παρακάτω γραμμή κάπου στο αρχείο
|
||
<filename>local.conf</filename>:</para>
|
||
|
||
<programlisting>
|
||
<match target="font">
|
||
<test qual="all" name="rgba">
|
||
<const>unknown</const>
|
||
</test>
|
||
<edit name="rgba" mode="assign">
|
||
<const>rgb</const>
|
||
</edit>
|
||
</match>
|
||
</programlisting>
|
||
|
||
<note>
|
||
<para>Ανάλογα με τον τύπο της οθόνης, το <literal>rgb</literal>
|
||
μπορεί να χρειαστεί να αλλάξει σε <literal>bgr</literal>,
|
||
<literal>vrgb</literal> ή <literal>vbgr</literal>:
|
||
πειραματιστείτε και δείτε ποίο λειτουργεί καλύτερα.</para>
|
||
</note>
|
||
</sect2>
|
||
</sect1>
|
||
|
||
<sect1 id="x-xdm">
|
||
<sect1info>
|
||
<authorgroup>
|
||
<author>
|
||
<firstname>Seth</firstname>
|
||
<surname>Kingsley</surname>
|
||
<contrib>Συνεισφορά του </contrib>
|
||
</author>
|
||
</authorgroup>
|
||
</sect1info>
|
||
|
||
<title>Ο X Display Manager</title>
|
||
|
||
<sect2>
|
||
<title>Εισαγωγή</title>
|
||
|
||
<indexterm><primary>X Display Manager</primary></indexterm>
|
||
<para>Ο X Display Manager (<application>XDM</application>) είναι
|
||
ένα προαιρετικό μέρος του συστήματος X Windows που χρησιμοποιείται
|
||
για διαχείριση συνδέσεων (logins). Αυτό είναι χρήσιμο σε πολλές
|
||
περιπτώσεις, όπως σε απλά <quote>X Terminals</quote>, σε
|
||
desktop μηχανήματα, καθώς και σε διακομιστές μεγάλων δικτύων.
|
||
Αφού το σύστημα X Windows είναι ανεξάρτητο πρωτοκόλλων και δικτύων,
|
||
υπάρχει μεγάλο εύρος πιθανών ρυθμίσεων
|
||
για την λειτουργία X πελατών και διακομιστών σε διαφορετικά
|
||
μηχανήματα συνδεδεμένα σε ένα δίκτυο. Ο
|
||
<application>XDM</application> παρέχει ένα γραφικό περιβάλλον για
|
||
την επιλογή του διακομιστή με τον οποίο θα γίνει η σύνδεση, και για
|
||
την είσοδο πληροφοριών πιστοποίησης όπως του ονόματος χρήστη και του
|
||
κωδικού πρόσβασης.</para>
|
||
|
||
<para>Σκεφθείτε τον <application>XDM</application> ως μια εφαρμογή που
|
||
παρέχει τις ίδιες δυνατότητες στον χρήστη με το εργαλείο
|
||
&man.getty.8; (δείτε το <xref linkend="term-config"/> για
|
||
λεπτομέρειες). Το XDM εκτελεί συνδέσεις (logins) στον διακομιστή
|
||
και έπειτα εκτελεί ένα διαχειριστή συνεδρίας (session manager,
|
||
συνήθως έναν X διαχειριστή παραθύρων, window manager) για λογαριασμό
|
||
του χρήστη. Ο <application>XDM</application> έπειτα περιμένει να
|
||
τερματίσει αυτό το πρόγραμμα, που σηματοδοτεί ότι ο χρήστης τελείωσε
|
||
και πρέπει να αποσυνδεθεί. Σε αυτό το σημείο,
|
||
ο <application>XDM</application> μπορεί να εμφανίσει ξανά την οθόνη
|
||
εισόδου (login) και την οθόνη επιλογής γραφικής σύνδεσης ώστε να
|
||
συνδεθεί ένας άλλος χρήστης.</para>
|
||
</sect2>
|
||
|
||
<sect2>
|
||
<title>Χρήση του XDM</title>
|
||
|
||
<para>Για να ξεκινήσετε να χρησιμοποιείτε το
|
||
<application>XDM</application>, εγκαταστήστε το port <filename
|
||
role="package">x11/xdm</filename> (δεν εγκαθίσταται από προεπιλογή
|
||
στις πρόσφατες εκδόσεις του <application>&xorg;</application>).
|
||
Μπορείτε έπειτα να βρείτε τον δαίμονα <application>XDM</application>
|
||
στο <filename>/usr/local/bin/xdm</filename>. Αυτό το πρόγραμμα
|
||
μπορεί να εκτελεστεί οποιαδήποτε στιγμή ως <username>root</username>
|
||
και θα ξεκινήσει να διαχειρίζεται την οθόνη του X στο τοπικό
|
||
μηχάνημα. Αν ο <application>XDM</application> πρέπει να εκτελείται
|
||
κάθε φορά που εκκινείται το μηχάνημα, ένας βολικός τρόπος είναι η
|
||
προσθήκη μιας γραμμής στο <filename>/etc/ttys</filename>. Για
|
||
περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την μορφή και την χρήση αυτού του
|
||
αρχείου, δείτε το <xref linkend="term-etcttys"/>. Υπάρχει μία γραμμή
|
||
στο αρχικό <filename>/etc/ttys</filename> αρχείο για την εκτέλεση του
|
||
<application>XDM</application> σε ένα εικονικό τερματικό:</para>
|
||
|
||
<screen>ttyv8 "/usr/local/bin/xdm -nodaemon" xterm off secure</screen>
|
||
|
||
<para>Αρχικά αυτή η λειτουργία είναι απενεργοποιημένη — για να
|
||
την ενεργοποιήσετε αλλάξτε το πεδίο 5 από <literal>off</literal> σε
|
||
<literal>on</literal> και επαννεκίνηστε το &man.init.8;
|
||
χρησιμοποιώντας τις οδηγίες του <xref linkend="term-hup"/>. Το πρώτο
|
||
πεδίο, το όνομα του τερματικού που θα διαχειρίζεται το πρόγραμμα,
|
||
είναι το <literal>ttyv8</literal>. Αυτό σημαίνει ότι ο
|
||
<application>XDM</application> θα εκτελείται στο 9ο
|
||
εικονικό τερματικό.</para>
|
||
</sect2>
|
||
|
||
<sect2>
|
||
<title>Ρύθμιση του XDM</title>
|
||
|
||
<para>Ο κατάλογος ρυθμίσεων του <application>XDM</application>
|
||
βρίσκεται στο <filename>/usr/local/lib/X11/xdm</filename>. Σε αυτόν
|
||
τον κατάλογο υπάρχουν πολλά αρχεία που χρησιμοποιούνται για να
|
||
αλλάξουν την συμπεριφορά και εμφάνιση του
|
||
<application>XDM</application>. Τυπικά, θα βρείτε τα παρακάτω
|
||
αρχεία:</para>
|
||
|
||
<informaltable frame="none" pgwide="1">
|
||
<tgroup cols="2">
|
||
<thead>
|
||
<row>
|
||
<entry>Αρχείο</entry>
|
||
<entry>Περιγραφή</entry>
|
||
</row>
|
||
</thead>
|
||
|
||
<tbody>
|
||
<row>
|
||
<entry><filename>Xaccess</filename></entry>
|
||
<entry>Κανόνες πιστοποίησης πελατών.</entry>
|
||
</row>
|
||
|
||
<row>
|
||
<entry><filename>Xresources</filename></entry>
|
||
<entry>Προκαθορισμένες τιμές X resource.</entry>
|
||
</row>
|
||
|
||
<row>
|
||
<entry><filename>Xservers</filename></entry>
|
||
<entry>Λίστα απομακρυσμένων και τοπικών οθονών (Χ displays)
|
||
στις οποίες θα γίνεται διαχείριση.</entry>
|
||
</row>
|
||
|
||
<row>
|
||
<entry><filename>Xsession</filename></entry>
|
||
<entry>Προεπιλεγμένο script συνόδων για logins.</entry>
|
||
</row>
|
||
|
||
<row>
|
||
<entry><filename>Xsetup_</filename>*</entry>
|
||
<entry>Script για την εκτέλεση εντολών πριν την εμφάνιση του
|
||
περιβάλλοντος σύνδεσης (login screen).</entry>
|
||
</row>
|
||
|
||
<row>
|
||
<entry><filename>xdm-config</filename></entry>
|
||
<entry>Ρυθμίσεις για όλες τις απεικονίσεις (displays) που
|
||
εκτελούνται σε αυτό το μηχάνημα.</entry>
|
||
</row>
|
||
|
||
<row>
|
||
<entry><filename>xdm-errors</filename></entry>
|
||
<entry>Λάθη που δημιουργούνται από το πρόγραμμα.</entry>
|
||
</row>
|
||
|
||
<row>
|
||
<entry><filename>xdm-pid</filename></entry>
|
||
<entry>Το ID της διεργασίας του τρέχοντος XDM.</entry>
|
||
</row>
|
||
</tbody>
|
||
</tgroup>
|
||
</informaltable>
|
||
|
||
<para>Επίσης σε αυτόν τον κατάλογο υπάρχουν μερικά scripts και
|
||
προγράμματα που χρησιμοποιούνται για να ρυθμίσουν την επιφάνεια
|
||
εργασίας όταν εκτελείται το <application>XDM</application>.
|
||
Θα περιγράψουμε περιληπτικά το σκοπό καθενός από αυτά τα αρχεία.
|
||
Η ακριβής σύνταξη και χρήση όλων αυτών των αρχείων περιγράφεται
|
||
στο &man.xdm.1;.</para>
|
||
|
||
<para>Η προκαθορισμένη ρύθμιση είναι ένα απλό ορθογώνιο παράθυρο
|
||
σύνδεσης με το όνομα του μηχανήματος να φαίνεται στην κορυφή με
|
||
μεγάλα γράμματα και τις προτροπές <quote>Login:</quote> και
|
||
<quote>Password:</quote> από κάτω. Αυτό είναι ένα καλό σημείο
|
||
εκκίνησης για να αλλάξετε την εμφάνιση του
|
||
<application>XDM</application>.</para>
|
||
|
||
<sect3>
|
||
<title>Xaccess</title>
|
||
|
||
<para>Το πρωτόκολλο για σύνδεση με απεικονίσεις που ελέγχονται από το
|
||
<application>XDM</application> ονομάζεται X Display Manager
|
||
Connection Protocol (XDMCP). Το αρχείο αυτό είναι ένα σύνολο
|
||
κανόνων για των έλεγχο των συνδέσεων XDMCP από απομακρυσμένα
|
||
μηχανήματα. Αγνοείται, εκτός και αν το
|
||
<filename>xdm-config</filename> έχει ρυθμιστεί ώστε να δέχεται
|
||
εισερχόμενες συνδέσεις. Η προεπιλογή είναι να μην επιτρέπεται σε
|
||
κανένα πελάτη να συνδεθεί.</para>
|
||
</sect3>
|
||
|
||
<sect3>
|
||
<title>Xresources</title>
|
||
|
||
<para>Πρόκειται για το αρχείο προκαθορισμένων τιμών για τις εφαρμογές
|
||
εμφάνισης του παράθυρου σύνδεσης (login) και επιλογέα απεικόνισης
|
||
(display chooser). Μέσα από αυτό μπορεί να τροποποιηθεί η εμφάνιση
|
||
του προγράμματος login. Η μορφή του είναι ίδια με το αρχείο
|
||
app-defaults που περιγράφεται στην τεκμηρίωση του X11.</para>
|
||
</sect3>
|
||
|
||
<sect3>
|
||
<title>Xservers</title>
|
||
|
||
<para>Αυτή είναι μια λίστα των απομακρυσμένων σταθμών που πρέπει να
|
||
εμφανίζονται ως επιλογές στο πρόγραμμα (chooser).</para>
|
||
</sect3>
|
||
|
||
<sect3>
|
||
<title>Xsession</title>
|
||
|
||
<para>Αυτό είναι το προκαθορισμένο session script που εκτελεί το
|
||
<application>XDM</application> μετά τη σύνδεση κάποιου χρήστη.
|
||
Κανονικά, κάθε χρήστης θα έχει ένα τροποποιημένο, δικό του, session
|
||
script στο <filename>~/.xsession</filename> που θα παρακάμπτει αυτό
|
||
το script.</para>
|
||
</sect3>
|
||
|
||
<sect3>
|
||
<title>Xsetup_*</title>
|
||
|
||
<para>Τα αρχεία αυτά εκτελούνται αυτόματα πριν την εμφάνιση των
|
||
παραθύρων επιλογής ή σύνδεσης. Υπάρχει ένα script για κάθε display
|
||
που χρησιμοποιείται, που ονομάζεται <filename>Xsetup_</filename> με
|
||
το νούμερο του display στο τέλος (για παράδειγμα
|
||
<filename>Xsetup_0</filename>). Κανονικά αυτά τα scripts θα
|
||
εκτελούν ένα ή δυο προγράμματα στο παρασκήνιο όπως π.χ. το
|
||
<command>xconsole</command>.</para>
|
||
</sect3>
|
||
|
||
<sect3>
|
||
<title>xdm-config</title>
|
||
|
||
<para>Το αρχείο αυτό περιέχει ρυθμίσεις στην μορφή των app-defaults,
|
||
που εφαρμόζονται σε κάθε display που διαχειρίζεται η συγκεκριμένη
|
||
εγκατάσταση.</para>
|
||
</sect3>
|
||
|
||
<sect3>
|
||
<title>xdm-errors</title>
|
||
|
||
<para>Το αρχείο αυτό περιέχει την έξοδο των διακομιστών X που
|
||
προσπαθεί να εκτελέσει το <application>XDM</application>. Αν ένα
|
||
display που προσπαθεί να εκκινήσει o <application>XDM</application>
|
||
κολλήσει για κάποιο λόγο, καλό είναι να αναζητήσετε εδώ τυχόν
|
||
μηνύματα σφαλμάτων. Τα μηνύματα αυτά καταγράφονται και στα αρχεία
|
||
χρηστών <filename>~/.xsession-errors</filename>.</para>
|
||
</sect3>
|
||
</sect2>
|
||
|
||
<sect2>
|
||
<title>Διατηρώντας έναν Διακομιστή Απομακρυσμένων Συνδέσεων</title>
|
||
|
||
<para>Για να συνδέονται και άλλοι πελάτες στον διακομιστή οθόνης,
|
||
τροποποιήστε τους κανόνες ελέγχου πρόσβασης, και ενεργοποιήστε τις
|
||
εισερχόμενες συνδέσεις. Τα παραπάνω είναι, από προεπιλογή ρυθμισμένα
|
||
σε συντηρητικές τιμές. Για να κάνετε το
|
||
<application>XDM</application> να δέχεται συνδέσεις, αρχικά μετατρέψτε
|
||
σε σχόλιο την παρακάτω γραμμή στο αρχείο
|
||
<filename>xdm-config</filename>:</para>
|
||
|
||
<screen>! SECURITY: do not listen for XDMCP or Chooser requests
|
||
! Comment out this line if you want to manage X terminals with xdm
|
||
DisplayManager.requestPort: 0</screen>
|
||
|
||
<para>και μετά επανεκκινήστε τον <application>XDM</application>.
|
||
Να έχετε υπόψιν σας ότι τα σχόλια στα αρχεία
|
||
app-defaults ξεκινούν με τον χαρακτήρα <quote>!</quote>,
|
||
και όχι τον συνήθη <quote>#</quote>. Μπορεί να επιθυμείτε πιο
|
||
αυστηρούς κανόνες ελέγχου πρόσβασης. Δείτε τα παραδείγματα
|
||
στο <filename>Xaccess</filename>, και συμβουλευθείτε τη σελίδα manual
|
||
του &man.xdm.1;.</para>
|
||
</sect2>
|
||
|
||
<sect2>
|
||
<title>Αντικαταστάτες του XDM</title>
|
||
|
||
<para>Υπάρχουν αρκετοί αντικαταστάτες για το πρόγραμμα
|
||
<application>XDM</application>. Ένας από αυτούς,
|
||
ο <application>KDM</application> (έρχεται με το
|
||
<application>KDE</application>) αναλύεται αργότερα σε αυτό το
|
||
κεφάλαιο. Ο <application>KDM</application> display manager
|
||
προσφέρει πολλά προτερήματα στα γραφικά και διακοσμητικά στοιχεία,
|
||
όπως επίσης και την δυνατότητα να επιλέγουν οι χρήστες τον
|
||
επιθυμητό διαχειριστή παραθύρων την στιγμή της σύνδεσης.</para>
|
||
</sect2>
|
||
</sect1>
|
||
|
||
<sect1 id="x11-wm">
|
||
<sect1info>
|
||
<authorgroup>
|
||
<author>
|
||
<firstname>Valentino</firstname>
|
||
<surname>Vaschetto</surname>
|
||
<contrib>Συνεισφορά του </contrib>
|
||
</author>
|
||
<!-- June 2001 -->
|
||
</authorgroup>
|
||
</sect1info>
|
||
|
||
<title>Γραφικά Περιβάλλοντα</title>
|
||
|
||
<para>Αυτό το τμήμα περιγράφει μερικά γραφικά περιβάλλοντα που διατίθενται
|
||
για το X στο &os;. Η έννοια <quote>γραφικό περιβάλλον</quote>
|
||
μπορεί να σημαίνει οτιδήποτε, από έναν απλό διαχειριστή παραθύρων μέχρι
|
||
ένα ολοκληρωμένα πακέτο desktop εφαρμογών, όπως το
|
||
<application>KDE</application> ή το
|
||
<application>GNOME</application>.</para>
|
||
|
||
<sect2 id="x11-wm-gnome">
|
||
<title>GNOME</title>
|
||
|
||
<sect3 id="x11-wm-gnome-about">
|
||
<title>Σχετικά με το GNOME</title>
|
||
|
||
<indexterm><primary>GNOME</primary></indexterm>
|
||
|
||
<para>Το <application>GNOME</application> είναι ένα φιλικό προς τον
|
||
χρήστη γραφικό περιβάλλον που επιτρέπει στους χρήστες να
|
||
χρησιμοποιούν και να ρυθμίζουν εύκολα τους υπολογιστές τους. Το
|
||
<application>GNOME</application> διαθέτει ένα panel (για
|
||
την εκκίνηση εφαρμογών και την προβολή κατάστασης), επιφάνεια
|
||
εργασίας (όπου εμφανίζονται δεδομένα και εφαρμογές), ένα πλήθος από
|
||
διαδεδομένα εργαλεία και εφαρμογές, καθώς και ένα σύνολο
|
||
τυποποιήσεων που επιτρέπει στις εφαρμογές να συνεργάζονται μεταξύ
|
||
τους και να δείχνουν ένα συνεπές περιβάλλον εργασίας. Οι χρήστες
|
||
άλλων λειτουργικών συστημάτων ή περιβάλλoντων θα αισθάνονται σαν
|
||
στο σπίτι τους χρησιμοποιώντας το πανίσχυρο γραφικό περιβάλλον που
|
||
παρέχει το <application>GNOME</application>. Περισσότερες
|
||
πληροφορίες σχετικά με το <application>GNOME</application> στο
|
||
&os; μπορούν να βρεθούν στο διαδικτυακό τόπο του <ulink
|
||
url="http://www.FreeBSD.org/gnome">&os; GNOME Project</ulink>. Η
|
||
τοποθεσία περιέχει επίσης και αναλυτικά FAQs σχετικά με την
|
||
εγκατάσταση, την ρύθμιση, και την διαχείριση του
|
||
<application>GNOME</application>.</para>
|
||
</sect3>
|
||
|
||
<sect3 id="x11-wm-gnome-install">
|
||
<title>Εγκατάσταση του GNOME</title>
|
||
|
||
<para>Το <application>GNOME</application> μπορεί να εγκατασταθεί
|
||
εύκολα από πακέτα ή από την Συλλογή των Ports:</para>
|
||
|
||
<para>Για να εγκαταστήσετε το έτοιμο πακέτο του
|
||
<application>GNOME</application> από το δίκτυο, απλώς
|
||
πληκτρολογήστε:</para>
|
||
|
||
<screen>&prompt.root; <userinput>pkg_add -r gnome2</userinput></screen>
|
||
|
||
<para>Για να μεταγλωττίσετε το <application>GNOME</application> από
|
||
τον πηγαίο κώδικα, χρησιμοποιήστε την Συλλογή των Ports:</para>
|
||
|
||
<screen>&prompt.root; <userinput>cd /usr/ports/x11/gnome2</userinput>
|
||
&prompt.root; <userinput>make install clean</userinput></screen>
|
||
|
||
<para>Το <application>GNOME</application> χρειάζεται το σύστημα
|
||
αρχείων <filename>/proc</filename> για να λειτουργήσει σωστά.
|
||
Προσθέστε τη γραμμή</para>
|
||
|
||
<programlisting>proc /proc procfs rw 0 0</programlisting>
|
||
|
||
<para>στο αρχείο <filename>/etc/fstab</filename> για να γίνεται
|
||
αυτόματα προσάρτηση του &man.procfs.5; κατά την εκκίνηση του
|
||
συστήματος.</para>
|
||
|
||
<para>Μόλις εγκατασταθεί το <application>GNOME</application>, θα
|
||
πρέπει να ρυθμιστεί ο διακομιστής X ώστε να εκκινεί το
|
||
<application>GNOME</application> αντί για τον προκαθορισμένο
|
||
διαχειριστή παραθύρων.</para>
|
||
|
||
<para>Ο ευκολότερος τρόπος για να εκκινήσετε το
|
||
<application>GNOME</application> είναι με το
|
||
<application>GDM</application>, τον GNOME Display Manager.
|
||
Το <application>GDM</application> εγκαθίσταται ως μέρος
|
||
του <application>GNOME</application>, αλλά είναι ανενεργό
|
||
αρχικά. Μπορεί να ενεργοποιηθεί με την προσθήκη της
|
||
γραμμής</para>
|
||
|
||
<programlisting>gdm_enable="YES"</programlisting>
|
||
|
||
<para>στο αρχείο
|
||
<filename>/etc/rc.conf</filename>.</para>
|
||
|
||
<para>Μόλις κάνετε επανεκκίνηση,
|
||
το <application>GDM</application> θα ξεκινήσει
|
||
αυτόματα.</para>
|
||
|
||
<para>Επιπρόσθετα, είναι χρήσιμο να ξεκινούν όλες οι υπηρεσίες
|
||
τις οποίες απαιτεί το <application>GNOME</application>
|
||
ταυτόχρονα με την εκκίνηση του <application>GDM</application>.
|
||
Για να γίνεται αυτό προσθέστε τη γραμμή</para>
|
||
|
||
<programlisting>gnome_enable="YES"</programlisting>
|
||
|
||
<para>στο αρχείο <filename>/etc/rc.conf</filename>.</para>
|
||
|
||
<para>Το <application>GNOME</application> μπορεί επίσης να ξεκινήσει
|
||
από την γραμμή εντολών ρυθμίζοντας κατάλληλα το αρχείο
|
||
<filename>.xinitrc</filename>.
|
||
Αν υπάρχει ήδη το αρχείο <filename>.xinitrc</filename>, απλώς
|
||
αντικαταστήστε την γραμμή που εκκινεί τον τρέχοντα διαχειριστή
|
||
παραθύρων με μία που να εκκινεί το
|
||
<application>/usr/local/bin/gnome-session</application>.
|
||
Αν δεν θέλετε να κάνετε περισσότερες ρυθμίσεις στο αρχείο,
|
||
χρειάζεται απλά να γράψετε:</para>
|
||
|
||
<screen>&prompt.user; <userinput>echo "/usr/local/bin/gnome-session" > ~/.xinitrc</userinput></screen>
|
||
|
||
<para>Έπειτα, πληκτρολογήστε <command>startx</command>, και θα
|
||
ξεκινήσει το γραφικό περιβάλλον του
|
||
<application>GNOME</application></para>
|
||
|
||
<note><para>Αν χρησιμοποιείτε κάποιο παλαιότερο display manager,
|
||
όπως το <application>XDM</application>, το παραπάνω δεν θα
|
||
λειτουργήσει. Στην περίπτωση αυτή, δημιουργήστε ένα εκτελέσιμο
|
||
αρχείο <filename>.xsession</filename> το οποίο να περιέχει την ίδια
|
||
εντολή. Τροποποιήστε το αρχείο <filename>.xsession</filename>
|
||
και αντικαταστήστε την εντολή του τρέχοντος διαχειριστή παραθύρων
|
||
με το
|
||
<application>/usr/local/bin/gnome-session</application>:</para>
|
||
</note>
|
||
|
||
<screen>&prompt.user; <userinput>echo "#!/bin/sh" > ~/.xsession</userinput>
|
||
&prompt.user; <userinput>echo "/usr/local/bin/gnome-session" >> ~/.xsession</userinput>
|
||
&prompt.user; <userinput>chmod +x ~/.xsession</userinput></screen>
|
||
|
||
<para>Άλλη μια επιλογή είναι να ρυθμιστεί ο display manager ώστε να
|
||
επιτρέπει την επιλογή του διαχειριστή παραθύρων κατά την σύνδεση.
|
||
Το τμήμα <link linkend="x11-wm-kde-details">Λεπτομέρειες KDE</link>
|
||
εξηγεί πως μπορεί να γίνει αυτό μέσω του
|
||
<application>KDM</application>, του display manager του
|
||
<application>KDE</application>.</para>
|
||
</sect3>
|
||
</sect2>
|
||
|
||
<sect2 id="x11-wm-kde">
|
||
<title>KDE</title>
|
||
|
||
<indexterm><primary>KDE</primary></indexterm>
|
||
|
||
<sect3 id="x11-wm-kde-about">
|
||
<title>Σχετικά με το KDE</title>
|
||
|
||
<para>Το <application>KDE</application> είναι ένα σύγχρονο, εύκολο στη
|
||
χρήση, γραφικό περιβάλλον. Μερικά πράγματα που προσφέρει το
|
||
<application>KDE</application> στον χρήστη είναι:</para>
|
||
|
||
<itemizedlist>
|
||
<listitem>
|
||
<para>Ένα όμορφο σύγχρονο περιβάλλον</para>
|
||
</listitem>
|
||
|
||
<listitem>
|
||
<para>Ένα περιβάλλον με πλήρη δικτυακή διαφάνεια</para>
|
||
</listitem>
|
||
|
||
<listitem>
|
||
<para>Ένα ενσωματωμένο σύστημα βοήθειας που επιτρέπει εύκολη,
|
||
συνεπή πρόσβαση στην βοήθεια για την χρήση του
|
||
<application>KDE</application> και των εφαρμογών
|
||
του</para>
|
||
</listitem>
|
||
|
||
<listitem>
|
||
<para>Συνεπής εμφάνιση και συμπεριφορά όλων των εφαρμογών του
|
||
<application>KDE</application></para>
|
||
</listitem>
|
||
|
||
<listitem>
|
||
<para>Τυποποιημένα menu και γραμμές εργαλείων (toolbars),
|
||
συνδυασμοί πλήκτρων, χρωματικοί συνδυασμοί, κλπ.</para>
|
||
</listitem>
|
||
|
||
<listitem>
|
||
<para>Διεθνείς ρυθμίσεις: το <application>KDE</application>
|
||
διατίθεται σε περισσότερες από 55 γλώσσες</para>
|
||
</listitem>
|
||
|
||
<listitem>
|
||
<para>Κεντρικό και συνεπές σύστημα ρυθμίσεων βασισμένο σε
|
||
διαλόγους</para>
|
||
</listitem>
|
||
|
||
<listitem>
|
||
<para>Μεγάλο αριθμό χρήσιμων εφαρμογών, σχεδιασμένων ειδικά για το
|
||
<application>KDE</application></para>
|
||
</listitem>
|
||
</itemizedlist>
|
||
|
||
<para>Το <application>KDE</application> συνοδεύεται από έναν
|
||
περιηγητή (browser) που ονομάζεται
|
||
<application>Konqueror</application>, και ανταγωνίζεται σοβαρά
|
||
τους άλλους περιηγητές των συστημάτων &unix;.
|
||
Περισσότερες πληροφορίες για το <application>KDE</application>
|
||
μπορείτε να βρείτε στο <ulink url="http://www.kde.org/">KDE
|
||
website</ulink>. Για πληροφορίες σχετικές με το &os;
|
||
και το <application>KDE</application>, συμβουλευθείτε τον
|
||
διαδικτυακό τόπο του
|
||
<ulink url="http://freebsd.kde.org/">KDE/FreeBSD</ulink>.</para>
|
||
|
||
<para>Υπάρχουν διαθέσιμες δύο εκδόσεις του
|
||
<application>KDE</application> για το &os;. Η Έκδοση
|
||
3, κυκλοφορεί αρκετό καιρό και είναι ακόμα διαθέσιμη στη Συλλογή
|
||
των Ports αν και δεν συντηρείται πλέον και παρουσιάζει προβλήματα.
|
||
Η έκδοση 4 ανανεώνεται συνεχώς και είναι η προεπιλογή των
|
||
χρηστών του <application>KDE</application>.
|
||
Οι δύο αυτές εκδόσεις μπορούν κάλιστα να συνυπάρχουν στον ίδιο
|
||
υπολογιστή.</para>
|
||
</sect3>
|
||
|
||
<sect3 id="x11-wm-kde-install">
|
||
<title>Εγκατάσταση του KDE</title>
|
||
|
||
<para>Όπως και με το <application>GNOME</application> ή κάθε
|
||
άλλο γραφικό περιβάλλον, το λογισμικό μπορεί να εγκατασταθεί εύκολα
|
||
μέσω πακέτων ή από την Συλλογή των Ports:</para>
|
||
|
||
<para>Για να εγκαταστήσετε το <application>KDE 3</application> μέσω
|
||
πακέτων από το δίκτυο, απλώς πληκτρολογήστε:</para>
|
||
|
||
<screen>&prompt.root; <userinput>pkg_add -r kde</userinput></screen>
|
||
|
||
<para>Για να εγκαταστήσετε το <application>KDE 4</application> μέσω
|
||
πακέτων από το δίκτυο, απλώς πληκτρολογήστε:</para>
|
||
|
||
<screen>&prompt.root; <userinput>pkg_add -r kde4</userinput></screen>
|
||
|
||
<para>Το &man.pkg.add.1; θα ανακτήσει αυτόματα την τελευταία έκδοση
|
||
της εφαρμογής.</para>
|
||
|
||
<para>Για να μεταγλωττίσετε το <application>KDE 3</application> από
|
||
τον πηγαίο κώδικα, χρησιμοποιήστε τη Συλλογή των Ports:</para>
|
||
|
||
<screen>&prompt.root; <userinput>cd /usr/ports/x11/kde3</userinput>
|
||
&prompt.root; <userinput>make install clean</userinput></screen>
|
||
|
||
<para>Για να μεταγλωττίσετε το <application>KDE 4</application> από
|
||
τον πηγαίο κώδικα, χρησιμοποιήστε τη Συλλογή των Ports:</para>
|
||
|
||
<screen>&prompt.root; <userinput>cd /usr/ports/x11/kde4</userinput>
|
||
&prompt.root; <userinput>make install clean</userinput></screen>
|
||
|
||
<para>Αφού εγκατασταθεί το <application>KDE</application>,
|
||
θα πρέπει να ρυθμιστεί ο διακομιστής X ώστε να το εκκινεί αντί για
|
||
τον προκαθορισμένο διαχειριστή παραθύρων. Αυτό γίνεται με την
|
||
αλλαγή του αρχείου <filename>.xinitrc</filename>:</para>
|
||
|
||
<para>Για το <application>KDE 3</application>:</para>
|
||
|
||
<screen>&prompt.user; <userinput>echo "exec startkde" > ~/.xinitrc</userinput></screen>
|
||
|
||
<para>Για το <application>KDE 4</application>:</para>
|
||
|
||
<screen>&prompt.user; <userinput>echo "exec /usr/local/kde4/bin/startkde" > ~/.xinitrc</userinput></screen>
|
||
|
||
<para>Τώρα, όποτε το X Window System εκκινείται μέσω του
|
||
<command>startx</command>, το γραφικό περιβάλλον θα είναι το
|
||
<application>KDE</application>.</para>
|
||
|
||
<para>Αν χρησιμοποιείτε κάποιο display manager όπως το
|
||
<application>XDM</application>, η ρύθμιση είναι λίγο
|
||
διαφορετική. Θα πρέπει αντί για το <filename>.xinitrc</filename> να
|
||
τροποποιήσετε το <filename>.xsession</filename>. Οδηγίες για το
|
||
<application>KDM</application> δίνονται αργότερα στο κεφάλαιο
|
||
αυτό.</para>
|
||
</sect3>
|
||
</sect2>
|
||
|
||
<sect2 id="x11-wm-kde-details">
|
||
<title>Περισσότερες Λεπτομέρειες για το KDE</title>
|
||
|
||
<para>Τώρα που το <application>KDE</application> έχει εγκατασταθεί στο
|
||
σύστημα, μπορείτε να ανακαλύψετε τις περισσότερες λειτουργίες μέσω
|
||
των σελίδων βοήθειας ή δοκιμάζοντας μενού και επιλογές. Οι χρήστες
|
||
των &windows; η του &mac; θα αισθάνονται σαν στο σπίτι τους.</para>
|
||
|
||
<para>Η καλύτερη βοήθεια για το <application>KDE</application> είναι η
|
||
on-line τεκμηρίωση. Το <application>KDE</application>
|
||
συνοδεύεται από τον δικό του περιηγητή,
|
||
τον <application>Konqueror</application>, πολλές χρήσιμες εφαρμογές,
|
||
και αναλυτική τεκμηρίωση. Το υπόλοιπο αυτής της ενότητας
|
||
συζητά τεχνικά θέματα που είναι δύσκολο να ανακαλυφθούν με
|
||
δοκιμές.</para>
|
||
|
||
<sect3 id="x11-wm-kde-kdm">
|
||
<title>Ο KDE Display Manager</title>
|
||
|
||
<indexterm>
|
||
<primary>KDE</primary>
|
||
<secondary>display manager</secondary>
|
||
</indexterm>
|
||
|
||
<para>Ο διαχειριστής ενός πολυχρηστικού συστήματος θέλει ενδεχομένως
|
||
η σύνδεση των χρηστών να γίνεται μέσω γραφικού περιβάλλοντος.
|
||
Όπως περιγράψαμε πρίν, μπορεί να χρησιμοποιηθεί το
|
||
<link linkend="x-xdm">XDM</link>. Όμως, το
|
||
<application>KDE</application> περιέχει μια
|
||
εναλλακτική επιλογή, το <application>KDM</application>, το οποίο
|
||
έχει σχεδιαστεί να είναι ποίο ελκυστικό και παρέχει περισσότερες
|
||
επιλογές κατά τη σύνδεση. Συγκεκριμένα, οι χρήστες μπορούν εύκολα
|
||
να επιλέξουν (μέσω μενού) ποίο γραφικό περιβάλλον
|
||
(<application>KDE</application>, <application>GNOME</application>,
|
||
ή κάποιο άλλο) θα εκτελεστεί μετά την σύνδεση τους.</para>
|
||
|
||
<para>Για να ενεργοποιήσετε το <application>KDM</application>, θα
|
||
πρέπει να επεξεργαστείτε κάποια αρχεία, τα οποία είναι διαφορετικά
|
||
ανάλογα με την έκδοση του <application>KDE</application> που θα
|
||
χρησιμοποιήσετε.</para>
|
||
|
||
<para>Για το <application>KDE 3</application>, θα πρέπει να
|
||
τροποποιήσετε την εγγραφή για το <literal>ttyv8</literal> στο
|
||
<filename>/etc/ttys</filename>, όπως φαίνεται παρακάτω:</para>
|
||
|
||
<programlisting>ttyv8 "/usr/local/bin/kdm -nodaemon" xterm on secure</programlisting>
|
||
|
||
<para>Για το <application>KDE 4</application>, θα πρέπει να
|
||
προσαρτήσετε το &man.procfs.5; και να προσθέσετε
|
||
την παρακάτω γραμμή στο <filename>/etc/rc.conf</filename>:</para>
|
||
|
||
<programlisting>kdm4_enable="YES"</programlisting>
|
||
</sect3>
|
||
</sect2>
|
||
|
||
<sect2 id="x11-wm-xfce">
|
||
<title>Xfce</title>
|
||
|
||
<sect3 id="x11-wm-xfce-about">
|
||
<title>Σχετικά με το Xfce</title>
|
||
|
||
<para>Το <application>Xfce</application> είναι ένα γραφικό περιβάλλον
|
||
που στηρίζεται στην βιβλιοθήκη GTK+ που χρησιμοποιείται και από το
|
||
<application>GNOME</application>, αλλά είναι πολύ πιο ελαφρύ και
|
||
προορίζεται για όσους θέλουν ένα απλό, αποτελεσματικό γραφικό
|
||
περιβάλλον που είναι εύκολο να χρησιμοποιηθεί και να ρυθμιστεί.
|
||
Οπτικά, μοιάζει πολύ με το <application>CDE</application>, που
|
||
συναντάται σε εμπορικά συστήματα &unix;.
|
||
Μερικά από τα χαρακτηριστικά του <application>Xfce</application>
|
||
είναι:</para>
|
||
|
||
<itemizedlist>
|
||
<listitem>
|
||
<para>Ένα απλό, εύκολο στην χρήση γραφικό περιβάλλον</para>
|
||
</listitem>
|
||
|
||
<listitem>
|
||
<para>Πλήρως παραμετροποιήσιμο με το ποντίκι, με drag and
|
||
drop, κλπ.</para>
|
||
</listitem>
|
||
|
||
<listitem>
|
||
<para>Κεντρικό panel παρόμοιο με του
|
||
<application>CDE</application>, με μενού, μικρο-εφαρμογές και
|
||
πλήκτρα εκκίνησης εφαρμογών</para>
|
||
</listitem>
|
||
|
||
<listitem>
|
||
<para>Ολοκληρωμένος διαχειριστής παραθύρων, διαχειριστής
|
||
αρχείων, διαχειριστής ήχου, συμβατότητα με το
|
||
<application>GNOME</application>, και άλλα</para>
|
||
</listitem>
|
||
|
||
<listitem>
|
||
<para>Δυνατότητα χρήσης θεμάτων (themes, αφού χρησιμοποιεί
|
||
το GTK+)</para>
|
||
</listitem>
|
||
|
||
<listitem>
|
||
<para>Γρήγορο, ελαφρύ και αποτελεσματικό: ιδανικό για
|
||
παλαιότερα/πιο αργά μηχανήματα ή μηχανήματα με λίγη
|
||
μνήμη</para>
|
||
</listitem>
|
||
</itemizedlist>
|
||
|
||
<para>Περισσότερες πληροφορίες για το <application>Xfce</application>
|
||
μπορείτε να βρείτε στη <ulink url="http://www.xfce.org/">δικτυακή
|
||
τοποθεσία του Xfce</ulink>.</para>
|
||
</sect3>
|
||
|
||
<sect3 id="x11-wm-xfce-install">
|
||
<title>Εγκατάσταση του Xfce</title>
|
||
|
||
<para>Υπάρχει (την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές) έτοιμο πακέτο
|
||
για το <application>Xfce</application>. Για να το εγκαταστήσετε,
|
||
απλώς πληκτρολογήστε:</para>
|
||
|
||
<screen>&prompt.root; <userinput>pkg_add -r xfce4</userinput></screen>
|
||
|
||
<para>Εναλλακτικά, για να το μεταγλωττίσετε από τον πηγαίο κώδικα,
|
||
χρησιμοποιήστε την Συλλογή των Ports:</para>
|
||
|
||
<screen>&prompt.root; <userinput>cd /usr/ports/x11-wm/xfce4</userinput>
|
||
&prompt.root; <userinput>make install clean</userinput></screen>
|
||
|
||
<para>Τώρα, πείτε στον διακομιστή X να εκκινήσει το
|
||
<application>Xfce</application> την επόμενη φορά που θα γίνει
|
||
εκκίνηση του γραφικού περιβάλλοντος. Απλώς πληκτρολογήστε το
|
||
παρακάτω:</para>
|
||
|
||
<screen>&prompt.user; <userinput>echo "/usr/local/bin/startxfce4" > ~/.xinitrc</userinput></screen>
|
||
|
||
<para>Την επόμενη φορά που θα εκκινήσετε το Χ, θα εμφανιστεί το
|
||
<application>Xfce</application>. Όπως και προηγουμένως, αν
|
||
χρησιμοποιείτε κάποιο display manager όπως το
|
||
<application>XDM</application>, δημιουργήστε ένα αρχείο
|
||
<filename>.xsession</filename>, όπως περιγράφεται στην παράγραφο
|
||
του <link linkend="x11-wm-gnome">GNOME</link>, αλλά
|
||
με την εντολή <filename>/usr/local/bin/startxfce4</filename>,
|
||
ή ρυθμίστε τον display manager να επιτρέπει
|
||
την επιλογή γραφικού περιβάλλοντος, όπως περιγράφεται στην παράγραφο
|
||
σχετικά με το <link linkend="x11-wm-kde-kdm">kdm</link>.</para>
|
||
</sect3>
|
||
</sect2>
|
||
</sect1>
|
||
</chapter>
|